Isaiah 24:16 Cross References - Clementine_Vulgate

¹⁶ A finibus terræ laudes audivimus, gloriam Justi. Et dixi: Secretum meum mihi, secretum meum mihi. Væ mihi! prævaricantes prævaricati sunt, et prævaricatione transgressorum prævaricati sunt.

¹¹ Quis similis tui in fortibus, Domine? quis similis tui, magnificus in sanctitate, terribilis atque laudabilis, faciens mirabilia?

⁸ Postula a me, et dabo tibi gentes hæreditatem tuam, et possessionem tuam terminos terræ.

^{27 28 29 30 31}

¹⁰ Fortitudinem meam ad te custodiam, quia, Deus, susceptor meus es:

⁷ Deus qui inhabitare facit unius moris in domo; qui educit vinctos in fortitudine, similiter eos qui exasperant, qui habitant in sepulchris.

⁸ Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam; iniquitatem in excelso locuti sunt. ⁹ Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra. ¹⁰ Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis. ¹¹ Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso?

³ Confiteantur nomini tuo magno, quoniam terribile et sanctum est,

¹⁵ Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum.

¹ [Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; cantabo, et psallam in gloria mea. ^{2 3} Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara; exsurgam diluculo. ⁴ Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus: ⁵ quia magna est super cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua. ⁶ Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua: ⁷ ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me. ⁸ Deus locutus est in sancto suo: Exsultabo, et dividam Sichimam; et convallem tabernaculorum dimetiar. ⁹ Meus est Galaad, et meus est Manasses, et Ephraim susceptio capitis mei. Juda rex meus; ¹⁰ Moab lebes spei meæ: in Idumæam extendam calceamentum meum; mihi alienigenæ amici facti sunt. ¹¹ Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam? ¹² nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non exibis, Deus, in virtutibus nostris? ¹³ Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis. ¹⁴ In Deo faciemus virtutem; et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.] ^{15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43}

¹⁶ Propter hoc mittet Dominator, Dominus exercituum, in pinguibus ejus tenuitatem; et subtus gloriam ejus succensa ardebit quasi combustio ignis.

⁴ Et erit in die illa: attenuabitur gloria Jacob, et pinguedo carnis ejus marcescet.

² Visio dura nuntiata est mihi: qui incredulus est infideliter agit; et qui depopulator est vastat. Ascende, Ælam; obside, Mede; omnem gemitum ejus cessare feci.

¹⁵ Indulsisti genti, Domine, indulsisti genti, numquid glorificatus es? elongasti omnes terminos terræ.

⁵ In die illa erit Dominus exercituum corona gloriæ, et sertum exsultationis residuo populi sui;

¹ [Væ qui prædaris! nonne et ipse prædaberis? et qui spernis, nonne et ipse sperneris? Cum consummaveris deprædationem, deprædaberis; cum fatigatus desieris contemnere, contemneris.

²² Convertimini ad me, et salvi eritis, omnes fines terræ, quia ego Deus, et non est alius. ²³ In memetipso juravi; egredietur de ore meo justitiæ verbum, et non revertetur: quia mihi curvabitur omne genu, et jurabit omnis lingua. ²⁴ Ergo in Domino, dicet, meæ sunt justitiæ et imperium; ad eum venient, et confundentur omnes qui repugnant ei. ²⁵ In Domino justificabitur, et laudabitur omne semen Israël.]

⁸ Neque audisti, neque cognovisti, neque ex tunc aperta est auris tua: scio enim quia prævaricans prævaricaberis, et transgressorem ex utero vocavi te.

¹⁰ Paravit Dominus brachium sanctum suum in oculis omnium gentium; et videbunt omnes fines terræ salutare Dei nostri.

²¹ Populus autem tuus omnes justi; in perpetuum hæreditabunt terram: germen plantationis meæ, opus manus meæ ad glorificandum.

