Matthew 24:37 Cross References - PBG

³⁷ Ale jako było za dni Noego, tak będzie i przyjście Syna człowieczego.

¹ I stało się, gdy się ludzie poczęli rozmnażać na ziemi, a córki się im zrodziły; ² Że, widząc synowie Boży córki ludzkie, iż były piękne, brali je sobie za żony, ze wszystkich, które sobie upodobali. ³ I rzekł Pan: Nie będzie się wadził duch mój z człowiekiem na wieki, gdyż jest ciałem; i będą dni jego sto i dwadzieścia lat. ⁴ A byli olbrzymowie na ziemi w one dni; nawet i potem, gdy weszli synowie Boży do córek ludzkich, rodziły im syny. A cić są mocarze, którzy od wieku byli mężowie sławni. ⁵ A widząc Pan, że wielka była złość ludzka na ziemi, a wszystko zmyślanie myśli serca ich tylko złe było po wszystkie dni; ⁶ Żałował Pan, że uczynił człowieka na ziemi, i bolał w sercu swem. ⁷ I rzekł Pan: Wygładzę człowieka, któregom stworzył, z oblicza ziemi, od człowieka aż do bydlęcia, aż do gadziny, i aż do ptastwa niebieskiego; bo mi żal, żem je uczynił.

⁶ A Noemu było sześć set lat, gdy przyszedł potop wód na ziemię. ⁷ I wszedł Noe, i synowie jego, i żona jego, i żony synów jego z nim, do korabia, dla potopu wód. ⁸ Z zwierząt też czystych, i z zwierząt, które nie były czyste, i z ptastwa, i ze wszystkiego, co się płaza po ziemi; ⁹ Po parze weszło do Noego do korabia, to jest samiec i samica, jako był rozkazał Bóg Noemu. ¹⁰ I stało się po siedmiu dniach, iż wody potopu przyszły na ziemię. ¹¹ Roku sześćsetnego wieku Noego, miesiąca wtórego, siedemnastego dnia tegoż miesiąca, w tenże dzień przerwały się wszystkie źródła przepaści wielkiej, i okna niebieskie otworzyły się. ¹² I padał deszcz na ziemię, czterdzieści dni i czterdzieści nocy. ¹³ Onegoż dnia wszedł Noe i Sem i Cham i Jafet, synowie Noego, i żona Noego, i trzy żony synów jego z nim do korabia. ¹⁴ Oni, i wszelki zwierz według rodzaju swego, i wszelkie bydlę według rodzaju swego, i wszelka gadzina płazająca się po ziemi, według rodzaju swego, i wszystko latające według rodzaju swego, i wszelki ptak, i wszelka rzecz skrzydlasta. ¹⁵ A tak weszło do Noego w korab po parze z każdego ciała, w którem był duch żywota. ¹⁶ A które weszły, samiec i samica z każdego ciała weszły, jako mu Bóg rozkazał. I zamknął Pan za nim. ¹⁷ Był tedy potop przez czterdzieści dni na ziemi, i wezbrały wody i podniosły korab, i był podniesiony od ziemi. ¹⁸ I wzmogły się wody, a wezbrały bardzo nad ziemią, i pływał korab po wodach. ¹⁹ Tedy się wody wzmogły nader bardzo nad ziemią, i okryły się wszystkie góry wysokie, które były pod wszystkiem niebem. ²⁰ Piętnaście łokci wzwyż wezbrały wody, gdy były okryte góry. ²¹ Zaginęło tedy wszelkie ciało ruchające się na ziemi, i z ptaków, i z bydła, i z zwierząt, i wszelkiej gadziny płazającej się po ziemi, i wszyscy ludzie. ²² Wszystko, którego tchnący duch żywota był w nozdrzach jego, ze wszystkiego, co na suszy było, pomarło. ²³ Tak wygładził Bóg wszystko stworzenie, które było na ziemi, od człowieka aż do bydlęcia, aż do gadziny, i aż do ptastwa niebieskiego, wygładzone są z ziemi, i został tylko Noe i którzy z nim byli w korabiu.

¹⁵ Izaż ścieszki wieku przeszłego nie baczysz, którą deptali ludzie złośliwi? ¹⁶ Którzy są wykorzenieni przed czasem, a powodzią zalały się grunty ich. ¹⁷ Którzy mawiali Bogu: Odejdź od nas; cóżby im uczynił Wszechmogący?

³⁹ I nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i zabrał wszystkie: tak będzie i przyjście Syna człowieczego.

²⁶ A jako było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna człowieczego. ²⁷ Jedli, pili, żenili się i za mąż wydawali aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia, i przyszedł potop, a wytracił wszystkie.

⁷ Wiarą obwieszczony będąc od Boga Noe o tem, czego jeszcze nie było widzieć, uczciwości wyświadczając, przygotował korab ku zachowaniu domu swego, przez który potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości tej, która jest z wiary.

²⁰ Którzy niekiedy nieposłuszni byli, gdy raz oczekiwała Boża cierpliwość za dni Noego, kiedy korab gotowano, w którym mało (to jest ośm) dusz zachowane są w wodzie. ²¹ Czego teraz chrzest wzorem będąc, zbawia nas (nie składanie cielesnego plugastwa, ale obietnica spólna sumienia dobrego u Boga,) przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa,

⁵ Także i pierwszemu światu nie przepuścił, ale Noego samoósmego, kaznodzieję sprawiedliwości, zachował, przywiódłszy potop na świat niepobożnych;

⁶ Dlaczego on pierwszy świat wodą będąc zatopiony, zginął.