PBG(i)
7 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
8 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
9 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
10 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? Sela.
11 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.