James 5:1 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ Agite nunc divites, plorate ululantes in miseriis vestris, quæ advenient vobis.

¹² ne postquam comederis et satiatus fueris, domos pulchras ædificaveris, et habitaveris in eis, ¹³ habuerisque armenta boum, et ovium greges, argenti et auri, cunctarumque rerum copiam, ¹⁴ elevetur cor tuum, et non reminiscaris Domini Dei tui, qui eduxit te de terra Ægypti, de domo servitutis,

¹⁵ [Incrassatus est dilectus, et recalcitravit: incrassatus, impinguatus, dilatatus, dereliquit Deum factorem suum, et recessit a Deo salutari suo.

²⁵ Ceperunt itaque urbes munitas et humum pinguem, et possederunt domos plenas cunctis bonis: cisternas ab aliis fabricatas, vineas, et oliveta, et ligna pomifera multa: et comederunt, et saturati sunt, et impinguati sunt, et abundaverunt deliciis in bonitate tua magna. ²⁶ Provocaverunt autem te ad iracundiam, et recesserunt a te, et projecerunt legem tuam post terga sua: et prophetas tuos occiderunt, qui contestabantur eos ut reverterentur ad te: feceruntque blasphemias grandes.

¹⁵ Divitias quas devoravit evomet, et de ventre illius extrahet eas Deus. ¹⁶ Caput aspidum suget, et occidet eum lingua viperæ. ¹⁷ (Non videat rivulos fluminis, torrentes mellis et butyri.) ¹⁸ Luet quæ fecit omnia, nec tamen consumetur: juxta multitudinem adinventionum suarum, sic et sustinebit. ¹⁹ Quoniam confringens nudavit pauperes: domum rapuit, et non ædificavit eam. ²⁰ Nec est satiatus venter ejus: et cum habuerit quæ concupierat, possidere non poterit. ²¹ Non remansit de cibo ejus, et propterea nihil permanebit de bonis ejus. ²² Cum satiatus fuerit, arctabitur: æstuabit, et omnis dolor irruet super eum. ²³ Utinam impleatur venter ejus, ut emittat in eum iram furoris sui, et pluat super illum bellum suum. ²⁴ Fugiet arma ferrea, et irruet in arcum æreum. ²⁵ Eductus, et egrediens de vagina sua, et fulgurans in amaritudine sua: vadent et venient super eum horribiles. ²⁶ Omnes tenebræ absconditæ sunt in occultis ejus; devorabit eum ignis qui non succenditur: affligetur relictus in tabernaculo suo. ²⁷ Revelabunt cæli iniquitatem ejus, et terra consurget adversus eum. ²⁸ Apertum erit germen domus illius: detrahetur in die furoris Dei. ²⁹ Hæc est pars hominis impii a Deo, et hæreditas verborum ejus a Domino.]

¹⁴ Et intonuit de cælo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis.

⁶ Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est. ⁷ Audi, populus meus, et loquar; Israël, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum. ⁸ Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. ⁹ Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos: ¹⁰ quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves. ¹¹ Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est. ¹² Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus. ¹³ Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo? ¹⁴ Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua. ¹⁵ Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me. ¹⁶ Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras justitias meas? et assumis testamentum meum per os tuum? ¹⁷ Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum. ¹⁸ Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris portionem tuam ponebas. ¹⁹ Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos. ²⁰ Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum.

³ Leva manus tuas in superbias eorum in finem: quanta malignatus est inimicus in sancto! ⁴ Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ; posuerunt signa sua, signa: ⁵ et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus ⁶ exciderunt januas ejus in idipsum; in securi et ascia dejecerunt eam. ⁷ Incenderunt igni sanctuarium tuum; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. ⁸ Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. ⁹ Signa nostra non vidimus; jam non est propheta; et nos non cognoscet amplius.

¹⁸ Memor esto hujus: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum. ¹⁹ Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. ²⁰ Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum.

⁴ Non proderunt divitiæ in die ultionis; justitia autem liberabit a morte.

²⁸ Qui confidit in divitiis suis corruet: justi autem quasi virens folium germinabunt.

¹³ Pereunt enim in afflictione pessima: generavit filium qui in summa egestate erit. ¹⁴ Sicut egressus est nudus de utero matris suæ, sic revertetur, et nihil auferet secum de labore suo.

⁶ Ululate, quia prope est dies Domini; quasi vastitas a Domino veniet.

¹² Et vocabit Dominus Deus exercituum in die illa ad fletum, et ad planctum, ad calvitium, et ad cingulum sacci; ¹³ et ecce gaudium et lætitia, occidere vitulos et jugulare arietes, comedere carnes, et bibere vinum: comedamus et bibamus, cras enim moriemur.

⁸ Super hoc accingite vos ciliciis; plangite, et ululate: quia non est aversa ira furoris Domini a nobis.

²³ Hæc dicit Dominus: Non glorietur sapiens in sapientia sua, et non glorietur fortis in fortitudine sua, et non glorietur dives in divitiis suis:

² et dices: [Quare mater tua leæna inter leones cubavit? in medio leunculorum enutrivit catulos suos?

⁵ Expergiscimini, ebrii, et flete et ululate, omnes qui bibitis vinum in dulcedine, quoniam periit ab ore vestro.

