Proverbs 7 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ [Fili mi, custodi sermones meos, et præcepta mea reconde tibi. Fili, ² serva mandata mea, et vives; et legem meam quasi pupillam oculi tui: ³ liga eam in digitis tuis, scribe illam in tabulis cordis tui. ⁴ Dic sapientiæ: Soror mea es, et prudentiam voca amicam tuam: ⁵ ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit. ⁶ De fenestra enim domus meæ per cancellos prospexi, ⁷ et video parvulos; considero vecordem juvenem, ⁸ qui transit per plateam juxta angulum et prope viam domus illius graditur: ⁹ in obscuro, advesperascente die, in noctis tenebris et caligine. ¹⁰ Et ecce occurrit illi mulier ornatu meretricio, præparata ad capiendas animas: garrula et vaga, ¹¹ quietis impatiens, nec valens in domo consistere pedibus suis; ¹² nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians. ¹³ Apprehensumque deosculatur juvenem, et procaci vultu blanditur, dicens: ¹⁴ Victimas pro salute vovi; hodie reddidi vota mea: ¹⁵ idcirco egressa sum in occursum tuum, desiderans te videre, et reperi. ¹⁶ Intexui funibus lectulum meum; stravi tapetibus pictis ex Ægypto: ¹⁷ aspersi cubile meum myrrha, et aloë, et cinnamomo. ¹⁸ Veni, inebriemur uberibus, et fruamur cupitis amplexibus donec illucescat dies. ¹⁹ Non est enim vir in domo sua: abiit via longissima: ²⁰ sacculum pecuniæ secum tulit; in die plenæ lunæ reversurus est in domum suam. ²¹ Irretivit eum multis sermonibus, et blanditiis labiorum protraxit illum. ²² Statim eam sequitur quasi bos ductus ad victimam, et quasi agnus lasciviens, et ignorans quod ad vincula stultus trahatur: ²³ donec transfigat sagitta jecur ejus, velut si avis festinet ad laqueum, et nescit quod de periculo animæ illius agitur. ²⁴ Nunc ergo, fili mi, audi me, et attende verbis oris mei. ²⁵ Ne abstrahatur in viis illius mens tua, neque decipiaris semitis ejus; ²⁶ multos enim vulneratos dejecit, et fortissimi quique interfecti sunt ab ea. ²⁷ Viæ inferi domus ejus, penetrantes in interiora mortis.]

¹ Sed et serpens erat callidior cunctis animantibus terræ quæ fecerat Dominus Deus. Qui dixit ad mulierem: Cur præcepit vobis Deus ut non comederetis de omni ligno paradisi?

⁹ Cumque comedissent, dixerunt ad eum: Ubi est Sara uxor tua? Ille respondit: Ecce in tabernaculo est.

⁸ Cumque pertransissent dies plurimi, et ibidem moraretur, prospiciens Abimelech rex Palæstinorum per fenestram, vidit eum jocantem cum Rebecca uxore sua.

¹⁴ Quæ, depositis viduitatis vestibus, assumpsit theristrum: et mutato habitu, sedit in bivio itineris, quod ducit Thamnam: eo quod crevisset Sela, et non eum accepisset maritum. ¹⁵ Quam cum vidisset Judas, suspicatus est esse meretricem: operuerat enim vultum suum, ne agnosceretur.

⁷ Post multos itaque dies injecit domina sua oculos suos in Joseph, et ait: Dormi mecum.

¹¹ Accidit autem quadam die ut intraret Joseph domum, et operis quippiam absque arbitris faceret: ¹² et illa, apprehensa lacinia vestimenti ejus, diceret: Dormi mecum. Qui relicto in manu ejus pallio fugit, et egressus est foras.

⁶ Et servabitis eum usque ad quartamdecimam diem mensis hujus: immolabitque eum universa multitudo filiorum Israël ad vesperam.

²³ dicens: Sume tibi aromata, primæ myrrhæ et electæ quingentos siclos, et cinnamomi medium, id est, ducentos quinquaginta siclos, calami similiter ducentos quinquaginta,

¹¹ Hæc est lex hostiæ pacificorum quæ offertur Domino.

¹⁵ cujus carnes eadem comedentur die, nec remanebit ex eis quidquam usque mane. ¹⁶ Si voto, vel sponte quispiam obtulerit hostiam, eadem similiter edetur die: sed et si quid in crastinum remanserit, vesci licitum est:

⁵ Custodite leges meas atque judicia, quæ faciens homo, vivet in eis. Ego Dominus.

¹ Morabatur autem eo tempore Israël in Settim, et fornicatus est populus cum filiabus Moab,

⁶ Et ecce unus de filiis Israël intravit coram fratribus suis ad scortum Madianitidem, vidente Moyse, et omni turba filiorum Israël, qui flebant ante fores tabernaculi. ⁷ Quod cum vidisset Phinees filius Eleazari filii Aaron sacerdotis, surrexit de medio multitudinis, et arrepto pugione, ⁸ ingressus est post virum Israëlitem in lupanar, et perfodit ambos simul, virum scilicet et mulierem in locis genitalibus. Cessavitque plaga a filiis Israël:

⁸ ingressus est post virum Israëlitem in lupanar, et perfodit ambos simul, virum scilicet et mulierem in locis genitalibus. Cessavitque plaga a filiis Israël: ⁹ et occisi sunt viginti quatuor millia hominum.

¹⁶ nonne istæ sunt, quæ deceperunt filios Israël ad suggestionem Balaam, et prævaricari vos fecerunt in Domino super peccato Phogor, unde et percussus est populus?

⁸ Et ligabis ea quasi signum in manu tua, eruntque et movebuntur inter oculos tuos, ⁹ scribesque ea in limine, et ostiis domus tuæ.

¹⁸ Ponite hæc verba mea in cordibus et in animis vestris, et suspendite ea pro signo in manibus, et inter oculos vestros collocate. ¹⁹ Docete filios vestros ut illa meditentur: quando sederis in domo tua, et ambulaveris in via, et accubueris atque surrexeris. ²⁰ Scribes ea super postes et januas domus tuæ,

²⁸ maledictionem, si non obedieritis mandatis Domini Dei vestri, sed recesseritis de via, quam ego nunc ostendo vobis, et ambulaveritis post deos alienos, quos ignoratis.

⁶ et offeretis in loco illo holocausta et victimas vestras, decimas et primitias manuum vestrarum, et vota atque donaria, primogenita boum et ovium. ⁷ Et comedetis ibi in conspectu Domini Dei vestri: ac lætabimini in cunctis, ad quæ miseritis manum vos et domus vestræ, in quibus benedixerit vobis Dominus Deus vester.

¹⁰ Invenit eum in terra deserta, in loco horroris, et vastæ solitudinis: circumduxit eum, et docuit: et custodivit quasi pupillam oculi sui.

²⁸ Per fenestram respiciens, ululabat mater ejus: et de cœnaculo loquebatur: Cur moratur regredi currus ejus? quare tardaverunt pedes quadrigarum illius?

¹ Abiit quoque in Gazam, et vidit ibi mulierem meretricem, ingressusque est ad eam.

¹⁵ Dixitque ad eum Dalila: Quomodo dicis quod amas me, cum animus tuus non sit mecum? Per tres vices mentitus es mihi, et noluisti dicere in quo sit maxima fortitudo tua. ¹⁶ Cumque molesta esset ei, et per multos dies jugiter adhæreret, spatium ad quietem non tribuens, defecit anima ejus, et ad mortem usque lassata est. ¹⁷ Tunc aperiens veritatem rei, dixit ad eam: Ferrum numquam ascendit super caput meum, quia nazaræus, id est, consecratus Deo, sum de utero matris meæ: si rasum fuerit caput meum, recedet a me fortitudo mea, et deficiam, eroque sicut ceteri homines.

²¹ Quem cum apprehendissent Philisthiim, statim eruerunt oculos ejus, et duxerunt Gazam vinctum catenis, et clausum in carcere molere fecerunt.

²³ Qui renuit, et ait: Non comedam. Coëgerunt autem eum servi sui et mulier, et tandem audita voce eorum surrexit de terra, et sedit super lectum.

⁶ Cum ergo esset prælium inter domum Saul et domum David, Abner filius Ner regebat domum Saul. ⁷ Fuerat autem Sauli concubina nomine Respha, filia Aja. Dixitque Isboseth ad Abner: ⁸ Quare ingressus es ad concubinam patris mei? Qui iratus nimis propter verba Isboseth, ait: Numquid caput canis ego sum adversum Judam hodie, qui fecerim misericordiam super domum Saul patris tui, et super fratres et proximos ejus, et non tradidi te in manus David, et tu requisisti in me quod argueres pro muliere hodie?

²⁷ Cumque rediisset Abner in Hebron, seorsum adduxit eum Joab ad medium portæ ut loqueretur ei, in dolo: et percussit illum ibi in inguine, et mortuus est in ultionem sanguinis Asaël fratris ejus.

¹⁶ Cumque intrasset arca Domini in civitatem David, Michol filia Saul, prospiciens per fenestram, vidit regem David subsilientem atque saltantem coram Domino: et despexit eum in corde suo.

² Dum hæc agerentur, accidit ut surgeret David de strato suo post meridiem, et deambularet in solario domus regiæ: viditque mulierem se lavantem ex adverso super solarium suum: erat autem mulier pulchra valde. ³ Misit ergo rex, et requisivit quæ esset mulier. Nuntiatumque est ei quod ipsa esset Bethsabee filia Eliam, uxor Uriæ Hethæi.

