PBG(i)
7 Rzekłem w szczęściu swojem: Nie będę poruszony na wieki.
8 Albowiem ty, Panie! według woli twojej umocniłeś był górę moję mocą; ale skoroś ukrył oblicze swoje, strwożyłem się;
9 I wołałem do ciebie, Panie! a Panum się modlił, mówiąc:
10 Co za pożytek ze krwi mojej, gdybym zstąpił do dołu? Izali cię proch chwalić będzie? Iazali opowie prawdę twoję?
11 Wysłuchajże, Panie! a zmiłuj się nademną; Panie! bądź pomocnikiem moim.