1 Chronicles 1 Cross References - PBG

¹ Adam, Set, Enos. ² Kienan, Mahalaleel, Jared. ³ Eonch, Matusalem, Lamech. ⁴ Noe, Sem, Cham, i Jafet. ⁵ Synowie Jafetowi: Gomer, i Magog, i Madaj, i Jawan, i Tubal, i Mesech, i Tyras, ⁶ A synowie Gomerowi: Aschenaz, i Ryfat, i Togorma. ⁷ Synowie też Jawanowi: Elisa, i Tarsys, Cytym, i Dodanin. ⁸ Synowie Chamowi: Chus i Misraim, Put i Chanaan. ⁹ A synowie Chusowi: Seba, i Hewila, i Sabta, i Regma, i Sabtacha; a synowie Regmy: Seba i Dedan. ¹⁰ Spłodził też Chus Neroda; ten począł być możnym na ziemi. ¹¹ Misraim też spłodził Ludyma, i Hananima, i Laubima, i Naftuhyma, ¹² I Patrusyma, i Chasłuchyma, (z których poszli Filistynowie) i Kaftoryma. ¹³ Potem Chanaan spłodził Sydona, pierworodnego swego, i Hetejczyka. ¹⁴ I Jebuzejczyka, i Amorejczyka, i Giergiezejczyka, ¹⁵ I Hewejczyka, i Archajczyka, i Symejczyka, ¹⁶ I Aradejczyka, i Samarejczyka, i Chamatejczyka. ¹⁷ Synowie Semowi: Elam, i Assur, i Arfachsad, i Lud, i Aram, i Chus, i Hul, i Gieter, i Mesech. ¹⁸ A Arfachsad spłodził Selecha, a Selech spłodził Hebera. ¹⁹ A Heberowi urodzili się dwaj synowie, z których jednemu imię było Faleg, przeto, że za jego czasów rozdzielona jest ziemia; a imię brata jego Jektan. ²⁰ A Jektan spłodził Elmodada, i Salefa, i Hassarmota, i Jarecha, ²¹ I Adorama, i Uzala, i Dekla, ²² I Hebala, i Abimaela, i Sebaja, ²³ I Ofira, i Hewila, i Jobaba. Ci wszyscy byli synowie Jektanowi. ²⁴ Sem, Arfachsad, Selech. ²⁵ Heber, Peleg, Rechu, ²⁶ Sarug, Nachor, Tare, ²⁷ Abram; ten jest Abraham. ²⁸ Synowie Abrahamowi: Izaak i Ismael. ²⁹ A teć są rodzaje ich: Pierworodny Ismaelowy Nebajot, i Kiedar, i Abdeel, i Mabsam. ³⁰ Masma, i Duma, Massa, Hadad, i Tema, ³¹ Jetur, Nafis i Kiedma. Cić są synowie Ismaelowi. ³² A synowie Cetury, założnicy Abrahamowej, których porodziła: Zamram i Joksan, i Madan, i Midyjan, i Jesbok, i Suach. A synowie Joksanowi; Saba i Dedan. ³³ Synowie też Madyjanowi: Hefa, i Hefer, i Henoch, i Abida, i Eldaa. Cić wszyscy są synowie Cetury. ³⁴ I spłodził Abraham Izaaka. A synowie Izaakowi byli: Ezaw i Izrael. ³⁵ A synowie Ezawowi: Elifas, Rehuel, i Jehus, i Jelom, i Kore. ³⁶ Synowie Elifasowi: Teman i Omar, Sefo i Gaatan, Kienaz i syn Tamny, to jest, Amalek. ³⁷ Synowie Rehuelowi: Nahat, Zara, Samma, i Meza. ³⁸ A synowie Seirowi: Lotan, i Sobal, i Sebeon, i Hana, i Dysson, i Eser, i Dysan. ³⁹ A synowie Lotanowi: Chory, i Heman; a siostra Lotanowa była Tamna. ⁴⁰ Synowie Sobalowi: Halman, i Manaat, i Hewal, Sefo, i Onam; a synowie Sebeonowi: Ajai Ana. ⁴¹ Synowie Ana: Dyson; a synowie Dysona: Hamdan, i Eseban, i Jetran, i Charan. ⁴² Synowie Eserowi: Balaan, i Zawan, Akan. Synowie Dysanowi: Hus i Aran. ⁴³ Cić są królowie, którzy królowali w ziemi Edomskiej, przedtem niż królował król nad synami Izraelskimi: Bela, syn Beorowy, a imię miasta jego Dynhaba. ⁴⁴ A gdy umarł Bela, królował miasto niego Jobab, syn Zerachowy z Bosry. ⁴⁵ A gdy umarł Jobab, królował miasto niego Chusam z ziemi Temańskiej. ⁴⁶ A gdy umarł Chusam, królował miasto niego Hadad, syn Badadowy, który poraził Madyjańczyków na polu Moabskiem; a imię miasta jego Hawid. ⁴⁷ A gdy umarł Hadad, królował miasto niego Samla z Masreki. ⁴⁸ A gdy umarł Samla, królował miasto niego Saul z Rechobot nad rzeką ⁴⁹ A gdy umarł Saul, królował miasto niego Balanan, syn Achoborowy. ⁵⁰ A gdy umarł Balanan, królował miasto niego Hadar; a imię miasta jego Pehu, imię też żony jego Mehetabel, córka Matredy, córki Mezaabowej. ⁵¹ A gdy umarł Hadar, byli książętami w Edon: książę Tamna, książę Halwa, książę Jetet, ⁵² Książę Oolibama, książę Ela, książę Pinon, ⁵³ Książę Kienaz, książę Teman, książę Mabsar, ⁵⁴ Książę Magdyjel, książę Hyram. Toć byli książęta Edomscy.

¹¹ Imię jednej Fyson; ta okrąża wszystką ziemię Hewila, gdzie się rodzi złoto.

²⁵ I poznał jeszcze Adam żonę swą, która urodziła syna, i nazwała imię jego Set, mówiąc: Dał mi Bóg inne potomstwo miasto Abla, którego zabił Kain. ²⁶ Setowi też urodził się syn, i nazwał imię jego Enos. Na ten czas poczęto wzywać imienia Pańskiego.

⁹ A Enos żył dziewięćdziesiąt lat, i spłodził Kenana.

¹² Kenan też żył siedemdziesiąt lat, i spłodził Mahalaleela. ¹³ I żył Kenan po spłodzeniu Mahalaleela osiem set lat, i czterdzieści lat, i spłodził syny i córki. ¹⁴ Było tedy wszystkich dni Kenanowych dziewięć set i dziesięć lat, i umarł. ¹⁵ A Mahalaleel żył sześćdziesiąt i pięć lat, i spłodził Jareda. ¹⁶ A po spłodzeniu Jareda, żył Mahalaleel osiem set lat i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki. ¹⁷ I było wszystkich dni Mahalaleelowych osiem set dziewięćdziesiąt i pięć lat, i umarł. ¹⁸ Żył też Jared sto sześćdziesiąt i dwa lata, i spłodził Enocha. ¹⁹ I żył Jared po spłodzeniu Enocha osiem set lat, i spłodził syny i córki. ²⁰ I było wszystkich dni Jaredowych dziewięć set sześćdziesiąt i dwa lat, i umarł. ²¹ A Enoch żył sześćdziesiąt lat, i pięć, i spłodził Matuzalema. ²² I chodził Enoch z Bogiem po spłodzeniu Matuzalema trzy sta lat, i spłodził syny i córki. ²³ I było wszystkich dni Enochowych trzy sta sześćdziesiąt i pięć lat. ²⁴ I chodził Enoch z Bogiem, a nie było go więcej, bo go wziął Bóg. ²⁵ I żył Matuzalem sto osiemdziesiąt i siedem lat, i spłodził Lamecha.

