Psalms 134:1-150:6 Een lied Hammaaloth. Ziet, looft den HEERE, alle gij knechten des HEEREN! gij, die allen nacht in het huis des HEEREN staat.

DSV⁽ⁱ⁾ ¹ Een lied Hammaaloth. Ziet, looft den HEERE, alle gij knechten des HEEREN! gij, die allen nacht in het huis des HEEREN staat. ² Heft uw handen op naar het heiligdom, en looft den HEERE. ³ De HEERE zegene u uit Sion, Hij, Die den hemel en de aarde gemaakt heeft. ¹³⁵ ¹ Hallelujah! Prijst den Naam des HEEREN, prijst Hem, gij knechten des HEEREN! ² Gij, die staat in het huis des HEEREN, in de voorhoven van het huis onzes Gods! ³ Looft den HEERE, want de HEERE is goed; psalmzingt Zijn Naam, want Hij is liefelijk. ⁴ Want de HEERE heeft Zich Jakob verkoren, Israël tot Zijn eigendom. ⁵ Want ik weet, dat de HEERE groot is, en dat onze Heere boven alle goden is. ⁶ Al wat den HEERE behaagt, doet Hij, in de hemelen, en op de aarde, in de zeeën en alle afgronden. ⁷ Hij doet dampen opklimmen van het einde der aarde; Hij maakt de bliksemen met den regen; Hij brengt den wind uit Zijn schatkameren voort. ⁸ Die de eerstgeborenen van Egypte sloeg, van den mens af tot het vee toe. ⁹ Hij zond tekenen en wonderen in het midden van u, o Egypte! tegen Farao en tegen al zijn knechten. ¹⁰ Die veel volken sloeg, en machtige koningen doodde; ¹¹ Sihon, den koning der Amorieten, en Og, den koning van Basan, en al de koninkrijken van Kanaän, ¹² En Hij gaf hun land ten erve, ten erve aan Zijn volk Israël. ¹³ O HEERE! Uw Naam is in eeuwigheid; HEERE! Uw gedachtenis is van geslacht tot geslacht. ¹⁴ Want de HEERE zal Zijn volk richten, en het zal Hem berouwen over Zijn knechten. ¹⁵ De afgoden der heidenen zijn zilver en goud, een werk van mensenhanden. ¹⁶ Zij hebben een mond, maar spreken niet; zij hebben ogen, maar zien niet; ¹⁷ Oren hebben zij, maar horen niet; ook is er geen adem in hun mond. ¹⁸ Dat die ze maken, hun gelijk worden, en al wie op hen vertrouwt. ¹⁹ Gij huis Israëls! looft den HEERE; gij huis Aärons! looft den HEERE. ²⁰ Gij huis van Levi! looft den HEERE; gij die den HEERE vreest! looft den HEERE. ²¹ Geloofd zij de HEERE uit Sion, Die te Jeruzalem woont. Hallelujah! ¹³⁶ ¹ Looft den HEERE, want Hij is goed; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid; ² Looft den God der goden; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ³ Looft den Heere der heren; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ⁴ Dien, Die alleen grote wonderen doet; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ⁵ Dien, die de hemelen met verstand gemaakt heeft; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ⁶ Dien, Die de aarde op het water uitgespannen heeft; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ⁷ Dien, Die de grote lichten heeft gemaakt; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ⁸ De zon tot heerschappij op den dag; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ⁹ De maan en sterren tot heerschappij in den nacht; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹⁰ Dien, Die de Egyptenaren geslagen heeft in hun eerstgeborenen; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹¹ En heeft Israël uit het midden van hen uitgebracht; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹² Met een sterke hand, en met een uitgestrekte arm; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹³ Dien, Die de Schelfzee in delen deelde; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹⁴ En voerde Israël door het midden van dezelve; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹⁵ Hij heeft Farao met zijn heir gestort in de Schelfzee; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹⁶ Die Zijn volk door de woestijn geleid heeft; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹⁷ Die grote koningen geslagen heeft; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹⁸ En heeft heerlijke koningen gedood; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹⁹ Sihon, den Amorietischen koning; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ²⁰ En Og, den koning van Basan; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ²¹ En heeft hun land ten erve gegeven; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ²² Ten erve aan Zijn knecht Israël; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ²³ Die aan ons gedacht heeft in onze nederigheid; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ²⁴ En Hij heeft ons onzen tegenpartijders ontrukt; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ²⁵ Die allen vlees spijs geeft; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ²⁶ Looft den God des hemels; want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid. ¹³⁷ ¹ Aan de rivieren van Babel, daar zaten wij, ook weenden wij, als wij gedachten aan Sion. ² Wij hebben onze harpen gehangen aan de wilgen, die daarin zijn. ³ Als zij, die ons aldaar gevangen hielden, de woorden eens lieds van ons begeerden, en zij, die ons overhoop geworpen hadden, vreugd, zeggende: Zingt ons een van de liederen Sions; ⁴ Wij zeiden: Hoe zouden wij een lied des HEEREN zingen in een vreemd land? ⁵ Indien ik u vergeet, o Jeruzalem! zo vergete mijn rechterhand zichzelve! ⁶ Mijn tong kleve aan mijn gehemelte, zo ik aan u niet gedenke, zo ik Jeruzalem niet verheffe boven het hoogste mijner blijdschap! ⁷ HEERE! gedenk aan de kinderen van Edom, aan den dag van Jeruzalem; die daar zeiden: Ontbloot ze, ontbloot ze, tot haar fondament toe! ⁸ O dochter van Babel! die verwoest zult worden, welgelukzalig zal hij zijn, die u uw misdaad vergelden zal, die gij aan ons misdaan hebt. ⁹ Welgelukzalig zal hij zijn, die uw kinderkens grijpen, en aan de steenrots verpletteren zal. ¹³⁸ ¹ Een psalm van David. Ik zal U loven met mijn gehele hart; in de tegenwoordigheid der goden zal ik U psalmzingen. ² Ik zal mij nederbuigen naar het paleis Uwer heiligheid, en ik zal Uw Naam loven, om Uw goedertierenheid en om Uw waarheid; want Gij hebt vanwege Uw gansen Naam Uw woord groot gemaakt. ³ Ten dage, als ik riep, zo hebt Gij mij verhoord; Gij hebt mij versterkt met kracht in mijn ziel. ⁴ Alle koningen der aarde zullen U, o HEERE! loven, wanneer zij gehoord zullen hebben de redenen Uws monds. ⁵ En zij zullen zingen van de wegen des HEEREN, want de heerlijkheid des HEEREN is groot. ⁶ Want de HEERE is hoog, nochtans ziet Hij den nederige aan, en den verhevene kent Hij van verre. ⁷ Als ik wandel in het midden der benauwdheid, maakt Gij mij levend; Uw hand strekt Gij uit tegen den toorn mijner vijanden, en Uw rechterhand behoudt mij. ⁸ De HEERE zal het voor mij voleinden; Uw goedertierenheid, HEERE! is in eeuwigheid; en laat niet varen de werken Uwer handen. ¹³⁹ ¹ Een psalm van David, voor den opperzangmeester. HEERE! Gij doorgrondt en kent mij. ² Gij weet mijn zitten en mijn opstaan; Gij verstaat van verre mijn gedachten. ³ Gij omringt mijn gaan en mijn liggen; en Gij zijt al mijn wegen gewend. ⁴ Als er nog geen woord op mijn tong is, zie, Heere! Gij weet het alles. ⁵ Gij bezet mij van achteren en van voren, en Gij zet Uw hand op mij. ⁶ De kennis is mij te wonderbaar, zij is hoog, ik kan er niet bij. ⁷ Waar zou ik heengaan voor Uw Geest en waar zou ik heenvlieden voor Uw aangezicht? ⁸ Zo ik opvoer ten hemel, Gij zijt daar; of bedde ik mij in de hel, zie, Gij zijt daar. ⁹ Nam ik vleugelen des dageraads, woonde ik aan het uiterste der zee; ¹⁰ Ook daar zou Uw hand mij geleiden, en Uw rechterhand zou mij houden. ¹¹ Indien ik zeide: De duisternis zal mij immers bedekken; dan is de nacht een licht om mij. ¹² Ook verduistert de duisternis voor U niet; maar de nacht licht als de dag; de duisternis is als het licht. ¹³ Want Gij bezit mijn nieren; Gij hebt mij in mijner moeders buik bedekt. ¹⁴ Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel. ¹⁵ Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde. ¹⁶ Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was. ¹⁷ Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen! ¹⁸ Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U. ¹⁹ O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij! ²⁰ Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen. ²¹ Zou ik niet haten, HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan? ²² Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij. ²³ Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten. ²⁴ En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg. ¹⁴⁰ ¹ Een psalm van David, voor den opperzangmeester. ² Red mij, HEERE! van den kwaden mens; behoed mij voor den man alles gewelds; ³ Die veel kwaads in het hart denken, allen dag samenkomen om te oorlogen. ⁴ Zij scherpen hun tong, als een slang; heet addervergift is onder hun lippen. Sela. ⁵ Bewaar mij, HEERE! van de handen des goddelozen; behoed mij van den man alles gewelds; van hen, die mijn voeten denken weg te stoten. ⁶ De hovaardigen hebben mij een strik verborgen, en koorden; zij hebben een net uitgespreid aan de zijde des wegs; valstrikken hebben zij mij gezet. Sela. ⁷ Ik heb tot den HEERE gezegd: Gij zijt mijn God; neem ter ore, o HEERE! de stem mijner smekingen. ⁸ HEERE, Heere, Sterkte mijns heils! Gij hebt mijn hoofd bedekt ten dage der wapening. ⁹ Geef, HEERE! de begeerten des goddelozen niet; bevorder zijn kwaad voornemen niet; zij zouden zich verheffen. Sela. ¹⁰ Aangaande het hoofd dergenen, die mij omringen, de overlast hunner lippen overdekke hen. ¹¹ Vurige kolen moeten op hen geschud worden; Hij doe hen vallen in het vuur, in diepe kuilen, dat zij niet weder opstaan. ¹² Een man van kwade tong zal op de aarde niet bevestigd worden; een boos man des gewelds, dien zal men jagen, totdat hij geheel verdreven is. ¹³ Ik weet, dat de HEERE de rechtzaak des ellendigen, en het recht der nooddruftigen zal uitvoeren. Gewisselijk, de rechtvaardigen zullen Uw Naam loven; de oprechten zullen voor Uw aangezicht blijven. ¹⁴¹ ¹ Een psalm van David. HEERE! ik roep U aan, haast U tot mij; neem mijn stem ter ore, als ik tot U roep. ² Mijn gebed worde gesteld als reukwerk voor Uw aangezicht, de opheffing mijner handen als het avondoffer. ³ HEERE! zet een wacht voor mijn mond, behoed de deur mijner lippen. ⁴ Neig mijn hart niet tot een kwade zaak, om enigen handel in goddeloosheid te handelen, met mannen, die ongerechtigheid werken; en dat ik niet ete van hun lekkernijen. ⁵ De rechtvaardige sla mij, het zal weldadigheid zijn; en hij bestraffe mij, het zal olie des hoofds zijn, het zal mijn hoofd niet breken; want nog zal ook mijn gebed voor hen zijn in hun tegenspoeden. ⁶ Hun rechters zijn aan de zijde der steenrots vrijgelaten geweest, en hebben gehoord mijn redenen, dat zij aangenaam waren. ⁷ Onze beenderen zijn verstrooid aan den mond des grafs, gelijk of iemand op de aarde iets gekloofd en verdeeld had. ⁸ Doch op U zijn mijn ogen, HEERE, Heere! op U betrouw ik, ontbloot mijn ziel niet. ⁹ Bewaar mij voor het geweld des striks, dien zij mij gelegd hebben, en voor de valstrikken van