Bible verses about "sexism" | PBG

²⁸ Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi? ²⁹ Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi? ³⁰ Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.

¹¹ Zastępy twoje mieszkają w niem, któreś ty dla ubogiego nagotował dobrocią twoją, o Boże!

²⁹ Nawet i na sługi i na służebnice wyleję w one dni Ducha mego.

⁴² Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł im: Wiecie, iż ci, którym się zda, że władzę mają nad narody, panują nad nimi, a którzy z nich wielcy są, moc przewodzą nad nimi. ⁴³ Lecz nie tak będzie między wami; ale ktobykolwiek chciał być wielkim między wami, będzie sługą waszym; ⁴⁴ A ktobykolwiek z was chciał być pierwszym, będzie sługą wszystkich. ⁴⁵ Bo i Syn człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służył, i aby dał duszę swą na okup za wielu.

³⁸ I stało się, gdy oni szli, że on wszedł do niektórego miasteczka, a niewiasta niektóra, imieniem Marta, przyjęła go do domu swego. ³⁹ A ta miała siostrę, którą zwano Maryją, która usiadłszy u nóg Jezusowych, słuchała słów jego. ⁴⁰ Ale Marta roztargniona była około rozmaitej posługi; która przystąpiwszy, rzekła: Panie! i nie dbasz, że siostra moja mnie samą zostawiła, abym posługiwała? Rzeczże jej, aby mi pomogła. ⁴¹ A odpowiadając Jezus rzekł jej: Marto, Marto! troszczysz się i kłopoczesz się około wielu rzeczy; ⁴² Aleć jednego potrzeba. Lecz Maryja dobrą cząstkę obrała, która od niej odjęta nie będzie.

¹¹ A wszakże mąż nie jest bez niewiasty, ani niewiasta nie jest bez męża w Panu. ¹² Albowiem jako niewiasta z męża jest, tak też mąż przez niewiastę; jednak wszystkie rzeczy są z Boga.

³ Pozdrówcie Pryscyllę i Akwilę, pomocniki moje w Chrystusie Jezusie;

²¹ Będąc poddani jedni drugim w bojaźni Bożej.

⁷ Pozdrówcie Andronika i Junijasza, krewnych moich i spółwięźni moich, którzy znacznymi są między Apostołami, którzy i przede mną byli w Chrystusie.

³ A chcę, abyście wiedzieli, iż każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty mąż, a głową Chrystusową Bóg.

¹ Bądźcie naśladowcami moimi, jakom i ja Chrystusowy; ² A chwalę was, bracia! iż pamiętacie wszystkie moje nauki, a jakom wam podał, podania trzymacie. ³ A chcę, abyście wiedzieli, iż każdego męża głową jest Chrystus, a głową niewiasty mąż, a głową Chrystusową Bóg. ⁴ Każdy mąż, gdy się modli albo prorokuje z przykrytą głową, szpeci głowę swoję. ⁵ I każda niewiasta, gdy się modli albo prorokuje, nie nakrywszy głowy swojej, szpeci głowę swoję; boć to jedno, a toż samo jest, jakoby ogolona była. ⁶ Albowiem jeźli się nie nakrywa niewiasta, niechże się też strzyże; a jeźli szpetna rzecz jest niewieście, strzyc się albo golić, niechże się nakrywa. ⁷ Albowiem mąż nie ma nakrywać głowy, gdyż jest wyobrażeniem i chwałą Bożą; ale niewiasta jest chwałą mężową. ⁸ Bo mąż nie jest z niewiasty, ale niewiasta z męża. ⁹ Albowiem mąż nie jest stworzony dla niewiasty, ale niewiasta dla męża. ¹⁰ A przetoż niewiasta powinna mieć władzę na głowie dla Aniołów. ¹¹ A wszakże mąż nie jest bez niewiasty, ani niewiasta nie jest bez męża w Panu. ¹² Albowiem jako niewiasta z męża jest, tak też mąż przez niewiastę; jednak wszystkie rzeczy są z Boga. ¹³ Sami u siebie rozsądźcie, przystoili niewieście bez nakrycia modlić się Bogu? ¹⁴ Azaż was i samo przyrodzenie nie uczy, iż mężowi, gdyby włosy zapuszczał, jest mu ku zelżywości? ¹⁵ Ale niewiasta, jeźli zapuszcza włosy, jest jej ku poczciwości, przeto iż jej włosy dane są za przykrycie. ¹⁶ A jeźliby się kto zdał być swarliwym, my takiego obyczaju nie mamy, ani zbory Boże. ¹⁷ A to opowiadając nie chwalę, że się nie ku lepszemu, ale ku gorszemu schodzicie. ¹⁸ Albowiem najprzód, gdy się wy schodzicie we zborze, słyszę, iż rozerwania bywają między wami, i poniekąd wierzę. ¹⁹ Bo muszą być kacerstwa między wami, aby ci, którzy są doświadczeni, byli jawnymi między wami. ²⁰ Gdy się wy tedy wespół schodzicie, nie jest to używać wieczerzy Pańskiej. ²¹ Albowiem każdy wieczerzę swoję pierwej zjada i jeden łaknie, a drugi jest pijany. ²² Azaż domów nie macie do jedzenia i do picia? Albo zborem Bożym gardzicie i zawstydzacie tych, którzy nie mają? Cóż wam rzekę? Pochwalęż was? W tem nie chwalę. ²³ Albowiem jam wziął od Pana, com też wam podał, iż Pan Jezus tej nocy, której był wydan, wziął chleb, ²⁴ A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje, które za was bywa łamane; to czyńcie na pamiątkę moję. ²⁵ Także i kielich, gdy było po wieczerzy mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej; to czyńcie, ilekroć pić będziecie, na pamiątkę moję ²⁶ Albowiem ilekroć byście jedli ten chleb i ten kielich byście pili, śmierć Pańską opowiadajcie, ażby przyszedł. ²⁷ A tak, kto by jadł ten chleb, albo pił ten kielich Pański niegodnie, będzie winien ciała i krwi Pańskiej. ²⁸ Niechże tedy człowiek samego siebie doświadczy, a tak niech je z chleba tego i z kielicha tego niechaj pije. ²⁹ Albowiem kto je i pije niegodnie, sąd sobie samemu je i pije, nie rozsądzając ciała Pańskiego. ³⁰ Dlatego między wami wiele jest słabych i chorych, i niemało ich zasnęło. ³¹ Bo gdybyśmy się sami rozsądzali, nie bylibyśmy sądzeni. ³² Lecz gdy sądzeni bywamy, od Pana bywamy ćwiczeni, abyśmy z światem nie byli potępieni. ³³ Ale tak, bracia moi! gdy się schodzicie ku jedzeniu, oczekiwajcie jedni drugich. ³⁴ A jeźli kto łaknie, niechże je w domu, abyście się na sąd nie schodzili. A inne rzeczy, gdy przyjdę, postanowię.

