Proverbs 24:30 Cross References - Albanian

³⁰ Kalova pranë arës së përtacit dhe pranë vreshtit të njeriut që s'ka mend;

⁸ Ashtu siç e kam parë unë vetë, ata që lërojnë paudhësinë dhe mbjellin mjerimin, vjelin frytet e tyre.

²⁷ Ja ç'kemi gjetur; kështu është. Dëgjoje dhe përfito".

¹⁷ Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

²⁵ Unë kam qenë fëmijë dhe tani jam plakur, por nuk e kam parë kurrë të drejtin të braktisur dhe pasardhësit e tij të lypin bukë.

⁴² Njerëzit e drejtë e shohin këtë dhe kënaqen, por tërë njerëzit e këqij e mbajnë gojën të mbyllur.

⁶ Shko te milingona, o përtac, vër re zakonet e saj dhe bëhu i urtë. ⁷ Ajo nuk ka as kryetar, as mbikëqyrës, as zot; ⁸ e gjen ushqimin në verë dhe mbledh zahirenë e saj gjatë korrjes. ⁹ Deri kur, o përtac, do të rrish duke fjetur? Kur do të shkundesh nga gjumi yt? ¹⁰ Të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish me duar në ije për t'u çlodhur, ¹¹ kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës, dhe skamja jote si një njeri i armatosur. ¹² Njeriu pa vlerë, njeriu i keq, ecën me një gojë të çoroditur; ¹³ luan syrin, flet me këmbët, bën shenja me gishta; ¹⁴ ka ligësi në zemër, kurdis vazhdimisht të keqen dhe mbjell grindje. ¹⁵ Prandaj shkatërrimi i tij do të vijë papritur, në një çast do të shkatërrohet pa rrugëdalje tjetër. ¹⁶ Zoti i urren këto gjashtë gjëra, madje shtatë janë të neveritshme për të: ¹⁷ sytë krenare, gjuha gënjeshtare, duart që derdhin gjak të pafajshëm, ¹⁸ zemra që kurdis plane të këqija, këmbët që turren shpejt drejt së keqes, ¹⁹ dëshmitari i rremë që thotë gënjeshtra dhe ai që shtie grindje midis vëllezërve.

³² Por ai që kryen një shkelje kurore me një grua është një njeri pa mend; ai që bën një gjë të tillë shkatërron jetën e tij.

¹³ Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.

¹¹ Kush punon tokën e tij do të ngopet me bukë, por ai që shkon pas kotësive është pa mend.

¹ Kështu u ktheva dhe mendova për gjithë shtypjen që ndodhin nën diell; dhe ja, lotët e të shtypurve, të cilët nuk kanë njeri që t'i ngushëllojë; nga ana e shtypësve të tyre ishte forca, por as ata nuk kanë njeri që t'i ngushëllojë. ² Prandaj i konsiderova të vdekurit, ata që tashmë kanë vdekur, më të lumtur se të gjallët që jetojnë akoma; ³ por edhe më i lumtur se njera dhe tjetra palë është ai që nuk ka ekzistuar kurrë dhe ende nuk ka parë veprimet e këqija që kryhen nën diell. ⁴ Pashë gjithashtu që çdo mund dhe çdo sukses në punë ngjallin smirën njerit kundër tjetrit. Edhe kjo është kotësi dhe një përpjekje për të kapur erën. ⁵ Budallai rri me duar të kryqezuara dhe ha mishin e vet. ⁶ Vlen më tepër një grusht me pushim se sa dy grushte, me mundim, duke u përpjekur të kapësh erën. ⁷ Kam parë edhe një kotësi tjetër nën diell; ⁸ dikush është krejt vetëm dhe nuk ka as bir as vëlla, megjithatë mundi i tij nuk ka të sosur dhe sytë e tij nuk janë ngopur me pasuri. Por nuk e pyet veten: "Për kë po lodhem dhe e lë veten pa asnjë të mirë?". Edhe kjo është kotësi dhe një mundim i rëndë.

¹⁵ Pashë gjithçka në ditët e kotësisë sime. Ndodh që i drejti të vdesë në drejtësinë e vet dhe që i pabesi të jetojë gjatë në ligësinë e tij.

⁹ E pashë tërë këtë gjë dhe vura mend për të gjitha gjërat që bëhen nën diell; ka një kohë kur një njeri sundon mbi një tjetër për ta dëmtuar. ¹⁰ Pastaj pashë të pabesët që u varrosën, të cilët kishin hyrë dhe kishin dalë nga vendi i shenjtë; edhe ata ishin harruar në qytetin ku kishin bërë këto gjëra. Edhe kjo është kotësi. ¹¹ Sepse vendimi kundër një veprimi të keq nuk zbatohet menjëherë, zemra e bijve të njerëzve është e mbushur nga dëshira për të bërë të keqen.