PBG(i)
3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.
4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.
5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.
6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.
7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.
8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.
9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.
10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,
11 Że mówią:Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?
12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.
13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.
14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.
15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.
16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;
17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.
18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.
19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.
20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.
21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:
22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.
23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.
24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.
25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.
26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.
27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.
28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.