Psalms 71:17 Cross References - Albanian

¹⁷ O Perëndi, ti më ke mësuar që në fëmijëri; dhe deri më sot unë kam shpallur mrekullitë e tua.

⁵ Ja, unë ju mësova statutet dhe dekretet, ashtu si Zoti, Perëndia im, më ka urdhëruar, me qëllim që t'i zbatoni në vendin në të cilin po hyni për ta shtënë në dorë.

³⁶ Po, shërbëtori yt ka vrarë luanin dhe ariun; dhe ky Filiste i parrethprerë do të pësojë të njëjtin fat, sepse ka fyer ushtrinë e Perëndisë të gjallë". ³⁷ Davidi shtoi: "Zoti që më shpëtoi nga kthetrat e luanit dhe nga panxha e ariut, do të më shpëtojë edhe nga dora e këtij Filisteu". Atëherë Sauli i tha Davidit: "Shko dhe Zoti qoftë me ty".

⁹ Por Davidi iu përgjigj Rekabit dhe Baanahut, vëllait të tij, bij të Rimon Beerothitit, dhe u tha atyre: "Ashtu siç është e vërtetë që rron Zoti, i cili më ka liruar nga çdo fatkeqësi,

¹ Davidi i drejtoi Zotit fjalët e këtij kantiku ditën që Zoti e çliroi nga duart e të gjithë armiqve të tij dhe nga dora e Saulit. Ai tha: ² "Zoti është fortesa ime, kalaja ime dhe çlirimtari im, ³ Perëndia im, shkëmbi në të cilin strehohem, mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim, strehimi im i lartë, streha ime. O shpëtimtari im, ti më shpëton nga dhuna! ⁴ Unë i kërkoj ndihmë Zotit që meriton të lavdërohet, dhe kështu më shpëtoi nga duart e armiqve të mi. ⁵ Valët e vdekjes më kishin rrethuar dhe përrenjtë e shkatërrimit më kishin tmerruar. ⁶ Dhimbjet e Sheolit më kishin zënë dhe lakun e vdekjes e kisha para syve. ⁷ Në ankthin tim i kërkova ndihmë Zotit dhe i klitha Perëndisë tim. Ai e dëgjoi zërin tim nga tempulli ku ndodhej dhe klithma ime arriti në veshët e tij. ⁸ Atëherë toka u trondit dhe u drodh, themelet e qiejve u lëkundën dhe u shkundën, sepse ai ishte tërë zemërim. ⁹ Një tym ngjitej nga fejzat e hundës së tij dhe një zjarr përvëlues i dilte nga goja; prej tij dilnin thëngjij. ¹⁰ Ai i uli qiejtë dhe zbriti me një mjegull të dendur poshtë këmbëve të tij. ¹¹ Ai rrinte kaluar mbi një kerubin, fluturonte dhe dukej mbi flatrat e erës. ¹² Si shatorre rreth vetes kishte vënë terrin, errësirën e ujërave dhe retë e dendura të qiellit. ¹³ Nga shkëlqimi që i priste dilnin thëngjij. ¹⁴ Zoti gjëmoi në qiejt dhe Më i Larti bëri të dëgjohet zëri i tij. ¹⁵ Hodhi shigjeta dhe shpërndau armiqtë, hodhi shigjetat e tij dhe i shpërndau. ¹⁶ Atëherë doli shtrati i detit dhe themelet e botës u zbuluan, me qortimin e Zotit, me erën që shfrynë, fejzat e hundës së tij. ¹⁷ Ai nga lart shtriu dorën dhe më kapi, më nxori nga ujërat e mëdha. ¹⁸ Më çliroi nga armiku im i fuqishëm dhe nga ata që më urrenin, sepse ishin më të fortë se unë ¹⁹ Ata ishin ngritur kundër meje ditën e mjerimit tim, por Zoti qe përkrahësi im, ²⁰ ai më çoi larg tyre; ai më shpëtoi sepse i pëlqej. ²¹ Zoti më ka shpërblyer simbas së drejtës sime dhe më