de werkers der ongerechtigheid. ¹⁰ Dat de goddelozen elk in zijn garen vallen, te zamen, totdat ik zal zijn voorbijgegaan. ¹⁴² ¹ Een onderwijzing van David, een gebed, als hij in de spelonk was. ² Ik riep met mijn stem tot den HEERE; ik smeekte tot den HEERE met mijn stem. ³ Ik stortte mijn klacht uit voor Zijn aangezicht; ik gaf te kennen voor Zijn aangezicht mijn benauwdheid. ⁴ Als mijn geest in mij overstelpt was, zo hebt Gij mijn pad gekend. Zij hebben mij een strik verborgen op den weg, dien ik gaan zou. ⁵ Ik zag uit ter rechterhand, en ziet, zo was er niemand, die mij kende, er was geen ontvlieden voor mij; niemand zorgde voor mijn ziel. ⁶ Tot U riep ik, o HEERE! ik zeide: Gij zijt mijn Toevlucht, mijn Deel in het land der levenden. ⁷ Let op mijn geschrei, want ik ben zeer uitgeteerd; red mij van mijn vervolgers, want zij zijn machtiger dan ik. Voer mijn ziel uit de gevangenis, om Uw Naam te loven; de rechtvaardigen zullen mij omringen, wanneer Gij wel bij mij zult gedaan hebben. ¹⁴³ ¹ Een psalm van David. O HEERE! hoor mijn gebed, neig de oren tot mijn smekingen; verhoor mij naar Uw waarheid, naar Uw gerechtigheid. ² En ga niet in het gericht met Uw knecht; want niemand, die leeft, zal voor Uw aangezicht rechtvaardig zijn. ³ Want de vijand vervolgt mijn ziel, hij vertreedt mijn leven ter aarde; hij legt mij in duisternissen, als degenen, die over lang dood zijn. ⁴ Daarom wordt mijn geest overstelpt in mij, mijn hart is verbaasd in het midden van mij. ⁵ Ik gedenk aan de dagen van ouds; ik overleg al Uw daden; ik spreek bij mijzelven van de werken Uwer handen. ⁶ Ik breid mijn handen uit tot U; mijn ziel is voor U als een dorstig land. Sela. ⁷ Verhoor mij haastelijk, HEERE! mijn geest bezwijkt; verberg Uw aangezicht niet van mij, want ik zou gelijk worden dengenen, die in den kuil dalen. ⁸ Doe mij Uw goedertierenheid in den morgenstond horen, want ik betrouw op U; maak mij bekend den weg, dien ik te gaan heb, want ik hef mijn ziel tot U op. ⁹ Red mij, HEERE! van mijn vijanden; bij U schuil ik. ¹⁰ Leer mij Uw welbehagen doen, want Gij zijt mijn God! Uw goede Geest geleide mij in een effen land. ¹¹ O HEERE! maak mij levend, om Uws Naams wil; voer mijn ziel uit de benauwdheid, om Uw gerechtigheid. ¹² En roei mijn vijanden uit, om Uw goedertierenheid, en breng hen om, allen, die mijn ziel beangstigen; want ik ben Uw knecht. ¹⁴⁴ ¹ Een psalm van David. Gezegend zij de HEERE, mijn Rotssteen, Die mijn handen onderwijst ten strijde, mijn vingeren ten oorlog; ² Mijn Goedertierenheid en mijn Burg, mijn Hoog Vertrek en mijn Bevrijder voor mij, mijn Schild, en op Wien ik mij betrouwe; Die mijn volk aan mij onderwerpt! ³ O HEERE! wat is de mens, dat Gij hem kent, het kind des mensen, dat Gij het acht? ⁴ De mens is der ijdelheid gelijk; zijn dagen zijn als een voorbijgaande schaduw. ⁵ Neig Uw hemelen, HEERE! en daal neder; raak de bergen aan, dat zij roken. ⁶ Bliksem bliksem, en verstrooi hen; zend Uw pijlen uit, en verdoe hen. ⁷ Steek Uw handen van de hoogte uit; ontzet mij, en ruk mij uit de grote wateren, uit de hand der vreemden; ⁸ Welker mond leugen spreekt, en hun rechterhand is een rechterhand der valsheid. ⁹ O God! ik zal U een nieuw lied zingen; met de luit en het tiensnarig instrument zal ik U psalmzingen. ¹⁰ Gij, Die den koningen overwinning geeft, Die Zijn knecht David ontzet van het boze zwaard; ¹¹ Ontzet mij en red mij van de hand der vreemden, welker mond leugen spreekt, en hun rechterhand is een rechterhand der valsheid; ¹² Opdat onze zonen zijn als planten, welke groot geworden zijn in hun jeugd; onze dochters als hoekstenen, uitgehouwen naar de