Deuteronomy 25:1 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ Si fuerit causa inter aliquos, et interpellaverint judices: quem justum esse perspexerint, illi justitiæ palmam dabunt: quem impium, condemnabunt impietatis.

⁶ Non declinabis in judicium pauperis. ⁷ Mendacium fugies. Insontem et justum non occides: quia aversor impium.

¹⁶ Præcepique eis, dicens: Audite illos, et quod justum est judicate: sive civis sit ille, sive peregrinus. ¹⁷ Nulla erit distantia personarum: ita parvum audietis ut magnum, nec accipietis cujusquam personam, quia Dei judicium est. Quod si difficile vobis visum aliquid fuerit, referte ad me, et ego audiam.

¹⁸ Judices et magistros constitues in omnibus portis tuis, quas Dominus Deus tuus dederit tibi, per singulas tribus tuas: ut judicent populum justo judicio, ¹⁹ nec in alteram partem declinent. Non accipies personam, nec munera: quia munera excæcant oculos sapientum, et mutant verba justorum. ²⁰ Juste quod justum est persequeris: ut vivas, et possideas terram, quam Dominus Deus tuus dederit tibi.

⁸ Si difficile et ambiguum apud te judicium esse perspexeris inter sanguinem et sanguinem, causam et causam, lepram et lepram: et judicum intra portas tuas videris verba variari: surge, et ascende ad locum, quem elegerit Dominus Deus tuus. ⁹ Veniesque ad sacerdotes Levitici generis, et ad judicem qui fuerit illo tempore: quæresque ab eis, qui indicabunt tibi judicii veritatem.

¹⁷ stabunt ambo, quorum causa est, ante Dominum in conspectu sacerdotum et judicum qui fuerint in diebus illis. ¹⁸ Cumque diligentissime perscrutantes, invenerint falsum testem dixisse contra fratrem suum mendacium, ¹⁹ reddent ei sicut fratri suo facere cogitavit, et auferes malum de medio tui:

³ Dixit Deus Israël mihi, locutus est fortis Israël: Dominator hominum, justus dominator in timore Dei,

⁶ et præcipiens judicibus: Videte, ait, quid faciatis: non enim hominis exercetis judicium, sed Domini: et quodcumque judicaveritis, in vos redundabit. ⁷ Sit timor Domini vobiscum, et cum diligentia cuncta facite: non est enim apud Dominum Deum nostrum iniquitas, nec personarum acceptio, nec cupido munerum. ⁸ In Jerusalem quoque constituit Josaphat Levitas, et sacerdotes, et principes familiarum ex Israël, ut judicium et causam Domini judicarent habitatoribus ejus. ⁹ Præcepitque eis, dicens: Sic agetis in timore Domini fideliter et corde perfecto. ¹⁰ Omnem causam quæ venerit ad vos fratrum vestrorum, qui habitant in urbibus suis inter cognationem et cognationem, ubicumque quæstio est de lege, de mandato, de cæremoniis, de justificationibus: ostendite eis, ut non peccent in Dominum, et ne veniat ira super vos et super fratres vestros: sic ergo agentes non peccabitis.

⁷ quando procedebam ad portam civitatis, et in platea parabant cathedram mihi. ⁸ Videbant me juvenes, et abscondebantur: et senes assurgentes stabant. ⁹ Principes cessabant loqui, et digitum superponebant ori suo. ¹⁰ Vocem suam cohibebant duces, et lingua eorum gutturi suo adhærebat. ¹¹ Auris audiens beatificabat me, et oculus videns testimonium reddebat mihi: ¹² eo quod liberassem pauperem vociferantem, et pupillum cui non esset adjutor. ¹³ Benedictio perituri super me veniebat, et cor viduæ consolatus sum. ¹⁴ Justitia indutus sum, et vestivi me, sicut vestimento et diademate, judicio meo. ¹⁵ Oculus fui cæco, et pes claudo. ¹⁶ Pater eram pauperum, et causam quam nesciebam diligentissime investigabam. ¹⁷ Conterebam molas iniqui, et de dentibus illius auferebam prædam.

¹ [Eripe me de inimicis meis, Deus meus, et ab insurgentibus in me libera me. ²

^{2 3} quoniam ecce inimici tui sonuerunt, et qui oderunt te extulerunt caput. ⁴ Super populum tuum malignaverunt consilium, et cogitaverunt adversus sanctos tuos.

¹⁵ [Qui justificat impium, et qui condemnat justum, abominabilis est uterque apud Deum.

⁸ Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt. ⁹ Aperi os tuum, decerne quod justum est, et judica inopem et pauperem.]

¹⁷ discite benefacere; quærite judicium, subvenite oppresso, judicate pupillo, defendite viduam.]

²³ Principes tui infideles, socii furum. Omnes diligunt munera, sequuntur retributiones. Pupillo non judicant, et causa viduæ non ingreditur ad illos.

²³ qui justificatis impium pro muneribus, et justitiam justi aufertis ab eo!

⁴ sed judicabit in justitia pauperes, et arguet in æquitate pro mansuetis terræ; et percutiet terram virga oris sui, et spiritu labiorum suorum interficiet impium.

¹ [Ecce in justitia regnabit rex, et principes in judicio præerunt. ² Et erit vir sicut qui absconditur a vento, et celat se a tempestate; sicut rivi aquarum in siti, et umbra petræ prominentis in terra deserta.

¹² domus David. Hæc dicit Dominus: Judicate mane judicium, et eruite vi oppressum de manu calumniantis, ne forte egrediatur ut ignis indignatio mea, et succendatur, et non sit qui extinguat, propter malitiam studiorum vestrorum.

²⁴ Et cum fuerit controversia, stabunt in judiciis meis, et judicabunt: leges meas et præcepta mea in omnibus solemnitatibus meis custodient, et sabbata mea sanctificabunt.

¹ [Et dixi: Audite, princeps Jacob, et duces domus Israël: numquid non vestrum est scire judicium, ² qui odio habetis bonum, et diligitis malum; qui violenter tollitis pelles eorum desuper eis, et carnem eorum desuper ossibus eorum;

⁴ Propter hoc lacerata est lex, et non pervenit usque ad finem judicium; quia impius prævalet adversus justum, propterea egreditur judicium perversum.

¹³ Mundi sunt oculi tui, ne videas malum, et respicere ad iniquitatem non poteris. Quare respicis super iniqua agentes, et taces devorante impio justiorem se?

¹⁸ Et convertemini, et videbitis quid sit inter justum et impium, et inter servientem Deo et non servientem ei.

¹⁰ Jam enim securis ad radicem arborum posita est. Omnis ergo arbor, quæ non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.