Psalms 19:12 Cross References - Clementine_Vulgate

¹²

² Loquere filiis Israël: Anima, quæ peccaverit per ignorantiam, et de universis mandatis Domini, quæ præcepit ut non fierent, quippiam fecerit: ³ si sacerdos, qui unctus est, peccaverit, delinquere faciens populum, offeret pro peccato suo vitulum immaculatum Domino: ⁴ et adducet illum ad ostium tabernaculi testimonii coram Domino, ponetque manum super caput ejus, et immolabit eum Domino. ⁵ Hauriet quoque de sanguine vituli, inferens illum in tabernaculum testimonii. ⁶ Cumque intinxerit digitum in sanguine, asperget eo septies coram Domino contra velum sanctuarii. ⁷ Ponetque de eodem sanguine super cornua altaris thymiamatis gratissimi Domino, quod est in tabernaculo testimonii: omnem autem reliquum sanguinem fundet in basim altaris holocausti in introitu tabernaculi. ⁸ Et adipem vituli auferet pro peccato, tam eum qui vitalia operit quam omnia quæ intrinsecus sunt: ⁹ duos renunculos et reticulum quod est super eos juxta ilia, et adipem jecoris cum renunculis, ¹⁰ sicut aufertur de vitulo hostiæ pacificorum: et adolebit ea super altare holocausti. ¹¹ Pellem vero et omnes carnes, cum capite et pedibus et intestinis et fimo, ¹² et reliquo corpore, efferet extra castra in locum mundum, ubi cineres effundi solent: incendetque ea super lignorum struem, quæ in loco effusorum cinerum cremabuntur. ¹³ Quod si omnis turba Israël ignoraverit, et per imperitiam fecerit quod contra mandatum Domini est, ¹⁴ et postea intellexerit peccatum suum, offeret pro peccato suo vitulum, adducetque eum ad ostium tabernaculi. ¹⁵ Et ponent seniores populi manus super caput ejus coram Domino. Immolatoque vitulo in conspectu Domini, ¹⁶ inferet sacerdos, qui unctus est, de sanguine ejus in tabernaculum testimonii, ¹⁷ tincto digito aspergens septies contra velum. ¹⁸ Ponetque de eodem sanguine in cornibus altaris, quod est coram Domino in tabernaculo testimonii: reliquum autem sanguinem fundet juxta basim altaris holocaustorum, quod est in ostio tabernaculi testimonii. ¹⁹ Omnemque ejus adipem tollet, et adolebit super altare: ²⁰ sic faciens et de hoc vitulo quomodo fecit et prius: et rogante pro eis sacerdote, propitius erit eis Dominus. ²¹ Ipsum autem vitulum efferet extra castra, atque comburet sicut et priorem vitulum: quia est pro peccato multitudinis. ²² Si peccaverit princeps, et fecerit unum e pluribus per ignorantiam, quod Domini lege prohibetur: ²³ et postea intellexerit peccatum suum, offeret hostiam Domino, hircum de capris immaculatum. ²⁴ Ponetque manum suam super caput ejus: cumque immolaverit eum loco ubi solet mactari holocaustum coram Domino, quia pro peccato est, ²⁵ tinget sacerdos digitum in sanguine hostiæ pro peccato, tangens cornua altaris holocausti, et reliquum fundens ad basim ejus. ²⁶ Adipem vero adolebit supra, sicut in victimis pacificorum fieri solet: rogabitque pro eo sacerdos, et pro peccato ejus, et dimittetur ei. ²⁷ Quod si peccaverit anima per ignorantiam, de populo terræ, ut faciat quidquam de his, quæ Domini lege prohibentur, atque delinquat, ²⁸ et cognoverit peccatum suum, offeret capram immaculatam. ²⁹ Ponetque manum super caput hostiæ quæ pro peccato est, et immolabit eam in loco holocausti. ³⁰ Tolletque sacerdos de sanguine in digito suo: et tangens cornua altaris holocausti, reliquum fundet ad basim ejus. ³¹ Omnem autem adipem auferens, sicut auferri solet de victimis pacificorum, adolebit super altare in odorem suavitatis Domino: rogabitque pro eo, et dimittetur ei. ³² Sin autem de pecoribus obtulerit victimam pro peccato, ovem scilicet immaculatam: ³³ ponet manum super caput ejus, et immolabit eam in loco ubi solent cædi holocaustorum hostiæ. ³⁴ Sumetque sacerdos de sanguine ejus digito suo, et tangens cornua altaris holocausti, reliquum fundet ad basim ejus. ³⁵ Omnem quoque adipem auferens, sicut auferri solet adeps arietis, qui immolatur pro pacificis, cremabit super altare in incensum Domini: rogabitque pro eo, et pro peccato ejus, et dimittetur ei.

²⁴ Docete me, et ego tacebo: et si quid forte ignoravi, instruite me.

¹² In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me.

²

⁵ Dilexisti malitiam super benignitatem; iniquitatem magis quam loqui æquitatem. ⁶ Dilexisti omnia verba præcipitationis; lingua dolosa. ⁷ Propterea Deus destruet te in finem; evellet te, et emigrabit te de tabernaculo tuo, et radicem tuam de terra viventium. ⁸ Videbunt justi, et timebunt; et super eum ridebunt, et dicent: ⁹ Ecce homo qui non posuit Deum adjutorem suum; sed speravit in multitudine divitiarum suarum, et prævaluit in vanitate sua. ¹⁰ Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei; speravi in misericordia Dei, in æternum et in sæculum sæculi.

³ Dicite Deo: Quam terribilia sunt opera tua, Domine! in multitudine virtutis tuæ mentientur tibi inimici tui.

⁸ Verumtamen oculis tuis considerabis, et retributionem peccatorum videbis.

²

⁶ absconderunt superbi laqueum mihi. Et funes extenderunt in laqueum; juxta iter, scandalum posuerunt mihi.

^{23 24}

⁶ Et facti sumus ut immundus omnes nos, et quasi pannus menstruatæ universæ justitiæ nostræ; et cecidimus quasi folium universi, et iniquitates nostræ quasi ventus abstulerunt nos.

⁹ Pravum est cor omnium, et inscrutabile: quis cognoscet illud?

⁴ Nihil enim mihi conscius sum, sed non in hoc justificatus sum: qui autem judicat me, Dominus est.

⁷ in secundo autem semel in anno solus pontifex non sine sanguine, quem offert pro sua et populi ignorantia:

⁷ Si autem in luce ambulamus sicut et ipse est in luce, societatem habemus ad invicem, et sanguis Jesu Christi, Filii ejus, emundat nos ab omni peccato.