⁹ Quare ergo contempsisti verbum Domini, ut faceres malum in conspectu meo? Uriam Hethæum percussisti gladio, et uxorem illius accepisti in uxorem tibi, et interfecisti eum gladio filiorum Ammon. ¹⁰ Quam ob rem non recedet gladius de domo tua usque in sempiternum, eo quod despexeris me, et tuleris uxorem Uriæ Hethæi ut esset uxor tua. ¹¹ Itaque hæc dicit Dominus: Ecce ego suscitabo super te malum de domo tua, et tollam uxores tuas in oculis tuis, et dabo proximo tuo: et dormiet cum uxoribus tuis in oculis solis hujus.

⁷ Post quadraginta autem annos, dixit Absalom ad regem David: Vadam, et reddam vota mea quæ vovi Domino in Hebron. ⁸ Vovens enim vovit servus tuus cum esset in Gessur Syriæ, dicens: Si reduxerit me Dominus in Jerusalem, sacrificabo Domino. ⁹ Dixitque ei rex David: Vade in pace. Et surrexit, et abiit in Hebron.

²⁸ Et educebantur equi Salomoni de Ægypto, et de Coa. Negotiatores enim regis emebant de Coa, et statuto pretio perducebant.

¹ Rex autem Salomon adamavit mulieres alienigenas multas, filiam quoque Pharaonis, et Moabitidas, et Ammonitidas, Idumæas, et Sidonias, et Hethæas: ² de gentibus super quibus dixit Dominus filiis Israël: Non ingrediemini ad eas, neque de illis ingredientur ad vestras: certissime enim avertent corda vestra ut sequamini deos earum. His itaque copulatus est Salomon ardentissimo amore.

⁹ Litterarum autem hæc erat sententia: Prædicate jejunium, et sedere facite Naboth inter primos populi: ¹⁰ et submittite duos viros filios Belial contra eum, et falsum testimonium dicant: Benedixit Deum et regem: et educite eum, et lapidate, sicque moriatur.

⁸ Facta est autem quædam dies, et transibat Eliseus per Sunam: erat autem ibi mulier magna, quæ tenuit eum ut comederet panem: cumque frequenter inde transiret, divertebat ad eam ut comederet panem.

²² Cumque vidisset Joram Jehu, dixit: Pax est, Jehu? At ille respondit: Quæ pax? adhuc fornicationes Jezabel matris tuæ, et veneficia ejus multa, vigent.

³⁰ venitque Jehu in Jezrahel. Porro Jezabel, introitu ejus audito, depinxit oculos suos stibio, et ornavit caput suum, et respexit per fenestram

⁴ sic fac mecum ut ædificem domum nomini Domini Dei mei, ut consecrem eam ad adolendum incensum coram illo, et fumiganda aromata, et ad propositionem panum sempiternam, et ad holocautomata mane, et vespere, sabbatis quoque, et neomeniis, et solemnitatibus Domini Dei nostri in sempiternum, quæ mandata sunt Israëli.

²⁶ Numquid non in hujuscemodi re peccavit Salomon rex Israël? et certe in gentibus multis non erat rex similis ei, et dilectus Deo suo erat, et posuit eum Deus regem super omnem Israël: et ipsum ergo duxerunt ad peccatum mulieres alienigenæ. ²⁷ Posuisti in nervo pedem meum, et observasti omnes semitas meas, et vestigia pedum meorum considerasti:

¹⁴ Putredini dixi: Pater meus es; Mater mea, et soror mea, vermibus.

²² Suscipe ex ore illius legem, et pone sermones ejus in corde tuo.

¹³ Ipsi fuerunt rebelles lumini: nescierunt vias ejus, nec reversi sunt per semitas ejus. ¹⁴ Mane primo consurgit homicida; interficit egenum et pauperem: per noctem vero erit quasi fur. ¹⁵ Oculus adulteri observat caliginem, dicens: Non me videbit oculus: et operiet vultum suum.

² quamdiu ponam consilia in anima mea; dolorem in corde meo per diem?

⁸ Commota est, et contremuit terra; fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt: quoniam iratus est eis.

⁷ Impleat Dominus omnes petitiones tuas; nunc cognovi quoniam salvum fecit Dominus christum suum. Exaudiet illum de cælo sancto suo, in potentatibus salus dexteræ ejus.

⁸ Dominus virtutum nobiscum; susceptor noster Deus Jacob.

¹³⁰

¹⁷⁶

⁴ ut detur parvulis astutia, adolescenti scientia et intellectus.

⁸ [Audi, fili mi, disciplinam patris tui, et ne dimittas legem matris tuæ:

¹⁷ Frustra autem jacitur rete ante oculos pennatorum.

²² Usquequo, parvuli, diligitis infantiam, et stulti ea quæ sibi sunt noxia cupient, et imprudentes odibunt scientiam?

