Isaiah 42:5 Cross References - DSV

⁵ Alzo zegt God, de HEERE, Die de hemelen geschapen, en dezelve uitgebreid heeft, Die de aarde uitgespannen heeft, en wat daaruit voortkomt; Die den volke, dat daarop is, den adem geeft, en den geest dengenen, die daarop wandelen:

¹⁰ En God noemde het droge aarde, en de vergadering der wateren noemde Hij zeeën; en God zag, dat het goed was. ¹¹ En God zeide: Dat de aarde uitschiete grasscheutjes, kruid zaadzaaiende, vruchtbaar geboomte, dragende vrucht naar zijn aard, welks zaad daarin zij op de aarde! En het was alzo. ¹² En de aarde bracht voort grasscheutjes, kruid zaadzaaiende naar zijn aard, en vruchtdragend geboomte, welks zaad daarin was, naar zijn aard. En God zag, dat het goed was.

²⁴ En God zeide: De aarde brenge levende zielen voort, naar haar aard, vee, en kruipend, en wild gedierte der aarde, naar zijn aard! En het was alzo. ²⁵ En God maakte het wild gedierte der aarde naar zijn aard, en het vee naar zijn aard, en al het kruipend gedierte des aardbodems naar zijn aard. En God zag, dat het goed was.

⁷ En de HEERE God had den mens geformeerd uit het stof der aarde, en in zijn neusgaten geblazen den adem des levens; alzo werd de mens tot een levende ziel.

¹⁰ In Wiens hand de ziel is van al wat leeft, en de geest van alle vlees des mensen.

³ Zo lang als mijn adem in mij zal zijn, en het geblaas Gods in mijn neus;

⁴ De Geest Gods heeft mij gemaakt, en de adem des Almachtigen heeft mij levend gemaakt.

¹⁴ Indien Hij Zijn hart tegen hem zette, Zijn geest en Zijn adem zou Hij tot Zich vergaderen;

¹ Een psalm van David. De aarde is des HEEREN, mitsgaders haar volheid, de wereld, en die daarin wonen. ² Want Hij heeft ze gegrond op de zeeën, en heeft ze gevestigd op de rivieren.

⁶ Door het Woord des HEEREN zijn de hemelen gemaakt, en door den Geest Zijns monds al hun heir.

²⁵ Ik zeide: Mijn God! neem mij niet weg in het midden mijner dagen; Uw jaren zijn van geslacht tot geslacht. ²⁶ Gij hebt voormaals de aarde gegrond, en de hemelen zijn het werk Uwer handen;

² Hij bedekt Zich met het licht, als met een kleed; Hij rekt den hemel uit als een gordijn. ³ Die Zijn opperzalen zoldert in de wateren, Die van de wolken Zijn wagen maakt, Die op de vleugelen des winds wandelt. ⁴ Hij maakt Zijn engelen geesten, Zijn dienaars tot een vlammend vuur. ⁵ Hij heeft de aarde gegrond op haar grondvesten; zij zal nimmermeer noch eeuwiglijk wankelen. ⁶ Gij hadt ze met den afgrond als een kleed overdekt; de wateren stonden boven de bergen. ⁷ Van Uw schelden vloden zij, zij haastten zich weg voor de stem Uws donders. ⁸ De bergen rezen op, de dalen daalden, ter plaatse, die Gij voor hen gegrond hadt. ⁹ Gij hebt een paal gesteld, dien zij niet overgaan zullen; zij zullen de aarde niet weder bedekken. ¹⁰ Die de fonteinen uitzendt door de dalen, dat zij tussen de gebergten henen wandelen. ¹¹ Zij drenken al het gedierte des velds; de woudezels breken er hun dorst mede. ¹² Bij dezelve woont het gevogelte des hemels, een stem gevende van tussen de takken. ¹³ Hij drenkt de bergen uit Zijn opperzalen; de aarde wordt verzadigd van de vrucht Uwer werken. ¹⁴ Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid tot dienst des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen. ¹⁵ En den wijn, die het hart des mensen verheugt, doende het aangezicht blinken van olie; en het brood, dat het hart des mensen sterkt. ¹⁶ De bomen des HEEREN worden verzadigd, de cederbomen van Libanon, die Hij geplant heeft; ¹⁷ Alwaar de vogeltjes nestelen; des ooievaars huis zijn de dennebomen. ¹⁸ De hoge bergen zijn voor de steenbokken; de steenrotsen zijn een vertrek voor de konijnen. ¹⁹ Hij heeft de maan gemaakt tot de gezette tijden, de zon weet haar ondergang. ²⁰ Gij beschikt de duisternis, en het wordt nacht, in denwelken al het gedierte des wouds uittreedt: ²¹ De jonge leeuwen, briesende om een roof, en om hun spijs van God te zoeken. ²² De zon opgaande, maken zij zich weg, en liggen neder in hun holen. ²³ De mens gaat dan uit tot zijn werk, en naar zijn arbeid tot den avond toe. ²⁴ Hoe groot zijn Uw werken, o HEERE! Gij hebt ze alle met wijsheid gemaakt; het aardrijk is vol van Uw goederen. ²⁵ Deze zee, die groot en wijd van ruimte is, daarin is het wriemelende gedierte, en dat zonder getal, kleine gedierten met grote. ²⁶ Daar wandelen de schepen, en de Leviathan, dien Gij geformeerd hebt, om daarin te spelen. ²⁷ Zij allen wachten op U, dat Gij hun hun spijze geeft te zijner tijd. ²⁸ Geeft Gij ze hun, zij vergaderen ze; doet Gij Uw hand open, zij worden met goed verzadigd. ²⁹ Verbergt Gij Uw aangezicht, zij worden verschrikt; neemt Gij hun adem weg, zij sterven, en zij keren weder tot hun stof. ³⁰ Zendt Gij Uw Geest uit, zo worden zij geschapen, en Gij vernieuwt het gelaat des aardrijks. ³¹ De heerlijkheid des HEEREN zij tot in der eeuwigheid; de HEERE verblijde Zich in Zijn werken. ³² Als Hij de aarde aanschouwt, zo beeft zij; als Hij de bergen aanroert, zo roken zij. ³³ Ik zal den HEERE zingen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben. ³⁴ Mijn overdenking van Hem zal zoet zijn; ik zal mij in den HEERE verblijden. ³⁵ De zondaars zullen van de aarde verdaan worden, en de goddelozen zullen niet meer zijn. Loof den HEERE, mijn ziel! Hallelujah!

