Psalms 17:1-150:6 [Diligam te, Domine, fortitudo mea.

Clementine_Vulgate⁽ⁱ⁾ ¹ [Diligam te, Domine, fortitudo mea. ² ³ Dominus firmamentum meum, et refugium meum, et liberator meus. Deus meus adjutor meus, et sperabo in eum; protector meus, et cornu salutis meæ, et susceptor meus. ⁴ Laudans invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. ⁵ Circumdederunt me dolores mortis, et torrentes iniquitatis conturbaverunt me. ⁶ Dolores inferni circumdederunt me; præoccupaverunt me laquei mortis. ⁷ In tribulatione mea invocavi Dominum, et ad Deum meum clamavi: et exaudivit de templo sancto suo vocem meam; et clamor meus in conspectu ejus introivit in aures ejus. ⁸ Commota est, et contremuit terra; fundamenta montium conturbata sunt, et commota sunt: quoniam iratus est eis. ⁹ Ascendit fumus in ira ejus, et ignis a facie ejus exarsit; carbones succensi sunt ab eo. ¹⁰ Inclinavit cælos, et descendit, et caligo sub pedibus ejus. ¹¹ Et ascendit super cherubim, et volavit; volavit super pennas ventorum. ¹² Et posuit tenebras latibulum suum; in circuitu ejus tabernaculum ejus, tenebrosa aqua in nubibus aëris. ¹³ Præ fulgore in conspectu ejus nubes transierunt; grando et carbones ignis. ¹⁴ Et intonuit de cælo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis. ¹⁵ Et misit sagittas suas, et dissipavit eos; fulgura multiplicavit, et conturbavit eos. ¹⁸ ¹ [Cæli enarrant gloriam Dei, et opera manuum ejus annuntiat firmamentum. ² ³ Dies diei eructat verbum, et nox nocti indicat scientiam. ⁴ Non sunt loquelæ, neque sermones, quorum non audiantur voces eorum. ⁵ In omnem terram exivit sonus eorum, et in fines orbis terræ verba eorum. ⁶ In sole posuit tabernaculum suum; et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo. Exsultavit ut gigas ad currendam viam; ⁷ a summo cælo egressio ejus. Et occursus ejus usque ad summum ejus; nec est qui se abscondat a calore ejus. ⁸ Lex Domini immaculata, convertens animas; testimonium Domini fidele, sapientiam præstans parvulis. ⁹ Justitiæ Domini rectæ, lætificantes corda; præceptum Domini lucidum, illuminans oculos. ¹⁰ Timor Domini sanctus, permanens in sæculum sæculi; judicia Domini vera, justificata in semetipsa, ¹¹ desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum, et dulciora super mel et favum. ¹² Etenim servus tuus custodit ea; in custodiendis illis retributio multa. ¹³ Delicta quis intelligit? ab occultis meis munda me; ¹⁴ et ab alienis parce servo tuo. Si mei non fuerint dominati, tunc immaculatus ero, et emundabor a delicto maximo. ¹⁵ Et erunt ut complaceant eloquia oris mei, et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper. Domine, adjutor meus, et redemptor meus.] ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ²⁹ ³⁰ ³¹ ³² ³³ ³⁴ ³⁵ ³⁶ ³⁷ ³⁸ ³⁹ ⁴⁰ ⁴¹ ⁴² ⁴³ ⁴⁴ ⁴⁵ ⁴⁶ ⁴⁷ ⁴⁸ ⁴⁹ ⁵⁰ ¹⁹ ¹ [Exaudiat te Dominus in die tribulationis; protegat te nomen Dei Jacob. ² ³ Mittat tibi auxilium de sancto, et de Sion tueatur te. ⁴ Memor sit omnis sacrificii tui, et holocaustum tuum pingue fiat. ⁵ Tribuat tibi secundum cor tuum, et omne consilium tuum confirmet. ⁶ Lætabimur in salutari tuo; et in nomine Dei nostri magnificabimur. ⁷ Impleat Dominus omnes petitiones tuas; nunc cognovi quoniam salvum fecit Dominus christum suum. Exaudiet illum de cælo sancto suo, in potentatibus salus dexteræ ejus. ⁸ Hi in curribus, et hi in equis; nos autem in nomine Domini Dei nostri invocabimus. ⁹ Ipsi obligati sunt, et ceciderunt; nos autem surreximus, et erecti sumus. ¹⁰ Domine, salvum fac regem, et exaudi nos in die qua invocaverimus te.] ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ²⁰ ¹ [Domine, in virtute tua lætabitur rex, et super salutare tuum exsultabit vehementer. ² ³ Desiderium cordis ejus tribuisti ei, et voluntate labiorum ejus non fraudasti eum. ⁴ Quoniam prævenisti eum in benedictionibus dulcedinis; posuisti in capite ejus coronam de lapide pretioso. ⁵ Vitam petiit a te, et tribuisti ei longitudinem dierum, in sæculum, et in sæculum sæculi. ⁶ Magna est gloria ejus in salutari tuo; gloriam et magnum decorem impones super eum. ⁷ Quoniam dabis eum in benedictionem in sæculum sæculi; lætificabis eum in gaudio cum vultu tuo. ⁸ Quoniam rex sperat in Domino, et in misericordia Altissimi non commovebitur. ⁹ Inveniatur manus tua omnibus inimicis tuis; dextera tua inveniat omnes qui te oderunt. ²¹ ¹ [Deus, Deus meus, respice in me: quare me dereliquisti? longe a salute mea verba delictorum meorum. ² ³ Deus meus, clamabo per diem, et non exaudies; et nocte, et non ad insipientiam mihi. ⁴ Tu autem in sancto habitas, laus Israël. ⁵ In te speraverunt patres nostri; speraverunt, et liberasti eos. ⁶ Ad te clamaverunt, et salvi facti sunt; in te speraverunt, et non sunt confusi. ⁷ Ego autem sum vermis, et non homo; opprobrium hominum, et abjectio plebis. ⁸ Omnes videntes me deriserunt me; locuti sunt labiis, et moverunt caput. ⁹ Speravit in Domino, eripiat eum: salvum faciat eum, quoniam vult eum. ¹⁰ Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, spes mea ab uberibus matris meæ. ¹¹ In te projectus sum ex utero; de ventre matris meæ Deus meus es tu: ¹² ne discesseris a me, quoniam tribulatio proxima est, quoniam non est qui adjuvet. ¹³ Circumdederunt me vituli multi; tauri pingues obsederunt me. ²² ¹ [Dominus regit me, et nihil mihi deerit: ² in loco pascuæ, ibi me collocavit. Super aquam refectionis educavit me; ³ animam meam convertit. Deduxit me super semitas justitiæ propter nomen suum. ⁴ Nam etsi ambulavero in medio umbræ mortis, non timebo mala, quoniam tu mecum es. Virga tua, et baculus tuus, ipsa me consolata sunt. ⁵ Parasti in conspectu meo mensam adversus eos qui tribulant me; impinguasti in oleo caput meum: et calix meus inebrians, quam præclarus est! ⁶ Et misericordia tua subsequetur me omnibus diebus vitæ meæ; et ut inhabitem in domo Domini in longitudinem dierum.] ⁷ ⁸ ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ²⁹ ³⁰ ³¹ ²³ ¹ [Domini est terra, et plenitudo ejus; orbis terrarum, et universi qui habitant in eo. ² Quia ipse super maria fundavit eum, et super flumina præparavit