gelijkenis van een paleis. ¹³ Dat onze winkelen vol zijnde, den enen voorraad na den anderen uitgeven; dat onze kudden bij duizenden werpen, ja, bij tienduizenden op onze hoeven vermenigvuldigen. ¹⁴ Dat onze ossen wel geladen zijn; dat geen inbreuk, noch uitval, noch gekrijs zij op onze straten. ¹⁵ Welgelukzalig is het volk, dien het alzo gaat; welgelukzalig, is het volk, wiens God de HEERE is. ¹⁴⁵ ¹ Een lofzang van David. Aleph. O mijn God, Gij Koning! ik zal U verhogen, en Uw Naam loven in eeuwigheid en altoos. ² Beth. Te allen dage zal ik U loven, en Uw Naam prijzen in eeuwigheid en altoos. ³ Gimel. De HEERE is groot en zeer te prijzen, en Zijn grootheid is ondoorgrondelijk. ⁴ Daleth. Geslacht aan geslacht zal Uw werken roemen; en zij zullen Uw mogendheden verkondigen. ⁵ He. Ik zal uitspreken de heerlijkheid der eer Uwer majesteit, en Uw wonderlijke daden. ⁶ Vau. En zij zullen vermelden de kracht Uwer vreselijke daden; en Uw grootheid, die zal ik vertellen. ⁷ Zain. Zij zullen de gedachtenis der grootheid Uwer goedheid overvloediglijk uitstorten, en zij zullen Uw gerechtigheid met gejuich verkondigen. ⁸ Cheth. Genadig en barmhartig is de HEERE, lankmoedig en groot van goedertierenheid. ⁹ Teth. De HEERE is aan allen goed, en Zijn barmhartigheden zijn over al Zijn werken. ¹⁰ Jod. Al Uw werken, HEERE, zullen U loven, en Uw gunstgenoten zullen U zegenen. ¹¹ Caph. Zij zullen de heerlijkheid Uws Koninkrijks vermelden, en Uw mogendheid zullen zij uitspreken. ¹² Lamed. Om den mensenkinderen bekend te maken Zijn mogendheden, en de eer der heerlijkheid Zijns Koninkrijks. ¹³ Mem. Uw Koninkrijk is een Koninkrijk van alle eeuwen, en Uw heerschappij is in alle geslacht en geslacht. ¹⁴ Samech. De HEERE ondersteunt allen, die vallen, en Hij richt op alle gebogenen. ¹⁵ Ain. Aller ogen wachten op U; en Gij geeft hun hun spijs te zijner tijd. ¹⁶ Pe. Gij doet Uw hand open, en verzadigt al wat er leeft, naar Uw welbehagen. ¹⁷ Tsade. De HEERE is rechtvaardig in al Zijn wegen, en goedertieren in al Zijn werken. ¹⁸ Koph. De HEERE is nabij allen, die Hem aanroepen, allen, die Hem aanroepen in der waarheid. ¹⁹ Resch. Hij doet het welbehagen dergenen, die Hem vrezen, en Hij hoort hun geroep, en verlost hen. ²⁰ Schin. De HEERE bewaart al degenen, die Hem liefhebben; maar Hij verdelgt alle goddelozen. ²¹ Thau. Mijn mond zal den prijs des HEEREN uitspreken, en alle vlees zal Zijn heiligen Naam loven in der eeuwigheid en altoos. ¹⁴⁶ ¹ Hallelujah! O mijn ziel! prijs den HEERE. ² Ik zal den HEERE prijzen in mijn leven; ik zal mijn God psalmzingen, terwijl ik nog ben. ³ Vertrouwt niet op prinsen, op des mensen kind, bij hetwelk geen heil is. ⁴ Zijn geest gaat uit, hij keert wederom tot zijn aarde; te dienzelfden dage vergaan zijn aanslagen. ⁵ Welgelukzalig is hij, die den God Jakobs tot zijn Hulp heeft, wiens verwachting op den HEERE, zijn God is; ⁶ Die den hemel en de aarde gemaakt heeft, de zee en al wat in dezelve is; Die trouwe houdt in der eeuwigheid. ⁷ Die den verdrukte recht doet, Die den hongerige brood geeft; de HEERE maakt de gevangenen los. ⁸ De HEERE opent de ogen der blinden; de HEERE richt de gebogenen op; de HEERE heeft de rechtvaardigen lief. ⁹ De HEERE bewaart de vreemdelingen; Hij houdt den wees en de weduwe staande; maar der goddelozen weg keert Hij om. ¹⁰ De HEERE zal in eeuwigheid regeren; uw God, o Sion! is van geslacht tot geslacht. Hallelujah! ¹⁴⁷ ¹ Looft den HEERE, want onzen God te psalmzingen is goed, dewijl Hij liefelijk is; de lof is betamelijk. ² De HEERE bouwt Jeruzalem; Hij vergadert Israëls verdrevenen. ³ Hij geneest de gebrokenen van hart, en Hij