Bible verses about "focus" | Clementine_Vulgate

³ Misi ergo ad eos nuntios, dicens: Opus grande ego facio, et non possum descendere, ne forte negligatur cum venero, et descendero ad vos.

²⁵ Oculi tui recta videant, et palpebræ tuæ præcedant gressus tuos.

¹ [Fili mi, ne obliviscaris legis meæ, et præcepta mea cor tuum custodiat: ² longitudinem enim dierum, et annos vitæ, et pacem, apponent tibi. ³ Misericordia et veritas te non deserant; circumda eas gutturi tuo, et describe in tabulis cordis tui: ⁴ et invenies gratiam, et disciplinam bonam, coram Deo et hominibus. ⁵ Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo, et ne innitaris prudentiæ tuæ. ⁶ In omnibus viis tuis cogita illum, et ipse diriget gressus tuos. ⁷ Ne sis sapiens apud temetipsum; time Deum, et recede a malo: ⁸ sanitas quippe erit umbilico tuo, et irrigatio ossium tuorum. ⁹ Honora Dominum de tua substantia, et de primitiis omnium frugum tuarum da ei: ¹⁰ et implebuntur horrea tua saturitate, et vino torcularia tua redundabunt.] ¹¹ [Disciplinam Domini, fili mi, ne abjicias, nec deficias cum ab eo corriperis: ¹² quem enim diligit Dominus, corripit, et quasi pater in filio complacet sibi. ¹³ Beatus homo qui invenit sapientiam, et qui affluit prudentia. ¹⁴ Melior est acquisitio ejus negotiatione argenti, et auri primi et purissimi fructus ejus. ¹⁵ Pretiosior est cunctis opibus, et omnia quæ desiderantur huic non valent comparari. ¹⁶ Longitudo dierum in dextera ejus, et in sinistra illius divitiæ et gloria. ¹⁷ Viæ ejus viæ pulchræ, et omnes semitæ illius pacificæ. ¹⁸ Lignum vitæ est his qui apprehenderint eam, et qui tenuerit eam beatus. ¹⁹ Dominus sapientia fundavit terram; stabilivit cælos prudentia. ²⁰ Sapientia illius eruperunt abyssi, et nubes rore concrescunt.] ²¹ [Fili mi, ne effluant hæc ab oculis tuis. Custodi legem atque consilium, ²² et erit vita animæ tuæ, et gratia faucibus tuis. ²³ Tunc ambulabis fiducialiter in via tua, et pes tuus non impinget. ²⁴ Si dormieris, non timebis; quiesces, et suavis erit somnus tuus. ²⁵ Ne paveas repentino terrore, et irruentes tibi potentias impiorum. ²⁶ Dominus enim erit in latere tuo, et custodiet pedem tuum, ne capiaris.] ²⁷ [Noli prohibere benefacere eum qui potest: si vales, et ipse benefac. ²⁸ Ne dicas amico tuo: Vade, et revertere: cras dabo tibi: cum statim possis dare. ²⁹ Ne moliaris amico tuo malum, cum ille in te habeat fiduciam. ³⁰ Ne contendas adversus hominem frustra, cum ipse tibi nihil mali fecerit. ³¹ Ne æmuleris hominem injustum, nec imiteris vias ejus: ³² quia abominatio Domini est omnis illusor, et cum simplicibus sermocinatio ejus. ³³ Egestas a Domino in domo impii; habitacula autem justorum benedicentur. ³⁴ Ipse deludet illusores, et mansuetis dabit gratiam. ³⁵ Gloriam sapientes possidebunt; stultorum exaltatio ignominia.]

³⁶ { Vigilate itaque, omni tempore orantes, ut digni habeamini fugere ista omnia quæ futura sunt, et stare ante Filium hominis.}

⁴ Quæcumque enim scripta sunt, ad nostram doctrinam scripta sunt: ut per patientiam, et consolationem Scripturarum, spem habeamus.

¹¹ Et hoc scientes tempus: quia hora est jam nos de somno surgere. Nunc enim propior est nostra salus, quam cum credidimus.

²⁹ Omnis sermo malus ex ore vestro non procedat: sed si quis bonus ad ædificationem fidei ut det gratiam audientibus.

⁴ Caritas patiens est, benigna est. Caritas non æmulatur, non agit perperam, non inflatur, ⁵ non est ambitiosa, non quærit quæ sua sunt, non irritatur, non cogitat malum,

¹⁰ Ne timeas, quia ego tecum sum; ne declines, quia ego Deus tuus: confortavi te, et auxiliatus sum tibi, et suscepit te dextera Justi mei.

¹³ { Intrate per angustam portam: quia lata porta, et spatiosa via est, quæ ducit ad perditionem, et multi sunt qui intrant per eam.} ¹⁴ { Quam angusta porta, et arcta via est, quæ ducit ad vitam: et pauci sunt qui inveniunt eam!}

⁴¹ { Et respondens dixit illis Dominus: Martha, Martha, sollicita es, et turbaris erga plurima,} ⁴² { porro unum est necessarium. Maria optimam partem elegit, quæ non auferetur ab ea.}

¹³ Omnia possum in eo qui me confortat.

²¹ Noli vinci a malo, sed vince in bono malum.

¹ Ideoque et nos tantam habentes impositam nubem testium, deponentes omne pondus, et circumstans nos peccatum, per patientiam curramus ad propositum nobis certamen: ² aspicientes in auctorem fidei, et consummatorem Jesum, qui proposito sibi gaudio sustinuit crucem, confusione contempta, atque in dextera sedis Dei sedet.

¹³ { qui autem perseveraverit usque in finem, hic salvus erit.}

² Et nolite conformari huic sæculo, sed reformamini in novitate sensus vestri: ut probetis quæ sit voluntas Dei bona, et beneplacens, et perfecta.

³ Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ.

¹² non quod jam acceperim, aut jam perfectus sim: sequor autem, si quomodo comprehendam in quo et comprehensus sum a Christo Jesu. ¹³ Fratres, ego me non arbitror comprehendisse. Unum autem, quæ quidem retro sunt obliviscens, ad ea vero quæ sunt priora, extendens meipsum, ¹⁴ ad destinatum persequor, ad bravium supernæ vocationis Dei in Christo Jesu.