³² Aversio parvulorum interficiet eos, et prosperitas stultorum perdet illos.

¹ [Fili mi, si susceperis sermones meos, et mandata mea absconderis penes te: ² ut audiat sapientiam auris tua, inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam.

² ut audiat sapientiam auris tua, inclina cor tuum ad cognoscendam prudentiam. ³ Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ;

³ Si enim sapientiam invocaveris, et inclinaveris cor tuum prudentiæ; ⁴ si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam:

⁴ si quæsieris eam quasi pecuniam, et sicut thesauros effoderis illam: ⁵ tunc intelliges timorem Domini, et scientiam Dei invenies, ⁶ quia Dominus dat sapientiam, et ex ore ejus prudentia et scientia. ⁷ Custodiet rectorum salutem, et proteget gradientes simpliciter,

¹⁶ Ut eruaris a muliere aliena, et ab extranea quæ mollit sermones suos,

¹⁸ et pacti Dei sui oblita est. Inclinata est enim ad mortem domus ejus, et ad inferos semitæ ipsius. ¹⁹ Omnes qui ingrediuntur ad eam non revertentur, nec apprehendent semitas vitæ.

¹ [Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat:

³ Misericordia et veritas te non deserant; circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui:

¹ [Audite, filii, disciplinam patris, et attendite ut sciatis prudentiam.

⁴ Et docebat me, atque dicebat: Suscipiat verba mea cor tuum; custodi præcepta mea, et vives.

⁶ Ne dimittas eam, et custodiet te: dilige eam, et conservabit te. ⁷ Principium sapientiæ: posside sapientiam, et in omni possessione tua acquire prudentiam. ⁸ Arripe illam, et exaltabit te; glorificaberis ab ea cum eam fueris amplexatus.

¹³ Tene disciplinam, ne dimittas eam; custodi illam, quia ipsa est vita tua. ¹⁴ Ne delecteris in semitis impiorum, nec tibi placeat malorum via. ¹⁵ Fuge ab ea, nec transeas per illam; declina, et desere eam.

³ favus enim distillans labia meretricis, et nitidius oleo guttur ejus:

⁵ Pedes ejus descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius penetrant.

⁷ Nunc ergo fili mi, audi me, et ne recedas a verbis oris mei. ⁸ Longe fac ab ea viam tuam, et ne appropinques foribus domus ejus.

²³ Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiæ suæ decipietur.]

²¹ Liga ea in corde tuo jugiter, et circumda gutturi tuo.

²⁴ ut custodiant te a muliere mala, et a blanda lingua extraneæ. ²⁵ Non concupiscat pulchritudinem ejus cor tuum, nec capiaris nutibus illius:

³² Qui autem adulter est, propter cordis inopiam perdet animam suam; ³³ turpitudinem et ignominiam congregat sibi, et opprobrium illius non delebitur:

⁵ ut custodiant te a muliere extranea, et ab aliena quæ verba sua dulcia facit.

¹² nunc foris, nunc in plateis, nunc juxta angulos insidians.

⁵ Intelligite, parvuli, astutiam, et insipientes, animadvertite.

³² Nunc ergo, filii, audite me: beati qui custodiunt vias meas. ³³ Audite disciplinam, et estote sapientes, et nolite abjicere eam.

⁴ Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:

¹³ [Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens, ¹⁴ sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,

¹⁶ Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:

¹⁸ Et ignoravit quod ibi sint gigantes, et in profundis inferni convivæ ejus.]

¹³ In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso ejus qui indiget corde. ¹⁴ Sapientes abscondunt scientiam; os autem stulti confusioni proximum est.

¹¹ Qui operatur terram suam satiabitur panibus; qui autem sectatur otium stultissimus est. Qui suavis est in vini demorationibus, in suis munitionibus relinquit contumeliam.

¹⁵ [Innocens credit omni verbo; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus.

¹⁸ Possidebunt parvuli stultitiam, et exspectabunt astuti scientiam.

⁸ Victimæ impiorum abominabiles Domino; vota justorum placabilia.

¹ [Melior est buccella sicca cum gaudio quam domus plena victimis cum jurgio.

² Ubi non est scientia animæ, non est bonum, et qui festinus est pedibus offendet.

²⁵ Pestilente flagellato stultus sapientior erit; si autem corripueris sapientem, intelliget disciplinam.

²⁷ Hostiæ impiorum abominabiles, quia offeruntur ex scelere.

²⁹ Vir impius procaciter obfirmat vultum suum; qui autem rectus est corrigit viam suam.

³ Callidus vidit malum, et abscondit se; innocens pertransiit, et afflictus est damno.

²⁸ Insidiatur in via quasi latro, et quos incautos viderit, interficiet.]

³¹ Ne intuearis vinum quando flavescit, cum splenduerit in vitro color ejus: ingreditur blande, ³² sed in novissimo mordebit ut coluber, et sicut regulus venena diffundet. ³³ Oculi tui videbunt extraneas, et cor tuum loquetur perversa.

