2 Corinthians 2:1-3

  2:1   2919-1161 έκρινα δε But I decided 1683 εμαυτώ in myself 3778 τούτο this, 3588 το   3361 μη not 3825 πάλιν again 2064 ελθείν to come 1722 εν in 3077 λύπη distress 4314 προς to 1473 υμάς you.   2:2   1487-1063 ει γαρ For if 1473 εγώ I 3076 λυπώ grieve 1473 υμάς you, 2532 και then 5100 τις who 1510.2.3 εστιν is 3588 ο the one 2165 ευφραίνων gladdening 1473 με me 1508 ει μη unless 3588 ο it be the one 3076 λυπούμενος being grieved 1537 εξ by 1473 εμού me?   2:3   2532 και And 1125 έγραψα I wrote 1473 υμίν to you 3778 τούτο this 1473 αυτό same thing, 2443-3361 ίνα μη lest 2064 ελθών having come 3077 λύπην [²distress 2192 έχω ¹I should have] 575 αφ΄ of 3739 ων which 1163 έδει it is necessary 1473 με for me 5463 χαίρειν to rejoice over; 3982 πεποιθώς relying 1909 επί upon 3956-1473 πάντας υμάς you all, 3754 ότι that 3588 η   1699 εμή my 5479 χαρά joy 3956 πάντων [²all 1473 υμών ³of you 1510.2.3 εστιν ¹is].