eum. ³ Quis ascendet in montem Domini? aut quis stabit in loco sancto ejus? ⁴ Innocens manibus et mundo corde, qui non accepit in vano animam suam, nec juravit in dolo proximo suo: ⁵ hic accipiet benedictionem a Domino, et misericordiam a Deo salutari suo. ⁶ Hæc est generatio quærentium eum, quærentium faciem Dei Jacob. ²⁴ ¹ [Ad te, Domine, levavi animam meam: ² Deus meus, in te confido; non erubescam. ³ Neque irrideant me inimici mei: etenim universi qui sustinent te, non confundentur. ⁴ Confundantur omnes iniqua agentes supervacue. Vias tuas, Domine, demonstra mihi, et semitas tuas edoce me. ⁵ Dirige me in veritate tua, et doce me, quia tu es Deus salvator meus, et te sustinui tota die. ⁶ Reminiscere miserationum tuarum, Domine, et misericordiarum tuarum quæ a sæculo sunt. ⁷ Delicta juventutis meæ, et ignorantias meas, ne memineris. Secundum misericordiam tuam memento mei tu, propter bonitatem tuam, Domine. ⁸ Dulcis et rectus Dominus; propter hoc legem dabit delinquentibus in via. ⁹ Diriget mansuetos in judicio; docebit mites vias suas. ¹⁰ Universæ viæ Domini, misericordia et veritas, requirentibus testamentum ejus et testimonia ejus. ²⁵ ¹ [Judica me, Domine, quoniam ego in innocentia mea ingressus sum, et in Domino sperans non infirmabor. ² Proba me, Domine, et tenta me; ure renes meos et cor meum. ³ Quoniam misericordia tua ante oculos meos est, et complacui in veritate tua. ⁴ Non sedi cum concilio vanitatis, et cum iniqua gerentibus non introibo. ⁵ Odivi ecclesiam malignantium, et cum impiis non sedebo. ⁶ Lavabo inter innocentes manus meas, et circumdabo altare tuum, Domine: ⁷ ut audiam vocem laudis, et enarrem universa mirabilia tua. ⁸ Domine, dilexi decorem domus tuæ, et locum habitationis gloriæ tuæ. ⁹ Ne perdas cum impiis, Deus, animam meam, et cum viris sanguinum vitam meam: ¹⁰ in quorum manibus iniquitates sunt; dextera eorum repleta est muneribus. ¹¹ Ego autem in innocentia mea ingressus sum; redime me, et miserere mei. ¹² Pes meus stetit in directo; in ecclesiis benedicam te, Domine.] ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²⁶ ¹ [Dominus illuminatio mea et salus mea: quem timebo? Dominus protector vitæ meæ: a quo trepidabo? ² Dum appropiant super me nocentes ut edant carnes meas, qui tribulant me inimici mei, ipsi infirmati sunt et ceciderunt. ³ Si consistant adversum me castra, non timebit cor meum; si exsurgat adversum me prælium, in hoc ego sperabo. ⁴ Unam petii a Domino, hanc requiram, ut inhabitem in domo Domini omnibus diebus vitæ meæ; ut videam voluptatem Domini, et visitem templum ejus. ⁵ Quoniam abscondit me in tabernaculo suo; in die malorum protexit me in abscondito tabernaculi sui. ⁶ In petra exaltavit me, et nunc exaltavit caput meum super inimicos meos. Circuivi, et immolavi in tabernaculo ejus hostiam vociferationis; cantabo, et psalmum dicam Domino. ⁷ Exaudi, Domine, vocem meam, qua clamavi ad te; miserere mei, et exaudi me. ⁸ Tibi dixit cor meum: Exquisivit te facies mea; faciem tuam, Domine, requiram. ⁹ Ne avertas faciem tuam a me; ne declines in ira a servo tuo. Adjutor meus esto; ne derelinquas me, neque despicias me, Deus salutaris meus. ¹⁰ Quoniam pater meus et mater mea dereliquerunt me; Dominus autem assumpsit me. ¹¹ Legem pone mihi, Domine, in via tua, et dirige me in semitam rectam, propter inimicos meos. ¹² Ne tradideris me in animas tribulantium me, quoniam insurrexerunt in me testes iniqui, et mentita est iniquitas sibi. ²⁷ ¹ [Ad te, Domine, clamabo; Deus meus, ne sileas a me: nequando taceas a me, et assimilabor descendentibus in lacum. ² Exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ dum oro ad te; dum extollo manus meas ad templum sanctum tuum. ³ Ne simul trahas me cum peccatoribus, et cum operantibus iniquitatem ne perdas me; qui loquuntur pacem cum proximo suo, mala autem in cordibus eorum. ⁴ Da illis secundum opera eorum, et secundum nequitiam adinventionum ipsorum. Secundum opera manuum eorum tribue illis; redde retributionem eorum ipsis. ⁵ Quoniam non intellexerunt opera Domini, et in opera manuum ejus destrues illos, et non ædificabis eos. ⁶ Benedictus Dominus, quoniam exaudivit vocem deprecationis meæ. ⁷ Dominus adjutor meus et protector meus; in ipso speravit cor meum, et adjutus sum: et refloruit caro mea, et ex voluntate mea confitebor ei. ⁸ Dominus fortitudo plebis suæ, et protector salvationum christi sui est. ⁹ Salvum fac populum tuum, Domine, et benedic hæreditati tuæ; et rege eos, et extolle illos usque in æternum.] ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ²⁸ ¹ Psalmus David, in consummatione tabernaculi. [Afferte Domino, filii Dei, afferte Domino filios arietum. ² Afferte Domino gloriam et honorem; afferte Domino gloriam nomini ejus; adorate Dominum in atrio sancto ejus. ³ Vox Domini super aquas; Deus majestatis intonuit: Dominus super aquas multas. ⁴ Vox Domini in virtute; vox Domini in magnificentia. ⁵ Vox Domini confringentis cedros, et confringet Dominus cedros Libani: ⁶ et comminuet eas, tamquam vitulum Libani, et dilectus quemadmodum filius unicornium. ⁷ Vox Domini intercidentis flammam ignis; ⁸ vox Domini concutientis desertum: et commovebit Dominus desertum Cades. ⁹ Vox Domini præparantis cervos: et revelabit condensa, et in templo ejus omnes dicent gloriam. ²⁹ ¹ [Exaltabo te, Domine, quoniam suscepisti me, nec delectasti inimicos meos super me. ² ³ Domine Deus meus, clamavi ad te, et sanasti me. ⁴ Domine, eduxisti ab inferno animam meam; salvasti me a descendentibus in lacum. ⁵ Psallite Domino, sancti ejus; et confitemini memoriæ sanctitatis ejus. ⁶ Quoniam ira in indignatione ejus, et vita in voluntate ejus: ad vesperum demorabitur fletus, et ad matutinum lætitia. ⁷ Ego autem dixi in abundantia mea: Non movebor in æternum. ⁸ Domine, in voluntate tua præstitisti decori meo virtutem; avertisti faciem tuam a me, et factus sum conturbatus. ⁹ Ad te, Domine, clamabo, et ad Deum meum deprecabor. ¹⁰ Quæ utilitas in sanguine meo, dum descendo in corruptionem? numquid confitebitur tibi pulvis, aut annuntiabit veritatem tuam? ¹¹ Audivit Dominus, et