Psalms 139:1-11

PBG(i) 1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię. 2 Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka. 3 Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich. 4 Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz. 5 Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję. 6 Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć. 7 Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę? 8 Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. 9 Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza, 10 I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja. 11 Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,