Jeremiah 45 Cross References - Vulgate

¹ verbum quod locutus est Hieremias propheta ad Baruch filium Neri cum scripsisset verba haec in libro de ore Hieremiae anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda dicens ² haec dicit Dominus Deus Israhel ad te Baruch ³ dixisti vae misero mihi quoniam addidit Dominus dolorem dolori meo laboravi in gemitu meo et requiem non inveni ⁴ haec dices ad eum sic dicit Dominus ecce quos aedificavi ego destruo et quos plantavi ego evello et universam terram hanc ⁵ et tu quaeris tibi grandia noli quaerere quia ecce ego adducam malum super omnem carnem ait Dominus et dabo tibi animam tuam in salutem in omnibus locis ad quaecumque perrexeris

⁶ paenituit eum quod hominem fecisset in terra et tactus dolore cordis intrinsecus ⁷ delebo inquit hominem quem creavi a facie terrae ab homine usque ad animantia a reptili usque ad volucres caeli paenitet enim me fecisse eos

¹² cumque vidisset Deus terram esse corruptam omnis quippe caro corruperat viam suam super terram

³⁴ scissisque vestibus indutus est cilicio lugens filium multo tempore ³⁵ congregatis autem cunctis liberis eius ut lenirent dolorem patris noluit consolationem recipere et ait descendam ad filium meum lugens in infernum et illo perseverante in fletu

³⁶ dixit pater Iacob absque liberis me esse fecistis Ioseph non est super Symeon tenetur in vinculis Beniamin auferetis in me haec mala omnia reciderunt ³⁷ cui respondit Ruben duos filios meos interfice si non reduxero illum tibi trade in manu mea et ego eum restituam ³⁸ at ille non descendet inquit filius meus vobiscum frater eius mortuus est ipse solus remansit si quid ei adversi acciderit in terra ad quam pergitis deducetis canos meos cum dolore ad inferos

¹¹ et ait ad Dominum cur adflixisti servum tuum quare non invenio gratiam coram te et cur inposuisti pondus universi populi huius super me ¹² numquid ego concepi omnem hanc multitudinem vel genui eam ut dicas mihi porta eos in sinu tuo sicut portare solet nutrix infantulum et defer in terram pro qua iurasti patribus eorum ¹³ unde mihi carnes ut dem tantae multitudini flent contra me dicentes da nobis carnes ut comedamus ¹⁴ non possum solus sustinere omnem hunc populum quia gravis mihi est ¹⁵ sin aliter tibi videtur obsecro ut interficias me et inveniam gratiam in oculis tuis ne tantis adficiar malis

⁷ et dixit Iosue heu Domine Deus quid voluisti transducere populum istum Iordanem fluvium ut traderes nos in manus Amorrei et perderes utinam ut coepimus mansissemus trans Iordanem ⁸ mi Domine Deus quid dicam videns Israhelem hostibus suis terga vertentem ⁹ audient Chananei et omnes habitatores terrae ac pariter conglobati circumdabunt nos atque delebunt nomen nostrum de terra et quid facies magno nomini tuo

²⁶ at ille nonne ait cor meum in praesenti erat quando reversus est homo de curru suo in occursum tui nunc igitur accepisti argentum et accepisti vestes ut emas oliveta et vineta et oves et boves et servos et ancillas

⁵ viginti quinque annorum erat Ioacim cum regnare coepisset et undecim annis regnavit in Hierusalem fecitque malum coram Domino Deo suo

¹¹ conclusit me Deus apud iniquum et manibus impiorum me tradidit ¹² ego ille quondam opulentus repente contritus sum tenuit cervicem meam confregit me et posuit sibi quasi in signum ¹³ circumdedit me lanceis suis convulneravit lumbos meos non pepercit et effudit in terra viscera mea

² nunc quoque in amaritudine est sermo meus et manus plagae meae adgravata est super gemitum meum

⁶ laboravi in gemitu meo natare faciam tota nocte lectulum meum lacrimis meis stratum meum rigabo

¹³ ego autem credo quod videam bona Domini in terra viventium

⁷ abyssus abyssum vocat in voce cataractarum tuarum omnes gurgites tui et fluctus tui super me transierunt

³ multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis confortati sunt qui persequebantur me inimici mei iniuste quae non rapueram tunc reddebam

