Psalms 37:7 Cross References - DSV

⁷ Daleth. Zwijg den HEERE, en verbeid Hem; ontsteek u niet over dengene, wiens weg voorspoedig is; over een man, die listige aanslagen uitvoert.

¹² Toen sprak Jozua tot den HEERE, ten dage als de HEERE de Amorieten voor het aangezicht de kinderen Israëls overgaf, en zeide voor de ogen der Israëlieten: Zon, sta stil te Gibeon, en gij, maan, in het dal van Ajalon!

⁷ Waarom leven de goddelozen, worden oud, ja, worden geweldig in vermogen? ⁸ Hun zaad is bestendig met hen voor hun aangezicht, en hun spruiten zijn voor hun ogen. ⁹ Hun huizen hebben vrede zonder vreze, en de roede Gods is op hen niet. ¹⁰ Zijn stier bespringt, en mist niet; zijn koe kalft, en misdraagt niet. ¹¹ Hun jonge kinderen zenden zij uit als een kudde, en hun kinderen huppelen. ¹² Zij heffen op met de trommel en de harp, en zij verblijden zich op het geluid des orgels. ¹³ In het goede verslijten zij hun dagen; en in een ogenblik dalen zij in het graf. ¹⁴ Nochtans zeggen zij tot God: Wijk van ons, want aan de kennis Uwer wegen hebben wij geen lust. ¹⁵ Wat is de Almachtige, dat wij Hem zouden dienen? En wat baat zullen wij hebben, dat wij Hem aanlopen zouden? ¹⁶ Doch ziet, hun goed is niet in hun hand; de raad der goddelozen is verre van mij. ¹⁷ Hoe dikwijls geschiedt het, dat de lamp der goddelozen uitgeblust wordt, en hun verderf hun overkomt; dat God hun smarten uitdeelt in Zijn toorn! ¹⁸ Dat zij gelijk stro worden voor den wind, en gelijk kaf, dat de wervelwind wegsteelt; ¹⁹ Dat God Zijn geweld weglegt voor Zijn kinderen, hem vergeldt, dat hij het gewaar wordt; ²⁰ Dat zijn ogen zijn ondergang zien, en hij drinkt van de grimmigheid des Almachtigen! ²¹ Want wat lust zou hij na zich aan zijn huis hebben, als het getal zijner maanden afgesneden is? ²² Zal men God wetenschap leren, daar Hij de hogen richt? ²³ Deze sterft in de kracht zijner volkomenheid, daar hij gans stil en gerust was; ²⁴ Zijn melkvaten waren vol melk, en het merg zijner benen was bevochtigd. ²⁵ De ander daarentegen sterft met een bittere ziel, en hij heeft van het goede niet gegeten. ²⁶ Zij liggen te zamen neder in het stof, en het gewormte overdekt ze. ²⁷ Ziet, ik weet ulieder gedachten, en de boze verdichtselen, waarmede gij tegen mij geweld doet. ²⁸ Want gij zult zeggen: Waar is het huis van den prins, en waar is de tent van de woningen der goddelozen? ²⁹ Hebt gijlieden niet gevraagd de voorbijgaanden op den weg, en kent gij hun tekenen niet? ³⁰ Dat de boze onttrokken wordt ten dage des verderfs; dat zij ten dage der verbolgenheden ontvoerd worden. ³¹ Wie zal hem in het aangezicht zijn weg vertonen? Als hij wat doet, wie zal hem vergelden? ³² Eindelijk wordt hij naar de graven gebracht, en is gedurig in den aardhoop. ³³ De kluiten des dals zijn hem zoet, en hij trekt na zich alle mensen; en dergenen, die voor hem geweest zijn, is geen getal. ³⁴ Hoe vertroost gij mij dan met ijdelheid, dewijl in uw antwoorden overtreding overig is?

¹⁴ Wacht op den HEERE, zijt sterk, en Hij zal uw hart versterken, ja, wacht op den HEERE.

¹ Davids psalm, voor den opperzangmeester.

⁸ Om uw offeranden zal Ik u niet straffen, want uw brandofferen zijn steeds voor Mij.

¹ Een psalm van David, voor den opperzangmeester, over Jeduthun.

⁵ Zij raadslagen slechts, om hem van zijn hoogheid te verstoten; zij hebben behagen in leugen; met hun mond zegenen zij; maar met hun binnenste vloeken zij. Sela.

³ Want ik was nijdig op de dwazen, ziende der goddelozen vrede. ⁴ Want er zijn geen banden tot hun dood toe, en hun kracht is fris. ⁵ Zij zijn niet in de moeite als andere mensen, en worden met andere mensen niet geplaagd. ⁶ Daarom omringt hen de hovaardij als een keten; het geweld bedekt hen als een gewaad. ⁷ Hun ogen puilen uit van vet; zij gaan de inbeeldingen des harten te boven. ⁸ Zij mergelen de lieden uit, en spreken boselijk van verdrukking; zij spreken uit de hoogte. ⁹ Zij zetten hun mond tegen den hemel, en hun tong wandelt op de aarde. ¹⁰ Daarom keert zich Zijn volk hiertoe, als hun wateren eens vollen bekers worden uitgedrukt, ¹¹ Dat zij zeggen: Hoe zou het God weten, en zou er wetenschap zijn bij den Allerhoogste? ¹² Ziet, dezen zijn goddeloos; nochtans hebben zij rust in de wereld; zij vermenigvuldigen het vermogen. ¹³ Immers heb ik te vergeefs mijn hart gezuiverd, en mijn handen in onschuld gewassen. ¹⁴ Dewijl ik den gansen dag geplaagd ben, en mijn straffing is er alle morgens.