²⁵ I żył Matuzalem sto osiemdziesiąt i siedem lat, i spłodził Lamecha. ²⁶ I żył Matuzalem po spłodzeniu Lamecha siedem set osiemdziesiąt lat, i dwa lata, i spłodził syny i córki.

²⁶ I żył Matuzalem po spłodzeniu Lamecha siedem set osiemdziesiąt lat, i dwa lata, i spłodził syny i córki. ²⁷ I było wszystkich dni Matuzalemowych dziewięć set sześćdziesiąt i dziewięć lat, i umarł.

²⁷ I było wszystkich dni Matuzalemowych dziewięć set sześćdziesiąt i dziewięć lat, i umarł. ²⁸ A Lamech żył sto osiemdziesiąt i dwa lat, i spłodził syna.

²⁸ A Lamech żył sto osiemdziesiąt i dwa lat, i spłodził syna. ²⁹ I nazwał imię jego Noe, mówiąc: Ten nas pocieszy z pracy naszej, i z roboty rąk naszych, z strony ziemi, którą Pan przeklął.

²⁹ I nazwał imię jego Noe, mówiąc: Ten nas pocieszy z pracy naszej, i z roboty rąk naszych, z strony ziemi, którą Pan przeklął. ³⁰ Potem żył Lamech po spłodzeniu Noego, pięć set dziewięćdziesiąt lat i pięć, i spłodził syny i córki.

³⁰ Potem żył Lamech po spłodzeniu Noego, pięć set dziewięćdziesiąt lat i pięć, i spłodził syny i córki. ³¹ I było wszystkich dni Lamechowych siedem set siedemdziesiąt i siedem lat, i umarł.

³¹ I było wszystkich dni Lamechowych siedem set siedemdziesiąt i siedem lat, i umarł. ³² A gdy było Noemu pięć set lat, spłodził Noe Sema, Chama, i Jafeta.

³² A gdy było Noemu pięć set lat, spłodził Noe Sema, Chama, i Jafeta.

⁸ Ale Noe znalazł łaskę w oczach Pańskich. ⁹ Teć są rodzaje Noego: Noe mąż sprawiedliwy, doskonałym był za wieku swego; z Bogiem chodził Noe. ¹⁰ I spłodził Noe trzech synów, Sema, Chama, i Jafeta.

¹ I rzekł Pan do Noego: Wnijdź ty i wszystek dom twój do korabia; bom cię widział sprawiedliwym przed obliczem mojem w narodzie tym.

¹⁸ A byli synowie Noego, którzy wyszli z korabia, Sem, i Cham, i Jafet; a Cham jest ojcem Chanaan.

²² A ujrzawszy Cham, ojciec Chanaanów, nagość ojca swego, oznajmił to dwom braciom swoim na dworze.

²⁵ Przeklęty Chanaan, sługą sług braci swojej będzie. ²⁶ Rzekł też: Błogosławiony Pan Bóg Semów, a niech będzie Chanaan sługą ich.

²⁹ I było wszystkich dni Noego, dziewięć set lat, i pięćdziesiąt lat, i umarł.

¹ Teć są rodzaje synów Noego, Sema, Chama i Jafeta, którym się narodziło synów po potopie. ² Synowie Jafetowi Gomer, i Magog, i Madai, i Jawan, i Tubal, i Mesech, i Tyras. ³ A synowie Gomerowi: Aschenaz, i Ryfat, i Togorma.

³ A synowie Gomerowi: Aschenaz, i Ryfat, i Togorma. ⁴ A synowie Jawanowi: Elisa, i Tarsis, Cytym, i Dodanim. ⁵ Od tych rozdzielone są wyspy narodów po swych ziemiach; każdy według języka swego, i według pokolenia swego, w narodziech swoich. ⁶ A synowie Chamowi: Chus, i Micraim, i Put, i Chanaan. ⁷ Synowie zaś Chusowi: Seba, i Hewila, i Sabta, i Regma, i Sabtacha. A synowie Regmy: Seba i Dedan. ⁸ A Chus spłodził Nemroda, który począł być możnym na ziemi. ⁹ Ten był możnym myśliwcem przed obliczem Pańskiem; przetoż się mówi: Jako Nemrod możny myśliwiec przed Panem. ¹⁰ A początek królestwa jego był Babel, i Erech, i Achad, i Chalne w ziemi Senaar. ¹¹ Z tej ziemi wyszedł Assur, i zbudował Niniwe, i Rechobot miasto, i Chale. ¹² Także Resen, między Niniwe i między Chale; to miasto jest wielkie. ¹³ Micraim też spłodził Ludyma, i Hananima, i Laubima, i Neftuhyma. ¹⁴ I Patrusyma, i Chasluchyma, ( z których poszli Filistynowie,) i Kaftoryma. ¹⁵ Chanaan też spłodził Sydona pierworodnego swego, i Heta.

¹⁵ Chanaan też spłodził Sydona pierworodnego swego, i Heta. ¹⁶ I Jebusa, i Amorra, i Gergesa.

¹⁶ I Jebusa, i Amorra, i Gergesa. ¹⁷ I Hewa, i Archa, i Syma.

¹⁷ I Hewa, i Archa, i Syma. ¹⁸ I Arada, i Samara, i Chamata, skąd się potem rozrodziły domy Chananejczyków.

¹⁸ I Arada, i Samara, i Chamata, skąd się potem rozrodziły domy Chananejczyków. ¹⁹ A granice Chananejskie były od Sydonu idąc do Gerary, aż do Gazy, aż wnijdziesz do Sodomy i Gomorry, i Adamy, i Seboima, aż do Lazy.

²¹ A Semowi, ojcu wszystkich synów Heberowych, bratu Jafeta starszego, urodzili się synowie. ²² Synowie Semowi: Elam i Assur, i Arfachsad, i Lud, i Aram. ²³ Synowie zaś Aramowi: Hus, i Hul, i Geter, i Mesech. ²⁴ Arfachsad zaś spłodził Selecha, a Selech spłodził Hebera.

²⁴ Arfachsad zaś spłodził Selecha, a Selech spłodził Hebera. ²⁵ A Heberowi urodzili się dwa synowie: imię jednemu Faleg, iż za dni jego rozdzielona jest ziemia; a imię brata jego Jektan.

²⁵ A Heberowi urodzili się dwa synowie: imię jednemu Faleg, iż za dni jego rozdzielona jest ziemia; a imię brata jego Jektan. ²⁶ Jektan też spłodził Elmodada, i Salefa, i Hasarmota, i Jarecha.

²⁶ Jektan też spłodził Elmodada, i Salefa, i Hasarmota, i Jarecha. ²⁷ I Adorama, i Uzala, i Dekla.

²⁷ I Adorama, i Uzala, i Dekla. ²⁸ I Hebala, i Abymaela, i Sebaja.

²⁸ I Hebala, i Abymaela, i Sebaja. ²⁹ I Ofira, i Hewila, i Jobaba: ci wszyscy są synowie Jektanowi.