³ recogitabam dies antiquos annos pristinos ⁴ recordabar psalmorum meorum in nocte cum corde meo loquebar et scobebam spiritum meum

⁸ praeparasti ante faciem eius et stabilisti radices eius et implevit terram ⁹ operti sunt montes umbra eius et ramis illius cedri Dei ¹⁰ expandit comas suas usque ad mare et usque ad Flumen germina sua ¹¹ quare dissipasti maceriam eius et vindemiaverunt eam omnes qui transeunt per viam ¹² vastavit eam aper de silva et omnes bestiae agri depastae sunt eam ¹³ Deus exercituum revertere obsecro respice de caelo et vide et visita vineam hanc ¹⁴ et radicem quam plantavit dextera tua et filium quem confirmasti tibi ¹⁵ succensam igni et deramatam ab increpatione faciei tuae pereant ¹⁶ fiat manus tua super virum dexterae tuae et super filium hominis quem confirmasti tibi

⁵ heu mihi quia peregrinatio mea prolongata est habitavi cum tabernaculis Cedar

¹⁰ si desperaveris lassus in die angustiae inminuetur fortitudo tua

² et sepivit eam et lapides elegit ex illa et plantavit eam electam et aedificavit turrem in medio eius et torcular extruxit in ea et expectavit ut faceret uvas et fecit labruscas ³ nunc ergo habitator Hierusalem et vir Iuda iudicate inter me et inter vineam meam ⁴ quid est quod debui ultra facere vineae meae et non feci ei an quod expectavi ut faceret uvas et fecit labruscas ⁵ et nunc ostendam vobis quid ego faciam vineae meae auferam sepem eius et erit in direptionem diruam maceriam eius et erit in conculcationem ⁶ et ponam eam desertam non putabitur et non fodietur et ascendent vepres et spinae et nubibus mandabo ne pluant super eam imbrem ⁷ vinea enim Domini exercituum domus Israhel et vir Iuda germen delectabile eius et expectavi ut faceret iudicium et ecce iniquitas et iustitiam et ecce clamor

⁹ in omni tribulatione eorum non est tribulatus et angelus faciei eius salvavit eos in dilectione sua et in indulgentia sua ipse redemit eos et portavit eos et levavit eos cunctis diebus saeculi

¹⁶ quia in igne Dominus diiudicatur et in gladio suo ad omnem carnem et multiplicabuntur interfecti a Domino

¹⁰ ecce constitui te hodie super gentes et super regna ut evellas et destruas et disperdas et dissipes et aedifices et plantes

¹⁸ dolor meus super dolorem in me cor meum maerens

¹ quis dabit capiti meo aquam et oculis meis fontem lacrimarum et plorabo die et nocte interfectos filiae populi mei

¹⁷ et Dominus exercituum qui plantavit te locutus est super te malum pro malis domus Israhel et domus Iuda quae fecerunt sibi ad inritandum me libantes Baali

¹⁰ vae mihi mater mea quare genuisti me virum rixae virum discordiae in universa terra non feneravi nec feneravit mihi quisquam omnes maledicunt mihi ¹¹ dicit Dominus si non reliquiae tuae in bonum si non occurri tibi in tempore adflictionis et in tempore tribulationis adversum inimicum ¹² numquid foederabitur ferrum ferro ab aquilone et aes ¹³ divitias tuas et thesauros tuos in direptionem dabo gratis in omnibus peccatis tuis et in omnibus terminis tuis ¹⁴ et adducam inimicos tuos de terra qua nescis quia ignis succensus est in furore meo super vos ardebit ¹⁵ tu scis Domine recordare mei et visita me et tuere me ab his qui persequuntur me noli in patientia tua suscipere me scito quoniam sustinui pro te obprobrium ¹⁶ inventi sunt sermones tui et comedi eos et factum est mihi verbum tuum in gaudium et in laetitiam cordis mei quoniam invocatum est nomen tuum super me Domine Deus exercituum ¹⁷ non sedi in concilio ludentium et gloriatus sum a facie manus tuae solus sedebam quoniam comminatione replesti me ¹⁸ quare factus est dolor meus perpetuus et plaga mea desperabilis rennuit curari facta est mihi quasi mendacium aquarum infidelium ¹⁹ propter hoc haec dicit Dominus si converteris convertam te et ante faciem meam stabis et si separaveris pretiosum a vili quasi os meum eris convertentur ipsi ad te et tu non converteris ad eos ²⁰ et dabo te populo huic in murum aereum fortem et bellabunt adversum te et non praevalebunt quia ego tecum sum ut salvem te et eruam dicit Dominus ²¹ et liberabo te de manu pessimorum et redimam te de manu fortium