¹¹ Confusi sunt agricolæ, ululaverunt vinitores super frumento et hordeo, quia periit messis agri.

¹³ Accingite vos, et plangite, sacerdotes: ululate, ministri altaris; ingredimini, cubate in sacco, ministri Dei mei, quoniam interiit de domo Dei vestri sacrificium et libatio.

⁶ bibentes vinum in phialis, et optimo unguento delibuti, et nihil patiebantur super contritione Joseph. ⁷ Quapropter nunc migrabunt in capite transmigrantium, et auferetur factio lascivientium.

¹² In quibus divites ejus repleti sunt iniquitate, et habitantes in ea loquebantur mendacium, et lingua eorum fraudulenta in ore eorum.

¹⁸ Sed et argentum eorum et aurum eorum non poterit liberare eos in die iræ Domini: in igne zeli ejus devorabitur omnis terra, quia consummationem cum festinatione faciet cunctis habitantibus terram.]

² Ulula, abies, quia cecidit cedrus, quoniam magnifici vastati sunt: ululate, quercus Basan, quoniam succisus est saltus munitus. ³ Vox ululatus pastorum, quia vastata est magnificentia eorum: vox rugitus leonum, quoniam vastata est superbia Jordanis.]

²³ { Jesus autem dixit discipulis suis: Amen dico vobis, quia dives difficile intrabit in regnum cælorum.} ²⁴ { Et iterum dico vobis: Facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum cælorum.}

²⁴ { Verumtamen væ vobis divitibus, quia habetis consolationem vestram.} ²⁵ { Væ vobis, qui saturati estis: quia esurietis. Væ vobis, qui ridetis nunc: quia lugebitis et flebitis.}

¹⁶ { Dixit autem similitudinem ad illos, dicens: Hominis cujusdam divitis uberes fructus ager attulit:} ¹⁷ { et cogitabat intra se dicens: Quid faciam, quia non habeo quo congregem fructus meos?} ¹⁸ { Et dixit: Hoc faciam: destruam horrea mea, et majora faciam: et illuc congregabo omnia quæ nata sunt mihi, et bona mea,} ¹⁹ { et dicam animæ meæ: Anima, habes multa bona posita in annos plurimos: requiesce, comede, bibe, epulare.} ²⁰ { Dixit autem illi Deus: Stulte, hac nocte animam tuam repetunt a te: quæ autem parasti, cujus erunt?} ²¹ { Sic est qui sibi thesaurizat, et non est in Deum dives.}

¹⁹ { Homo quidam erat dives, qui induebatur purpura et bysso, et epulabatur quotidie splendide.} ²⁰ { Et erat quidam mendicus, nomine Lazarus, qui jacebat ad januam ejus, ulceribus plenus,} ²¹ { cupiens saturari de micis quæ cadebant de mensa divitis, et nemo illi dabat: sed et canes veniebant, et lingebant ulcera ejus.} ²² { Factum est autem ut moreretur mendicus, et portaretur ab angelis in sinum Abrahæ. Mortuus est autem et dives, et sepultus est in inferno.} ²³ { Elevans autem oculos suos, cum esset in tormentis, vidit Abraham a longe, et Lazarum in sinu ejus:} ²⁴ { et ipse clamans dixit: Pater Abraham, miserere mei, et mitte Lazarum ut intingat extremum digiti sui in aquam, ut refrigeret linguam meam, quia crucior in hac flamma.} ²⁵ { Et dixit illi Abraham: Fili, recordare quia recepisti bona in vita tua, et Lazarus similiter mala: nunc autem hic consolatur, tu vero cruciaris:}

²⁸ { Conversus autem ad illas Jesus, dixit: Filiæ Jerusalem, nolite flere super me, sed super vos ipsas flete et super filios vestros.} ²⁹ { Quoniam ecce venient dies in quibus dicent: Beatæ steriles, et ventres qui non genuerunt, et ubera quæ non lactaverunt.}

⁹ Nam qui volunt divites fieri, incidunt in tentationem, et in laqueum diaboli, et desideria multa inutilia, et nociva, quæ mergunt homines in interitum et perditionem. ¹⁰ Radix enim omnium malorum est cupiditas: quam quidam appetentes erraverunt a fide, et inseruerunt se doloribus malis.

¹¹ exortus est enim sol cum ardore, et arefecit fœnum, et flos ejus decidit, et decor vultus ejus deperiit: ita et dives in itineribus suis marcescet.

⁶ vos autem exhonorastis pauperem. Nonne divites per potentiam opprimunt vos, et ipsi trahunt vos ad judicia?

⁹ Miseri estote, et lugete, et plorate: risus vester in luctum convertatur, et gaudium in mœrorem.

¹³ Tu autem quis es, qui judicas proximum? Ecce nunc qui dicitis: Hodie, aut crastino ibimus in illam civitatem, et faciemus ibi quidem annum, et mercabimur, et lucrum faciemus:

¹⁵ et reges terræ, et principes, et tribuni, et divites, et fortes, et omnis servus, et liber absconderunt se in speluncis, et in petris montium: ¹⁶ et dicunt montibus, et petris: Cadite super nos, et abscondite nos a facie sedentis super thronum, et ab ira Agni: ¹⁷ quoniam venit dies magnus iræ ipsorum: et quis poterit stare?