עמשׂא
‛ămâśâ'
am-aw-saw'
From H6006; burden; Amasa, the name of two Israelites
KJV Usage: Amasa.
KJV Usage: Amasa.
2 Samuel 17:25 | Amasa |
2 Samuel 17:25 | which Amasa |
2 Samuel 19:13 | ye to Amasa, |
2 Samuel 20:4 | to Amasa, |
2 Samuel 20:5 | So Amasa |
2 Samuel 20:8 | Amasa |
2 Samuel 20:9 | to Amasa, |
2 Samuel 20:9 | Amasa |
2 Samuel 20:10 | But Amasa |
2 Samuel 20:12 | And Amasa |
2 Samuel 20:12 | Amasa |
1 Kings 2:5 | and to Amasa |
1 Kings 2:32 | and Amasa |
1 Chronicles 2:17 | Amasa: |
1 Chronicles 2:17 | of Amasa |
2 Chronicles 28:12 | and Amasa |
4 | Amasa |
3 | And Amasa |
2 | to Amasa, |
1 | which Amasa |
1 | So Amasa |
1 | and to Amasa |
1 | Amasa: |
1 | of Amasa |
1 | ye to Amasa, |
1 | But Amasa |
KJV Usage: be borne, (heavy) burden (self), lade, load, put.