²⁹ I Ofira, i Hewila, i Jobaba: ci wszyscy są synowie Jektanowi. ³⁰ A było mieszkanie ich od Mescha idąc, do góry Sefar na wschód słońca. ³¹ Cić są synowie Semowi w domach swych, w językach swych, w ziemiach swych, w narodziech swych. ³² Teć są domy synów Noego, według pokolenia ich, i w narodziech ich, i od nich rozdzielone są narody na ziemi po potopie.

¹⁰ Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie.

¹⁰ Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie. ¹¹ I żył Sem po spłodzeniu Arfachsada pięć set lat, i spłodził syny i córki. ¹² Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha.

¹² Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha. ¹³ I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.

¹³ I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. ¹⁴ Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera.

¹⁴ Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera. ¹⁵ I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.

¹⁵ I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki. ¹⁶ I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega.

¹⁶ I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega. ¹⁷ Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki.

¹⁷ Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki. ¹⁸ Żył też Peleg trzydzieści lat, i spłodził Rehu. ¹⁹ I żył Peleg po spłodzeniu Rehu dwieście lat, i dziewięć lat, i spłodził syny i córki. ²⁰ Także Rehu żył trzydzieści lat, i dwa, i spłodził Saruga. ²¹ I żył Rehu po spłodzeniu Saruga dwieście lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki. ²² Sarug zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Nachora. ²³ I żył Sarug po spłodzeniu Nachora dwieście lat, i spłodził syny i córki. ²⁴ Także Nachor żył dwadzieścia i dziewięć lat, i spłodził Tarego. ²⁵ I żył Nachor po spłodzeniu Tarego sto lat i dziewiętnaście lat, i spłodził syny i córki. ²⁶ I żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana. ²⁷ A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota. ²⁸ I umarł Haran przed obliczem Tarego ojca swego, w ziemi narodzenia swego, w Ur Chaldejskiem. ²⁹ I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy. ³⁰ A była Saraj niepłodna, i nie miała dziatek. ³¹ Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam. ³² I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie.

¹ I stało się za dni Amrafela, króla Senaarskiego, Aryjocha, króla Ellasarskiego, Chodorlahomera, króla Elamskiego i Tydala, króla Goimskiego:

²¹ I Amorrejczyka, i Chananejczyka, i Gergezejczyka, i Jebuzejczyka.

¹¹ Potem jej rzekł Anioł Pański: Otoś ty poczęła, i porodzisz syna, a nazwiesz imię jego Ismael; bo usłyszał Pan utrapienie twoje. ¹² Ten będzie srogim człowiekiem: ręka jego przeciwko wszystkim, a ręka wszystkich przeciwko jemu; a przed obliczem wszystkiej braci swej mieszkać będzie. ¹³ I nazwała imię Pana, który mówił do niej: Tyś Bóg widzący mię; rzekła bowiem: Izalim tu nie widziała tyłu widzącego mię? ¹⁴ Przetoż nazwała studnią onę studnią żywiącego, widzącego mię; a tać jest między Kades, i między Barad. ¹⁵ I urodziła Agar Abramowi syna, i nazwał Abram imię syna swego, którego urodziła Agar, Ismael. ¹⁶ A Abram miał osiemdziesiąt lat, i sześć lat, gdy mu urodziła Agar Ismaela.

⁵ I nie będzie zwane dalej imię twoje Abram; ale będzie imię twoje Abraham; albowiem ojcem wielu narodów postanowiłem cię.

¹⁹ I rzekł Bóg: Zaiste, Sara, żona twoja, urodzi tobie syna, i nazowiesz imię jego Izaak; i utwierdzę przymierze moje z nim, umową wieczną, i z nasieniem jego po nim. ²⁰ O Ismaela też wysłuchałem cię: oto, błogosławiłem mu, i rozrodzę go, i rozmnożę go bardzo wielce. Dwanaście książąt spłodzi, i rozkrzewię go w naród wielki. ²¹ Ale przymierze moje utwierdzę z Izaakiem, którego tobie urodzi Sara, o tym czasie w roku drugim.

² Bo poczęła i porodziła Sara Abrahamowi syna w starości jego, na tenże czas, który mu był Bóg przepowiedział.

² Bo poczęła i porodziła Sara Abrahamowi syna w starości jego, na tenże czas, który mu był Bóg przepowiedział. ³ I nazwał Abraham imię syna swego, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, Izaak.

³ I nazwał Abraham imię syna swego, który mu się urodził, którego mu urodziła Sara, Izaak. ⁴ I obrzezał Abraham Izaaka, syna swego, gdy był w ośmiu dniach, jako mu był rozkazał Bóg. ⁵ A było Abrahamowi sto lat, gdy mu się urodził Izaak, syn jego.

⁹ Potem ujrzała Sara syna Hagary, Egipczanki, przeszydzającego, którego urodziła Abrahamowi; ¹⁰ I rzekła do Abrahama: Wyrzuć tę służebnicę, i syna jej; albowiem nie będzie dziedziczył syn tej służebnicy z synem mym Izaakiem.

¹² Tedy rzekł Bóg do Abrahama: Niech to przykro nie będzie w oczach twoich z strony dziecięcia, i z strony służebnicy twojej; coćkolwiek rzecze Sara, usłuchaj głosu jej; boć w Izaaku nazwane będzie nasienie.

³ Potem wstał Abraham od umarłego swego, i rzekł do synów Hetowych, mówiąc:

⁵ Tedy opowiedzieli synowie Hetowi Abrahamowi, mówiąc mu:

²⁰ I oddane jest pole i jaskinia, która była na niem, Abrahamowi w osiadłość grobu, od synów Hetowych.

¹ Potem Abraham pojął drugą żonę, której imię było Ketura. ² Która mu urodziła Zamrama, i Joksana, i Madana, i Midyjana, i Jesobaka, i Suacha. ³ A Joksan spłodził Sabę, i Dedana; a synowie Dedanowi byli Asurymowie i Letusymowie, i Leumymowie. ⁴ Synowie zaś Midyjanowi byli Hefa, i Hefer, i Henoch, i Abyda, i Eldaa; wszyscy ci byli synowie Ketury.

¹² A teć są rodzaje Ismaela, syna Abrahamowego, którego urodziła Hagar, Egipczanka, służebnica Sary, Abrahamowi. ¹³ I te są imiona synów Ismaelowych w nazwiskach ich, według rodzajów ich: pierworodny Ismaelów, Nebajot; po nim Kedar, i Abdeel, i Mabsan. ¹⁴ I Masma, i Duma, i Masa. ¹⁵ Hadar, i Tema, Jetur, Nafis i Kedma.

¹⁵ Hadar, i Tema, Jetur, Nafis i Kedma. ¹⁶ Ci są synowie Ismaelowi, i te imiona ich, według miasteczek ich, i zamków ich, dwanaście książąt w familijach ich.

¹⁸ I mieszkali od Hewila aż do Sur, która leży na przeciwko Egiptowi, idąc do Asyryi; przed obliczem wszystkich braci swych umarł.