verbindt hen in hun smarten. ⁴ Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen. ⁵ Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal. ⁶ De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe. ⁷ Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp. ⁸ Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten; ⁹ Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen. ¹⁰ Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans. ¹¹ De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen. ¹² O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God. ¹³ Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u. ¹⁴ Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe. ¹⁵ Hij zendt Zijn bevel op aarde; Zijn woord loopt zeer snel. ¹⁶ Hij geeft sneeuw als wol; Hij strooit den rijm als as. ¹⁷ Hij werpt Zijn ijs heen als stukken; wie zou bestaan voor Zijn koude? ¹⁸ Hij zendt Zijn woord, en doet ze smelten; Hij doet Zijn wind waaien, de wateren vloeien henen. ¹⁹ Hij maakt Jakob Zijn woorden bekend, Israël Zijn inzettingen en Zijn rechten. ²⁰ Alzo heeft Hij geen volk gedaan; en Zijn rechten, die kennen zij niet. Hallelujah! ¹⁴⁸ ¹ Hallelujah! Looft den HEERE uit de hemelen; looft Hem in de hoogste plaatsen! ² Looft Hem, al Zijn engelen! Looft Hem, al Zijn heirscharen! ³ Looft Hem, zon en maan! Looft Hem, alle gij lichtende sterren! ⁴ Looft Hem, gij hemelen der hemelen! en gij wateren, die boven de hemelen zijt! ⁵ Dat zij den Naam des HEEREN loven; want als Hij het beval, zo werden zij geschapen. ⁶ En Hij heeft ze bevestigd voor altoos in eeuwigheid; Hij heeft hun een orde gegeven, die geen van hen zal overtreden. ⁷ Looft den HEERE, van de aarde; gij walvissen en alle afgronden! ⁸ Vuur en hagel, sneeuw en damp; gij stormwind, die Zijn woord doet! ⁹ Gij bergen en alle heuvelen; vruchtbomen en alle cederbomen! ¹⁰ Het wild gedierte en alle vee; kruipend gedierte en gevleugeld gevogelte! ¹¹ Gij koningen der aarde, en alle volken, gij vorsten, en alle rechters der aarde! ¹² Jongelingen en ook maagden; gij ouden met de jongen! ¹³ Dat zij den Naam des HEEREN loven; want Zijn Naam alleen is hoog verheven; Zijn majesteit is over de aarde en den hemel. ¹⁴ En Hij heeft den hoorn Zijns volks verhoogd, den roem al Zijner gunstgenoten, der kinderen Israëls, des volks, dat nabij Hem is. Hallelujah! ¹⁴⁹ ¹ Hallelujah! Zingt den HEERE een nieuw lied; Zijn lof zij in de Gemeente Zijner gunstgenoten. ² Dat Israël zich verblijde in Dengene, Die hem gemaakt heeft; dat de kinderen Sions zich verheugen over hun Koning. ³ Dat zij Zijn Naam loven op de fluit; dat zij Hem psalmzingen op de trommel en harp. ⁴ Want de HEERE heeft een welgevallen aan Zijn volk; Hij zal de zachtmoedigen versieren met heil. ⁵ Dat Zijn gunstgenoten van vreugde opspringen, om die eer; dat zij juichen op hun legers. ⁶ De verheffingen Gods zullen in hun keel zijn; en een tweesnijdend zwaard in hun hand; ⁷ Om wraak te doen over de heidenen, en bestraffingen over de volken; ⁸ Om hun koningen te binden met ketenen, en hun achtbaren met ijzeren boeien; ⁹ Om het beschreven recht over hen te doen. Dit zal de heerlijkheid van al Zijn gunstgenoten zijn. Hallelujah! ¹⁵⁰ ¹ Hallelujah! Looft God in Zijn heiligdom; looft Hem in het uitspansel Zijner sterkte! ² Looft Hem vanwege Zijn mogendheden; looft Hem naar de menigvuldigheid Zijner grootheid! ³ Looft Hem met geklank der bazuin; looft Hem met de luit en met de harp! ⁴ Looft Hem met de trommel en fluit; looft Hem met snarenspel en orgel! ⁵ Looft Hem met hel klinkende cimbalen; looft Hem met cimbalen van vreugdegeluid! ⁶ Alles, wat adem heeft, love den HEERE! Hallelujah!