Genesis 24:21 Cross References - PBG

²¹ A on mąż zdumiewał się nad nią, uważając z milczeniem, jeźli mu Pan zdarzył drogę jego, czyli nie.

¹² I rzekł: Panie, Boże pana mego Abrahama! Niech mię proszę spotka dziś, czego żądam, a uczyń miłosierdzie z panem moim Abrahamem.

⁵⁶ A on rzekł do nich: Nie zatrzymywajcie mię, gdyż Pan poszczęścił drogę moję, puśćcie mię, abym jechał do pana mego.

¹⁸ Tedy wszedłszy król Dawid, usiadł przed obliczem Pańskiem, i rzekł: Cożem ja jest Panie Boże, i co za dom mój, żeś mię przywiódł aż dotąd? ¹⁹ Lecz i to mało było przed oblicznością twoją, Panie Boże; aleś też obietnicę uczynił o domie sługi twego na czas daleki, a to prawie obyczajem ludzkim, Panie Boże! ²⁰ I cóż więcej ma mówić Dawid przed tobą? albowiem ty znasz sługę twego, o Panie Boże.

¹ Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. ² Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich. ³ W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się. ⁴ Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie. ⁵ Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię. ⁶ Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.

¹ Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

⁸ Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:

¹⁵ Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.

⁴³ Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?

¹ Miłuję Pana, iż wysłuchał głos mój, i prośby moje. ² Albowiem nakłonił ucha swego ku mnie, gdym go wzywał za dni moich. ³ Ogarnęły mię były boleści śmierci, a utrapienia grobu zjęły mię; ucisk i boleść przyszła na mię. ⁴ I wzywałem imienia Pańskiego, mówiąc: Proszę, o Panie! wybaw duszę moję. ⁵ Miłościwy Pan i sprawiedliwy, Bóg nasz litościwy. ⁶ Pan prostaczków strzeże; byłem uciśniony, a wspomógł mię. ⁷ Nawróć się, duszo moja! do odpocznienia swego; albowiem ci Pan dobrze uczynił.

¹⁹ Lecz Maryja zachowywała wszystkie te słowa, uważając je w sercu swojem.

⁵¹ I zstąpił z nimi, i przyszedł do Nazaretu, a był im poddany. A matka jego zachowywała wszystkie te słowa w sercu swojem.