Psalms 123 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ [Nisi quia Dominus erat in nobis, dicat nunc Israël, ² nisi quia Dominus erat in nobis: cum exsurgerent homines in nos, ³ forte vivos deglutissent nos; cum irasceretur furor eorum in nos, ⁴ forsitan aqua absorbuisset nos;

²⁶ Dixitque ad eum: Dimitte me: jam enim ascendit aurora. Respondit: Non dimittam te, nisi benedixeris mihi.

¹⁸ Salutare tuum expectabo, Domine.

²³ itaque sub maledictione eritis, et non deficiet de stirpe vestra ligna cædens, aquasque comportans in domum Dei mei.

²⁷ Decrevitque in illo die eos esse in ministerio cuncti populi, et altaris Domini, cædentes ligna, et aquas comportantes, usque in præsens tempus, in loco quem Dominus elegisset.

⁶ Habitatores autem Gabaon urbis obsessæ miserunt ad Josue, qui tunc morabatur in castris apud Galgalam, et dixerunt ei: Ne retrahas manus tuas ab auxilio servorum tuorum: ascende cito, et libera nos, ferque præsidium: convenerunt enim adversum nos omnes reges Amorrhæorum, qui habitant in montanis.

¹⁹ Audierunt autem Sanaballat Horonites, et Tobias servus Ammanites, et Gosem Arabs, et subsannaverunt nos, et despexerunt, dixeruntque: Quæ est hæc res quam facitis? numquid contra regem vos rebellatis?

² et dixit coram fratribus suis, et frequentia Samaritanorum: Quid Judæi faciunt imbecilles? num dimittent eos gentes? num sacrificabunt, et complebunt in una die? numquid ædificare poterunt lapides de acervis pulveris, qui combusti sunt? ³ Sed et Tobias Ammanites, proximus ejus, ait: Ædificent: si ascenderit vulpes, transiliet murum eorum lapideum. ⁴ Audi, Deus noster, quia facti sumus despectui: converte opprobrium super caput eorum, et da eos in despectionem in terra captivitatis.

⁵ Lampas contempta apud cogitationes divitum parata ad tempus statutum.

⁴ Poteram et ego similia vestri loqui, atque utinam esset anima vestra pro anima mea:

⁴ Qui habitat in cælis irridebit eos, et Dominus subsannabit eos.

¹ [Cum invocarem exaudivit me Deus justitiæ meæ, in tribulatione dilatasti mihi. Miserere mei, et exaudi orationem meam.

⁴ Disperdat Dominus universa labia dolosa, et linguam magniloquam.

¹⁵

¹ [Beatus qui intelligit super egenum et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus. ^{2 3} Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus.

¹³ Et filiæ Tyri in muneribus vultum tuum deprecabuntur; omnes divites plebis. ¹⁴ Omnis gloria ejus filiæ regis ab intus, in fimbriis aureis, ¹⁵ circumamicta varietatibus. Adducentur regi virgines post eam; proximæ ejus afferentur tibi. ¹⁶ Afferentur in lætitia et exsultatione; adducentur in templum regis.

¹ [Miserere mei, Deus, miserere mei, quoniam in te confidit anima mea. Et in umbra alarum tuarum sperabo, donec transeat iniquitas. ²

¹ [Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum.

^{13 14 15 16}

⁵ et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus ⁶ exciderunt januas ejus in idipsum; in securi et ascia dejecerunt eam. ⁷ Incenderunt igni sanctuarium tuum; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. ⁸ Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. ⁹ Signa nostra non vidimus; jam non est propheta; et nos non cognoscet amplius.

^{50 51}

⁵ Quid est tibi, mare, quod fugisti? et tu, Jordanis, quia conversus es retrorsum? ⁶ montes, exsultastis sicut arietes? et colles, sicut agni ovium?

³ Quid retribuam Domino pro omnibus quæ retribuit mihi?

⁵¹

⁸²

^{123 124 125}

¹ [Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi.

¹ [Lætatus sum in his quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus.

¹ [Ad te levavi oculos meos, qui habitas in cælis.

¹ [Qui confidunt in Domino, sicut mons Sion: non commovebitur in æternum, qui habitat

¹ [In convertendo Dominus captivitatem Sion, facti sumus sicut consolati.

