Ezra 2:68 Cross References - PBG

⁶⁸ Według przemożenia swego dali nakład na budowanie: złota łótów sześćdziesiąt tysięcy i jeden, a srebra grzywien pięć tysięcy, i szat kapłańskich sto.

⁵ Złóżcie od siebie podarek Panu: każdy, kto jest ochotnego serca, przyniesie ten podarek Panu, złoto, i srebro, i miedź. ⁶ I hijacynt, i szarłat, i karmazyn dwa kroć farbowany, i biały jedwab, i sierść kozią; ⁷ Skóry też baranie czerwono farbowane i skóry borsukowe, i drzewo sytym; ⁸ I oliwę do świecenia, i rzeczy wonne na olejek pomazywania, i dla kadzenia wonnego; ⁹ Kamienie też onychiny, i kamienie do osadzania naramiennika i napierśnika. ¹⁰ A wszyscy dowcipnego serca między wami przyjdą, i robić będą, cokolwiek rozkazał Pan: ¹¹ Przybytek, namiot jego, i przykrycie jego, haczyki jego, i deski jego, drągi jego, słupy jego, i podstawki jego; ¹² Skrzynie i drążki jej, ubłagalnią, i oponę do zasłony, ¹³ Stół i drążki jego, ze wszystkiem naczyniem jego, i chleby pokładne; ¹⁴ I świecznik do świecenia z naczyniem jego, i lampy jego, i oliwę do świecenia. ¹⁵ Ołtarz także do kadzenia z drążkami jego, i olejek pomazywania, i kadzenia wonne, i zasłonę do drzwi przybytku; ¹⁶ Ołtarz do całopalenia, i kratę jego miedzianą, drążki jego, i wszystkie naczynia jego, wannę z stolcem jej. ¹⁷ Opony do sieni, słupy jej, i podstawki jej, i zasłony do drzwi u sieni. ¹⁸ Kołki do przybytku i kołki do sieni z sznurami jej. ¹⁹ Szaty służebne do usługiwania w świątnicy, szaty święte Aaronowi kapłanowi, i szaty synom jego, dla sprawowania urzędu kapłańskiego

²⁹ Każdy mąż i niewiasta, w których ochotne serce było do ofiarowania, na każdą robotę, którą rozkazał Pan czynić przez Mojżesza, przynosili synowie Izraelscy ofiarę dobrowolną Panu.

³ I wzięli od Mojżesza wszystkie podarki, które byli przynieśli synowie Izraelscy na robotę ku usłudze świątnicy, aby ją wykonali; ale oni przynaszali do niego jeszcze dobrowolne dary na każdy poranek.

