Job 3:14 Cross References - Clementine_Vulgate

¹⁴ cum regibus et consulibus terræ, qui ædificant sibi solitudines;

¹⁰ Dormivit igitur David cum patribus suis, et sepultus est in civitate David.

⁴³ Dormivitque Salomon cum patribus suis, et sepultus est in civitate David patris sui: regnavitque Roboam filius ejus pro eo.

¹⁷ Adducit consiliarios in stultum finem, et judices in stuporem.

²⁸ Habitavit in civitatibus desolatis, et in domibus desertis, quæ in tumulos sunt redactæ.

²³ Scio quia morti trades me, ubi constituta est domus omni viventi.

⁶ Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est. ⁷ Audi, populus meus, et loquar; Israël, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum. ⁸ Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. ⁹ Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos: ¹⁰ quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves.

¹⁴ Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua.

⁴⁸

⁸ Non est in hominis potestate prohibere spiritum, nec habet potestatem in die mortis: nec sinitur quiescere ingruente bello, neque salvabit impietas impium.]

⁸ [Væ qui conjungitis domum ad domum, et agrum agro copulatis usque ad terminum loci! Numquid habitabitis vos soli in medio terræ?

¹⁰ Universi respondebunt, et dicent tibi: Et tu vulneratus es sicut et nos; nostri similis effectus es. ¹¹ Detracta est ad inferos superbia tua, concidit cadaver tuum; subter te sternetur tinea, et operimentum tuum erunt vermes. ¹² Quomodo cecidisti de cælo, Lucifer, qui mane oriebaris? corruisti in terram, qui vulnerabas gentes? ¹³ Qui dicebas in corde tuo: In cælum conscendam, super astra Dei exaltabo solium meum; sedebo in monte testamenti, in lateribus aquilonis; ¹⁴ ascendam super altitudinem nubium, similis ero Altissimo? ¹⁵ Verumtamen ad infernum detraheris, in profundum laci. ¹⁶ Qui te viderint, ad te inclinabuntur, teque prospicient: Numquid iste est vir qui conturbavit terram, qui concussit regna,

¹² Et ædificabuntur in te deserta sæculorum, fundamenta generationis et generationis suscitabis; et vocaberis ædificator sepium, avertens semitas in quietem.

²⁰ et detraxero te cum his qui descendunt in lacum ad populum sempiternum; et collocavero te in terra novissima sicut solitudines veteres, cum his qui deducuntur in lacum, ut non habiteris; porro cum dedero gloriam in terra viventium:

¹⁸ Damascenus negotiator tuus in multitudine operum tuorum, in multitudine diversarum opum, in vino pingui, in lanis coloris optimi. ¹⁹ Dan, et Græcia, et Mosel, in nundinis tuis proposuerunt ferrum fabrefactum: stacte et calamus in negotiatione tua. ²⁰ Dedan institores tui in tapetibus ad sedendum. ²¹ Arabia et universi principes Cedar, ipsi negotiatores manus tuæ: cum agnis, et arietibus, et hædis, venerunt ad te negotiatores tui. ²² Venditores Saba et Reema, ipsi negotiatores tui: cum universis primis aromatibus, et lapide pretioso, et auro, quod proposuerunt in mercatu tuo. ²³ Haran, et Chene, et Eden, negotiatores tui; Saba, Assur, et Chelmad venditores tui. ²⁴ Ipsi negotiatores tui multifariam, involucris hyacinthi, et polymitorum, gazarumque pretiosarum, quæ obvolutæ et astrictæ erant funibus: cedros quoque habebant in negotiationibus tuis. ²⁵ Naves maris, principes tui in negotiatione tua: et repleta es, et glorificata nimis in corde maris.] ²⁶ [In aquis multis adduxerunt te remiges tui: ventus auster contrivit te in corde maris. ²⁷ Divitiæ tuæ, et thesauri tui, et multiplex instrumentum tuum: nautæ tui et gubernatores tui, qui tenebant supellectilem tuam, et populo tuo præerant: viri quoque bellatores tui, qui erant in te, cum universa multitudine tua quæ est in medio tui, cadent in corde maris in die ruinæ tuæ: ²⁸ a sonitu clamoris gubernatorum tuorum conturbabuntur classes. ²⁹ Et descendent de navibus suis omnes qui tenebant remum: nautæ et universi gubernatores maris in terra stabunt. ³⁰ Et ejulabunt super te voce magna: et clamabunt amare, et superjacient pulverem capitibus suis, et cinere conspergentur. ³¹ Et radent super te calvitium, et accingentur ciliciis: et plorabunt te in amaritudine animæ, ploratu amarissimo. ³² Et assument super te carmen lugubre, et plangent te: Quæ est ut Tyrus, quæ obmutuit in medio maris?