²⁴ A gdy się wypełniły dni jej, aby porodziła, oto bliźnięta były w żywocie jej. ²⁵ I wyszedł pierwszy syn lisowaty, i wszystek jako szata kosmaty; i nazwali imię jego Ezaw. ²⁶ A potem wyszedł brat jego, ręką swą trzymając za piętę, Ezawa i nazwano imię jego Jakób; a Izaakowi było sześćdziesiąt lat, gdy mu się oni narodzili. ²⁷ A gdy urosły one dzieci, Ezaw był mężem w myślistwie biegłym i rolnikiem, a Jakób był mąż prosty mieszkający w namieciech. ²⁸ I miłował Izaak Ezawa, iż jadał z łowu jego; Rebeka zaś miłowała Jakóba.

⁴⁶ I rzekła Rebeka do Izaaka: Obmierzł mi żywot mój dla córek Hetejskich; jeźliże i Jakób weźmie sobie żonę z córek Hetejskich, jakie są córki ziemi tej, cóż mi po żywocie?

⁹ Tedy szedł Ezaw do Ismaela, i pojął mimo inne żony swoje, Mahalatę córkę Ismaela, syna Abrahamowego, siostrę Nebajotowę, sobie za żonę.

²⁸ I rzekł: Nie będzie nazywane więcej imię twoje Jakób, ale Izrael; boś sobie mężnie poczynał z Bogiem, i z ludźmi, i przemogłeś.

⁴ I urodziła Ada Ezawowi Elifasa, a Basemat urodziła Rehuela. ⁵ Oolibama też urodziła Jehusa, i Jeloma, i Korego. Ci są synowie Ezawowi, którzy mu się urodzili w ziemi Chananejskiej.

⁹ A teć są pokolenia Ezawa, ojca Edomczyków, na górze Seir. ¹⁰ I te są imiona synów Ezawowych: Elifas, syn Ady, żony Ezawowej, Rehuel, syn Basematy, żony Ezawowej. ¹¹ Synowie zaś Elifasowi byli: Teman, Omar, Sefo, i Gaatan, i Kenaz.

¹¹ Synowie zaś Elifasowi byli: Teman, Omar, Sefo, i Gaatan, i Kenaz. ¹² A Tamna była założnica Elifasa, syna Ezawowego, i urodziła Elifasowi Amaleka. Ci są synowie Ady, żony Ezawowej. ¹³ Ci też są synowie Rehuelowi: Nahat i Zara, Samma i Meza; ci byli synowie Basematy, żony Ezawowej. ¹⁴ Ci zaś byli synowie Oolibamy, córki Any, córki Sebeona, żony Ezawowej: i urodziła Ezawowi Jehusa, i Jeloma, i Korego. ¹⁵ Teć są książęta z synów Ezawowych, synowie Elifasa pierworodnego Ezawowego: Książę Teman, książę Omar, książę Sefo, książę Kenaz.

²⁰ Ci też są synowie Seira Chorejczyka, mieszkający w onej ziemi: Lotan, i Sobal, i Sebeon, i Hana. ²¹ I Dysson, i Eser, i Disan; teć są książęta Chorejskie, synowie Seirowi w ziemi Edomskiej. ²² A synowie Lotanowi byli Chory i Heman; a siostra Lotanowa Tamna.

²² A synowie Lotanowi byli Chory i Heman; a siostra Lotanowa Tamna. ²³ Synowie zaś Sobalowi: Halwan, i Manahat, i Hewal, Sefo, i Onam.

²³ Synowie zaś Sobalowi: Halwan, i Manahat, i Hewal, Sefo, i Onam. ²⁴ Synowie też Sebeonowi ci są: Aja i Ana. Tenci to Ana, który wynalazł muły na puszczy, gdy pasł osły Sebeona, ojca swego.

²⁴ Synowie też Sebeonowi ci są: Aja i Ana. Tenci to Ana, który wynalazł muły na puszczy, gdy pasł osły Sebeona, ojca swego. ²⁵ Dzieci zaś Anowe te są: Dyson, i Oolibama, córka Anowa.

²⁵ Dzieci zaś Anowe te są: Dyson, i Oolibama, córka Anowa. ²⁶ A synowie Dysonowi: Hamdan, i Eseban, i Jetran, i Charan.

²⁶ A synowie Dysonowi: Hamdan, i Eseban, i Jetran, i Charan. ²⁷ A synowie Eserowi są ci: Balaan, i Zawan, i Akan.

²⁷ A synowie Eserowi są ci: Balaan, i Zawan, i Akan. ²⁸ A zasię synowie Dysanowi: Hus i Aran.

²⁸ A zasię synowie Dysanowi: Hus i Aran. ²⁹ Teć są książęta Chorejskie: książę Lotan, książę Sobal, książę Sebeon, książę Ana, ³⁰ Książę Dyson, książę Eser, książę Dysan. Te były książęta Chorejskie, według księstw ich, w ziemi Seir. ³¹ Ci też byli królowie, którzy królowali w ziemi Edomskiej, pierwej niż królował król nad syny Izraelskimi. ³² Królował tedy w Edom Bela, syn Beorów, a imię miasta jego Dynhaba. ³³ I umarł Bela, a królował miasto niego Jobab, syn Zerachów z Bosry. ³⁴ I umarł Jobab, a królował miasto niego Chusam, z ziemi Temańskiej. ³⁵ I umarł Chusam, a królował miasto niego Hadad, syn Badadów, który poraził Madyjańczyki, na polu Moabskiem, a imię miasta jego Hawid. ³⁶ I umarł Hadad, a królował miasto niego Samla z Masreki. ³⁷ I umarł Samla, a królował miasto niego Saul, z Rechobot u rzeki.

³⁷ I umarł Samla, a królował miasto niego Saul, z Rechobot u rzeki. ³⁸ I umarł Saul, a królował miasto niego Balanan, syn Achborów. ³⁹ I umarł Balanan, syn Achborów, a królował miasto niego Hadar, a imię miasta jego Pahu, a imię żony jego Mehetabel, córka Matredy, córki Mezaabowej.

³⁹ I umarł Balanan, syn Achborów, a królował miasto niego Hadar, a imię miasta jego Pahu, a imię żony jego Mehetabel, córka Matredy, córki Mezaabowej. ⁴⁰ Teć są imiona książąt Ezawowych, według ich pokolenia, i według miejsc ich, i imion ich: Książę Tamna, książę Halwa, książę Jetet.

⁴⁰ Teć są imiona książąt Ezawowych, według ich pokolenia, i według miejsc ich, i imion ich: Książę Tamna, książę Halwa, książę Jetet. ⁴¹ Książę Oolibama, książę Ela, książę Pynon. ⁴² Książę Kenaz, książę Teman, książę Mabsar ⁴³ Książę Magdyjel, książę Hyram, te są książęta Edomskie, według mieszkania ich, w ziemi osiadłości ich. Ten jest Ezaw, ojciec Edomczyków.

²⁸ A gdy mijali oni mężowie, Madyjańscy kupcy, tedy wyciągnęli, i wyjęli Józefa z studni, i sprzedali Józefa Ismaelitom za dwadzieścia srebrników, którzy zaprowadzili Józefa do Egiptu.

²² Oto, ja dawam ci część jednę mimo bracią twoję, którejm nabył z ręki Amorejczyków mieczem moim, i łukiem moim.

¹⁰ Nie będzie odjęte sceptrum od Judy, ani Zakonodawca od nóg jego, aż przyjdzie Szylo, i jemu będzie oddane posłuszeństwo narodów.

