2 Samuel 7:14 Cross References - PBG

¹⁴ Ja mu będę za ojca, a on mi będzie za syna, który gdy wystąpi, skarzę go rózgą ludzką, i plagami synów człowieczych.

⁵ Poznajże tedy w sercu swem, że jako ćwiczy człowiek syna swego, tak Pan, Bóg twój, ćwiczy ciebie.

¹³ Ja mu będę za ojca a on mi będzie za syna, a miłosierdzia mego nie odejmę od niego, jakom je odjął od tego, który był przed tobą;

⁶ I mówił do mnie: Salomon, syn twój, ten zbydyje dom mój, i przysionki moje; albowiemem go sobie obrał za syna, a Ja mu będę za ojca.

¹⁷ Oto błogosławiony człowiek, którego Bóg karze; przetoż karaniem Wszechmocnego nie pogardzaj,

²⁰ W on czas mówiąc w widzeniu do świętego twego rzekłeś: Położyłem ratunek w ręku mocarza, wywyższyłem wybranego z ludu. ²¹ Znalazłem Dawida, sługę mego; olejkiem świętym moim pomazałem go. ²² Przetoż ręka moja będzie stała przy nim, a ramię moje posili go. ²³ Nie uciśnie go nieprzyjaciel, a syn nieprawości nie utrapi go. ²⁴ Bo potrę przed twarzą jego przeciwników jego, a tych, którzy go mają w nienawiści, porażę. ²⁵ Nadto prawda moja i miłosierdzie moje z nim będzie, a w imieniu mojem wywyższony będzie róg jego. ²⁶ I położę na morzu rękę jego i na rzekach prawicę jego. ²⁷ On wołając rzecze: Tyś ojciec mój, Bóg mój, i skała zbawienia mego, ²⁸ Ja go też za pierworodnego wystawię, i za wyższego nad królami ziemi. ²⁹ Na wieki mu zachowam miłosierdzie moje, a przymierze moje stałe będzie przy nim. ³⁰ I uczynię, że na wieki będzie trwało nasienie jego, a stolica jego jako dni niebios. ³¹ Ale jeźliby synowie jego opuścili zakon mój, a w sądach moich nie chodzili; ³² Jeźliby ustawy moje splugawili, a przykazań moich nie przestrzegali: ³³ Tedy nawiedzę rózgą przestępstwo ich, a karaniem nieprawość ich. ³⁴ Ale miłosierdzia swego nie odejmę od niego, ani skłamię przeciw prawdzie mojej. ³⁵ Nie splugawię przymierza mego, a tego, co wyszło z ust moich, nie odmienię. ³⁶ Razem przysiągł przez świętobliwość moję, że nie skłamię Dawidowi, ³⁷ A że nasienie jego zostanie na wieki, a stolica jego jako słońce przedemną;

¹² Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go. ¹³ Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.

¹¹ Synu mój! karania Pańskiego nie odrzucaj, i nie uprzykrzaj sobie ćwiczenia jego. ¹² Bo kogo Pan miłuje, tego karze, a to jako ojciec, który się w synu kocha.

¹¹ Bom Ja z tobą, mówi Pan, abym cię wybawił. Ponieważ uczynię koniec wszystkim narodom, między które cię rozproszę, wszakże tobie nie uczynię końca, ale cię miernie karać będę, a cale cię bez karania nie zaniecham.

¹⁷ A oto głos z niebios mówiący: Ten jest on Syn mój miły, w którym mi się upodobało.

³² Lecz gdy sądzeni bywamy, od Pana bywamy ćwiczeni, abyśmy z światem nie byli potępieni.

⁵ Albowiem któremuż kiedy z Aniołów rzekł: Tyś jest syn mój, jam cię dziś spłodził? I zasię: Ja mu będę ojcem, a on mnie będzie synem?

⁵ Czyliście zapamiętali napominania, które wam jako synom mówi: Synu mój, nie lekceważ sobie kaźni Pańskiej, a nie trać serca, gdy od niego bywasz karany; ⁶ Albowiem kogo Pan miłuje, tego karze, a smaga każdego, którego za syna przyjmuje. ⁷ Jeźli znosicie karanie, Bóg się wam ofiaruje jako synom; albowiem któryż jest syn, którego by ojciec nie karał? ⁸ A jeźli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, tedy jesteście bękartami, a nie synami. ⁹ A nadto cielesnych ojców naszych mieliśmy, którzy nas karali, a baliśmy się ich; zaż daleko więcej nie mamy być poddani Ojcu duchów, abyśmy żyli? ¹⁰ Albowiem oni na mało dni, jako się im zdało, nas karali; ale ten ku pożytkowi naszemu na to, abyśmy byli uczestnikami świętobliwości jego. ¹¹ A wszelkie karanie, gdy przytomne jest, nie zda się być wesołe, ale smutne; lecz potem owoc sprawiedliwości spokojny przynosi tym, którzy są przez nie wyćwiczeni.

¹⁹ Ja którychkolwiek miłuję, strofuję i karzę. Bądź tedy gorliwym, a pokutuj.