Ecclesiastes 11:8 Cross References - Clementine_Vulgate

⁸ Si annis multis vixerit homo, et in his omnibus lætatus fuerit, meminisse debet tenebrosi temporis, et dierum multorum, qui cum venerint, vanitatis arguentur præterita.

Deuteronomy 32:29

²⁹ Utinam saperent, et intelligerent, ac novissima providerent.

Job 10:22

²² terram miseriæ et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat.]

Job 14:10

¹⁰ Homo vero cum mortuus fuerit, et nudatus, atque consumptus, ubi, quæso, est?

Job 15:23

²³ Cum se moverit ad quærendum panem, novit quod paratus sit in manu ejus tenebrarum dies.

Job 18:18

¹⁸ Expellet eum de luce in tenebras, et de orbe transferet eum.

¹ [Dixi ego in corde meo: Vadam, et affluam deliciis, et fruar bonis; et vidi quod hoc quoque esset vanitas. ² Risum reputavi errorem, et gaudio dixi: Quid frustra deciperis? ³ Cogitavi in corde meo abstrahere a vino carnem meam, ut animam meam transferrem ad sapientiam, devitaremque stultitiam, donec viderem quid esset utile filiis hominum, quo facto opus est sub sole numero dierum vitæ suæ. ⁴ Magnificavi opera mea, ædificavi mihi domos, et plantavi vineas; ⁵ feci hortos et pomaria, et consevi ea cuncti generis arboribus; ⁶ et exstruxi mihi piscinas aquarum, ut irrigarem silvam lignorum germinantium. ⁷ Possedi servos et ancillas, multamque familiam habui: armenta quoque, et magnos ovium greges, ultra omnes qui fuerunt ante me in Jerusalem; ⁸ coacervavi mihi argentum et aurum, et substantias regum ac provinciarum; feci mihi cantores et cantatrices, et delicias filiorum hominum, scyphos, et urceos in ministerio ad vina fundenda; ⁹ et supergressus sum opibus omnes qui ante me fuerunt in Jerusalem: sapientia quoque perseveravit mecum. ¹⁰ Et omnia quæ desideraverunt oculi mei non negavi eis, nec prohibui cor meum quin omni voluptate frueretur, et oblectaret se in his quæ præparaveram; et hanc ratus sum partem meam si uterer labore meo. ¹¹ Cumque me convertissem ad universa opera quæ fecerant manus meæ, et ad labores in quibus frustra sudaveram, vidi in omnibus vanitatem et afflictionem animi, et nihil permanere sub sole.]

Ecclesiastes 2:15

¹⁵ Et dixi in corde meo: Si unus et stulti et meus occasus erit, quid mihi prodest quod majorem sapientiæ dedi operam? Locutusque cum mente mea, animadverti quod hoc quoque esset vanitas.

Ecclesiastes 2:17

¹⁷ Et idcirco tæduit me vitæ meæ, videntem mala universa esse sub sole, et cuncta vanitatem et afflictionem spiritus.]

Ecclesiastes 2:19

¹⁹ quem ignoro utrum sapiens an stultus futurus sit, et dominabitur in laboribus meis, quibus desudavi et sollicitus fui: et est quidquam tam vanum?

Ecclesiastes 2:21-23

²¹ Nam cum alius laboret in sapientia, et doctrina, et sollicitudine, homini otioso quæsita dimittit; et hoc ergo vanitas et magnum malum. ²² Quid enim proderit homini de universo labore suo, et afflictione spiritus, qua sub sole cruciatus est? ²³ Cuncti dies ejus doloribus et ærumnis pleni sunt, nec per noctem mente requiescit. Et hoc nonne vanitas est?

Ecclesiastes 2:26

²⁶ Homini bono in conspectu suo dedit Deus sapientiam, et scientiam, et lætitiam; peccatori autem dedit afflictionem et curam superfluam, ut addat, et congreget, et tradat ei qui placuit Deo; sed et hoc vanitas est, et cassa sollicitudo mentis.]

Ecclesiastes 3:12-13

¹² Et cognovi quod non esset melius nisi lætari, et facere bene in vita sua; ¹³ omnis enim homo qui comedit et bibit, et videt bonum de labore suo, hoc donum Dei est.

Ecclesiastes 4:8

⁸ Unus est, et secundum non habet, non filium, non fratrem, et tamen laborare non cessat, nec satiantur oculi ejus divitiis; nec recogitat, dicens: Cui laboro, et fraudo animam meam bonis? In hoc quoque vanitas est et afflictio pessima.]

Ecclesiastes 4:16

¹⁶ Infinitus numerus est populi omnium qui fuerunt ante eum, et qui postea futuri sunt non lætabuntur in eo; sed et hoc vanitas et afflictio spiritus.]

Ecclesiastes 5:15-16

¹⁵ Miserabilis prorsus infirmitas: quomodo venit, sic revertetur. Quid ergo prodest ei quod laboravit in ventum? ¹⁶ cunctis diebus vitæ suæ comedit in tenebris, et in curis multis, et in ærumna atque tristitia.]

Ecclesiastes 5:18-20

¹⁸ Et omni homini cui dedit Deus divitias atque substantiam, potestatemque ei tribuit ut comedat ex eis, et fruatur parte sua, et lætetur de labore suo: hoc est donum Dei. ¹⁹ Non enim satis recordabitur dierum vitæ suæ, eo quod Deus occupet deliciis cor ejus.] ²⁰

Ecclesiastes 6:6

⁶ Etiam si duobus millibus annis vixerit, et non fuerit perfruitus bonis, nonne ad unum locum properant omnia?

Ecclesiastes 6:11

¹¹ Verba sunt plurima, multamque in disputando habentia vanitatem.]

Ecclesiastes 7:14

¹⁴ Considera opera Dei, quod nemo possit corrigere quem ille despexerit.

Ecclesiastes 8:12

¹² Attamen peccator ex eo quod centies facit malum, et per patientiam sustentatur; ego cognovi quod erit bonum timentibus Deum, qui verentur faciem ejus.

Ecclesiastes 8:15

¹⁵ Laudavi igitur lætitiam; quod non esset homini bonum sub sole, nisi quod comederet, et biberet, atque gauderet, et hoc solum secum auferret de labore suo, in diebus vitæ suæ quos dedit ei Deus sub sole.

Ecclesiastes 12:1-5

¹ [Memento Creatoris tui in diebus juventutis tuæ, antequam veniat tempus afflictionis, et appropinquent anni de quibus dicas: Non mihi placent; ² antequam tenebrescat sol, et lumen, et luna, et stellæ, et revertantur nubes post pluviam; ³ quando commovebuntur custodes domus, et nutabunt viri fortissimi, et otiosæ erunt molentes in minuto numero, et tenebrescent videntes per foramina; ⁴ et claudent ostia in platea, in humilitate vocis molentis, et consurgent ad vocem volucris, et obsurdescent omnes filiæ carminis: ⁵ excelsa quoque timebunt, et formidabunt in via. Florebit amygdalus, impinguabitur locusta, et dissipabitur capparis, quoniam ibit homo in domum æternitatis suæ, et circuibunt in platea plangentes.