ka dhënë simbas pastërtisë së duarve të mia, ²² sepse kam ndjekur rrugët e Zotit dhe nuk jam larguar pabesisht nga Perëndia im. ²³ Sepse kam mbajtur para vetes të gjitha ligjet e tij dhe nuk jam larguar nga statutet e tij. ²⁴ Kam qenë i ndershëm me të dhe i jam ruajtur paudhësisë. ²⁵ Prandaj Zoti më ka dhënë simbas së drejtës sime, simbas pastërtisë sime përpara syve të tij. ²⁶ Ti tregohesh i mëshirshëm me njeriun e përshpirtshëm dhe i drejtë me njeriun e drejtë; ²⁷ ti tregohesh i pastër me njeriun e pastër dhe dinak me njeriun e çoroditur. ²⁸ Ti shpëton njerëzit e hidhëruar, por shikimi yt ndalet mbi kryelartët për t'i ulur. ²⁹ Po, ti je drita ime, o Zot; Zoti ndriçon terrin tim. ³⁰ Me ty mund të sulmoj një grup, me Perëndinë tim mund të kapërcej një mur. ³¹ Rruga e Zotit është e përsosur; fjala e Zotit është purifikuar me zjarrin. Ai është mburoja e të gjithë atyre që kanë shpresë tek ai. ³² Në fakt kush është Perëndi përveç Zotit? Dhe kush është Kalaja përveç Perëndisë tonë? ³³ Zoti është kalaja ime e fuqishme, ai e bën të përsosur rrugën time. ³⁴ Ai i bën këmbët e mia si ato të drerit dhe më bën të mbahem mirë në vendet e mia të larta. ³⁵ Ai i mëson duart e mia për betejë dhe krahët e mia mund të tendosin një hark prej bronzi. ³⁶ Ti më ke dhënë edhe mburojën e shpëtimit tënd dhe mirësia jote më ka bërë të madh. ³⁷ Ti i ke zgjedhur hapat e mia dhe këmbët e mia nuk kanë ngurruar në këtë rast. ³⁸ Unë i kam ndjekur armiqtë e mi dhe i kam shkatërruar, nuk jam kthyer prapa para se t'i shfarosja. ³⁹ I kam shkatërruar dhe shtypur, dhe ata nuk kanë mundur më të ngrihen kundër meje; ata kanë rënë nën këmbët e mia. ⁴⁰ Ti më ke dhënë forcë në betejë, dhe bëre që të më përulen ata që ngriheshin kundër meje; ⁴¹ bëre që të më kthenin kurrizin armiqtë e mi përpara meje, dhe unë zhduka ata që më urrenin. ⁴² Ata shikuan, por nuk pati njeri që t'i shpëtonte; i klithën Zotit, por ai nuk iu përgjigj atyre. ⁴³ Unë i thërmova si pluhuri i tokës, i copëtova dhe i shkela si balta e rrugëve. ⁴⁴ Ti më ke çliruar nga mosmarrëveshjet e popullit tim, më ke ruajtur si udhëheqës i kombeve; një popull që nuk e njihja më ka shërbyer. ⁴⁵ Bijtë e të huajve më nënshtrohen mua; sa më dëgjojnë, më binden. ⁴⁶ Bijtë e të huajve kanë humbur guximin, kanë dalë duke u dridhur nga fortesat e tyre. ⁴⁷ Rroftë Zoti! Qoftë e bekuar Fortesa ime! U lartësoftë në qiell Perëndia, Fortesa e shpëtimit tim! ⁴⁸ Éshtë Perëndia që hakmerret për mua, që më nënshtron popujt, ⁴⁹ dhe më liron nga armiqtë e mi. Ti më larton mbi ata që ngrihen kundër meje dhe më çliron nga njeriu i furishëm. ⁵⁰ Prandaj, o Zot, do të të kremtoj midis kombeve dhe do të këndojë lavdinë e emrit tënd. ⁵¹ Lirime të mëdha i siguron mbretit të tij, sillet dashamirës me të vajosurin, me Davidin dhe me pasardhësit e tij përjetë".