misertus est mei; Dominus factus est adjutor meus. ³⁰ ¹ [In te, Domine, speravi; non confundar in æternum: in justitia tua libera me. ² ³ Inclina ad me aurem tuam; accelera ut eruas me. Esto mihi in Deum protectorem, et in domum refugii, ut salvum me facias: ⁴ quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu; et propter nomen tuum deduces me et enutries me. ⁵ Educes me de laqueo hoc quem absconderunt mihi, quoniam tu es protector meus. ⁶ In manus tuas commendo spiritum meum; redemisti me, Domine Deus veritatis. ⁷ Odisti observantes vanitates supervacue; ego autem in Domino speravi. ⁸ Exsultabo, et lætabor in misericordia tua, quoniam respexisti humilitatem meam; salvasti de necessitatibus animam meam. ⁹ Nec conclusisti me in manibus inimici: statuisti in loco spatioso pedes meos. ¹⁰ Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; conturbatus est in ira oculus meus, anima mea, et venter meus. ¹¹ Quoniam defecit in dolore vita mea, et anni mei in gemitibus. Infirmata est in paupertate virtus mea, et ossa mea conturbata sunt. ¹² Super omnes inimicos meos factus sum opprobrium, et vicinis meis valde, et timor notis meis; qui videbant me foras fugerunt a me. ³¹ ¹ [Beati quorum remissæ sunt iniquitates, et quorum tecta sunt peccata. ² Beatus vir cui non imputavit Dominus peccatum, nec est in spiritu ejus dolus. ³ Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, dum clamarem tota die. ⁴ Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua, conversus sum in ærumna mea, dum configitur spina. ⁵ Delictum meum cognitum tibi feci, et injustitiam meam non abscondi. Dixi: Confitebor adversum me injustitiam meam Domino; et tu remisisti impietatem peccati mei. ⁶ Pro hac orabit ad te omnis sanctus in tempore opportuno. Verumtamen in diluvio aquarum multarum, ad eum non approximabunt. ⁷ Tu es refugium meum a tribulatione quæ circumdedit me; exsultatio mea, erue me a circumdantibus me. ⁸ Intellectum tibi dabo, et instruam te in via hac qua gradieris; firmabo super te oculos meos. ⁹ Nolite fieri sicut equus et mulus, quibus non est intellectus. In camo et freno maxillas eorum constringe, qui non approximant ad te. ¹⁰ Multa flagella peccatoris; sperantem autem in Domino misericordia circumdabit. ¹¹ Lætamini in Domino, et exsultate, justi; et gloriamini, omnes recti corde.] ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ³² ¹ [Exsultate, justi, in Domino; rectos decet collaudatio. ² Confitemini Domino in cithara; in psalterio decem chordarum psallite illi. ³ Cantate ei canticum novum; bene psallite ei in vociferatione. ⁴ Quia rectum est verbum Domini, et omnia opera ejus in fide. ⁵ Diligit misericordiam et judicium; misericordia Domini plena est terra. ⁶ Verbo Domini cæli firmati sunt, et spiritu oris ejus omnis virtus eorum. ⁷ Congregans sicut in utre aquas maris; ponens in thesauris abyssos. ⁸ Timeat Dominum omnis terra; ab eo autem commoveantur omnes inhabitantes orbem. ⁹ Quoniam ipse dixit, et facta sunt; ipse mandavit et creata sunt. ¹⁰ Dominus dissipat consilia gentium; reprobat autem cogitationes populorum, et reprobat consilia principum. ¹¹ Consilium autem Domini in æternum manet; cogitationes cordis ejus in generatione et generationem. ³³ ¹ [Benedicam Dominum in omni tempore; semper laus ejus in ore meo. ² ³ In Domino laudabitur anima mea: audiant mansueti, et lætentur. ⁴ Magnificate Dominum mecum, et exaltemus nomen ejus in idipsum. ⁵ Exquisivi Dominum, et exaudivit me; et ex omnibus tribulationibus meis eripuit me. ⁶ Accedite ad eum, et illuminamini; et facies vestræ non confundentur. ⁷ Iste pauper clamavit, et Dominus exaudivit eum, et de omnibus tribulationibus ejus salvavit eum. ⁸ Immittet angelus Domini in circuitu timentium eum, et eripiet eos. ⁹ Gustate et videte quoniam suavis est Dominus; beatus vir qui sperat in eo. ¹⁰ Timete Dominum, omnes sancti ejus, quoniam non est inopia timentibus eum. ¹¹ Divites eguerunt, et esurierunt; inquirentes autem Dominum non minuentur omni bono. ¹² Venite, filii; audite me: timorem Domini docebo vos. ¹³ Quis est homo qui vult vitam; diligit dies videre bonos? ¹⁴ Prohibe linguam tuam a malo, et labia tua ne loquantur dolum. ¹⁵ Diverte a malo, et fac bonum; inquire pacem, et persequere eam. ¹⁶ Oculi Domini super justos, et aures ejus in preces eorum. ¹⁷ Vultus autem Domini super facientes mala, ut perdat de terra memoriam eorum. ¹⁸ Clamaverunt justi, et Dominus exaudivit eos; et ex omnibus tribulationibus eorum liberavit eos. ¹⁹ Juxta est Dominus iis qui tribulato sunt corde, et humiles spiritu salvabit. ²⁰ Multæ tribulationes justorum; et de omnibus his liberabit eos Dominus. ²¹ Custodit Dominus omnia ossa eorum: unum ex his non conteretur. ²² Mors peccatorum pessima; et qui oderunt justum delinquent. ³⁴ ¹ [Judica, Domine, nocentes me; expugna impugnantes me. ² Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi. ³ Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic animæ meæ: Salus tua ego sum. ⁴ Confundantur et revereantur quærentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala. ⁵ Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos. ⁶ Fiat via illorum tenebræ et lubricum, et angelus Domini persequens eos. ⁷ Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam. ⁸ Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum. ⁹ Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo. ¹⁰ Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? eripiens inopem de manu fortiorum ejus; egenum et pauperem a diripientibus eum. ¹¹ Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me. ¹² Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animæ meæ. ¹³ Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur. ¹⁴ Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam; quasi lugens et contristatus sic humiliabar. ¹⁵ Et adversum me lætati sunt, et convenerunt; congregata sunt super me flagella, et ignoravi. ¹⁶ Dissipati sunt, nec compuncti; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione; frenduerunt super me dentibus suis. ¹⁷ Domine, quando respicies? Restitue animam meam a