³⁰ [Per agrum hominis pigri transivi, et per vineam viri stulti:

²⁴ Melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi.

¹² Astutus videns malum, absconditus est: parvuli transeuntes sustinuerunt dispendia.

¹⁴ Qui benedicit proximo suo voce grandi, de nocte consurgens maledicenti similis erit. ¹⁵ Tecta perstillantia in die frigoris et litigiosa mulier comparantur.

¹⁰ [Mulierem fortem quis inveniet? procul et de ultimis finibus pretium ejus. ¹¹ Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit. ¹² Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ. ¹³ Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum. ¹⁴ Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum. ¹⁵ Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis. ¹⁶ Consideravit agrum, et emit eum; de fructu manuum suarum plantavit vineam. ¹⁷ Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum. ¹⁸ Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio ejus; non extinguetur in nocte lucerna ejus. ¹⁹ Manum suam misit ad fortia, et digiti ejus apprehenderunt fusum. ²⁰ Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem. ²¹ Non timebit domui suæ a frigoribus nivis; omnes enim domestici ejus vestiti sunt duplicibus. ²² Stragulatam vestem fecit sibi; byssus et purpura indumentum ejus.

²² Stragulatam vestem fecit sibi; byssus et purpura indumentum ejus. ²³ Nobilis in portis vir ejus, quando sederit cum senatoribus terræ. ²⁴ Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo. ²⁵ Fortitudo et decor indumentum ejus, et ridebit in die novissimo. ²⁶ Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua ejus. ²⁷ Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit. ²⁸ Surrexerunt filii ejus, et beatissimam prædicaverunt; vir ejus, et laudavit eam. ²⁹ Multæ filiæ congregaverunt divitias; tu supergressa es universas. ³⁰ Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum, ipsa laudabitur. ³¹ Date ei de fructu manuum suarum, et laudent eam in portis opera ejus.]

²⁶ [Lustravi universa animo meo, ut scirem et considerarem, et quærerem sapientiam, et rationem, et ut cognoscerem impietatem stulti, et errorem imprudentium:

¹² Nescit homo finem suum; sed sicut pisces capiuntur hamo, et sicut aves laqueo comprehenduntur, sic capiuntur homines in tempore malo, cum eis extemplo supervenerit.

¹⁶ (1:15) Ecce tu pulcher es, dilecte mi, et decorus! Lectulus noster floridus.

⁶ Quæ est ista quæ ascendit per desertum sicut virgula fumi ex aromatibus myrrhæ, et thuris, et universi pulveris pigmentarii? ⁷ En lectulum Salomonis sexaginta fortes ambiunt ex fortissimis Israël, ⁸ omnes tenentes gladios, et ad bella doctissimi: uniuscujusque ensis super femur suum propter timores nocturnos. ⁹ Ferculum fecit sibi rex Salomon de lignis Libani; ¹⁰ columnas ejus fecit argenteas, reclinatorium aureum, ascensum purpureum; media caritate constravit, propter filias Jerusalem.

¹³ Emissiones tuæ paradisus malorum punicorum, cum pomorum fructibus, cypri cum nardo. ¹⁴ Nardus et crocus, fistula et cinnamomum, cum universis lignis Libani; myrrha et aloë, cum omnibus primis unguentis.

¹ [Quis mihi det te fratrem meum, sugentem ubera matris meæ, ut inveniam te foris, et deosculer te, et jam me nemo despiciat?

¹⁶ [Et dixit Dominus: Pro eo quod elevatæ sunt filiæ Sion, et ambulaverunt extento collo, et nutibus oculorum ibant, et plaudebant, ambulabant pedibus suis, et composito gradu incedebant; ¹⁷ decalvabit Dominus verticem filiarum Sion, et Dominus crimen earum nudabit. ¹⁸ In die illa auferet Dominus ornamentum calceamentum, ¹⁹ et lunulas, et torques, et monilia, et armillas, et mitras, ²⁰ et discriminalia, et periscelidas, et murenulas, et olfactoriola, et inaures, ²¹ et annulos, et gemmas in fronte pendentes, ²² et mutatoria, et palliola, et linteamina, et acus, ²³ et specula, et sindones, et vittas, et theristra. ²⁴ Et erit pro suavi odore fœtor, et pro zona funiculus, et pro crispanti crine calvitium, et pro fascia pectorali cilicium.

⁹ Confundentur qui operabantur linum, pectentes et texentes subtilia.

¹⁶ [Sume citharam, circui civitatem, meretrix oblivioni tradita: bene cane, frequenta canticum, ut memoria tui sit.

⁸ Nunc ergo ingressus, scribe ei super buxum, et in libro diligenter exara illud, et erit in die novissimo in testimonium usque in æternum.

