Luke 7:1 Cross References - PBG

¹ A gdy dokończył wszystkich mów swoich przed onym ludem, wszedł do Kapernaum;

²⁸ I stało się, gdy dokończył Jezus tych słów, że się zdumiewał lud nad nauką jego. ²⁹ Albowiem je uczył jako moc mający, a nie jako nauczeni w Piśmie.

⁵ A gdy Jezus wszedł do Kapernaum, przyszedł do niego setnik, prosząc go, ⁶ I mówiąc: Panie! sługa mój leży w domu powietrzem ruszony, i ciężko się trapi. ⁷ I rzekł mu Jezus: Ja przyjdę i uzdrowię go. ⁸ A odpowiadając setnik rzekł: Panie! nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój; ale tylko rzecz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój. ⁹ Bomci i ja człowiek pod mocą innego, mający pod sobą żołnierze; i mówię temu: Idź, a idzie; a drugiemu: Przyjdź, a przychodzi; a słudze memu: Czyń to, a czyni. ¹⁰ A gdy to usłyszał Jezus, zadziwił się, i rzekł tym, którzy szli za nim: Zaprawdę powiadam wam: Anim w Izraelu tak wielkiej wiary nie znalazł. ¹¹ A powiadam wam: Iż wiele ich od wschodu i od zachodu słońca przyjdzie, a usiądą za stołem z Abrahamem i z Izaakiem i z Jakóbem w królestwie niebieskiem. ¹² Ale synowie królestwa będą wyrzuceni w ciemności zewnętrzne, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. ¹³ I rzekł Jezus setnikowi: Idź, a jakoś uwierzył, niech ci się stanie; i uzdrowiony jest sługa jego onejże godziny.

¹ A gdy dokończył wszystkich mów swoich przed onym ludem, wszedł do Kapernaum; ² A niektórego setnika sługa źle się mając, już prawie miał umrzeć, którego on sobie bardzo poważał. ³ Ten usłyszawszy o Jezusie, posłał do niego starszych z Żydów, prosząc go, aby przyszedłszy uzdrowił sługę jego. ⁴ A oni przyszedłszy do Jezusa, prosili go z pilnością, mówiąc: Godzien jest, abyś mu to uczynił; ⁵ Albowiem miłuje naród nasz, i on nam bóżnicę zbudował. ⁶ A tak Jezus szedł z nimi. Ale gdy niedaleko był od domu, posłał do niego on setnik przyjacioły, mówiąc mu: Panie! nie zadawaj sobie pracy; bomci nie jest godzien, abyś wszedł pod dach mój. ⁷ Przetoż i samego siebie nie miałem za godnego, abym miał przyjść do ciebie; ale rzecz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój. ⁸ Bomci i ja człowiek pod mocą postanowiony, mający pod sobą żołnierzy, i mówię temu: Idź, a idzie, a drugiemu: Przyjdź, a przychodzi, a słudze mojemu: Czyń to, a czyni. ⁹ Tedy usłyszawszy to Jezus, zadziwił mu się, i obróciwszy się, rzekł do ludu, który za nim szedł: Powiadam wam, żem ani w Izraelu tak wielkiej wiary nie znalazł. ¹⁰ A wróciwszy się do domu ci, którzy byli posłani, znaleźli sługę, który się źle miał, zdrowego.