⁶ Dien, Die de aarde op het water uitgespannen heeft; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.

¹² Wie heeft de wateren met Zijn vuist gemeten, en van de hemelen met de span de maat genomen, en heeft met een drieling het stof der aarde begrepen, en de bergen gewogen in een waag, en de heuvelen in een weegschaal?

²² Hij is het, Die daar zit boven den kloot der aarde, en derzelver inwoners zijn als sprinkhanen; Hij is het, Die de hemelen uitspant als een dunnen doek, en breidt ze uit als een tent, om te bewonen;

²⁸ Weet gij het niet? Hebt gij niet gehoord, dat de eeuwige God, de HEERE, de Schepper van de einden der aarde, noch moede noch mat wordt? Er is geen doorgronding van Zijn verstand.

²⁴ Alzo zegt de HEERE, uw Verlosser, en Die u geformeerd heeft van den buik af: Ik ben de HEERE, Die alles doet, Die den hemel uitbreidt, Ik alleen, en Die de aarde uitspant door Mijzelven;

¹² Ik heb de aarde gemaakt, en Ik heb den mens daarop geschapen; Ik ben het! Mijn handen hebben de hemelen uitgebreid, en Ik heb al hun heir bevel gegeven.

¹⁸ Want alzo zegt de HEERE, Die de hemelen geschapen heeft, Die God, Die de aarde geformeerd, en Die ze gemaakt heeft; Hij heeft ze bevestigd, Hij heeft ze niet geschapen, dat zij ledig zijn zou, maar heeft ze geformeerd, opdat men daarin wonen zou: Ik ben de HEERE, en niemand meer.

¹³ Ook heeft Mijn hand de aarde gegrond, en Mijn rechterhand heeft de hemelen met de palm afgemeten; wanneer Ik ze roep, staan zij daar te zamen.

¹² Die de aarde gemaakt heeft door Zijn kracht, Die de wereld bereid heeft door Zijn wijsheid, en den hemel uitgebreid door Zijn verstand.

¹⁷ Ach, Heere HEERE! Zie, Gij hebt de hemelen en de aarde gemaakt, door Uw grote kracht en door Uw uitgestrekten arm; geen ding is U te wonderlijk.

²³ Maar gij hebt u verheven tegen den Heere des hemels, en men heeft de vaten van Zijn huis voor u gebracht, en gij, en uw geweldigen, uw vrouwen, en uw bijwijven hebben wijn uit dezelve gedronken, en de goden van zilver en goud, koper, ijzer, hout en steen, die niet zien, noch horen, noch weten, hebt gij geprezen; maar dien God, in Wiens hand uw adem is, en bij Wien al uw paden zijn, hebt gij niet verheerlijkt.

⁶ Die Zijn opperzalen in den hemel bouwt, en Zijn benden heeft Hij op aarde gefondeerd; Die de wateren der zee roept, en giet ze uit op den aardbodem; HEERE is Zijn Naam.

¹ De last van het woord des HEEREN over Israël. De HEERE spreekt, Die den hemel uitbreidt, en de aarde grondvest, en des mensen geest in zijn binnenste formeert.

²⁵ En wordt ook van mensenhanden niet gediend, als iets behoevende, alzo Hij Zelf allen het leven, en den adem, en alle dingen geeft;

² Welken Hij gesteld heeft tot een Erfgenaam van alles, door Welken Hij ook de wereld gemaakt heeft;

¹⁰ En: Gij, Heere! hebt in den beginne de aarde gegrond, en de hemelen zijn werken Uwer handen; ¹¹ Dezelve zullen vergaan, maar Gij blijft altijd, en zij zullen alle als een kleed verouden; ¹² En als een dekkleed zult Gij ze ineenrollen, en zij zullen veranderd worden; maar Gij zijt Dezelfde, en Uw jaren zullen niet ophouden.