⁷ Dominus Deus auxiliator meus, ideo non sum confusus; ideo posui faciem meam ut petram durissimam, et scio quoniam non confundar.

⁶ Omnes nos quasi oves erravimus, unusquisque in viam suam declinavit: et posuit Dominus in eo iniquitatem omnium nostrum.

³ Inclinate aurem vestram, et venite ad me; audite, et vivet anima vestra, et feriam vobiscum pactum sempiternum, misericordias David fideles.

⁷ Super montem excelsum et sublimem posuisti cubile tuum, et illuc ascendisti ut immolares hostias. ⁸ Et post ostium, et retro postem, posuisti memoriale tuum. Quia juxta me discooperuisti, et suscepisti adulterum, dilatasti cubile tuum, et pepigisti cum eis fœdus; dilexisti stratum eorum manu aperta. ⁹ Et ornasti te regi unguento, et multiplicasti pigmenta tua. Misisti legatos tuos procul, et humiliata es usque ad inferos.

²⁰ A sæculo confregisti jugum meum: rupisti vincula mea, et dixisti: Non serviam. In omni enim colle sublimi, et sub omni ligno frondoso, tu prosternebaris meretrix.

³³ Quid niteris bonam ostendere viam tuam ad quærendam dilectionem, quæ insuper et malitias tuas docuisti vias tuas,

³⁶ Quam vilis facta es nimis, iterans vias tuas! et ab Ægypto confunderis, sicut confusa es ab Assur.

² Leva oculos tuos in directum, et vide ubi non prostrata sis. In viis sedebas, exspectans eos quasi latro in solitudine: et polluisti terram in fornicationibus tuis, et in malitiis tuis.

²² Quia stultus populus meus me non cognovit: filii insipientes sunt et vecordes: sapientes sunt ut faciant mala, bene autem facere nescierunt.

³⁰ Tu autem vastata, quid facies? cum vestieris te coccino, cum ornata fueris monili aureo, et pinxeris stibio oculos tuos, frustra componeris: contempserunt te amatores tui; animam tuam quærent.

¹ [Peccatum Juda scriptum est stylo ferreo in ungue adamantino, exaratum super latitudinem cordis eorum, et in cornibus ararum eorum.

² Et percussit Phassur Jeremiam prophetam, et misit eum in nervum quod erat in porta Benjamin superiori, in domo Domini.

³³ Sed hoc erit pactum quod feriam cum domo Israël post dies illos, dicit Dominus: dabo legem meam in visceribus eorum, et in corde eorum scribam eam, et ero eis in Deum, et ipsi erunt mihi in populum:

⁴ et filii dura facie et indomabili corde sunt, ad quos ego mitto te. Et dices ad eos: Hæc dicit Dominus Deus:

⁶ Tu ergo, fili hominis, ne timeas eos, neque sermones eorum metuas, quoniam increduli et subversores sunt tecum, et cum scorpionibus habitas. Verba eorum ne timeas, et vultus eorum ne formides, quia domus exasperans est.

⁷ domus autem Israël nolunt audire te, quia nolunt audire me: omnis quippe domus Israël attrita fronte est, et duro corde. ⁸ Ecce dedi faciem tuam valentiorem faciebus eorum, et frontem tuam duriorem frontibus eorum: ⁹ ut adamantem et ut silicem dedi faciem tuam: ne timeas eos, neque metuas a facie eorum, quia domus exasperans est.

²⁴ et ædificasti tibi lupanar, et fecisti tibi prostibulum in cunctis plateis. ²⁵ Ad omne caput viæ ædificasti signum prostitutionis tuæ, et abominabilem fecisti decorem tuum: et divisisti pedes tuos omni transeunti, et multiplicasti fornicationes tuas:

³¹ Quia fabricasti lupanar tuum in capite omnis viæ, et excelsum tuum fecisti in omni platea: nec facta es quasi meretrix fastidio augens pretium,

³³ Omnibus meretricibus dantur mercedes: tu autem dedisti mercedes cunctis amatoribus tuis, et dona donabas eis, ut intrarent ad te undique ad fornicandum tecum.

⁷ Byssus varia de Ægypto texta est tibi in velum ut poneretur in malo: hyacinthus et purpura de insulis Elisa facta sunt operimentum tuum.

