Psalms 102

Vulgate^{(i) 1} mane perdam omnes impios terrae ut interficiam de civitate Domini universos qui operantur iniquitatem ² oratio pauperis quando sollicitus fuerit et coram Domino fuderit eloquium suum Domine audi orationem meam et clamor meus ad te veniat ³ ne abscondas faciem tuam a me in die tribulationis meae inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero velociter exaudi me ⁴ quoniam consumpti sunt sicut fumus dies mei et ossa mea quasi frixa contabuerunt ⁵ percussum est quasi faenum et arefactum est cor meum quia oblitus sum comedere panem meum ⁶ a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae ⁷ adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum ⁸ vigilavi et fui sicut avis solitaria super tectum ⁹ tota die exprobrabant mihi inimici mei exultantes per me iurabant ¹⁰ quia cinerem sicut panem comedi et potum meum cum fletu miscui ¹¹ a facie indignationis et irae tuae quia elevasti me et adlisisti me ¹² dies mei quasi umbra inclinati sunt et ego quasi faenum arui ¹³ tu autem Domine in aeternum permanes memoriale tuum in generatione et generatione ¹⁴ tu suscitans misereberis Sion quia tempus est ut miserearis eius quoniam venit tempus quoniam venit pactum ¹⁵ quoniam placitos fecerunt servi tui lapides eius et pulverem eius miserabilem ¹⁶ et timebunt gentes nomen Domini et universi reges terrae gloriam tuam ¹⁷ quia aedificavit Dominus Sion apparuit in gloria sua ¹⁸ respexit ad orationem vacui et non dispexit orationem eorum ¹⁹ scribatur hoc in generatione novissima et populus qui creabitur laudabit Dominum ²⁰ quoniam prospexit de excelso sanctuario suo Dominus de caelo terram contemplatus est ²¹ ut audiret gemitum vincti ut solveret filios mortis ²² ut narretur in Sion nomen Domini et laudatio eius in Hierusalem ²³ cum congregati fuerint populi simul et regna ut serviant Domino ²⁴ adflixit in via fortitudinem meam adbreviavit dies meos ²⁵ dicam Deus meus ne rapias me in dimidio dierum meorum in generatione generationum anni tui ²⁶ a principio terram fundasti et opus manuum tuarum caeli ²⁷ ipsi peribunt tu autem stabis et omnes quasi vestimentum adterentur et quasi pallium mutabis illos et mutabuntur ²⁸ tu autem ipse es et anni tui non deficient