³⁰ W jaskini, która jest na polu Machpela, która jest na przeciwko Mamre w ziemi Chananejskiej, którą kupił Abraham z rolą od Efrona Hetejczyka, w osiadłość grobu. ³¹ Tam pogrzebiono Abrahama, i Sarę, żonę jego; tam pogrzebiono Izaaka, i Rebekę żonę jego; tamem też pogrzebał Liję. ³² A kupiono tę rolą i jaskinią, która na niej, od synów Hetowych.

¹⁵ Pewnie się ta rzecz wyjawiła. Usłyszał tedy Farao tę rzecz, i szukał zabić Mojżesza. Lecz Mojżesz uciekł od twarzy Faraonowej, i mieszkał w ziemi Madyjańskiej; a przyszedłszy tam siedział u studni. ¹⁶ A kapłan Madyjański miał siedem córek, które wyszedłszy czerpały wodę, i nalewały do koryt, aby napoiły trzodę ojca swego;

⁸ Przetoż zstąpiłem, abym go wybawił z ręki Egipskiej i wywiódł go z ziemi tej do ziemi dobrej i przestronnej, do ziemi opływającej mlekiem i miodem, na miejsce Chananejczyka, i Hetejczyka, i Amorejczyka, i Ferezejczyka, i Hewejczyka, i Jebuzejczyka.

¹⁷ I rzekłem: Wyprowadzę was z utrapienia Egipskiego do ziemi Chananejczyka, i Hetejczyka, i Amorejczyka, i Ferezejczyka, i Hewejczyka, i Jebuzejczyka, do ziemi opływającej mlekiem i miodem.

⁵ A gdy się wprowadzi Pan do ziemi Chananejczyka, i Hetejczyka, i Amorejczyka, i Hewejczyka, i Jebuzejczyka, o którą przysiągł ojcom twoim, abyć ją dał, ziemię opływającą mlekiem i miodem, tedy będziesz obchodził tę służbę w tymże miesiącu.

²⁸ Poślę też szerszenie przed tobą, które wypędzą Hewejczyka, Chananejczyka, i Hetejczyka przed oblicznością twoją.

² I poślę przed tobą Anioła, i wyrzucę Chananejczyka, Amorejczyka, i Hetejczyka, i Ferezejczyka, Hewejczyka, i Jebuzejczyka.

¹¹ Strzeżże tego, co Ja rozkazuję tobie: Oto, Ja wypędzę przed obliczem twojem Amorejczyka, i Chananejczyka, i Hetejczyka, i Ferezejczyka, i Hewejczyka, i Jebuzejczyka.

²¹ I posłał Izrael posły do Sehona, króla Amorejskiego, mówiąc: ²² Niech przejdziemy przez ziemię twoję; nie pójdziemy ani przez pola ani przez winnice; nie będziemy pić wód z studzien twoich; gościńcem pójdziemy, aż przejdziemy granice twoje. ²³ Ale nie pozwolił Sehon Izraelowi iść przez granice swoje; i zebrawszy Sehon wszystek lud swój, wyciągnął przeciw Izraelowi na puszczę, a gdy przyszedł do Jahazy, zwiódł bitwę z Izraelem. ²⁴ I poraził go Izrael ostrzem miecza, i odziedziczył ziemię jego od Arnonu aż do Jaboku, i aż do ziemi synów Ammonowych; albowiem opatrzone były granice Ammonitów. ²⁵ Tedy pobrał Izrael wszystkie miasta one, i mieszkał we wszystkich miastach Amorejskich, w Hesebon, i we wszystkich wsiach jego. ²⁶ Bo Hesebon było miasto Sehona, króla Amorejskiego, który, gdy pierwej walczył z królem Moabskim, wziął mu był wszystkę ziemię jego z rąk jego aż po Arnon. ²⁷ Dla tegoż mówią w przypowieści: Pójdźcie do Hesebon, a niech zbudują i naprawią miasto Sechonowe. ²⁸ Albowiem wyszedł ogień z Hesebon, a płomień z miasta Sechonowego, i popalił Ar Moabskie, i obywatele wysokich miejsc Arnon. ²⁹ Biada tobie Moab, zginąłeś o ludu Chamos! podał syny swoje na uciekanie, i córki swoje do więzienia królowi Amorejskiemu Sehonowi. ³⁰ A zaginęło panowanie ich od Hesebona aż do Dybona; a poburzyliśmy je aż do Nofe, które idzie aż do Medady. ³¹ I mieszkał Izrael w ziemi Amorejskiej. ³² Tedy posłał Mojżesz na szpiegi do Jazer, którego wsi pobrali, wypędziwszy Amorejczyki, którzy tam byli.

⁴ Przetoż rzekł Moab do starszych Madyjańskich: Teraz pożre to mnóstwo wszystko, co jest około nas, jako wół pożera trawę polną. A Balak, syn Seforów, był królem Moabskim na on czas. ⁵ I posłał posły do Balaama, syna Beorowego, do Pethoru miasta, które jest nad rzeką ziemi synów ludu jego, aby go wezwano, mówiąc: Oto lud wyszedł z Egiptu, oto okrył wierzch ziemi, i osadza się przeciwko mnie. ⁶ Przetoż teraz przyjdź proszę, a przeklinaj mnie kwoli lud ten, bo możniejszy jest nad mię; owa snać go będę mógł porazić, i wygnać go z ziemi; bo ja wiem, że komu błogosławisz, błogosławiony będzie; a kogo przeklinasz, przeklęty będzie. ⁷ Poszli tedy starsi Moabscy, i starsi Madyjańscy, mając zapłatę za wieszczbę w rękach swych.

⁷ A tak zaczął przypowieść swoję, i rzekł: Z Aram przywiódł mię Balak, król Moabski, z gór wschodnich, mówiąc: Przyjdź, przeklinaj mi Jakóba, a przyjdź, złorzecz Izraelowi.

¹⁷ Ujrzę go, ale nie teraz; oglądam go, ale nie z bliska; wynijdzie gwiazda z Jakuba i powstanie laska z Izraela, i pobije książęta Moabskie, i wytraci wszystkie syny Setowe. ¹⁸ I przyjdzie Edom w opanowanie, a Seir będzie pod władzą nieprzyjaciół swoich, a Izrael będzie sobie poczynał mężnie. ¹⁹ I będzie panował, który wynijdzie z Jakuba, a wytraci ostatki z miast.

²² Wszakże spustoszony będzie Kenejczyk, aż cię Assur zaprowadzi do więzienia. ²³ Znowu zaczął przypowieść swoję, i rzekł: Ach! któż będzie żyw, gdy to uczyni Bóg? ²⁴ Bo okręty przypłyną od brzegów Chyttymskich, i utrapią Assyryjany, utrapią Hebrejczyki; ale też same do szczętu zaginą.

²⁴ Bo okręty przypłyną od brzegów Chyttymskich, i utrapią Assyryjany, utrapią Hebrejczyki; ale też same do szczętu zaginą.

⁶ A oto, niektóry z synów Izraelskich przyszedł i przywiódł do braci swej Madyjanitkę przed oczyma Mojżeszowemi, i przed oczyma wszystkiego zgromadzenia synów Izraelskich; a oni płakali przed drzwiami namiotu zgromadzenia.

² Pomścij się krzywdy synów Izraelskich nad Madyjanitami, i potem przyłączon będziesz do ludu twego.

⁸ Potem od góry Hor wymierzycie granice, aż gdzie wchodzą do Hemat; a będą się kończyć granice aż do Sedada.