⁷ repente loquar adversum gentem et adversum regnum ut eradicem et destruam et disperdam illud ⁸ si paenitentiam egerit gens illa a malo suo quod locutus sum adversum eam agam et ego paenitentiam super malo quod cogitavi ut facerem ei ⁹ et subito loquar de gente et regno ut aedificem et ut plantem illud ¹⁰ si fecerit malum in oculis meis ut non audiat vocem meam paenitentiam agam super bono quod locutus sum ut facerem ei

⁷ seduxisti me Domine et seductus sum fortior me fuisti et invaluisti factus sum in derisum tota die omnes subsannant me ⁸ quia iam olim loquor vociferans iniquitatem et vastitatem clamito et factus est mihi sermo Domini in obprobrium et in derisum tota die ⁹ et dixi non recordabor eius neque loquar ultra in nomine illius et factus est in corde meo quasi ignis exaestuans claususque in ossibus meis et defeci ferre non sustinens ¹⁰ audivi enim contumelias multorum et terrorem in circuitu persequimini et persequamur eum ab omnibus viris qui erant pacifici mei et custodientes latus meum si quo modo decipiatur et praevaleamus adversus eum et consequamur ultionem ex eo ¹¹ Dominus autem mecum est quasi bellator fortis idcirco qui persequuntur me cadent et infirmi erunt confundentur vehementer quia non intellexerunt obprobrium sempiternum quod numquam delebitur ¹² et tu Domine exercituum probator iusti qui vides renes et cor videam quaeso ultionem tuam ex eis tibi enim revelavi causam meam ¹³ cantate Domino laudate Dominum quia liberavit animam pauperis de manu malorum ¹⁴ maledicta dies in qua natus sum dies in qua peperit me mater mea non sit benedicta ¹⁵ maledictus vir qui adnuntiavit patri meo dicens natus est tibi puer masculus et quasi gaudio laetificavit eum ¹⁶ sit homo ille ut sunt civitates quas subvertit Dominus et non paenituit eum audiat clamorem mane et ululatum in tempore meridiano ¹⁷ qui non me interfecit a vulva ut fieret mihi mater mea sepulchrum et vulva eius conceptus aeternus ¹⁸ quare de vulva egressus sum ut viderem laborem et dolorem et consumerentur in confusione dies mei

⁹ qui habitaverit in urbe hac morietur gladio et fame et peste qui autem egressus fuerit et transfugerit ad Chaldeos qui obsident vos vivet et erit ei anima sua quasi spolium

¹ verbum quod factum est ad Hieremiam de omni populo Iudae in anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda ipse est annus primus Nabuchodonosor regis Babylonis

²⁶ et cunctis regibus aquilonis de prope et de longe unicuique contra fratrem suum et omnibus regnis terrae quae super faciem eius sunt et rex Sesach bibet post eos

¹ in principio regis Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum est verbum istud a Domino dicens

²⁸ et sicut vigilavi super eos ut evellerem et demolirer et dissiparem et disperderem et adfligerem sic vigilabo super eos ut aedificem et plantem ait Dominus

¹² et dedi librum possessionis Baruch filio Neri filii Maasiae in oculis Anamehel patruelis mei et in oculis testium qui scripti erant in libro emptionis in oculis omnium Iudaeorum qui sedebant in atrio carceris

¹⁶ et oravi ad Dominum postquam tradidi librum possessionis Baruch filio Neri dicens

¹ et factum est in anno quarto Ioachim filii Iosiae regis Iuda factum est verbum hoc ad Hieremiam a Domino dicens

⁴ vocavit ergo Hieremias Baruch filium Neriae et scripsit Baruch ex ore Hieremiae omnes sermones Domini quos locutus est ad eum in volumine libri

⁸ et fecit Baruch filius Neriae iuxta omnia quae praeceperat ei Hieremias propheta legens ex volumine sermones Domini in domo Domini ⁹ factum est autem in anno quinto Ioachim filii Iosiae regis Iuda in mense nono praedicaverunt ieiunium in conspectu Domini omni populo in Hierusalem et universae multitudini quae confluxerat de civitatibus Iuda in Hierusalem