²² Zeg niet: Ik zal het kwaad vergelden; wacht op den HEERE, en Hij zal u verlossen.

⁸ Het voordeel des aardrijks is voor allen: de koning zelfs wordt van het veld gediend.

¹⁷ Daarom zal ik den Heere verbeiden, Die Zijn aangezicht verbergt voor het huis van Jakob, en ik zal Hem verwachten.

¹³ Omdat hij gezegd heeft: Door de kracht mijner hand heb ik het gedaan, en door mijn wijsheid, want ik ben verstandig; en ik heb de landpalen der volken weggenomen, en heb hun voorraad geroofd, en heb als een geweldige de inwoners doen nederdalen; ¹⁴ En mijn hand heeft gevonden het vermogen der volken, als een nest, en ik heb het ganse aardrijk samengeraapt, gelijk men de eieren die verlaten zijn, samenraapt; en er is niemand geweest, die een vleugel verroerde, of den bek opendeed, of piepte.

¹⁵ Want alzo zegt de Heere HEERE, de Heilige Israëls: Door wederkering en rust zoudt gijlieden behouden worden, in stilheid en in vertrouwen zou uw sterkte zijn; doch gij hebt niet gewild.

¹ Gij zoudt rechtvaardig zijn, o HEERE! wanneer ik tegen U zou twisten; ik zal nochtans van Uw oordelen met U spreken; waarom is der goddelozen weg voorspoedig, waarom hebben zij rust, allen, die trouwelooslijk trouweloosheid bedrijven?

²⁵ Teth. De HEERE is goed dengenen, die Hem verwachten, der ziele, die Hem zoekt. ²⁶ Teth. Het is goed, dat men hope, en stille zij op het heil des HEEREN.

³⁶ En die koning zal doen naar zijn welgevallen, en hij zal zichzelven verheffen, en groot maken boven allen God, en hij zal tegen den God der goden wonderlijke dingen spreken; en hij zal voorspoedig zijn, totdat de gramschap voleind zij, want het is vastelijk besloten, het zal geschieden.

¹¹ Voorts zeiden zij tot hem: Wat zullen wij u doen, opdat de zee stil worde van ons? Want de zee werd hoe langer hoe onstuimiger.

³ Want het gezicht zal nog tot een bestemden tijd zijn, dan zal Hij het op het einde voortbrengen, en niet liegen; zo Hij vertoeft, verbeid Hem, want Hij zal gewisselijk komen, Hij zal niet achterblijven.

⁹ Doch laat ons, goed doende, niet vertragen; want te zijner tijd zullen wij maaien, zo wij niet verslappen.

³⁶ Want gij hebt lijdzaamheid van node, opdat gij, den wil van God gedaan hebbende, de beloftenis moogt wegdragen; ³⁷ Want: Nog een zeer weinig tijds en Hij, Die te komen staat, zal komen, en niet vertoeven.

⁷ Zo zijt dan lankmoedig, broeders, tot de toekomst des Heeren. Ziet, de landman verwacht de kostelijke vrucht des lands, lankmoedig zijnde over dezelve, totdat het den vroegen en spaden regen zal hebben ontvangen. ⁸ Weest gij ook lankmoedig, versterkt uw harten; want de toekomst des Heeren genaakt. ⁹ Zucht niet tegen elkander, broeders, opdat gij niet veroordeeld wordt; ziet, de Rechter staat voor de deur. ¹⁰ Mijn broeders, neemt tot een voorbeeld des lijdens, en der lankmoedigheid de profeten, die in den Naam des Heeren gesproken hebben. ¹¹ Ziet, wij houden hen gelukzalig, die verdragen; gij hebt de verdraagzaamheid van Job gehoord, en gij hebt het einde des Heeren gezien, dat de Heere zeer barmhartig is en een Ontfermer.

³ En ik zag een van zijn hoofden als tot den dood gewond, en zijn dodelijke wonde werd genezen; en de gehele aarde verwonderde zich achter het beest. ⁴ En zij aanbaden den draak, die het beest macht gegeven had; en zij aanbaden het beest, zeggende: Wie is dit beest gelijk? wie kan krijg voeren tegen hetzelve? ⁵ En hetzelve werd een mond gegeven, om grote dingen en gods lasteringen te spreken; en hetzelve werd macht gegeven, om zulks te doen, twee en veertig maanden. ⁶ En het opende zijn mond tot lastering tegen God, om Zijn Naam te lasteren, en Zijn tabernakel, en die in den hemel wonen. ⁷ En hetzelve werd macht gegeven, om den heiligen krijg aan te doen, en om die te overwinnen; en hetzelve werd macht gegeven over alle geslacht, en taal, en volk. ⁸ En allen, die op de aarde wonen, zullen hetzelve aanbidden, welker namen niet zijn geschreven in het boek des levens, des Lams, Dat geslacht is, van de grondlegging der wereld. ⁹ Indien iemand oren heeft, die hore. ¹⁰ Indien iemand in de gevangenis leidt, die gaat zelf in de gevangenis; indien iemand met het zwaard zal doden, die moet zelf met het zwaard gedood worden. Hier is de lijdzaamheid en het geloof der heiligen.