malignitate eorum; a leonibus unicam meam. ¹⁸ Confitebor tibi in ecclesia magna; in populo gravi laudabo te. ¹⁹ Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis. ²⁰ Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant. ²¹ Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: Euge, euge! viderunt oculi nostri. ²² Vidisti, Domine: ne sileas; Domine, ne discedas a me. ³⁵ ¹ [Dixit injustus ut delinquat in semetipso: non est timor Dei ante oculos ejus. ² ³ Quoniam dolose egit in conspectu ejus, ut inveniatur iniquitas ejus ad odium. ⁴ Verba oris ejus iniquitas, et dolus; noluit intelligere ut bene ageret. ⁵ Iniquitatem meditatus est in cubili suo; astitit omni viæ non bonæ: malitiam autem non odivit. ⁶ Domine, in cælo misericordia tua, et veritas tua usque ad nubes. ⁷ Justitia tua sicut montes Dei; judicia tua abyssus multa. Homines et jumenta salvabis, Domine, ⁸ quemadmodum multiplicasti misericordiam tuam, Deus. Filii autem hominum in tegmine alarum tuarum sperabunt. ⁹ Inebriabuntur ab ubertate domus tuæ, et torrente voluptatis tuæ potabis eos: ¹⁰ quoniam apud te est fons vitæ, et in lumine tuo videbimus lumen. ¹¹ Prætende misericordiam tuam scientibus te, et justitiam tuam his qui recto sunt corde. ¹² Non veniat mihi pes superbiæ, et manus peccatoris non moveat me. ¹³ Ibi ceciderunt qui operantur iniquitatem; expulsi sunt, nec potuerunt stare.] ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ³⁶ ¹ [Noli æmulari in malignantibus, neque zelaveris facientes iniquitatem: ² quoniam tamquam fœnum velociter arescent, et quemadmodum olera herbarum cito decident. ³ Spera in Domino, et fac bonitatem; et inhabita terram, et pasceris in divitiis ejus. ⁴ Delectare in Domino, et dabit tibi petitiones cordis tui. ⁵ Revela Domino viam tuam, et spera in eo, et ipse faciet. ⁶ Et educet quasi lumen justitiam tuam, et judicium tuum tamquam meridiem. ⁷ Subditus esto Domino, et ora eum. Noli æmulari in eo qui prosperatur in via sua; in homine faciente injustitias. ⁸ Desine ab ira, et derelinque furorem; noli æmulari ut maligneris. ⁹ Quoniam qui malignantur exterminabuntur; sustinentes autem Dominum, ipsi hæreditabunt terram. ¹⁰ Et adhuc pusillum, et non erit peccator; et quæres locum ejus, et non invenies. ¹¹ Mansueti autem hæreditabunt terram, et delectabuntur in multitudine pacis. ¹² Observabit peccator justum, et stridebit super eum dentibus suis. ³⁷ ¹ [Domine, ne in furore tuo arguas me, neque in ira tua corripias me: ² ³ quoniam sagittæ tuæ infixæ sunt mihi, et confirmasti super me manum tuam. ⁴ Non est sanitas in carne mea, a facie iræ tuæ; non est pax ossibus meis, a facie peccatorum meorum: ⁵ quoniam iniquitates meæ supergressæ sunt caput meum, et sicut onus grave gravatæ sunt super me. ⁶ Putruerunt et corruptæ sunt cicatrices meæ, a facie insipientiæ meæ. ⁷ Miser factus sum et curvatus sum usque in finem; tota die contristatus ingrediebar. ⁸ Quoniam lumbi mei impleti sunt illusionibus, et non est sanitas in carne mea. ⁹ Afflictus sum, et humiliatus sum nimis; rugiebam a gemitu cordis mei. ¹⁰ Domine, ante te omne desiderium meum, et gemitus meus a te non est absconditus. ¹¹ Cor meum conturbatum est; dereliquit me virtus mea, et lumen oculorum meorum, et ipsum non est mecum. ¹² Amici mei et proximi mei adversum me appropinquaverunt, et steterunt; et qui juxta me erant, de longe steterunt: et vim faciebant qui quærebant animam meam. ¹³ Et qui inquirebant mala mihi, locuti sunt vanitates, et dolos tota die meditabantur. ¹⁴ Ego autem, tamquam surdus, non audiebam; et sicut mutus non aperiens os suum. ¹⁵ Et factus sum sicut homo non audiens, et non habens in ore suo redargutiones. ¹⁶ Quoniam in te, Domine, speravi; tu exaudies me, Domine Deus meus. ¹⁷ Quia dixi: Nequando supergaudeant mihi inimici mei; et dum commoventur pedes mei, super me magna locuti sunt. ¹⁸ Quoniam ego in flagella paratus sum, et dolor meus in conspectu meo semper. ¹⁹ Quoniam iniquitatem meam annuntiabo, et cogitabo pro peccato meo. ²⁰ Inimici autem mei vivunt, et confirmati sunt super me: et multiplicati sunt qui oderunt me inique. ²¹ Qui retribuunt mala pro bonis detrahebant mihi, quoniam sequebar bonitatem. ²² Ne derelinquas me, Domine Deus meus; ne discesseris a me. ²³ Intende in adjutorium meum, Domine Deus salutis meæ.] ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ²⁹ ³⁰ ³¹ ³² ³³ ³⁴ ³⁵ ³⁶ ³⁷ ³⁸ ³⁹ ⁴⁰ ³⁸ ¹ [Dixi: Custodiam vias meas: ut non delinquam in lingua mea. Posui ori meo custodiam, cum consisteret peccator adversum me. ² ³ Obmutui, et humiliatus sum, et silui a bonis; et dolor meus renovatus est. ⁴ Concaluit cor meum intra me; et in meditatione mea exardescet ignis. ⁵ Locutus sum in lingua mea: Notum fac mihi, Domine, finem meum, et numerum dierum meorum quis est, ut sciam quid desit mihi. ⁶ Ecce mensurabiles posuisti dies meos, et substantia mea tamquam nihilum ante te. Verumtamen universa vanitas, omnis homo vivens. ⁷ Verumtamen in imagine pertransit homo; sed et frustra conturbatur: thesaurizat, et ignorat cui congregabit ea. ⁸ Et nunc quæ est exspectatio mea: nonne Dominus? et substantia mea apud te est. ⁹ Ab omnibus iniquitatibus meis erue me: opprobrium insipienti dedisti me. ¹⁰ Obmutui, et non aperui os meum, quoniam tu fecisti; ¹¹ amove a me plagas tuas. ¹² A fortitudine manus tuæ ego defeci in increpationibus: propter iniquitatem corripuisti hominem. Et tabescere fecisti sicut araneam animam ejus: verumtamen vane conturbatur omnis homo. ¹³ Exaudi orationem meam, Domine, et deprecationem meam; auribus percipe lacrimas meas. Ne sileas, quoniam advena ego sum apud te, et peregrinus sicut omnes patres mei. ¹⁴ Remitte mihi, ut refrigerer priusquam abeam et amplius non ero.] ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ³⁹ ¹ [Exspectans exspectavi Dominum, et intendit mihi. ² ³ Et exaudivit preces meas, et eduxit me de lacu miseriæ et de luto fæcis. Et statuit super petram pedes meos, et direxit gressus meos. ⁴ Et immisit in os meum canticum novum, carmen Deo nostro. Videbunt multi, et timebunt, et sperabunt in Domino. ⁵ Beatus vir cujus est nomen Domini spes ejus, et non respexit in vanitates et insanias falsas. ⁶ Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua; et cogitationibus tuis non est qui similis sit tibi. Annuntiavi et locutus sum: multiplicati sunt super numerum. ⁷ Sacrificium et oblationem noluisti; aures autem perfecisti mihi. Holocaustum et pro peccato non postulasti; ⁸ tunc dixi: Ecce venio. In capite libri scriptum est de me, ⁹ ut facerem voluntatem tuam. Deus meus, volui, et legem tuam in medio cordis mei. ¹⁰ Annuntiavi justitiam tuam in ecclesia magna; ecce labia mea non prohibebo: Domine, tu scisti. ¹¹ Justitiam tuam non abscondi in corde meo; veritatem tuam et salutare tuum dixi; non abscondi misericordiam tuam et veritatem tuam a concilio multo. ¹² Tu autem, Domine, ne longe facias miserationes tuas a me; misericordia tua et veritas tua semper susceperunt me. ¹³ Quoniam circumdederunt me mala quorum non est numerus; comprehenderunt me iniquitates meæ, et non potui ut viderem. Multiplicatæ sunt super capillos capitis mei, et cor meum dereliquit me. ⁴⁰ ¹ [Beatus qui intelligit super egenum et pauperem: in die mala liberabit eum Dominus. ² ³ Dominus conservet eum, et vivificet eum, et beatum faciat eum in terra, et non tradat eum in animam inimicorum ejus. ⁴ Dominus opem ferat illi super lectum doloris ejus; universum stratum ejus versasti in infirmitate ejus. ⁵ Ego dixi: Domine, miserere mei; sana animam meam, quia peccavi tibi. ⁶ Inimici mei dixerunt mala mihi: Quando morietur, et peribit nomen ejus? ⁷ Et si ingrediebatur ut videret, vana loquebatur; cor ejus congregavit iniquitatem sibi. Egrediebatur foras et loquebatur. ⁸ In idipsum adversum me susurrabant omnes inimici mei; adversum me cogitabant mala mihi. ⁹ Verbum iniquum constituerunt adversum me: Numquid qui dormit non adjiciet ut resurgat? ¹⁰ Etenim homo pacis meæ in quo speravi, qui edebat panes meos, magnificavit super me supplantationem. ¹¹ Tu autem, Domine, miserere mei, et resuscita me; et retribuam eis. ¹² In hoc cognovi quoniam voluisti me, quoniam non gaudebit inimicus meus super me. ¹³ Me autem propter innocentiam suscepisti; et confirmasti me in conspectu tuo in æternum. ¹⁴ Benedictus Dominus Deus Israël a sæculo et usque in sæculum. Fiat, fiat.] ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ⁴¹ ¹ [Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, ita desiderat anima mea ad te, Deus. ² ³ Sitivit anima mea ad Deum fortem, vivum; quando veniam, et apparebo ante faciem Dei? ⁴ Fuerunt mihi lacrimæ meæ panes die ac nocte, dum dicitur mihi quotidie: Ubi est Deus tuus? ⁵ Hæc recordatus sum, et effudi in me animam meam, quoniam transibo in locum tabernaculi admirabilis, usque ad domum Dei, in voce exsultationis et confessionis, sonus epulantis. ⁶ Quare tristis es, anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, ⁷ et Deus meus. Ad meipsum anima mea conturbata est: propterea memor ero tui de terra Jordanis et Hermoniim a monte modico. ⁸ Abyssus abyssum invocat, in voce cataractarum tuarum; omnia excelsa tua, et fluctus tui super me transierunt. ⁹ In die mandavit Dominus misericordiam suam, et nocte canticum ejus; apud me oratio Deo vitæ meæ. ¹⁰ Dicam Deo: Susceptor meus es; quare oblitus es mei? et quare contristatus incedo, dum affligit me inimicus? ¹¹ Dum confringuntur ossa mea, exprobraverunt mihi qui tribulant me inimici mei, dum dicunt mihi per singulos dies: Ubi est Deus tuus? ¹² Quare tristis es, anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, et Deus meus.] ¹³ ⁴² ¹ Psalmus David. [Judica me, Deus, et discerne causam meam de gente non sancta: ab homine iniquo et doloso erue me. ² Quia tu es, Deus, fortitudo mea: quare me repulisti? et quare tristis incedo, dum affligit me inimicus? ³ Emitte lucem tuam et veritatem tuam: ipsa me deduxerunt, et adduxerunt in montem sanctum tuum, et in tabernacula tua. ⁴ Et introibo ad altare Dei, ad Deum qui lætificat juventutem meam. Confitebor tibi in cithara, Deus, Deus meus. ⁵ Quare tristis es, anima mea? et quare conturbas me? Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, salutare vultus mei, et Deus meus.] ⁶ ⁷ ⁸ ⁹ ¹⁰ ¹¹ ⁴³ ¹ [Deus, auribus nostris audivimus, patres nostri annuntiaverunt nobis, opus quod operatus es in diebus eorum, et in diebus antiquis. ² ³ Manus tua gentes disperdidit, et plantasti eos; afflixisti populos, et expulisti eos. ⁴ Nec enim in gladio suo possederunt terram, et brachium eorum non salvavit eos: sed dextera tua et brachium tuum, et illuminatio vultus tui, quoniam complacuisti in eis. ⁵ Tu es ipse rex meus et Deus meus, qui mandas salutes Jacob. ⁴⁴ ¹ [Eructavit cor meum verbum bonum: dico ego opera mea regi. Lingua mea calamus scribæ velociter scribentis. ² ³ Speciosus forma præ filiis hominum, diffusa est gratia in labiis tuis: propterea benedixit te Deus in æternum. ⁴ Accingere gladio tuo super femur tuum, potentissime. ⁵ Specie tua et pulchritudine tua intende, prospere procede, et regna, propter veritatem, et mansuetudinem, et justitiam; et deducet te mirabiliter dextera tua. ⁶ Sagittæ tuæ acutæ: populi sub te cadent, in corda inimicorum regis. ⁷ Sedes tua, Deus, in sæculum sæculi; virga directionis virga regni tui. ⁸ Dilexisti justitiam, et odisti iniquitatem; propterea unxit te Deus, Deus tuus, oleo lætitiæ, præ consortibus tuis. ⁹ Myrrha, et gutta, et casia a vestimentis tuis, a domibus eburneis; ex quibus delectaverunt te ¹⁰ filiæ regum in honore tuo. Astitit regina a dextris tuis in vestitu deaurato, circumdata varietate. ¹¹ Audi, filia, et vide, et inclina aurem tuam; et obliviscere populum tuum, et domum patris tui. ¹² Et concupiscet rex decorem tuum, quoniam ipse est Dominus Deus tuus, et adorabunt eum. ¹³ Et filiæ Tyri in muneribus vultum tuum deprecabuntur; omnes divites plebis. ¹⁴ Omnis gloria ejus filiæ regis ab intus, in fimbriis aureis, ¹⁵ circumamicta varietatibus. Adducentur regi virgines post eam; proximæ ejus afferentur tibi. ¹⁶ Afferentur in lætitia et exsultatione; adducentur in templum regis. ¹⁷ Pro patribus tuis nati sunt tibi filii; constitues eos principes super omnem terram. ¹⁸ Memores erunt nominis tui in omni generatione et generationem: propterea populi confitebuntur tibi in æternum, et in sæculum sæculi.] ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ⁴⁵ ¹ [Deus noster refugium et virtus; adjutor in tribulationibus quæ invenerunt nos nimis. ² ³ Propterea non timebimus dum turbabitur terra, et transferentur montes in cor maris. ⁴ Sonuerunt, et turbatæ sunt aquæ eorum; conturbati sunt montes in fortitudine ejus. ⁵ Fluminis impetus lætificat civitatem Dei: sanctificavit tabernaculum suum Altissimus. ⁶ Deus in medio ejus, non commovebitur; adjuvabit eam Deus mane diluculo. ⁷ Conturbatæ sunt gentes, et inclinata sunt regna: dedit vocem suam, mota est terra. ⁸ Dominus virtutum nobiscum; susceptor noster Deus Jacob. ⁹ Venite, et videte opera Domini, quæ posuit prodigia super terram, ¹⁰ auferens bella usque ad finem terræ. Arcum conteret, et confringet arma, et scuta comburet igni. ¹¹ Vacate, et videte quoniam ego sum Deus; exaltabor in gentibus, et exaltabor in terra. ¹² Dominus virtutum nobiscum; susceptor noster Deus Jacob.] ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ⁴⁶ ¹ [Omnes gentes, plaudite manibus; jubilate Deo in voce exsultationis: ² ³ quoniam Dominus excelsus, terribilis, rex magnus super omnem terram. ⁴ Subjecit populos nobis, et gentes sub pedibus nostris. ⁵ Elegit nobis hæreditatem suam; speciem Jacob quam dilexit. ⁶ Ascendit Deus in jubilo, et Dominus in voce tubæ. ⁷ Psallite Deo nostro, psallite; psallite regi nostro, psallite: ⁸ quoniam rex omnis terræ Deus, psallite sapienter. ⁹ Regnabit Deus super gentes; Deus sedet super sedem sanctam suam. ¹⁰ Principes populorum congregati sunt cum Deo Abraham, quoniam dii fortes terræ vehementer elevati sunt.] ¹¹ ⁴⁷ ¹ [Magnus Dominus et laudabilis nimis, in civitate Dei nostri, in monte sancto ejus. ² ³ Fundatur exsultatione universæ terræ mons Sion; latera aquilonis, civitas regis magni. ⁴ Deus in domibus ejus cognoscetur cum suscipiet eam. ⁵ Quoniam ecce reges terræ congregati sunt; convenerunt in unum. ⁶ Ipsi videntes, sic admirati sunt, conturbati sunt, commoti sunt. ⁷ Tremor apprehendit eos; ibi dolores ut parturientis: ⁸ in spiritu vehementi conteres naves Tharsis. ⁹ Sicut audivimus, sic vidimus, in civitate Domini virtutum, in civitate Dei nostri: Deus fundavit eam in æternum. ⁴⁸ ¹ [Audite hæc, omnes gentes; auribus percipite, omnes qui habitatis orbem: ² ³ quique terrigenæ et filii hominum, simul in unum dives et pauper. ⁴ Os meum loquetur sapientiam, et meditatio cordis mei prudentiam. ⁵ Inclinabo in parabolam aurem meam; aperiam in psalterio propositionem meam. ⁶ Cur timebo in die mala? iniquitas calcanei mei circumdabit me. ⁷ Qui confidunt in virtute sua, et in multitudine divitiarum suarum, gloriantur. ⁸ Frater non redimit, redimet homo: non dabit Deo placationem suam, ⁹ et pretium redemptionis animæ suæ. Et laborabit in æternum; ¹⁰ et vivet adhuc in finem. ¹¹ Non videbit interitum, cum viderit sapientes morientes: simul insipiens et stultus peribunt. Et relinquent alienis divitias suas, ¹² et sepulchra eorum domus illorum in æternum; tabernacula eorum in progenie et progenie: vocaverunt nomina sua in terris suis. ¹³ Et homo, cum in honore esset, non intellexit. Comparatus est jumentis insipientibus, et similis factus est illis. ¹⁴ Hæc via illorum scandalum ipsis; et postea in ore suo complacebunt. ⁴⁹ ¹ [Deus deorum Dominus locutus est, et vocavit terram a solis ortu usque ad occasum. ² Ex Sion species decoris ejus: ³ Deus manifeste veniet; Deus noster, et non silebit. Ignis in conspectu ejus exardescet; et in circuitu ejus tempestas valida. ⁴ Advocabit cælum desursum, et terram, discernere populum suum. ⁵ Congregate illi sanctos ejus, qui ordinant testamentum ejus super sacrificia. ⁶ Et annuntiabunt cæli justitiam ejus, quoniam Deus judex est. ⁷ Audi, populus meus, et loquar; Israël, et testificabor tibi: Deus, Deus tuus ego sum. ⁸ Non in sacrificiis tuis arguam te; holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper. ⁹ Non accipiam de domo tua vitulos, neque de gregibus tuis hircos: ¹⁰ quoniam meæ sunt omnes feræ silvarum, jumenta in montibus, et boves. ¹¹ Cognovi omnia volatilia cæli, et pulchritudo agri mecum est. ¹² Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terræ et plenitudo ejus. ¹³ Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo? ¹⁴ Immola Deo sacrificium laudis, et redde Altissimo vota tua. ¹⁵ Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me. ¹⁶ Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras justitias meas? et assumis testamentum meum per os tuum? ¹⁷ Tu vero odisti disciplinam, et projecisti sermones meos retrorsum. ¹⁸ Si videbas furem, currebas cum eo; et cum adulteris portionem tuam ponebas. ¹⁹ Os tuum abundavit malitia, et lingua tua concinnabat dolos. ²⁰ Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuæ ponebas scandalum. ⁵⁰ ¹ [Miserere mei, Deus, secundum magnam misericordiam tuam; et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam. ² ³ ⁴ Amplius lava me ab iniquitate mea, et a peccato meo munda me. ⁵ Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, et peccatum meum contra me est semper. ⁶ Tibi soli peccavi, et malum coram te feci; ut justificeris in sermonibus tuis, et vincas cum judicaris. ⁷ Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum, et in peccatis concepit me mater mea. ⁸ Ecce enim veritatem dilexisti; incerta et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi. ⁹ Asperges me hyssopo, et mundabor; lavabis me, et super nivem dealbabor. ¹⁰ Auditui meo dabis gaudium et lætitiam, et exsultabunt ossa humiliata. ¹¹ Averte faciem tuam a peccatis meis, et omnes iniquitates meas dele. ¹² Cor mundum crea in me, Deus, et spiritum rectum innova in visceribus meis. ¹³ Ne projicias me a facie tua, et spiritum sanctum tuum ne auferas a me. ¹⁴ Redde mihi lætitiam salutaris tui, et spiritu principali confirma me. ¹⁵ Docebo iniquos vias tuas, et impii ad te convertentur. ¹⁶ Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meæ, et exsultabit