2 Samuel 22:1 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.

¹ Tunc cecinit Moyses et filii Israël carmen hoc Domino, et dixerunt: [Cantemus Domino: gloriose enim magnificatus est, equum et ascensorem dejecit in mare.

¹ Cecineruntque Debbora et Barac filius Abinoëm in illo die, dicentes:

¹⁴ Morabatur autem David in deserto in locis firmissimis, mansitque in monte solitudinis Ziph, in monte opaco: quærebat eum tamen Saul cunctis diebus, et non tradidit eum Deus in manus ejus.

¹⁵ Quem persequeris, rex Israël? quem persequeris? canem mortuum persequeris, et pulicem unum.

²⁹ Si enim surrexerit aliquando homo persequens te, et quærens animam tuam, erit anima domini mei custodita quasi in fasciculo viventium apud Dominum Deum tuum: porro inimicorum tuorum anima rotabitur, quasi in impetu et circulo fundæ.

²⁴ Et sicut magnificata est anima tua hodie in oculis meis, sic magnificetur anima mea in oculis Domini, et liberet me de omni angustia.

¹ Et ait David in corde suo: Aliquando incidam una die in manus Saul: nonne melius est ut fugiam, et salver in terra Philisthinorum, ut desperet Saul, cessetque me quærere in cunctis finibus Israël? fugiam ergo manus ejus.

⁴⁹ Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me: a viro iniquo liberabis me.

¹ [Cæli enarrant gloriam Dei, et opera manuum ejus annuntiat firmamentum. ^{2 3} Dies diei eructat verbum, et nox nocti indicat scientiam. ⁴ Non sunt loquelæ, neque sermones, quorum non audiantur voces eorum. ⁵ In omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terræ verba eorum. ⁶ In sole posuit tabernaculum suum; et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo. Exsultavit ut gigas ad currendam viam; ⁷ a summo cælo egressio ejus. Et occursus ejus usque ad summum ejus; nec est qui se abscondat a calore ejus. ⁸ Lex Domini immaculata, convertens animas; testimonium Domini fidele, sapientiam præstans parvulis. ⁹ Justitiæ Domini rectæ, lætificantes corda; præceptum Domini lucidum, illuminans oculos. ¹⁰ Timor Domini sanctus, permanens in sæculum sæculi; judicia Domini vera, justificata in semetipsa, ¹¹ desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum, et dulciora super mel et favum. ¹² Etenim servus tuus custodit ea; in custodiendis illis retributio multa. ¹³ Delicta quis intelligit? ab occultis meis munda me; ¹⁴ et ab alienis parce servo tuo. Si mei non fuerint dominati, tunc immaculatus ero, et emundabor a delicto maximo. ¹⁵ Et erunt ut complaceant eloquia oris mei, et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper. Domine, adjutor meus, et redemptor meus.] ^{16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50}

¹⁹ Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis.

¹⁴ Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me.

¹ [Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti, ² amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem, ³ qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum: ⁴ qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem. ⁵ Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi. ⁶ Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ.

¹ [Laudate Dominum, omnes gentes; laudate eum, omnes populi. ² Quoniam confirmata est super nos misericordia ejus, et veritas Domini manet in æternum.] ^{3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19}

¹ [Et dices in die illa: Confitebor tibi, Domine, quoniam iratus es mihi; conversus est furor tuus, et consolatus es me. ² Ecce Deus salvator meus; fiducialiter agam, et non timebo: quia fortitudo mea et laus mea Dominus, et factus est mihi in salutem. ³ Haurietis aquas in gaudio de fontibus salvatoris. ⁴ Et dicetis in die illa: Confitemini Domino et invocate nomen ejus; notas facite in populis adinventiones ejus; mementote quoniam excelsum est nomen ejus. ⁵ Cantate Domino, quoniam magnifice fecit; annuntiate hoc in universa terra. ⁶ Exsulta et lauda, habitatio Sion, quia magnus in medio tui Sanctus Israël.]

¹⁰ qui de tantis periculis nos eripuit, et eruit: in quem speramus quoniam et adhuc eripiet,

¹⁸ Liberavit me Dominus ab omni opere malo: et salvum faciet in regnum suum cæleste, cui gloria in sæcula sæculorum. Amen.

⁹ Post hæc vidi turbam magnam, quam dinumerare nemo poterat, ex omnibus gentibus, et tribubus, et populis, et linguis: stantes ante thronum, et in conspectu Agni, amicti stolis albis, et palmæ in manibus eorum: ¹⁰ et clamabant voce magna, dicentes: Salus Deo nostro, qui sedet super thronum, et Agno. ¹¹ Et omnes angeli stabant in circuitu throni, et seniorum, et quatuor animalium: et ceciderunt in conspectu throni in facies suas, et adoraverunt Deum, ¹² dicentes: Amen. Benedictio, et claritas, et sapientia, et gratiarum actio, honor, et virtus, et fortitudo Deo nostro in sæcula sæculorum. Amen. ¹³ Et respondit unus de senioribus et dixit mihi: Hi, qui amicti sunt stolis albis, qui sunt? et unde venerunt? ¹⁴ Et dixi illi: Domine mi, tu scis. Et dixit mihi: Hi sunt, qui venerunt de tribulatione magna, et laverunt stolas suas, et dealbaverunt eas in sanguine Agni. ¹⁵ Ideo sunt ante thronum Dei, et serviunt ei die ac nocte in templo ejus: et qui sedet in throno, habitabit super illos: ¹⁶ non esurient, neque sitient amplius, nec cadet super illos sol, neque ullus æstus: ¹⁷ quoniam Agnus, qui in medio throni est, reget illos et deducet eos ad vitæ fontes aquarum, et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum.