Psalms 3:4 Cross References - PBG

⁴ Ale ty, Panie! jesteś tarczą moją, chwałą moją, i wywyższającym głowę moję.

⁶ Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

² Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego. ³ Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić. ⁴ Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich. ⁵ W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli,a wybawiłeś ich.

⁴ Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.

⁶ Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.

³ Ześlij światłość twoję, i prawdę twoję; te mię poprowadzą, i wprowadzą mię na świętą górę twoję, i do przybytków twoich,

¹⁵ A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

¹⁷ Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim. ¹⁸ Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan. ¹⁹ Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.

³ Zmiłuj się nademną, Panie, albowiem do ciebie na każdy dzień wołam. ⁴ Rozwesel duszę sługi twego; bo do ciebie, o Panie! duszę swą podnoszę.

¹⁵ Będzie mię wzywał, a wysłucham go; Ja z nim będę w utrapieniu, wyrwę go, i uwielbię go.

⁹ Wywyższajcie Pana, Boga naszego, a kłaniajcie się na górze świętej jego; albowiem święty jest Pan, Bóg nasz.

¹ Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje. ² Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym go wzywał za dni moich. ³ Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię. ⁴ I wzywałem imienia Pańskiego, mówiąc: Proszę, o Panie! wybaw duszę moję.

¹ Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie! ² Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich.

¹³ Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc: ¹⁴ Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

³ W dzień, któregom cię wzywał, wysłuchałeś mię, a posiliłeś mocą duszę moję.

¹ Pieśń wyuczająca Dawidowa, gdy był w jaskini, modlitwa jego. ² Głosem moim do Pana wołam; głosem moim Panu się modlę. ³ Wylewam przed obliczem jego żądłość moję, a utrapienie moje przed oblicznością jego oznajmuję.

²⁴ Nadto stanie się, że pierwej niż zawołają, Ja się ozwę; jeszcze mówić będą, a Ja wysłucham.

¹² Gdy mię wzywać będziecie, a pójdziecie, i modlić mi się będziecie, tedy was wysłucham; ¹³ A szukając mię, znajdziecie; gdy mię szukać będziecie ze wszystkiego serca swego,

⁷ Proście, a będzie wam dano, szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a będzie wam otworzono.

¹³ Jest kto utrapiony między wami, niechże się modli; jest kto dobrej myśli, niechajże śpiewa.