Exodus 15:1 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ Tunc cecinit Moyses et filii Israël carmen hoc Domino, et dixerunt: [Cantemus Domino: gloriose enim magnificatus est, equum et ascensorem dejecit in mare.

¹⁷ Ego autem indurabo cor Ægyptiorum ut persequantur vos: et glorificabor in Pharaone, et in omni exercitu ejus, et in curribus et in equitibus illius. ¹⁸ Et scient Ægyptii quia ego sum Dominus cum glorificatus fuero in Pharaone, et in curribus atque in equitibus ejus.

²⁷ Cumque extendisset Moyses manum contra mare, reversum est primo diluculo ad priorem locum: fugientibusque Ægyptiis occurrerunt aquæ, et involvit eos Dominus in mediis fluctibus.

²¹ quibus præcinebat, dicens: [Cantemus Domino, gloriose enim magnificatus est: equum et ascensorem ejus dejecit in mare.]

¹¹ Nunc cognovi, quia magnus Dominus super omnes deos: eo quod superbe egerint contra illos.

¹ Cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoëm in illo die, dicentes: ² [Qui sponte obtulistis de Israël animas vestras ad periculum, benedicite Domino. ³ Audite, reges; auribus percipite, principes: ego sum, ego sum, quæ Domino canam, psallam Domino Deo Israël. ⁴ Domine, cum exires de Seir, et transires per regiones Edom, terra mota est, cælique ac nubes distillaverunt aquis. ⁵ Montes fluxerunt a facie Domini, et Sinai a facie Domini Dei Israël. ⁶ In diebus Samgar filii Anath, in diebus Jahel quieverunt semitæ: et qui ingrediebantur per eas, ambulaverunt per calles devios. ⁷ Cessaverunt fortes in Israël, et quieverunt: donec surgeret Debbora, surgeret mater in Israël. ⁸ Nova bella elegit Dominus, et portas hostium ipse subvertit: clypeus et hasta si apparuerint in quadraginta millibus Israël.] ⁹ [Cor meum diligit principes Israël: qui propria voluntate obtulistis vos discrimini, benedicite Domino. ¹⁰ Qui ascenditis super nitentes asinos, et sedetis in judicio, et ambulatis in via, loquimini. ¹¹ Ubi collisi sunt currus, et hostium suffocatus est exercitus, ibi narrentur justitiæ Domini, et clementia in fortes Israël: tunc descendit populus Domini ad portas, et obtinuit principatum. ¹² Surge, surge Debbora; surge, surge, et loquere canticum: surge Barac, et apprehende captivos tuos, fili Abinoëm. ¹³ Salvatæ sunt reliquiæ populi: Dominus in fortibus dimicavit. ¹⁴ Ex Ephraim delevit eos in Amalec, et post eum ex Benjamin in populos tuos, o Amalec: de Machir principes descenderunt, et de Zabulon qui exercitum ducerent ad bellandum. ¹⁵ Duces Issachar fuere cum Debbora, et Barac vestigia sunt secuti, qui quasi in præceps ac barathrum se discrimini dedit: diviso contra se Ruben, magnanimorum reperta est contentio. ¹⁶ Quare habitas inter duos terminos, ut audias sibilos gregum? diviso contra se Ruben, magnanimorum reperta est contentio. ¹⁷ Galaad trans Jordanem quiescebat, et Dan vacabat navibus: Aser habitabat in littore maris, et in portubus morabatur. ¹⁸ Zabulon vero et Nephthali obtulerunt animas suas morti in regione Merome.] ¹⁹ [Venerunt reges et pugnaverunt: pugnaverunt reges Chanaan in Thanach juxta aquas Mageddo, et tamen nihil tulere prædantes. ²⁰ De cælo dimicatum est contra eos: stellæ manentes in ordine et cursu suo, adversus Sisaram pugnaverunt. ²¹ Torrens Cison traxit cadavera eorum, torrens Cadumim, torrens Cison: conculca, anima mea, robustos. ²² Ungulæ equorum ceciderunt, fugientibus impetu, et per præceps ruentibus fortissimis hostium. ²³ Maledicite terræ Meroz, dixit angelus Domini: maledicite habitatoribus ejus, quia non venerunt ad auxilium Domini, in adjutorium fortissimorum ejus.] ²⁴ [Benedicta inter mulieres Jahel uxor Haber Cinæi, et benedicatur in tabernaculo suo. ²⁵ Aquam petenti lac dedit, et in phiala principum obtulit butyrum. ²⁶ Sinistram manum misit ad clavum, et dexteram ad fabrorum malleos. Percussitque Sisaram quærens in capite vulneri locum, et tempus valide perforans: ²⁷ inter pedes ejus ruit; defecit, et mortuus est: volvebatur ante pedes ejus, et jacebat exanimis et miserabilis. ²⁸ Per fenestram respiciens, ululabat mater ejus: et de cœnaculo loquebatur: Cur moratur regredi currus ejus? quare tardaverunt pedes quadrigarum illius? ²⁹ Una sapientior ceteris uxoribus ejus, hæc socrui verba respondit: ³⁰ Forsitan nunc dividit spolia, et pulcherrima feminarum eligitur ei: vestes diversorum Sisaræ traduntur in prædam, et supellex varia ad ornanda colla congeritur. ³¹ Sic pereant omnes inimici tui, Domine: qui autem diligunt te, sicut sol in ortu suo splendet, ita rutilent.]