¹² Także w Seir mieszkali Horejczycy przedtem, które synowie Ezawowi wygnali, i wygładzili je przed sobą, a mieszkali na miejscu ich, jako uczynił Izrael w ziemi osiadłości swojej, którą im dał Pan.)

²² Jako uczynił synom Ezawowym mieszkającym w Seir, dla których wytracił Horejczyki przed obliczem ich; i wygnali je, i mieszkai na miejscach ich aż po dziś dzień. ²³ Hewejczyki także, którzy mieszkali w Aserym aż do Gazy, Kaftorytowie, którzy wyszli z Kaftor, wytracili je, i mieszkali na miejscu ich.)

¹ Gdy cię wprowadzi Pan, Bóg twój, do ziemi, do której wchodzisz, abyś ją posiadł i wytraci narodów wiele przed twarzą twoją, Hetejczyka, i Gergiezejczyka, i Amorejczyka, i Chananejczyka, i Ferezejczyka, i Hewejczyka i Jebuzejczyka, siedem narodów, większych, i możniejszych, niżliś ty;

¹⁷ Lecz do szczętu wytracisz je, Hetejczyka, Amorejczyka, Chananejczyka, i Ferezejczyka, Hewejczyka, i Jebuzejczyka, jakoć rozkazał Pan, Bóg twój;

¹⁰ I rzekł Jozue: W tem poznacie, że Bóg żyjący jest w pośrodku was, a iż koniecznie wypędzi przed twarzą waszą Chananejczyka, i Hetejczyka, i Hewejczyka, i Ferezejczyka, i Gergezejczyka, i Amorejczyka, i Jebuzejczyka.

¹ A gdy usłyszeli wszyscy królowie, którzy byli za Jordanem na górach, i na równinach, i nad wszystkiem brzegiem morza wielkiego przeciw Libanowi, Hetejczyk, i Amorejczyk, i Chananejczyk, Ferezejczyk, Hewejczyk, i Jebuzejczyk;

² I rzekł Jozue do wszystkiego ludu: Tak mówi Pan, Bóg Izraelski: Za rzeką mieszkali ojcowie wasi od dawnych czasów, Tare, ojciec Abrahamów, i ojciec Nachorów, i służyli bogom obcym.

¹⁵ A jeźli się wam zda źle służyć Panu, obierzcież sobie dziś, komu byście służyli, chociaż bogi, którym służyli ojcowie wasi, co byli za rzeką, chociaż bogi Amorejskie, w których wy ziemi mieszkacie; aleć ja i dom mój będziemy służyli Panu.

²¹ Ale Jebuzejczyka, mieszkającego w Jeruzalemie, nie wygnali synowie Benjaminowi; przetoż mieszkał Jebuzejczyk z synami Benjaminowymi w Jeruzalemie aż do dnia tego.

¹ Potem czynili synowie Izraelscy złe przed oczyma Pańskiemi, i podał je Pan w ręce Madyjanitów przez siedem lat. ² A zmocniła się ręka Madyjanitów nad Izraelem, tak iż przed Madyjanitami kopali sobie synowie Izraelscy lochy, które były w górach, i jaskinie i twierdze. ³ A bywało, gdy czego nasiał Izrael, że przychodził Madyjan i Amalek, i ludzie ze wschodu słońca, a najeżdżali go; ⁴ I położywszy się obozem przeciwko nim, psowali zboża ziemi, aż gdzie chodzą do Gazy, nic nie zostawując na pożywienie Izraelczykom, ani owiec, ani wołów, ani osłów. ⁵ Albowiem oni i stada ich przyciągali, i namioty ich, a przychodzili jako szarańcza w mnóstwie, i nie było im i wielbłądom ich liczby; tak przychodząc do ziemi spustoszyli ją. ⁶ Tedy znędzony był Izrael bardzo od Madyjanitów, i wołali synowie Izraelscy do Pana.

¹¹ A gdy byli blisko Jebus, a dzień się już bardzo nachylił, tedy rzekł sługa do pana swego: Pójdź proszę, a wstąpmy do tego miasta Jebuzejczyków, i przenocujmy w niem.

⁷ I pojmał Agaga, króla Amalekitów, żywego, a wszystek lud pobił ostrzem miecza.

⁶ I posłał Dawid do Joaba mówiąc: Poślij do mnie Uryjasza Hetejczyka. I posłał Joab Uryjasza do Dawida.

² Przyzwał tedy król Gabaonitów, i rzekł do nich: (A ci Gabaonitowie nie byli z synów Izraelskich, ale z ostatków Amorejczyków, którym acz byli synowie Izraelscy przysięgli, wszakże je usiłował Saul wyplenić z gorliwości swej dla synów Izraelskich i Judzkich.)

¹⁶ A gdy wyciągnął Anioł rękę swą na Jeruzalem, aby je wytracił, tedy się użalił Pan onego złego, i rzekł do Anioła, który tracił lud: Dosyć teraz; zawściągnij rękę twą. A Anioł Pański był podle bojewiska Arawny Jebuzejczyka.

⁶⁵ A tak obchodził Salomon na on czas święto zacne, i wszystek Izrael z nim, zgromadzenie wielkie od wejścia do Emat aż do rzeki Egipskiej, przed Panem, Bogiem naszym, przez siedm dni i przez siedm dni, to jest, przez czternaście dni.

²⁰ Wszystek także lud, który był pozostał z Amorejczyków, Hetejczyków, Ferezejczyków, Hewejczyków, i Jebuzejczyków, którzy nie byli z synów Izraelskich;

²⁸ Którzy przypłynąwszy do Ofir, wzięli stamtąd złota cztery sta i dwadzieścia talentów, i przywieźli je do króla Salomona.

¹ A królowa z Saby usłyszawszy sławę o Salomonie i o imieniu Pańskiem przyjechała, aby go doświadczyła w zagadkach.

¹¹ Nadto okręty Hirama, które przynosiły złoto z Ofir, przyniosły z Ofir drzewa almugimowego bardzo wiele i kamienia drogiego.

¹¹ Przeto, że czynił Manases, król Judzki, te obrzydliwości, czyniąc gorsze rzeczy nad one wszystkie, które czynili Amorejczycy, którzy byli przed nim, a że przywiódł w grzech i Judę przez brzydkie bałwany swoje;

²⁸ Synowie Abrahamowi: Izaak i Ismael.

⁵³ Książę Kienaz, książę Teman, książę Mabsar,

⁴ To jest trzy tysiące talentów złota, złota z Ofir, i siedm tysięcy talentów srebra najczystszego na okrycie ścian gmachów;

² Tedy przyszli do Zorobabela i do przedniejszych z domów ojcowskich, mówiąc im: Będziemy budować z wami, a jako i wy będziemy szukać Boga waszego, gdyżeśmy mu ofiary czynili ode dni Asarhaddona, króla Assyryjskiego, który nas tu przywiódł.

⁷ Tyś jest, Panie Boże! któryś wybrał Abrama, a wywiodłeś go z Ur Chaldejskiego, i dałeś mu imię Abraham. ⁸ I znalazłeś serce jego wierne przed obliczem twojem, i uczyniłeś z nim przymierze, że dasz ziemię Chananejczyka, Hetejczyka, Amorejczyka, i Ferezejczyka, i Jebuzejczyka, i Giergiezejczyka, że ją dasz nasieniu jego, i ziściłeś słowa twoje; boś ty sprawiedliwy.