³ A przynieśli ofiary swe przed Pana: sześć wozów przykrytych, i dwanaście wołów, jeden wóz od dwojga książąt, a od każdego wół jeden, i postawili to przed przybytkiem. ⁴ Tedy rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc: ⁵ Weźmij od nich, aby to było na potrzebę przy służbie w namiocie zgromadzenia, i oddaj to Lewitom, każdemu według potrzeby urzędu jego. ⁶ Wziął tedy Mojżesz one wozy i woły i oddał je Lewitom. ⁷ Dwa wozy, i cztery woły dał synom Gersonowym według potrzeby urzędów ich. ⁸ Cztery zaś wozy i osiem wołów dał synom Merarego według potrzeby urzędów ich, pod władzę Itamara, syna Aarona kapłana. ⁹ Ale synom Kaatowym nic nie dał: bo usługa świątnicy była przy nich, na ramieniu ją nosić musieli. ¹⁰ Ofiarowały tedy książęta ku poświęceniu ołtarza onegoż dnia, gdy był pomazany; i ofiarowały książęta dary swe przed ołtarzem. ¹¹ I rzekł Pan do Mojżesza: Jeden książę jednego dnia, drugi książę drugiego dnia oddawać będzie dary swoje ku poświęceniu ołtarza. ¹² I ofiarował pierwszego dnia dar swój Naason, syn Aminadabów z pokolenia Judy. ¹³ A dar jego był: misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza srebrna jedna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne pszennej mąki zagniecionej z oliwą na ofiarę śniedną; ¹⁴ Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła dla kadzenia; ¹⁵ Cielec jeden młody, baran jeden, i baranek jeden roczny na ofiarę paloną; ¹⁶ Kozieł jeden z kóz za grzech; ¹⁷ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, i baranków rocznych pięć. Tać była ofiara Naasona, syna Aminadabowego. ¹⁸ Wtórego dnia ofiarował Natanael, syn Suharów, książę z pokolenia Isascharowego. ¹⁹ I ofiarował dar swój, misę srebrną jednę, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czaszę srebrną jednę, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne pszennej mąki zagniecionej z oliwą na ofiarę śniedną; ²⁰ Kadzielnicę jednę z dziesięciu syklów złota, pełną kadzidła; ²¹ Cielca jednego młodego, barana jednego, i baranka jednego rocznego na paloną ofiarę; ²² Kozła też jednego z kóz za grzech; ²³ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, i baranków rocznych pięć. Tać była ofiara Natanaela, syna Suharowego. ²⁴ Trzeciego dnia książę synów Zabulon Eliab, syn Helonów. ²⁵ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza srebrna jedna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne mąki pszennej z oliwą zagniecionej na ofiarę śniedną; ²⁶ Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła; ²⁷ Cielec jeden młody, baran jeden, i baranek roczny jeden na całopalenie. ²⁸ Kozieł jeden z kóz, za grzech. ²⁹ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Ta była ofiara Eliaba, syna Helonowego. ³⁰ Dnia czwartego książę z synów Rubenowych Elisur, syn Sedeurów. ³¹ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza srebrna jedna siedemdziesiąt syklów wagi jej według syklów świątnicy, obie pełne mąki pszennej z oliwą zagniecionej na ofiarę śniedną; ³² Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła; ³³ Cielec jeden młody, baran jeden, baranek jeden roczny na paloną ofiarę; ³⁴ Kozieł jeden z kóz, za grzech ³⁵ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Ta była ofiara Elisura, syna Sedeurowego. ³⁶ Dnia piątego książę synów Symeonowych Selumijel, syn Surysaddajów. ³⁷ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza srebrna jedna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne mąki pszennej z oliwą zagniecionej na ofiarę śniedną; ³⁸ Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła. ³⁹ Cielec jeden młody, baran jeden, baranek jeden roczny na paloną ofiarę; ⁴⁰ Kozieł jeden z kóz, za grzech. ⁴¹ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Ta była ofiara Selumijela, syna Surysaddajowego. ⁴² Dnia szóstego książę synów Gadowych Elijazaf, syn Duelów. ⁴³ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza srebrna jedna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne mąki pszennej z oliwą zagniecionej na ofiarę śniedną; ⁴⁴ Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła; ⁴⁵ Cielec jeden młody, baran jeden, baranek roczny jeden na paloną ofiarę. ⁴⁶ Kozieł jeden z kóz, za grzech. ⁴⁷ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Ta była ofiara Elijazafa, syna Duelowego. ⁴⁸ Dnia siódmego książę synów