Psalms 35:15-21 Maar als ik hinkte, waren zij verblijd, en verzamelden zich; zij verzamelden zich tot mij als geslagenen, en ik merkte niets; zij scheurden hun klederen, en zwegen niet stil.

DSV⁽ⁱ⁾ ¹⁵ Maar als ik hinkte, waren zij verblijd, en verzamelden zich; zij verzamelden zich tot mij als geslagenen, en ik merkte niets; zij scheurden hun klederen, en zwegen niet stil. ¹⁶ Onder de huichelende spotachtige tafelbroeders knersten zij over mij met hun tanden. ¹⁷ HEERE! hoe lang zult Gij toezien? Breng mijn ziel weder van hunlieder verwoestingen, mijn eenzame van de jonge leeuwen. ¹⁸ Zo zal ik U loven in de grote gemeente; onder machtig veel volks zal ik U prijzen. ¹⁹ Laat hen zich niet verblijden over mij, die mij om valse oorzaken vijanden zijn; noch wenken met de ogen, die mij zonder oorzaak haten. ²⁰ Want zij spreken niet van vrede, maar zij bedenken bedriegelijke zaken tegen de stillen in het land. ²¹ En zij sperren hun mond wijd op tegen mij; zij zeggen: Ha, ha, ons oog heeft het gezien!