¹¹ A gdy usłyszeli trzej przyjaciele Ijobowi to wszystko utrapienie, które nań przypadło, przyszli każdy z miejsca swego: Elifas Temańczyk, i Bildad Suhytczyk, i Sofar Naamatczyk; bo się byli namówili pospołu, aby przyszedłszy pożałowali go, i cieszyli go.

¹⁹ Podróżni ludzie z krainy Teman obaczyli je; a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

²⁴ Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.

⁹ Myrrą, aloe, i kassyją wszystkie szaty twoje pachną, gdy wychodzisz z pałaców z kości słoniowych urobionych, nad tych, którzy cię uweselają.

¹⁰ Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.

¹⁵ I będzie żył, a dawać mu będą złoto sabejskie, i ustawicznie się za nim modlić będą, cały dzień błogosławić mu będą.

⁸ Giebalczyków,i Ammonitczyków, i Amalekitczyków, także Filistyńczyków z tymi, którzy mieszkają w Tyrze;

⁴ Który jest jako strzały ostre mocarza, i jako węgle jałowcowe.

⁵ Czarnamci, alem wdzięczna, o córki Jeruzalemskie! Jestem jako namioty Kedarskie, jako opony Salomonowe.

¹¹ Stanie się też dnia onego, iż Pan powtóre rękę swą przyłoży, aby posiadł ostatek ludu swego, który pozostanie od Assyryjczyków i od Egiptu, i od Patros, i od Chus, i od Elam, i od Senaar, i od Emat, i od wysep morskich.

¹² Męża droższym uczynię nad szczere złoto, a człowieka nad złoto z Ofir.

² Widzenie srogie jest mi okazane. Przewrotny przewrotność broi, a pustoszyciel pustoszy. Przyciągnijże, Elamie! Oblęż, Medzie! Babilon; wszelkiemu wzdychaniu jego koniec uczynię.

¹¹ Brzemię Dumy. Woła na mię ktoś z Seiru: Hej, stróżu! co się stało w nocy? Stróżu! co się stało w nocy?

¹³ Brzemię na Arabiję. Po lasach Arabii noclegi miewać będziecie, o podróżni Dedańscy!

¹⁷ A ostatek pocztu strzelców mężnych synów Kedar będzie umniejszony; albowiem to Pan Bóg Izraelski mówił.

⁶ Elam też wziął sajdak z wozami ludu wojennego, a Kir okazał tarczę swoję.

¹ Brzemię Tyru. Kwilcie okręty morskie! albowiem zburzony jest, tak, iż niemasz ani domu, ani ktoby przychodził z ziemi Cytym.

¹² I rzekł: Już się nie będziesz więcej weseliła, ty zgwałcona panno, córko Syońska! Powstań, przepraw się do Cytym; lecz i tam nie będziesz miała odpoczynku.

⁶ Miecz Pański pełny będzie krwi, utłuści się w łoju i we krwi baranków i kozłów, w łoju nerek baranich; bo ofiara Pańska będzie w Bocra, a porażka wielka w ziemi Edomskiej.

⁹ Bo to jest u mnie, co przy potopie Noego; jakom przysiągł, że się więcej nie będą rozlewać wody Noego po ziemi: takem przysiągł, że się nie rozgniewam na cię, ani cię zgromię. ¹⁰ A choćby się i góry poruszyły, i pagórki się zachwiały: jednak miłosierdzie moje od ciebie nie odstąpi, a przymierze pokoju mego nie wzruszy się, mówi twój miłościwy Pan.

⁶ Obfitość wielbłądów okryje cię, także dromedarze z Madyjan i z Efy. Wszyscy ci przyjdą z Saby, złoto i kadzidło przyniosą, a chwały Pańskie opowiadać będą. ⁷ Wszystkie stada z Kedar zgromadzą się do ciebie; barany z Nebajotu służyć ci będą, a ofiarowane będąc na ołtarzu moim, przyjemne będą; a tak dom majestatu mego ozdobię.

¹ Któż to jest, który idzie z Edom, w szatach ubroczonych we krwi z Bocra? Ten przyozdobiony szatą swoją, postępujący w wielkości mocy swojej? Jam jest, który mówię sprawiedliwość, dostateczny do wybawienia.

¹⁹ I położę na nich znak, a poślę z tych, którzy zachowani będą, do narodów przy morzu do Pul i Lud, którzy ciągną łuk do Tubala, i do Jawanu, na wyspy dalekie, które nic o mnie nie słyszały, i nie widziały chwały mojej; i będą opowiadały chwałę moję między narodami.

¹⁰ Przejdźcie przynajmniej wyspy Cytym, a obaczcie; i do Kedar poślijcie a uważajcie pilnie, i przypatrzcie się, jeźli się stało co takowego;

²³ Dedana i Temę, i Buzę, i wszystkich, którzy mieszkają w ostatnich kątach:

²⁵ Także wszystkich królów Zymry i wszystkich królów Elam, i wszystkich królów Medskich;

⁴ Dla dnia, który przyjść ma na zburzenie wszystkich Filistyńczyków, i na wykorzenienie Tyru i Sydonu ze wszystką pozostałą pomocą; bo zburzy Pan Filistyńczyków, ostatek wyspy Kaftor.

⁷ Przeciwko Edomczykom. Tak mówi Pan zastępów: Izali niemasz więcej mądrości w Teman? Izali zginęła rada od roztropnych, a wniwecz się obróciła mądrość ich? ⁸ Uciekajcie, obróćcie się, zstąpcie w głębokość na mieszkanie, obywatele Dedan! bo przywiodę zatracenie na Ezawa czasu nawiedzenia jego.

¹³ Nie ujdziesz, ale koniecznie pić będziesz; bo przez się przysięgam, mówi Pan, iż na spustoszenie, na pohańbienie, na zburzenie, i na przeklęstwo Bocra przyjdzie, i wszystkie miasta jego będą pustemi na wieki.

²⁰ Przetoż słuchajcie rady Pańskiej, którą uradził przeciwko Edomczykom; i zamysłów jego, które umyślił przeciwko obywatelom Temańskim; zaiste żeć ich wywleką najmniejsi z tej trzody, zaiste pobudzą ich, i przybytki ich.

²¹ Raduj się i wesel się córko Edomska! która mieszkasz w ziemi Hus; przyjdzie też do ciebie kubek, upijesz się, i obnażysz się.

¹⁴ Choćby byli w pośrodku niej ci trzej mężowie, Noe, Danijel i Ijob, oni w sprawiedliwości swojej wybawiliby dusze swe, mówi panujący Pan.

¹³ Przetoż tak mówi panujący Pan: Wyciągnę też rękę moję na ziemię Edomczyków, a wytrcę z niej ludzi i bydło, i uczynię ją pustynią; od Teman aż do Dedan od miecza polegną.

⁶ Z dębów Basańskich czynili wiosła twoje, ławy twoje urobili z kości słoniowych i z bukszpanu z wysep Cytymskich.

¹⁰ Persowie, i Ludczycy, i Putejczycy bywali w wojsku twojem, mężowie waleczni twoi; tarcz i przyłbicę zawieszali w tobie, ci przydawali tobie ozdoby.

¹³ Jawan, Tubal, i Mesech, kupcy twoi, ludzi i naczynie miedziane dawali na zamianę tobie.

²⁰ Dedan kupczył w tobie suknami kosztownemi na wozy.

²³ Haran, i Kanne, i Eden kupcy z Saby; Assur i Kilmad kupczył w tobie.