¹ Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul. ² Et ait: [Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus. ³ Deus fortis meus: sperabo in eum; scutum meum, et cornu salutis meæ: elevator meus, et refugium meum; salvator meus: de iniquitate liberabis me. ⁴ Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. ⁵ Quia circumdederunt me contritiones mortis: torrentes Belial terruerunt me. ⁶ Funes inferni circumdederunt me: prævenerunt me laquei mortis. ⁷ In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo: et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus. ⁸ Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata: quoniam iratus est eis. ⁹ Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit: carbones succensi sunt ab eo. ¹⁰ Inclinavit cælos, et descendit: et caligo sub pedibus ejus. ¹¹ Et ascendit super cherubim, et volavit: et lapsus est super pennas venti. ¹² Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus cælorum. ¹³ Præ fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis. ¹⁴ Tonabit de cælo Dominus, et excelsus dabit vocem suam. ¹⁵ Misit sagittas et dissipavit eos; fulgur, et consumpsit eos. ¹⁶ Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus. ¹⁷ Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis. ¹⁸ Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me: quoniam robustiores me erant. ¹⁹ Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum. ²⁰ Et eduxit me in latitudinem: liberavit me, quia complacui ei. ²¹ Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam: et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi. ²² Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo. ²³ Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et præcepta ejus non amovi a me. ²⁴ Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea. ²⁵ Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum. ²⁶ Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus. ²⁷ Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris. ²⁸ Et populum pauperem salvum facies: oculisque tuis excelsos humiliabis. ²⁹ Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas. ³⁰ In te enim curram accinctus: in Deo meo transiliam murum. ³¹ Deus, immaculata via ejus; eloquium Domini igne examinatum: scutum est omnium sperantium in se. ³² Quis est Deus præter Dominum, et quis fortis præter Deum nostrum? ³³ Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam. ³⁴ Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me; ³⁵ docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea. ³⁶ Dedisti mihi clypeum salutis tuæ, et mansuetudo tua multiplicavit me. ³⁷ Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei. ³⁸ Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos. ³⁹ Consumam eos et confringam, ut non consurgant: cadent sub pedibus meis. ⁴⁰ Accinxisti me fortitudine ad prælium: incurvasti resistentes mihi subtus me. ⁴¹ Inimicos meos dedisti mihi dorsum; odientes me, et disperdam eos. ⁴² Clamabunt, et non erit qui salvet; ad Dominum, et non exaudiet eos. ⁴³ Delebo eos ut pulverem terræ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam. ⁴⁴ Salvabis me a contradictionibus populi mei; custodies me in caput gentium: populus quem ignoro serviet mihi. ⁴⁵ Filii alieni resistent mihi; auditu auris obedient mihi. ⁴⁶ Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis. ⁴⁷ Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meæ. ⁴⁸ Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me. ⁴⁹ Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me. ⁵⁰ Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: ⁵¹ magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum.]

¹² Et humiliatum est in laboribus cor eorum; infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret.

⁸ Deus locutus est in sancto suo: Exsultabo, et dividam Sichimam; et convallem tabernaculorum dimetiar.

¹⁵

^{21 22}

¹ [Et dices in die illa: Confitebor tibi, Domine, quoniam iratus es mihi; conversus est furor tuus, et consolatus es me. ² Ecce Deus salvator meus; fiducialiter agam, et non timebo: quia fortitudo mea et laus mea Dominus, et factus est mihi in salutem. ³ Haurietis aquas in gaudio de fontibus salvatoris. ⁴ Et dicetis in die illa: Confitemini Domino et invocate nomen ejus; notas facite in populis adinventiones ejus; mementote quoniam excelsum est nomen ejus. ⁵ Cantate Domino, quoniam magnifice fecit; annuntiate hoc in universa terra. ⁶ Exsulta et lauda, habitatio Sion, quia magnus in medio tui Sanctus Israël.]

¹⁰ numquid non tu siccasti mare, aquam abyssi vehementis; qui posuisti profundum maris viam, ut transirent liberati? ¹¹ Et nunc qui redempti sunt a Domino, revertentur, et venient in Sion laudantes, et lætitia sempiterna super capita eorum: gaudium et lætitiam tenebunt; fugiet dolor et gemitus.

¹⁵ et expolians principatus, et potestates traduxit confidenter, palam triumphans illos in semetipso.

³ et cantantes canticum Moysi servi Dei, et canticum Agni, dicentes: Magna et mirabilia sunt opera tua, Domine Deus omnipotens: justæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex sæculorum.