⁸ quia hæc dicit Dominus exercituum: Post gloriam misit me ad gentes quæ spoliaverunt vos: qui enim tetigerit vos, tangit pupillam oculi mei:

²⁸ { Ego autem dico vobis: quia omnis qui viderit mulierem ad concupiscendum eam, jam mœchatus est eam in corde suo.}

⁴⁹ { Et extendens manum in discipulos suos, dixit: Ecce mater mea, et fratres mei.} ⁵⁰ { Quicumque enim fecerit voluntatem Patris mei, qui in cælis est, ipse meus frater, et soror, et mater est.}

¹⁶ { At ille dixit: Adhuc et vos sine intellectu estis?}

¹¹ { Et accipientes murmurabant adversus patremfamilias,}

⁴³ { Illud autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias qua hora fur venturus esset, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam.}

⁴⁸ { Si autem dixerit malus servus ille in corde suo: Moram fecit dominus meus venire:}

³⁴ { Sicut homo qui peregre profectus reliquit domum suam, et dedit servis suis potestatem cujusque operis, et janitori præcepit ut vigilet,} ³⁵ { vigilate ergo (nescitis enim quando dominus domus veniat: sero, an media nocte, an galli cantu, an mane),} ³⁶ { ne, cum venerit repente, inveniat vos dormientes.}

¹⁵ { Quod autem in bonam terram: hi sunt qui in corde bono et optimo audientes verbum retinent, et fructum afferunt in patientia.}

²⁷ Factum est autem, cum hæc diceret: extollens vocem quædam mulier de turba dixit illi: Beatus venter qui te portavit, et ubera quæ suxisti. ²⁸ { At ille dixit: Quinimmo beati, qui audiunt verbum Dei et custodiunt illud.}

²⁸ { At ille dixit: Quinimmo beati, qui audiunt verbum Dei et custodiunt illud.}

³⁹ { Hoc autem scitote, quoniam si sciret paterfamilias, qua hora fur veniret, vigilaret utique, et non sineret perfodi domum suam.}

⁴⁵ { Quod si dixerit servus ille in corde suo: Moram facit dominus meus venire: et cœperit percutere servos, et ancillas, et edere, et bibere, et inebriari:} ⁴⁶ { veniet dominus servi illius in die qua non sperat, et hora qua nescit, et dividet eum, partemque ejus cum infidelibus ponet.}

²³ { Et ait dominus servo: Exi in vias, et sæpes: et compelle intrare, ut impleatur domus mea.}

²⁹ Et coëgerunt illum, dicentes: Mane nobiscum, quoniam advesperascit, et inclinata est jam dies. Et intravit cum illis.

⁴⁹ { Quia ego ex meipso non sum locutus, sed qui misit me, Pater, ipse mihi mandatum dedit quid dicam et quid loquar.} ⁵⁰ { Et scio quia mandatum ejus vita æterna est: quæ ergo ego loquor, sicut dixit mihi Pater, sic loquor.}

²¹ { Qui habet mandata mea, et servat ea: ille est qui diligit me. Qui autem diligit me, diligetur a Patre meo: et ego diligam eum, et manifestabo ei meipsum.}

²³ { Respondit Jesus, et dixit ei: Si quis diligit me, sermonem meum servabit, et Pater meus diliget eum, et ad eum veniemus, et mansionem apud eum faciemus;}

¹⁴ { Vos amici mei estis, si feceritis quæ ego præcipio vobis.}

²⁰ { Mementote sermonis mei, quem ego dixi vobis: non est servus major domino suo. Si me persecuti sunt, et vos persequentur; si sermonem meum servaverunt, et vestrum servabunt.}

²⁸ Adducunt ergo Jesum a Caipha in prætorium. Erat autem mane: et ipsi non introierunt in prætorium, ut non contaminarentur, sed ut manducarent Pascha.

¹³ (14:12) Sacerdos quoque Jovis, qui erat ante civitatem, tauros et coronas ante januas afferens, cum populis volebat sacrificare.

¹⁵ Cum autem baptizata esset, et domus ejus, deprecata est, dicens: Si judicastis me fidelem Domino esse, introite in domum meam, et manete. Et coëgit nos.

²⁴ Qui cum tale præceptum accepisset, misit eos in interiorem carcerem, et pedes eorum strinxit ligno.

¹² Nox præcessit, dies autem appropinquavit. Abjiciamus ergo opera tenebrarum, et induamur arma lucis. ¹³ Sicut in die honeste ambulemus: non in comessationibus, et ebrietatibus, non in cubilibus, et impudicitiis, non in contentione, et æmulatione: ¹⁴ sed induamini Dominum Jesum Christum, et carnis curam ne feceritis in desideriis.

¹⁸ Hujuscemodi enim Christo Domino nostro non serviunt, sed suo ventri: et per dulces sermones et benedictiones seducunt corda innocentium. ¹⁹ Vestra enim obedientia in omnem locum divulgata est. Gaudeo igitur in vobis. Sed volo vos sapientes esse in bono, et simplices in malo.

¹⁴ Non ut confundam vos, hæc scribo, sed ut filios meos carissimos moneo. ¹⁵ Nam si decem millia pædagogorum habeatis in Christo, sed non multos patres. Nam in Christo Jesu per Evangelium ego vos genui.

¹⁸ Fugite fornicationem. Omne peccatum, quodcumque fecerit homo, extra corpus est: qui autem fornicatur, in corpus suum peccat.