²² Tam jest Assur, i wszystka zgraja jego, w około niego są groby jego; wszyscy ci pobici upadli od miecza.

²⁴ Tam Elam i wszystka zgraja jego około grobu jego, ci wszyscy pobici upadli od miecza, którzy zstąpili w nieobrzezce do niskości ziemi, którzy puszczali strach swój w ziemi żyjących; jużci odnoszą hańbę swoją z tymi, którzy zstępują do dołu.

² Synu człowieczy! obróć twarz swoję przeciw Gogowi w ziemi Magog, książęciu głównemu w Mesech i Tubal, a prorokuj przeciw niemu. ³ I rzecz: Tak mówi panujący Pan: Otom Ja przeciw tobie, o Gogu, księciu główny w Mesechu i w Tubalu!

⁶ Gomer i wszystkie hufy jego, dom Togormy mieszkającego w stronach północnych, i wszystkie poczty jego, narodów wiele z tobą.

¹ A ty, synu człowieczy! prorokuj przeciwko Gogowi, a mów: Tak mówi panujący Pan: Otom Ja przeciwko tobie, Gogu, księciu główny w Mesechu i w Tubalu!

² I widziałem w widzeniu, a (gdym to widział, byłem w Susan, mieście głównem, które było w krainie Elam) widziałem, mówię, w widzeniu, gdym był u potoku Ulaj.

³⁰ Bo przyjdą przeciwko niemu okręty z Cytym, skąd on nad tem bolejąc znowu się rozgniewa przeciwko przymierzu świętemu; co uczyniwszy wróci się, a będzie miał porozumienie z onymi, którzy opuścili przymierze święte;

³ Assur nie wzybawi nas, na koniach jeździć nie będziemy, i nie rzeczemy więcej robocie rąk naszych: Wyście bogowie nasi; bo w tobie sierotka znajduje miłosierdzie.

¹² Ale poślę ogień na Teman, i pożre pałace w Bocra.

⁹ Chociażem Ja wytracił Amorejczyka od oblicza ich, którego wysokość była jako wysokość cedrów, aczkolwiek warownie stał jako dąb, wszakżem skaził owoc jego z wierzchu, a korzenie jego ze spodku.

⁷ Izali nie jesteście podobni synom Murzyńskim przedemną, o synowie Izraelscy? mówi Pan; izalim Izraela nie wywiódł z ziemi Egipskiej jako Filistyńczyków z Kaftor, i Syryjczyków z Kir?

⁹ I ulękną się mocarze twoi, o Temanie! dlatego, że porażeni będąc wygubieni będą wszyscy z góry Ezawa.

¹² Zgromadzając cale cię zgromadzę, Jakóbie! zgromadzając zgromadzę ostatki Izraela, a spędzę je w gromadę jako owce Bocra, jako trzodę w pośród obory jego, i wyjdzie huk od ludu.

⁶ Ci wypasą ziemię Assyryjską mieczem, i ziemię Nimrodową w granicach ich; a tak wyrwie nas Assyryjczykowi, gdy przyciągnie do ziemi naszej, i gdy będzie deptał granicę nasze.

³ Gdy Bóg szedł od południa, a Święty z góry Faran, Sela! okryła niebiosa sława jego, a chwały jego ziemia pełna była.

⁷ I odejmę krew każdego od ust jego, i obrzydliwości jego od zębów jego; zostawiony też będzie i on Bogu naszemu, aby był jako książę w Judzie, a Akaron jako Jebuzejczycy.

² Umiłowałem was, mówi Pan, a wy mówicie: W czemżeś nas umiłował? Izali Ezaw nie był bratem Jakóbowi? mówi Pan; wszakżem umiłował Jakóba, ³ A Ezawa miałem w nienawiści, i podałem góry jego na spustoszenie, a dziedzictwo jego smokom na pustyni. ⁴ Jeźliby rzekła ziemia Edomska: Staliśmy się ubogimi, ale wrócimy się, i pobudujemy miejsca popustoszone, tedy tak mówi Pan zastępów: Niechaj oni budują, a Ja rozwalę; i nazwię ich granicą niepobożności i ludem, który sobie zbrzydził Pan aż na wiek i.

² Abraham spłodził Izaaka, a Izaak spłodził Jakóba, a Jakób spłodził Judę, i braci jego.

³⁷ Ale jako było za dni Noego, tak będzie i przyjście Syna człowieczego. ³⁸ Albowiem jako za dni onych przed potopem jedli, i pili, i ożeniali się i za mąż wydawali, aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia,

³⁴ Syna Jakóbowego, syna Izaakowego, syna Abrahamowego, syna Tarego, syna Nachorowego,

³⁴ Syna Jakóbowego, syna Izaakowego, syna Abrahamowego, syna Tarego, syna Nachorowego,

³⁴ Syna Jakóbowego, syna Izaakowego, syna Abrahamowego, syna Tarego, syna Nachorowego, ³⁵ Syna Saruchowego, syna Ragawowego, syna Falekowego, syna Heberowego, syna Salego,

³⁵ Syna Saruchowego, syna Ragawowego, syna Falekowego, syna Heberowego, syna Salego,

³⁵ Syna Saruchowego, syna Ragawowego, syna Falekowego, syna Heberowego, syna Salego, ³⁶ Syna Kainowego, syna Arfaksadowego, syna Semowego, syna Noego, syna Lamechowego,

³⁶ Syna Kainowego, syna Arfaksadowego, syna Semowego, syna Noego, syna Lamechowego,

³⁶ Syna Kainowego, syna Arfaksadowego, syna Semowego, syna Noego, syna Lamechowego, ³⁷ Syna Matusalemowego, syna Enochowego, syna Jaredowego, syna Malaleelowego, syna Kainanowego,

³⁷ Syna Matusalemowego, syna Enochowego, syna Jaredowego, syna Malaleelowego, syna Kainanowego, ³⁸ Syna Enosowego, syna Setowego, syna Adamowego, syna Bożego.

²⁶ A jako było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna człowieczego.

⁸ I dał mu przymierze obrzezki; i tak Abraham spłodził Izaaka i obrzezał go dnia ósmego, a Izaak Jakóba, a Jakób dwunastu patryjarchów.

¹⁰ A nie tylko to, ale i Rebeka, gdy z jednego ojca naszego Izaaka brzemienną została. ¹¹ Gdy się jeszcze były dziatki nie narodziły, ani co dobrego albo złego uczyniły, aby się ostało postanowienie Boże według wybrania, nie z uczynków, ale z tego, który powołuje, ¹² Rzeczono jej, że większy będzie służył mniejszemu; ¹³ Jako napisano: Jakóbam umiłował, alem Ezawa miał w nienawiści.

⁵ Wiarą Enoch jest przeniesiony, aby nie oglądał śmierci i nie jest znaleziony, przeto że go Bóg przeniósł; albowiem pierwej niż jest przeniesiony, miał świadectwo, że się podobał Bogu.

⁷ Wiarą obwieszczony będąc od Boga Noe o tem, czego jeszcze nie było widzieć, uczciwości wyświadczając, przygotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary.

⁵ Także i pierwszemu światu nie przepuścił, ale Noego samoósmego, kaznodzieję sprawiedliwości, zachował, przywiódłszy potop na świat niepobożnych;

¹⁴ A prorokował też o nich siódmy od Adama Enoch, mówiąc: Oto Pan idzie z świętymi tysiącami swoimi,