⁴ Pastaj vendosi përpara arkës të Zotit disa Levitë për të kryer shërbimin për të kujtuar, për të falenderuar dhe për të lëvduar Zotin, Perëndinë e Izraelit; ⁵ Asafi, i pari, Zakaria i dyti mbas tij, pastaj Jeieli, Shemiramothi, Jehieli, Matithiahu, Eliabi, Benajahu, Obed-Edomi dhe Jejeli. Ata u binin harpave dhe qesteve, ndërsa Asafi u binte cembaleve. ⁶ Priftërinjtë Benajah dhe Jahaziel përkundrazi i binin trombës vazhdimisht përpara arkës së besëlidhjes së Perëndisë. ⁷ Atë ditë Davidi u besoi për herë të parë Asafit dhe vëllezërve të tij detyrën që të këndonin lëvdata Zotit. ⁸ Kremtoni Zotin, kujtoni emrin e tij; bëjini të njohura veprat e tij midis popujve. ⁹ Këndojini atij, lëvdoheni, mendoni të gjitha mrekullitë e tij. ¹⁰ Lëvdohuni me emrin e tij të shenjtë; u gëzofshin zemrat e të gjithë atyre që kërkojnë Zotin! ¹¹ Kërkoni Zotin dhe forcën e tij, kërkoni vazhdimisht fytyrën e tij! ¹² Kujtoni mrekullitë që ka bërë, çuditë e tij dhe gjykimet që kanë dalë nga goja e tij, ¹³ ju, o stermpa të Izraelit, shërbëtorit të tij, o bij të Jakobit, të zgjedhurit e tij! ¹⁴ Ai është Zoti, Perëndia ynë; gjykimet e tij i gjejmë mbi të gjithë tokën. ¹⁵ Mos harroni kurrë besëlidhjen e tij, fjalën e tij të urdhëruar për një mijë breza, ¹⁶ besëlidhjen e lidhur me Abrahamin, betimin që i ka bërë Isakut, ¹⁷ që ia konfirmoi Jakobit si një statut dhe Izraelit si një besëlidhje të përjetshme, ¹⁸ duke thënë: "Unë do t'ju jap vendin e Kanaanit si pjesë e trashëgimisë suaj". ¹⁹ kur nuk ishin veçse një numër i vogël, fare i pakët dhe të huaj në vend. ²⁰ Kur shkonin nga një komb në një tjetër, nga një mbretëri në një popull tjetër, ²¹ ai nuk lejoi që ndokush t'i shtypte; përkundrazi dënoi disa mbretër për dashurinë që ushqente për ta, ²² duke thënë: "Mos prekni të vajosurit e mi dhe mos u bëni asnjë të keqe profetëve të mi". ²³ Këndojini Zotit, o banorë të të gjithë tokës, lajmëroni çdo ditë shpëtimin e tij! ²⁴ Shpallni lavdinë e tij midis kombeve dhe mrekullitë e tij midis tërë popujve! ²⁵ Sepse Zoti është i madh dhe i denjë të lëvdohet në kulm; ai është me friksuësi nga tërë perënditë. ²⁶ Sepse tërë perënditë e kombeve janë idhuj, kurse Zoti ka krijuar qiejtë. ²⁷ Shkëlqimi dhe madhëria janë para tij, forca dhe gëzimi ndodhen në banesën e tij. ²⁸ Jepini Zotit, o familje të popujve, jepini Zotit lavdi dhe forcë. ²⁹ Jepini Zotit zulmin që i takon emrit të tij, çojini oferta dhe ejani para tij. Bini përmbys para Zotit në shkëlqimin e shenjtërisë së tij; ³⁰ dridhuni para tij, o banorë të të gjithë tokës! Po, bota është e qëndrueshme dhe nuk do të tundet. ³¹ Le të gëzohen qiejtë dhe toka, dhe le të thonë kombet: "Zoti mbretëron". ³² Le të gjëmojë deti dhe tërë ato që janë në të; ³³ atëherë tërë drurët e pyllit do të lëshojnë britma gëzimi përpara Zotit, sepse ai vjen të gjykojë tokën. ³⁴ Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë. ³⁵ Thoni: "Shpëtona, o Perëndi i shpëtimit tonë! Na mblidh dhe na çliro nga kombet, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të mburremi se të kemi lëvduar". ³⁶ I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga amshimi në amshim! Dhe tërë populli tha: "Amen", dhe lëvdoi Zotin.

⁷ për të shpallur me zë të lartë lavdinë tënde dhe për të treguar tërë mrekullitë e tua.

¹⁶ Ejani dhe dëgjoni, ju të gjithë që i trëmbeni Perëndisë, dhe unë do t'ju tregoj atë që ai bëri për shpirtin tim.

⁵ Sepse ti je shpresa ime, o Zot, o Zot, besimi im që kurse isha fëmijë.

⁹ Si mundet një i ri të bëjë rrugën e tij të pastër? Duke e ruajtur me fjalën tënde.

¹⁰² Nuk jam larguar nga dekretet e tua, sepse ti vetë më ke mësuar.