⁸ Neque fornicemur, sicut quidam ex ipsis fornicati sunt, et ceciderunt una die viginti tria millia.

³ manifestati quod epistola estis Christi, ministrata a nobis, et scripta non atramento, sed Spiritu Dei vivi: non in tabulis lapideis, sed in tabulis cordis carnalibus.

¹⁴ Caritas enim Christi urget nos: æstimantes hoc, quoniam si unus pro omnibus mortuus est, ergo omnes mortui sunt:

² æmulor enim vos Dei æmulatione. Despondi enim vos uni viro, virginem castam exhibere Christo. ³ Timeo autem ne sicut serpens Hevam seduxit astutia sua, ita corrumpantur sensus vestri, et excidant a simplicitate, quæ est in Christo.

²¹ ne iterum cum venero, humiliet me Deus apud vos, et lugeam multos ex iis qui ante peccaverunt, et non egerunt pœnitentiam super immunditia, et fornicatione, et impudicitia, quam gesserunt.

¹⁹ Filioli mei, quos iterum parturio, donec formetur Christus in vobis:

¹¹ et nolite communicare operibus infructuosis tenebrarum, magis autem redarguite.

⁹ Similiter et mulieres in habitu ornato, cum verecundia et sobrietate ornantes se, et non in tortis crinibus, aut auro, aut margaritas, vel veste pretiosa:

¹³ simul autem et otiosæ discunt circuire domos: non solum otiosæ, sed et verbosæ, et curiosæ, loquentes quæ non oportet. ¹⁴ Volo ergo juniores nubere, filios procreare, matresfamilias esse, nullam occasionem dare adversario maledicti gratia.

²² Juvenilia autem desideria fuge, sectare vero justitiam, fidem, spem, caritatem, et pacem cum iis qui invocant Dominum de corde puro.

⁵ prudentes, castas, sobrias, domus curam habentes, benignas, subditas viris suis, ut non blasphemetur verbum Dei.

¹¹ Carissimi, obsecro vos tamquam advenas et peregrinos abstinere vos a carnalibus desideriis, quæ militant adversus animam,

¹ Filioli mei, hæc scribo vobis, ut non peccetis. Sed et si quis peccaverit, advocatum habemus apud Patrem, Jesum Christum justum:

³ Et in hoc scimus quoniam cognovimus eum, si mandata ejus observemus. ⁴ Qui dicit se nosse eum, et mandata ejus non custodit, mendax est, et in hoc veritas non est.

¹ Omnis qui credit quoniam Jesus est Christus, ex Deo natus est. Et omnis qui diligit eum qui genuit, diligit et eum qui natus est ex eo. ² In hoc cognoscimus quoniam diligamus natos Dei, cum Deum diligamus, et mandata ejus faciamus. ³ Hæc est enim caritas Dei, ut mandata ejus custodiamus: et mandata ejus gravia non sunt.

²³ illos vero salvate, de igne rapientes. Aliis autem miseremini in timore: odientes et eam, quæ carnalis est, maculatam tunicam.

³ Beatus qui legit, et audit verba prophetiæ hujus, et servat ea, quæ in ea scripta sunt: tempus enim prope est.

²⁰ { Sed habeo adversus te pauca: quia permittis mulierem Jezabel, quæ se dicit propheten, docere, et seducere servos meos, fornicari, et manducare de idolothytis.}

²² { Ecce mittam eam in lectum: et qui mœchantur cum ea, in tribulatione maxima erunt, nisi pœnitentiam ab operibus suis egerint.}

³ Et abstulit me in spiritu in desertum. Et vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam, plenam nominibus blasphemiæ, habentem capita septem, et cornua decem. ⁴ Et mulier erat circumdata purpura, et coccino, et inaurata auro, et lapide pretioso, et margaritis, habens poculum aureum in manu sua, plenum abominatione, et immunditia fornicationis ejus. ⁵ Et in fronte ejus nomen scriptum: Mysterium: Babylon magna, mater fornicationum, et abominationum terræ.

³ quia de vino iræ fornicationis ejus biberunt omnes gentes: et reges terræ cum illa fornicati sunt: et mercatores terræ de virtute deliciarum ejus divites facti sunt.

²³ et lux lucernæ non lucebit in te amplius: et vox sponsi et sponsæ non audietur adhuc in te: quia mercatores tui erant principes terræ, quia in veneficiis tuis erraverunt omnes gentes.

⁹ et dixit mihi: Vide ne feceris: conservus enim tuus sum, et fratrum tuorum prophetarum, et eorum qui servant verba prophetiæ libri hujus: Deum adora.

¹⁴ Beati, qui lavant stolas suas in sanguine Agni: ut sit potestas eorum in ligno vitæ, et per portas intrent in civitatem. ¹⁵ Foris canes, et venefici, et impudici, et homicidæ, et idolis servientes, et omnis qui amat et facit mendacium.