Isaiah 57:20 Cross References - DSV

²⁰ Doch de goddelozen zijn als een voortgedreven zee, want die kan niet rusten, en haar wateren werpen slijk en modder op.

²⁰ Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd. ²¹ Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over. ²² Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde. ²³ Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis. ²⁴ Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

⁵ Ja, het licht der goddelozen zal uitgeblust worden, en de vonk zijns vuurs zal niet glinsteren. ⁶ Het licht zal verduisteren in zijn tent, en zijn lamp zal over hem uitgeblust worden. ⁷ De treden zijner macht zullen benauwd worden, en zijn raad zal hem nederwerpen. ⁸ Want met zijn voeten zal hij in het net geworpen worden, en zal in het wargaren wandelen. ⁹ De strik zal hem bij de verzenen vatten; de struikrover zal hem overweldigen. ¹⁰ Zijn touw is in de aarde verborgen, en zijn val op het pad. ¹¹ De beroeringen zullen hem rondom verschrikken, en hem verstrooien op zijn voeten. ¹² Zijn macht zal hongerig wezen, en het verderf is bereid aan zijn zijde. ¹³ De eerstgeborene des doods zal de grendelen zijner huid verteren, zijn grendelen zal hij verteren. ¹⁴ Zijn vertrouwen zal uit zijn tent uitgerukt worden; zulks zal hem doen treden tot den koning der verschrikkingen.

¹¹ Zijn beenderen zullen vol van zijn verborgene zonden zijn; van welke elkeen met hem op het stof nederliggen zal. ¹² Indien het kwaad in zijn mond zoet is, hij dat verbergt, onder zijn tong, ¹³ Hij dat spaart, en hetzelve niet verlaat, maar dat in het midden van zijn gehemelte inhoudt; ¹⁴ Zijn spijze zal in zijn ingewand veranderd worden; gal der adderen zal zij in het binnenste van hem zijn. ¹⁵ Hij heeft goed ingeslokt, maar zal het uitspuwen; God zal het uit zijn buik uitdrijven. ¹⁶ Het vergif der adderen zal hij zuigen; de tong der slang zal hem doden. ¹⁷ De stromen, rivieren, beken van honig en boter zal hij niet zien. ¹⁸ Den arbeid zal hij wedergeven en niet inslokken; naar het vermogen zijner verandering, zo zal hij van vreugde niet opspringen. ¹⁹ Omdat hij onderdrukt heeft, de armen verlaten heeft, een huis geroofd heeft, dat hij niet opgebouwd had; ²⁰ Omdat hij geen rust in zijn buik gekend heeft, zo zal hij van zijn gewenst goed niet uitbehouden. ²¹ Er zal niets overig zijn, dat hij ete; daarom zal hij niet wachten naar zijn goed. ²² Als zijn genoegzaamheid zal vol zijn, zal hem bang zijn; alle hand des ellendigen zal over hem komen. ²³ Er zij wat om zijn buik te vullen; God zal over hem de hitte Zijns toorns zenden, en over hem regenen op zijn spijze. ²⁴ Hij zij gevloden van de ijzeren wapenen, de stalen boog zal hem doorschieten. ²⁵ Men zal het zwaard uittrekken, het zal uit het lijf uitgaan, en glinsterende uit zijn gal voortkomen; verschrikkingen zullen over hem zijn. ²⁶ Alle duisternis zal verborgen zijn in zijn schuilplaatsen; een vuur, dat niet opgeblazen is, zal hem verteren; den overigen in zijn tent zal het kwalijk gaan. ²⁷ De hemel zal zijn ongerechtigheid openbaren, en de aarde zal zich tegen hem opmaken. ²⁸ De inkomste van zijn huis zal weggevoerd worden; het zal al henenvloeien in den dag Zijns toorns. ²⁹ Dit is het deel des goddelozen mensen van God, en de erve zijner redenen van God.

¹⁸ Immers zet Gij hen op gladde plaatsen; Gij doet hen vallen in verwoestingen. ¹⁹ Hoe worden zij als in een ogenblik tot verwoesting, nemen een einde, worden te niet van verschrikkingen! ²⁰ Als een droom na het ontwaken! Als Gij opwaakt, o Heere, dan zult Gij hun beeld verachten.

¹⁶ Want zij slapen niet, zo zij geen kwaad gedaan hebben; en hun slaap wordt weggenomen, zo zij niet iemand hebben doen struikelen. ¹⁷ Want zij eten brood der goddeloosheid, en drinken wijn van enkel geweld.

¹¹ Wee den goddeloze, het zal hem kwalijk gaan, want de vergelding zijner handen zal hem geschieden.

¹² Dezen zijn vlekken in uw liefdemaaltijden, en als zij met u ter maaltijd zijn, weiden zij zichzelven zonder vreze; zij zijn waterloze wolken, die van de winden omgedreven worden; zij zijn als bomen in het afgaan van den herfst, onvruchtbaar, tweemaal verstorven, en ontworteld;