Bible verses about "science" | Clementine_Vulgate

¹ In principio creavit Deus cælum et terram.

⁷ Qui extendit aquilonem super vacuum, et appendit terram super nihilum.

¹⁵ [Innocens credit omni verbo; astutus considerat gressus suos. Filio doloso nihil erit boni; servo autem sapienti prosperi erunt actus, et dirigetur via ejus.

¹³ et proposui in animo meo quærere et investigare sapienter de omnibus quæ fiunt sub sole. Hanc occupationem pessimam dedit Deus filiis hominum, ut occuparentur in ea. ¹⁴ Vidi cuncta quæ fiunt sub sole, et ecce universa vanitas et afflictio spiritus. ¹⁵ Perversi difficile corriguntur, et stultorum infinitus est numerus. ¹⁶ Locutus sum in corde meo, dicens: Ecce magnus effectus sum, et præcessi omnes sapientia qui fuerunt ante me in Jerusalem; et mens mea contemplata est multa sapienter, et didici. ¹⁷ Dedique cor meum ut scirem prudentiam atque doctrinam, erroresque et stultitiam; et agnovi quod in his quoque esset labor et afflictio spiritus:

⁶ gyrat per meridiem, et flectitur ad aquilonem. Lustrans universa in circuitu pergit spiritus, et in circulos suos revertitur. ⁷ Omnia flumina intrant in mare, et mare non redundat; ad locum unde exeunt flumina revertuntur ut iterum fluant.

²² Qui sedet super gyrum terræ, et habitatores ejus sunt quasi locustæ; qui extendit velut nihilum cælos, et expandit eos sicut tabernaculum ad inhabitandum;

²⁰ Invisibilia enim ipsius, a creatura mundi, per ea quæ facta sunt, intellecta, conspiciuntur: sempiterna quoque ejus virtus, et divinitas: ita ut sint inexcusabiles.

⁴ Omnis namque domus fabricatur ab aliquo: qui autem omnia creavit, Deus est.

⁵ Mementote mirabilium ejus quæ fecit; prodigia ejus, et judicia oris ejus:

¹² Quis mensus est pugillo aquas, et cælos palmo ponderavit? quis appendit tribus digitis molem terræ, et liberavit in pondere montes, et colles in statera?

¹⁷ et ipse est ante omnes, et omnia in ipso constant.

⁴ Ubi eras quando ponebam fundamenta terræ? indica mihi, si habes intelligentiam. ⁵ Quis posuit mensuras ejus, si nosti? vel quis tetendit super eam lineam? ⁶ Super quo bases illius solidatæ sunt? aut quis demisit lapidem angularem ejus, ⁷ cum me laudarent simul astra matutina, et jubilarent omnes filii Dei? ⁸ Quis conclusit ostiis mare, quando erumpebat quasi de vulva procedens; ⁹ cum ponerem nubem vestimentum ejus, et caligine illud quasi pannis infantiæ obvolverem? ¹⁰ Circumdedi illud terminis meis, et posui vectem et ostia, ¹¹ et dixi: Usque huc venies, et non procedes amplius, et hic confringes tumentes fluctus tuos. ¹² Numquid post ortum tuum præcepisti diluculo, et ostendisti auroræ locum suum? ¹³ Et tenuisti concutiens extrema terræ, et excussisti impios ex ea? ¹⁴ Restituetur ut lutum signaculum, et stabit sicut vestimentum: ¹⁵ auferetur ab impiis lux sua, et brachium excelsum confringetur. ¹⁶ Numquid ingressus es profunda maris, et in novissimis abyssi deambulasti? ¹⁷ Numquid apertæ sunt tibi portæ mortis, et ostia tenebrosa vidisti? ¹⁸ Numquid considerasti latitudinem terræ? indica mihi, si nosti, omnia: ¹⁹ in qua via lux habitet, et tenebrarum quis locus sit: ²⁰ ut ducas unumquodque ad terminos suos, et intelligas semitas domus ejus. ²¹ Sciebas tunc quod nasciturus esses, et numerum dierum tuorum noveras? ²² Numquid ingressus es thesauros nivis, aut thesauros grandinis aspexisti, ²³ quæ præparavi in tempus hostis, in diem pugnæ et belli? ²⁴ Per quam viam spargitur lux, dividitur æstus super terram? ²⁵ Quis dedit vehementissimo imbri cursum, et viam sonantis tonitrui, ²⁶ ut plueret super terram absque homine in deserto, ubi nullus mortalium commoratur; ²⁷ ut impleret inviam et desolatam, et produceret herbas virentes? ²⁸ Quis est pluviæ pater? vel quis genuit stillas roris? ²⁹ De cujus utero egressa est glacies? et gelu de cælo quis genuit? ³⁰ In similitudinem lapidis aquæ durantur, et superficies abyssi constringitur.

² Potens in terra erit semen ejus; generatio rectorum benedicetur.