Efraimowych, Elisama, syn Ammiudów. ⁴⁹ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza srebrna jedna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne mąki pszennej z oliwą zagniecionej, na ofiarę śniedną; ⁵⁰ Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła; ⁵¹ Cielec jeden młody, baran jeden, baranek jeden roczny na paloną ofiarę; ⁵² Kozieł jeden z kóz, za grzech. ⁵³ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Tać była ofiara Elisamy, syna Ammiudowego. ⁵⁴ Dnia ósmego książę synów Manasesowych Gamalijel, syn Pedasurów. ⁵⁵ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza srebrna jedna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne mąki pszennej, z oliwą zagniecionej, na ofiarę śniedną; ⁵⁶ Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła; ⁵⁷ Cielec jeden młody, baran jeden, baranek jeden roczny na paloną ofiarę; ⁵⁸ Kozieł jeden z kóz, za grzech; ⁵⁹ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Ta była ofiara Gamalijela, syna Pedasurowego. ⁶⁰ Dnia dziewiątego książę synów Benjaminowych Abidan, syn Gedeonów. ⁶¹ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza srebrna jedna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne mąki pszennej, zagniecionej z oliwą na ofiarę śniedną; ⁶² Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła; ⁶³ Cielec jeden młody, baran jeden, baranek roczny jeden na paloną ofiarę; ⁶⁴ Kozieł jeden z kóz za grzech; ⁶⁵ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Ta była ofiara Abidana, syna Gedeonowego. ⁶⁶ Dnia dziesiątego książę synów Danowych Achyjezer, syn Ammisadajów. ⁶⁷ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza jedna srebrna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy obie pełne mąki pszennej, zagniecionej z oliwą, na ofiarę śniedną; ⁶⁸ Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła; ⁶⁹ Cielec jeden młody, baran jeden, baranek roczny jeden na paloną ofiarę; ⁷⁰ Kozieł jeden z kóz, za grzech; ⁷¹ A na spokojną ofiarę dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Ta była ofiara Achyjezera, syna Ammisadajowego. ⁷² Dnia jedenastego książę synów Aserowych Pagijel, syn Ochranów. ⁷³ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, i czasza jedna srebrna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne pszennej mąki, zagniecionej z oliwą na ofiarę śniedną; ⁷⁴ Kadzielnica jedna, z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła; ⁷⁵ Cielec jeden młody, baran jeden, baranek jeden roczny na paloną ofiarę; ⁷⁶ Kozieł jeden z kóz, za grzech. ⁷⁷ A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Ta była ofiara Pagijela, syna Ochranowego. ⁷⁸ Dnia dwunastego książę synów Neftalimowych Ahira, syn Enanów. ⁷⁹ Ofiara jego była misa srebrna jedna, sto i trzydzieści syklów wagi jej, czasza srebrna jedna, siedemdziesiąt syklów wagi jej według sykla świątnicy, obie pełne pszennej mąki, zagniecionej z oliwą na ofiarę śniedną; ⁸⁰ Kadzielnica jedna z dziesięciu syklów złota, pełna kadzidła; ⁸¹ Cielec jeden młody, baran jeden, baranek jeden roczny na ofiarę paloną; ⁸² Kozieł jeden z kóz, za grzech; ⁸³ A na spokojną ofiarę dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. Tać była ofiara Ahira, syna Enanowego. ⁸⁴ Toć było poświęcenie ołtarza, onegoż dnia, gdy pomazan jest od książąt Izraelskich: Mis srebrnych dwanaście, czasz srebrnych dwanaście, kadzielnic złotych dwanaście; ⁸⁵ Sto i trzydzieści syklów jedna misa srebrna ważyła, siedemdziesiąt syklów czasza jedna; wszystkiego srebra w onem naczyniu było dwa tysiące i cztery sta syklów według sykla świątnicy; ⁸⁶ Kadzielnic złotych dwanaście pełnych kadzidła; dziesięć syklów ważyła każda według sykla świątnicy; wszystkiego złota w onych kadzielnicach było sto i dwadzieścia syklów. ⁸⁷ A wszystkiego bydła ku ofierze palonej dwanaście cielców, baranów dwanaście, z baranków rocznych dwanaście, z ofiarą ich śniedną, i kozłów z kóz za grzech dwanaście. ⁸⁸ Wszystkiego zasię bydła na ofiarę spokojną było wołów dwadzieścia i cztery, baranów sześćdziesiąt, kozłów sześćdziesiąt; baranków rocznych sześćdziesiąt. Toć było poświęcenie ołtarza po pomazaniu jego. ⁸⁹ A gdy Mojżesz wchodził do namiotu zgromadzenia, by się rozmawiał z Bogiem, tedy słyszał głos mówiącego do siebie z ubłagalni, która była nad skrzynią świadectwa, między dwiema Cheruby, a stamtąd mawiał do niego.

