PBG(i)
7 Dopiero dnia onego najpierwej postanowił Dawid, aby tym psalmem chwalony był Pan przez Asafa i braci jego:
8 Wysławiajcie Pana, wzywajcie imienia jego, a opowiadajcie między narodami sprawy jego.
9 Śpiewajcie mu, grajcie mu, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
10 Chlubcie się w imieniu świętem jego, a niech się rozraduje serce szukających Pana.
11 Szukajcie Pana, i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawżdy.
12 Wspominajcie dziwne sprawy jego, które czynił, i cuda jego, i sądy ust jego.
13 O nasienie Izraelskie, słudzy jego! O synowie Jakóbowi, wybrani jego!
14 On jest Pan, Bóg nasz; po wszystkiej ziemi sądy jego.
15 Pamiętajcie aż na wieki na przymierze jego, na słowow, które przykazał do tysiącznego pokolenia;
16 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę jego z Izaakiem;
17 I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
18 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego.
19 Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;
20 I przechodzili od narodu do narodu, i od królestwa do innego ludu:
21 Nie dopuścił nikomu, aby ich uciskać miał, i karał dla nich królów,
22 Mówiąc: Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.