lingua mea justitiam tuam. ¹⁷ Domine, labia mea aperies, et os meum annuntiabit laudem tuam. ¹⁸ Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique; holocaustis non delectaberis. ¹⁹ Sacrificium Deo spiritus contribulatus; cor contritum et humiliatum, Deus, non despicies. ²⁰ Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, ut ædificentur muri Jerusalem. ²¹ Tunc acceptabis sacrificium justitiæ, oblationes et holocausta; tunc imponent super altare tuum vitulos.] ²² ²³ ⁵¹ ¹ [Quid gloriaris in malitia, qui potens es in iniquitate? ² ³ ⁴ Tota die injustitiam cogitavit lingua tua; sicut novacula acuta fecisti dolum. ⁵ Dilexisti malitiam super benignitatem; iniquitatem magis quam loqui æquitatem. ⁶ Dilexisti omnia verba præcipitationis; lingua dolosa. ⁷ Propterea Deus destruet te in finem; evellet te, et emigrabit te de tabernaculo tuo, et radicem tuam de terra viventium. ⁸ Videbunt justi, et timebunt; et super eum ridebunt, et dicent: ⁹ Ecce homo qui non posuit Deum adjutorem suum; sed speravit in multitudine divitiarum suarum, et prævaluit in vanitate sua. ¹⁰ Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei; speravi in misericordia Dei, in æternum et in sæculum sæculi. ¹¹ Confitebor tibi in sæculum, quia fecisti; et exspectabo nomen tuum, quoniam bonum est in conspectu sanctorum tuorum.] ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ⁵² ¹ [Dixit insipiens in corde suo: Non est Deus. ² Corrupti sunt, et abominabiles facti sunt in iniquitatibus; non est qui faciat bonum. ³ Deus de cælo prospexit super filios hominum, ut videat si est intelligens, aut requirens Deum. ⁴ Omnes declinaverunt; simul inutiles facti sunt: non est qui faciat bonum, non est usque ad unum. ⁵ Nonne scient omnes qui operantur iniquitatem, qui devorant plebem meam ut cibum panis? ⁶ Deum non invocaverunt; illic trepidaverunt timore, ubi non erat timor. Quoniam Deus dissipavit ossa eorum qui hominibus placent: confusi sunt, quoniam Deus sprevit eos. ⁷ Quis dabit ex Sion salutare Israël? cum converterit Deus captivitatem plebis suæ, exsultabit Jacob, et lætabitur Israël.] ⁸ ⁹ ⁵³ ¹ [Deus, in nomine tuo salvum me fac, et in virtute tua judica me. ² ³ ⁴ Deus, exaudi orationem meam; auribus percipe verba oris mei. ⁵ Quoniam alieni insurrexerunt adversum me, et fortes quæsierunt animam meam, et non proposuerunt Deum ante conspectum suum. ⁶ Ecce enim Deus adjuvat me, et Dominus susceptor est animæ meæ. ⁵⁴ ¹ [Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam: ² ³ intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum ⁴ a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi. ⁵ Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me. ⁶ Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ. ⁷ Et dixi: Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam? ⁵⁵ ¹ [Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo; tota die impugnans, tribulavit me. ² ³ Conculcaverunt me inimici mei tota die, quoniam multi bellantes adversum me. ⁴ Ab altitudine diei timebo: ego vero in te sperabo. ⁵ In Deo laudabo sermones meos; in Deo speravi: non timebo quid faciat mihi caro. ⁶ Tota die verba mea execrabantur; adversum me omnes cogitationes eorum in malum. ⁷ Inhabitabunt, et abscondent; ipsi calcaneum meum observabunt. Sicut sustinuerunt animam meam, ⁸ pro nihilo salvos facies illos; in ira populos confringes. ⁹ Deus, vitam meam annuntiavi tibi; posuisti lacrimas meas in conspectu tuo, sicut et in promissione tua: ¹⁰ tunc convertentur inimici mei retrorsum. In quacumque die invocavero te, ecce cognovi quoniam Deus meus es. ¹¹ In Deo laudabo verbum; in Domino laudabo sermonem. In Deo speravi: non timebo quid faciat mihi homo. ¹² In me sunt, Deus, vota tua, quæ reddam, laudationes tibi: ¹³ quoniam eripuisti animam meam de morte, et pedes meos de lapsu, ut placeam coram Deo in lumine viventium.] ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ⁵⁶ ¹ [Miserere mei, Deus, miserere mei, quoniam in te confidit anima mea. Et in umbra alarum tuarum sperabo, donec transeat iniquitas. ² ³ Clamabo ad Deum altissimum, Deum qui benefecit mihi. ⁴ Misit de cælo, et liberavit me; dedit in opprobrium conculcantes me. Misit Deus misericordiam suam et veritatem suam, ⁵ et eripuit animam meam de medio catulorum leonum. Dormivi conturbatus. Filii hominum dentes eorum arma et sagittæ, et lingua eorum gladius acutus. ⁶ Exaltare super cælos, Deus, et in omnem terram gloria tua. ⁷ Laqueum paraverunt pedibus meis, et incurvaverunt animam meam. Foderunt ante faciem meam foveam, et inciderunt in eam. ⁸ Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; cantabo, et psalmum dicam. ⁹ Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara: exsurgam diluculo. ¹⁰ Confitebor tibi in populis, Domine, et psalmum dicam tibi in gentibus: ¹¹ quoniam magnificata est usque ad cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua. ¹² Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua.] ¹³ ⁵⁷ ¹ [Si vere utique justitiam loquimini, recta judicate, filii hominum. ² ³ Etenim in corde iniquitates operamini; in terra injustitias manus vestræ concinnant. ⁴ Alienati sunt peccatores a vulva; erraverunt ab utero: locuti sunt falsa. ⁵ Furor illis secundum similitudinem serpentis, sicut aspidis surdæ et obturantis aures suas, ⁶ quæ non exaudiet vocem incantantium, et venefici incantantis sapienter. ⁷ Deus conteret dentes eorum in ore ipsorum; molas leonum confringet Dominus. ⁸ Ad nihilum devenient tamquam aqua decurrens; intendit arcum suum donec infirmentur. ⁹ Sicut cera quæ fluit auferentur; supercecidit ignis, et non viderunt solem. ¹⁰ Priusquam intelligerent spinæ vestræ rhamnum, sicut viventes sic in ira absorbet eos. ¹¹ Lætabitur justus cum viderit vindictam; manus suas lavabit in sanguine peccatoris. ⁵⁸ ¹ [Eripe me de inimicis meis, Deus meus, et ab insurgentibus in me libera me. ² ³ Eripe me de operantibus iniquitatem, et de viris sanguinum salva me. ⁴ Quia ecce ceperunt animam meam; irruerunt in me fortes. ⁵ Neque iniquitas mea, neque peccatum meum, Domine; sine iniquitate cucurri, et direxi. ⁶ Exsurge