¹⁸ Zatem Anioł Pański rzekł do Gada, aby mówił Dawidowi, żeby szedł i zbudował ołtarz Panu na bojewisku Ornana Jebuzejczyka.

¹ I rzekł Dawid: Toć jest miejsce domu Pana Boga, i to ołtarz na całopalenie Izraelowi.

⁵ Złota na naczynie złote, a srebra na srebrne, i na wszystkie roboty rąk rzemieślniczych; i jeźliby jeszcze kto chciał co dobrowolnie dziś ofiarować Panu? ⁶ Tedy dobrowolnie ofiarowali przedniejsi z domów i przedniejsi z pokoleń Izraelskich, i półkownicy, i rotmistrze, i przełożeni nad robotą królewską. ⁷ I złożyli na usługą domu Bożego złota talentíw pięć tysięcy, i złotych dziesięć tysięcy, a srebra talentów dziesięć tysięcy, i midzi ośmnaście tysięcy talentów, a żelaza sto tysięcy talentów. ⁸ Ci też co mieli drogie kamienie, dawali je do sksarbu domu Pańskiego, do rąk Jehijela Giersończyka. ⁹ I weselił się lud, że tak ochotnie ofiaroweali. Albowiem sercem doskonałem chętnie ofiarowali Panu; także i król Dawid weselił się weselem wielkiem. ¹⁰ Przetoż błogosławił Dawid Panu przed obliczem wszystkiego zgromadzenia, i rzekł: Błogosławionyś ty Panie, Boże Izraela, ojca naszego, od wieku aż na wieki. ¹¹ Twoja jest, Panie! wielmożność, i moc, i sława, i zwyciąstwo, i cześć, i wszystko na niebie i na ziemi; twoje jest, Panie! królestwo, a tyśjest wywższony nad wszelką zwierzchność. ¹² I bogactwa, i sława od ciebie są, a ty panujesz nad wszystkimi, a w rękach twych jest moc i siła, i w ręce twojej jest wywyższyć i utwierdzić wszystko. ¹³ Teraz tedy, Boże nasz! wyznajemy cię, a chwalimy imię sławy twojej. ¹⁴ Albowiem cużem ja, i co jest lud mój, żebyśmyto siły mieli, tobie to dobrowolnie ofiarować? gdyż od ciebie jest wszystko, a z rąk twoich wziąwszy daliśmy tobie. ¹⁵ Bośmy my pielgrzymami i przychodniami przed tobą, jako i wszyscy ojcowie nasi; dni nasze na ziemi jako cień, a nie masz czego oczekiwać. ¹⁶ O Panie, Boże nasz! ten wszystek dostatek któryśmy zgotowali tobie na budowanie domu imieniowi twemu świętemu, z ręki twojej jest, i twoje jest wszystko. ¹⁷ Wiemci ja, Boże mój! iż ty doświadczasz serc a kochasz się w szczerości; przetoż ja w szczerości serca mego, ochotniem pofiarował to wszystko, nawet i lud twój, który się tu znalazł, widziałem z weselem i z ochotą ofiarujący tobie.

¹ Począł tedy Salomon budować dom Pański w Jeruzalemie na górze Moryja, która była ukazana Dawidowi, ojcu jego, na miejscu, które zgotował Dawid na bojewisku Ornana Jebuzejczyka.

³ A gdy postawili on ołtarz na fundamencie swym, choć się bali narodów postronnych, jednak ofiarowali na nim całopalenia Panu, całopalenia rano i w wieczór.

⁷⁰ A niektórzy przedniejsi z domów ojcowskich dawali na robotę. Tyrsata dał do skarbu złota tysiąc łótów, czasz pięćdziesiąt, szat kapłańskich pięć set i trzydzieści. ⁷¹ Niektórzy też z przedniejszych domów ojcowskich dali do skarbu na robotę złota dwadzieścia tysięcy łótów, a srebra grzywien dwa tysiące i dwieście. ⁷² A co dał inszy lud, było złota dwadzieścia tysięcy łótów, a srebra dwa tysiące grzywien, a szat kapłańskich sześćdziesiąt i siedm. ⁷³ A tak osiedli kapłani i Lewitowie, i odźwierni, i śpiewacy, i lud pospolity, i Netynejczycy, i wszystek Izrael miasta swoje. A gdy nastał miesiąc siódmy, byli synowie Izraelscy w miastach swoich.

³ Lud twój będzie dobrowolny w dzień zwycięstwa twego, w ozdobie świętobliwości, a rozrodzi się płód twój z żywota jako rosa na świtaniu.

¹ A spojrzawszy ujrzał bogacze rzucające dary swoje do skarbnicy. ² Ujrzał też i niektórą wdowę ubożuchną, wrzucającą tamże dwa drobne pieniążki. ³ I rzekł: Prawdziwieć wam powiadam, żeć ta uboga wdowa więcej niż ci wszyscy wrzuciła. ⁴ Ci bowiem wszyscy z tego, co im zbywało, wrzucili do darów Bożych, ale ta z niedostatku swego wszystkę żywność, którą miała, wrzuciła.

³ Bo daję im świadectwo, że według możności i nad możność ochotnymi się pokazali.

¹² Albowiem jeźli przedtem była ochotna myśl, taż przyjemna jest według tego, co kto ma, a nie według tego, czego nie ma.

⁷ Każdy jako umyślił w sercu swem, tak niech uczyni, nie z zamarszczeniem ani z przymuszenia; albowiem ochotnego dawcę Bóg miłuje.