¹⁹ Et ponam in eis signum, et mittam ex eis qui salvati fuerint, ad gentes in mare, in Africam, et Lydiam, tendentes sagittam; in Italiam et Græciam, ad insulas longe, ad eos qui non audierunt de me, et non viderunt gloriam meam. Et annuntiabunt gloriam meam gentibus; ²⁰ et adducent omnes fratres vestros de cunctis gentibus donum Domino, in equis, et in quadrigis, et in lecticis, et in mulis, et in carrucis, ad montem sanctum meum Jerusalem, dicit Dominus: quomodo si inferant filii Israël munus in vase mundo in domum Domini.

²⁰ Sed quomodo si contemnat mulier amatorem suum, sic contempsit me domus Israël, dicit Dominus.

¹¹ Prævaricatione enim prævaricata est in me domus Israël, et domus Juda, ait Dominus.

¹ [Justus quidem tu es, Domine, si disputem tecum: verumtamen justa loquar ad te: Quare via impiorum prosperatur; bene est omnibus qui prævaricantur et inique agunt?

⁶ Nam et fratres tui, et domus patris tui, etiam ipsi pugnaverunt adversum te, et clamaverunt post te plena voce: ne credas eis, cum locuti fuerint tibi bona.]

² Plorans ploravit in nocte, et lacrimæ ejus in maxillis ejus: non est qui consoletur eam, et omnibus caris ejus; omnes amici ejus spreverunt eam, et facti sunt ei inimici.

⁷ In Dominum prævaricati sunt, quia filios alienos genuerunt: nunc devorabit eos mensis, cum partibus suis.

⁷ Ipsi autem sicut Adam transgressi sunt pactum: ibi prævaricati sunt in me.

⁴ Et stabit, et pascet in fortitudine Domini, in sublimitate nominis Domini Dei sui: et convertentur, quia nunc magnificabitur usque ad terminos terræ.

³ Quare ostendisti mihi iniquitatem et laborem, videre prædam et injustitiam contra me? Et factum est judicium, et contradictio potentior.

²⁷ { Et tunc mittet angelos suos, et congregabit electos suos a quatuor ventis, a summo terræ usque ad summum cæli.}

⁴⁷ { Sic enim præcepit nobis Dominus: Posui te in lucem gentium, ut sis in salutem usque ad extremum terræ.}

³ et cantantes canticum Moysi servi Dei, et canticum Agni, dicentes: Magna et mirabilia sunt opera tua, Domine Deus omnipotens: justæ et veræ sunt viæ tuæ, Rex sæculorum.

⁵ Et audivi angelum aquarum dicentem: Justus es, Domine, qui es, et qui eras sanctus, qui hæc judicasti: ⁶ quia sanguinem sanctorum et prophetarum effuderunt, et sanguinem eis dedisti bibere: digni enim sunt. ⁷ Et audivi alterum ab altari dicentem: Etiam Domine Deus omnipotens, vera et justa judicia tua.

¹ Post hæc audivi quasi vocem turbarum multarum in cælo dicentium: Alleluja: salus, et gloria, et virtus Deo nostro est: ² quia vera et justa judicia sunt ejus, qui judicavit de meretrice magna, quæ corrupit terram in prostitutione sua, et vindicavit sanguinem servorum suorum de manibus ejus. ³ Et iterum dixerunt: Alleluja. Et fumus ejus ascendit in sæcula sæculorum. ⁴ Et ceciderunt seniores viginti quatuor, et quatuor animalia, et adoraverunt Deum sedentem super thronum, dicentes: Amen: alleluja. ⁵ Et vox de throno exivit, dicens: Laudem dicite Deo nostro omnes servi ejus: et qui timetis eum pusilli et magni. ⁶ Et audivi quasi vocem turbæ magnæ, et sicut vocem aquarum multarum, et sicut vocem tonitruorum magnorum, dicentium: Alleluja: quoniam regnavit Dominus Deus noster omnipotens.