¹⁴ miserunt itaque omnes principes ad Baruch Iudi filium Nathaniae filii Selemiae filii Chusi dicentes volumen ex quo legisti audiente populo sume in manu tua et veni tulit ergo Baruch filius Neriae volumen in manu sua et venit ad eos ¹⁵ et dixerunt ad eum sede et lege haec in auribus nostris et legit Baruch in auribus eorum ¹⁶ igitur cum audissent omnia verba obstipuerunt unusquisque ad proximum suum et dixerunt ad Baruch nuntiare debemus regi omnes sermones istos ¹⁷ et interrogaverunt eum dicentes indica nobis quomodo scripsisti omnes sermones istos ex ore eius ¹⁸ dixit autem eis Baruch ex ore suo loquebatur quasi legens ad me omnes sermones istos et ego scribebam in volumine atramento

²⁶ et praecepit rex Hieremahel filio Ammelech et Saraiae filio Ezrihel et Selemiae filio Abdehel ut conprehenderent Baruch scribam et Hieremiam prophetam abscondit autem eos Dominus

³² Hieremias autem tulit volumen aliud et dedit illud Baruch filio Neriae scribae qui scripsit in eo ex ore Hieremiae omnes sermones libri quem conbuserat Ioachim rex Iuda igni et insuper additi sunt sermones multo plures quam ante fuerant

² haec dicit Dominus quicumque manserit in civitate hac morietur gladio et fame et peste qui autem profugerit ad Chaldeos vivet et erit anima eius sospes et vivens

¹⁸ sed eruens liberabo te et gladio non cades sed erit tibi anima tua in salutem quia in me habuisti fiduciam ait Dominus

³ sed Baruch filius Neriae incitat te adversum nos ut tradat nos in manibus Chaldeorum ut interficiat nos et transduci faciat in Babylonem ⁴ et non audivit Iohanan filius Caree et omnes principes bellatorum et universus populus vocem Domini ut maneret in terra Iuda ⁵ sed tollens Iohanan filius Caree et universi principes bellatorum universos reliquiarum Iuda qui reversi fuerant de cunctis gentibus ad quas fuerant ante dispersi ut habitarent in terra Iuda ⁶ viros et mulieres et parvulos et filias regis et omnem animam quam reliquerat Nabuzardan princeps militiae cum Godolia filio Ahicam filii Saphan et Hieremiam prophetam et Baruch filium Neriae

¹³ MEM de excelso misit ignem in ossibus meis et erudivit me expandit rete pedibus meis convertit me retrorsum posuit me desolatam tota die maerore confectam

²² THAU ingrediatur omne malum eorum coram te et devindemia eos sicut vindemiasti me propter omnes iniquitates meas multi enim gemitus mei et cor meum maerens

¹ ALEPH ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius ² ALEPH me minavit et adduxit in tenebris et non in lucem ³ ALEPH tantum in me vertit et convertit manum suam tota die ⁴ BETH vetustam fecit pellem meam et carnem meam contrivit ossa mea ⁵ BETH aedificavit in gyro meo et circumdedit me felle et labore ⁶ BETH in tenebrosis conlocavit me quasi mortuos sempiternos ⁷ GIMEL circumaedificavit adversum me ut non egrediar adgravavit conpedem meam ⁸ GIMEL sed et cum clamavero et rogavero exclusit orationem meam ⁹ GIMEL conclusit vias meas lapidibus quadris semitas meas subvertit ¹⁰ DELETH ursus insidians factus est mihi leo in absconditis ¹¹ DELETH semitas meas subvertit et confregit me posuit me desolatam ¹² DELETH tetendit arcum suum et posuit me quasi signum ad sagittam ¹³ HE misit in renibus meis filias faretrae suae ¹⁴ HE factus sum in derisu omni populo meo canticum eorum tota die ¹⁵ HE replevit me amaritudinibus inebriavit me absinthio ¹⁶ VAV et fregit ad numerum dentes meos cibavit me cinere ¹⁷ VAV et repulsa est anima mea oblitus sum bonorum ¹⁸ VAV et dixi periit finis meus et spes mea a Domino ¹⁹ ZAI recordare paupertatis et transgressionis meae absinthii et fellis