¹ [Nisi Dominus ædificaverit domum, in vanum laboraverunt qui ædificant eam. Nisi Dominus custodierit civitatem, frustra vigilat qui custodit eam.

¹ [Beati omnes qui timent Dominum, qui ambulant in viis ejus.

¹ [Sæpe expugnaverunt me a juventute mea, dicat nunc Israël;

¹ [De profundis clamavi ad te, Domine;

¹ [Domine, non est exaltatum cor meum, neque elati sunt oculi mei, neque ambulavi in magnis, neque in mirabilibus super me.

^{5 6}

¹ [Memento, Domine, David, et omnis mansuetudinis ejus:

¹ [Ecce quam bonum et quam jucundum, habitare fratres in unum!

¹ [Ecce nunc benedicite Dominum, omnes servi Domini: qui statis in domo Domini, in atriis domus Dei nostri.

¹ Alleluja. [Laudate nomen Domini; laudate, servi, Dominum:

⁸ Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo; me exspectant justi donec retribuas mihi.]

⁹ [Mulieres opulentæ, surgite, et audite vocem meam; filiæ confidentes, percipite auribus eloquium meum.

¹¹ Obstupescite, opulentæ; conturbamini, confidentes: exuite vos et confundimini; accingite lumbos vestros.

³ despectum, et novissimum virorum, virum dolorum, et scientem infirmitatem, et quasi absconditus vultus ejus et despectus, unde nec reputavimus eum.

¹⁵ Quia hæc dicit Excelsus, et Sublimis, habitans æternitatem, et sanctum nomen ejus: in excelso et in sancto habitans, et cum contrito et humili spiritu: ut vivificet spiritum humilium, et vivificet cor contritorum.

¹ [Hæc dicit Dominus: Cælum sedes mea, terra autem scabellum pedum meorum. Quæ est ista domus quam ædificabitis mihi? et quis est iste locus quietis meæ?

¹¹ Fertilis fuit Moab ab adolescentia sua, et requievit in fæcibus suis: nec transfusus est de vase in vas, et in transmigrationem non abiit: idcirco permansit gustus ejus in eo, et odor ejus non est immutatus.

²⁷ Fuit enim in derisum tibi Israël: quasi inter fures reperisses eum: propter verba ergo tua quæ adversum illum locutus es, captivus duceris.

²⁹ Audivimus superbiam Moab: superbus est valde: sublimitatem ejus, et arrogantiam, et superbiam, et altitudinem cordis ejus.

²⁵ Bonus est Dominus sperantibus in eum, animæ quærenti illum. ²⁶ Bonum est præstolari cum silentio salutare Dei.

¹ [Væ qui opulenti estis in Sion, et confiditis in monte Samariæ: optimates capita populorum, ingredientes pompatice domum Israël!

⁹ { Sic ergo vos orabitis: [Pater noster, qui es in cælis, sanctificetur nomen tuum.}

¹⁴ Audiebant autem omnia hæc pharisæi, qui erant avari: et deridebant illum.

¹ Dicebat autem et parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et non deficere,

¹¹ { Pharisæus stans, hæc apud se orabat: Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum: raptores, injusti, adulteri, velut etiam hic publicanus:} ¹² { jejuno bis in sabbato, decimas do omnium quæ possideo.} ¹³ { Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad cælum levare: sed percutiebat pectus suum, dicens: Deus propitius esto mihi peccatori.}

¹³ { Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad cælum levare: sed percutiebat pectus suum, dicens: Deus propitius esto mihi peccatori.}

³⁵ Et stabat populus spectans, et deridebant eum principes cum eis, dicentes: Alios salvos fecit, se salvum faciat, si hic est Christus Dei electus.

²¹ (Athenienses autem omnes, et advenæ hospites, ad nihil aliud vacabant nisi aut dicere aut audire aliquid novi.)

³² Cum audissent autem resurrectionem mortuorum, quidam quidem irridebant, quidam vero dixerunt: Audiemus te de hoc iterum.

²⁴ Hæc loquente eo, et rationem reddente, Festus magna voce dixit: Insanis, Paule: multæ te litteræ ad insaniam convertunt.

¹³ blasphemamur, et obsecramus: tamquam purgamenta hujus mundi facti sumus, omnium peripsema usque adhuc.