⁹ A ten miał cztery córki panny, które prorokowały.

³ Proszę też i cię, towarzyszu wierny! bądź tym na pomoc, które w Ewangielii wespół ze mną pracowały, i z Klemensem i z innymi pomocnikami moimi, których imiona są w księgach żywota.

⁹ A Jezus, gdy zmartwychwstał raniuczko pierwszego dnia po sabacie, ukazał się naprzód Maryi Magdalenie, z której był wygnał siedm dyjabłów.

⁴ A Debora, niewiasta prorokini, żona Lapidotowa, sądziła Izraela na on czas.

⁸ I wspomniały na słowa jego. ⁹ A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim. ¹⁰ A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom. ¹¹ Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.

⁹ Albowiem mąż nie jest stworzony dla niewiasty, ale niewiasta dla męża.

²⁶ Ten począł bezpiecznie mówić w bóżnicy. Którego usłyszawszy Akwilas i Pryscylla, przyjęli go do siebie i dostateczniej mu wyłożyli drogę Bożą.

¹¹ Niewiasta niech się uczy w milczeniu ze wszelkiem poddaństwem. ¹² Bo niewieście nie pozwalam uczyć, ani władzy mieć nad mężem, ale aby była w milczeniu. ¹³ Bo Adam pierwszy stworzony jest, potem Ewa. ¹⁴ I Adam nie był zwiedziony, ale niewiasta zwiedziona będąc, przestępstwa przyczyną była.

¹⁴ Nie miałżebym nawiedzić córek waszych, gdy nierząd płodzą? i niewiast waszych, gdy cudzołożą? Albo gdy się i oni sami z nierządnicami odłączają, i z wszetecznicami ofiarują? Owszem, lud, który sobie tego w rozum nie bierze, upadnie.

¹⁷ I będzie w ostateczne dni, (mówi Bóg): Wyleję z Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze, a młodzieńcy wasi widzenia widzieć będą, a starcom waszym sny się śnić będą.

²⁷ Stworzył tedy Bóg człowieka na wyobrażenie swoje; na wyobrażenie Boże stworzył go; mężczyznę i niewiastę stworzył je.

²⁶ Albowiem wszyscy synami Bożymi jesteście przez wiarę w Chrystusie Jezusie. ²⁷ Bo którzykolwiek jesteście w Chrystusa ochrzczeni, w Chrystusaście się oblekli. ²⁸ Nie masz Żyda, ani Greka; nie masz niewolnika ani wolnego; nie masz mężczyzny i niewiasty; albowiem wszyscy wy jednym jesteście w Chrystusie Jezusie.

¹² Albowiem jako niewiasta z męża jest, tak też mąż przez niewiastę; jednak wszystkie rzeczy są z Boga.

²⁸ Nie masz Żyda, ani Greka; nie masz niewolnika ani wolnego; nie masz mężczyzny i niewiasty; albowiem wszyscy wy jednym jesteście w Chrystusie Jezusie.