³² CAPH quia si abiecit et miserebitur secundum multitudinem misericordiarum suarum

⁸ quapropter expecta me dicit Dominus in die resurrectionis meae in futurum quia iudicium meum ut congregem gentes et colligam regna ut effundam super eas indignationem meam omnem iram furoris mei in igne enim zeli mei devorabitur omnis terra

²⁵ ideo dico vobis ne solliciti sitis animae vestrae quid manducetis neque corpori vestro quid induamini nonne anima plus est quam esca et corpus plus est quam vestimentum ²⁶ respicite volatilia caeli quoniam non serunt neque metunt neque congregant in horrea et Pater vester caelestis pascit illa nonne vos magis pluris estis illis ²⁷ quis autem vestrum cogitans potest adicere ad staturam suam cubitum unum ²⁸ et de vestimento quid solliciti estis considerate lilia agri quomodo crescunt non laborant nec nent ²⁹ dico autem vobis quoniam nec Salomon in omni gloria sua coopertus est sicut unum ex istis ³⁰ si autem faenum agri quod hodie est et cras in clibanum mittitur Deus sic vestit quanto magis vos minimae fidei ³¹ nolite ergo solliciti esse dicentes quid manducabimus aut quid bibemus aut quo operiemur ³² haec enim omnia gentes inquirunt scit enim Pater vester quia his omnibus indigetis

⁷ sed ite et dicite discipulis eius et Petro quia praecedit vos in Galilaeam ibi eum videbitis sicut dixit vobis

¹⁶ id ipsum invicem sentientes non alta sapientes sed humilibus consentientes nolite esse prudentes apud vosmet ipsos

²⁶ existimo ergo hoc bonum esse propter instantem necessitatem quoniam bonum est homini sic esse ²⁷ alligatus es uxori noli quaerere solutionem solutus es ab uxore noli quaerere uxorem ²⁸ si autem acceperis uxorem non peccasti et si nupserit virgo non peccavit tribulationem tamen carnis habebunt huiusmodi ego autem vobis parco ²⁹ hoc itaque dico fratres tempus breve est reliquum est ut qui habent uxores tamquam non habentes sint ³⁰ et qui flent tamquam non flentes et qui gaudent tamquam non gaudentes et qui emunt tamquam non possidentes ³¹ et qui utuntur hoc mundo tamquam non utantur praeterit enim figura huius mundi ³² volo autem vos sine sollicitudine esse qui sine uxore est sollicitus est quae Domini sunt quomodo placeat Deo

⁴ qui consolatur nos in omni tribulatione nostra ut possimus et ipsi consolari eos qui in omni pressura sunt per exhortationem qua exhortamur et ipsi a Deo

¹ ideo habentes hanc ministrationem iuxta quod misericordiam consecuti sumus non deficimus

¹⁶ propter quod non deficimus sed licet is qui foris est noster homo corrumpitur tamen is qui intus est renovatur de die in diem

⁶ sed qui consolatur humiles consolatus est nos Deus in adventu Titi

⁹ bonum autem facientes non deficiamus tempore enim suo metemus non deficientes

¹³ vos autem fratres nolite deficere benefacientes

⁶ est autem quaestus magnus pietas cum sufficientia ⁷ nihil enim intulimus in mundum haut dubium quia nec auferre quid possumus ⁸ habentes autem alimenta et quibus tegamur his contenti sumus ⁹ nam qui volunt divites fieri incidunt in temptationem et laqueum et desideria multa inutilia et nociva quae mergunt homines in interitum et perditionem

¹⁸ in eo enim in quo passus est ipse temptatus potens est eis qui temptantur auxiliari

¹⁵ non enim habemus pontificem qui non possit conpati infirmitatibus nostris temptatum autem per omnia pro similitudine absque peccato

³ recogitate enim eum qui talem sustinuit a peccatoribus adversum semet ipsos contradictionem ut ne fatigemini animis vestris deficientes ⁴ nondum usque ad sanguinem restitistis adversus peccatum repugnantes ⁵ et obliti estis consolationis quae vobis tamquam filiis loquitur dicens fili mi noli neglegere disciplinam Domini neque fatigeris dum ab eo argueris

⁵ sint mores sine avaritia contenti praesentibus ipse enim dixit non te deseram neque derelinquam