in occursum meum, et vide: et tu, Domine Deus virtutum, Deus Israël, intende ad visitandas omnes gentes: non miserearis omnibus qui operantur iniquitatem. ⁷ Convertentur ad vesperam, et famem patientur ut canes: et circuibunt civitatem. ⁸ Ecce loquentur in ore suo, et gladius in labiis eorum: quoniam quis audivit? ⁹ Et tu, Domine, deridebis eos; ad nihilum deduces omnes gentes. ¹⁰ Fortitudinem meam ad te custodiam, quia, Deus, susceptor meus es: ¹¹ Deus meus misericordia ejus præveniet me. ⁵⁹ ¹ [Deus, repulisti nos, et destruxisti nos; iratus es, et misertus es nobis. ² ³ ⁴ Commovisti terram, et conturbasti eam; sana contritiones ejus, quia commota est. ⁵ Ostendisti populo tuo dura; potasti nos vino compunctionis. ⁶ Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus; ut liberentur dilecti tui. ⁷ Salvum fac dextera tua, et exaudi me. ⁸ Deus locutus est in sancto suo: lætabor, et partibor Sichimam; et convallem tabernaculorum metibor. ⁹ Meus est Galaad, et meus est Manasses; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus; ¹⁰ Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ subditi sunt. ¹¹ Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam? ¹² nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris? ¹³ Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis. ¹⁴ In Deo faciemus virtutem; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.] ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ⁶⁰ ¹ [Exaudi, Deus, deprecationem meam; intende orationi meæ. ² ³ A finibus terræ ad te clamavi, dum anxiaretur cor meum; in petra exaltasti me. Deduxisti me, ⁴ quia factus es spes mea: turris fortitudinis a facie inimici. ⁵ Inhabitabo in tabernaculo tuo in sæcula; protegar in velamento alarum tuarum. ⁶ Quoniam tu, Deus meus, exaudisti orationem meam; dedisti hæreditatem timentibus nomen tuum. ⁷ Dies super dies regis adjicies; annos ejus usque in diem generationis et generationis. ⁸ Permanet in æternum in conspectu Dei: misericordiam et veritatem ejus quis requiret? ⁹ Sic psalmum dicam nomini tuo in sæculum sæculi, ut reddam vota mea de die in diem.] ¹⁰ ¹¹ ¹² ⁶¹ ¹ [Nonne Deo subjecta erit anima mea? ab ipso enim salutare meum. ² ³ Nam et ipse Deus meus et salutaris meus; susceptor meus, non movebor amplius. ⁴ Quousque irruitis in hominem? interficitis universi vos, tamquam parieti inclinato et maceriæ depulsæ. ⁵ Verumtamen pretium meum cogitaverunt repellere; cucurri in siti: ore suo benedicebant, et corde suo maledicebant. ⁶ Verumtamen Deo subjecta esto, anima mea, quoniam ab ipso patientia mea: ⁷ quia ipse Deus meus et salvator meus, adjutor meus, non emigrabo. ⁸ In Deo salutare meum et gloria mea; Deus auxilii mei, et spes mea in Deo est. ⁶² ¹ [Deus, Deus meus, ad te de luce vigilo. Sitivit in te anima mea; quam multipliciter tibi caro mea! ² ³ In terra deserta, et invia, et inaquosa, sic in sancto apparui tibi, ut viderem virtutem tuam et gloriam tuam. ⁴ Quoniam melior est misericordia tua super vitas, labia mea laudabunt te. ⁵ Sic benedicam te in vita mea, et in nomine tuo levabo manus meas. ⁶ Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, et labiis exsultationis laudabit os meum. ⁷ Si memor fui tui super stratum meum, in matutinis meditabor in te. ⁸ Quia fuisti adjutor meus, et in velamento alarum tuarum exsultabo. ⁹ Adhæsit anima mea post te; me suscepit dextera tua. ¹⁰ Ipsi vero in vanum quæsierunt animam meam: introibunt in inferiora terræ; ¹¹ tradentur in manus gladii: partes vulpium erunt. ¹² Rex vero lætabitur in Deo; laudabuntur omnes qui jurant in eo: quia obstructum est os loquentium iniqua.] ⁶³ ¹ [Exaudi, Deus, orationem meam cum deprecor; a timore inimici eripe animam meam. ² ³ Protexisti me a conventu malignantium, a multitudine operantium iniquitatem. ⁴ Quia exacuerunt ut gladium linguas suas; intenderunt arcum rem amaram, ⁵ ut sagittent in occultis immaculatum. ⁶ Subito sagittabunt eum, et non timebunt; firmaverunt sibi sermonem nequam. Narraverunt ut absconderent laqueos; dixerunt: Quis videbit eos? ⁷ Scrutati sunt iniquitates; defecerunt scrutantes scrutinio. Accedet homo ad cor altum, ⁸ et exaltabitur Deus. Sagittæ parvulorum factæ sunt plagæ eorum, ⁹ et infirmatæ sunt contra eos linguæ eorum. Conturbati sunt omnes qui videbant eos, ¹⁰ et timuit omnis homo. Et annuntiaverunt opera Dei, et facta ejus intellexerunt. ¹¹ Lætabitur justus in Domino, et sperabit in eo, et laudabuntur omnes recti corde.] ⁶⁴ ¹ [Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddetur votum in Jerusalem. ² ³ Exaudi orationem meam; ad te omnis caro veniet. ⁴ Verba iniquorum prævaluerunt super nos, et impietatibus nostris tu propitiaberis. ⁵ Beatus quem elegisti et assumpsisti: inhabitabit in atriis tuis. Replebimur in bonis domus tuæ; sanctum est templum tuum, ⁶ mirabile in æquitate. Exaudi nos, Deus, salutaris noster, spes omnium finium terræ, et in mari longe. ⁷ Præparans montes in virtute tua, accinctus potentia; ⁸ qui conturbas profundum maris, sonum fluctuum ejus. Turbabuntur gentes, ⁹ et timebunt qui habitant terminos a signis tuis; exitus matutini et vespere delectabis. ¹⁰ Visitasti terram, et inebriasti eam; multiplicasti locupletare eam. Flumen Dei repletum est aquis; parasti cibum illorum: quoniam ita est præparatio ejus. ⁶⁵ ¹ [Jubilate Deo, omnis terra; ² psalmum dicite nomini ejus; date gloriam laudi ejus. ³ Dicite Deo: Quam terribilia sunt opera tua, Domine! in multitudine virtutis tuæ mentientur tibi inimici tui. ⁴ Omnis terra adoret te, et psallat tibi; psalmum dicat nomini tuo. ⁵ Venite, et videte opera Dei: terribilis in consiliis super filios hominum. ⁶ Qui convertit mare in aridam; in flumine pertransibunt pede: ibi lætabimur in ipso. ⁷ Qui dominatur in virtute sua in æternum; oculi ejus super gentes respiciunt: qui exasperant non exaltentur in semetipsis. ⁸ Benedicite, gentes, Deum nostrum, et auditam facite vocem laudis ejus: ⁹ qui posuit animam meam ad vitam, et non dedit in commotionem pedes meos. ¹⁰ Quoniam probasti nos, Deus; igne nos examinasti, sicut examinatur argentum. ¹¹ Induxisti nos in laqueum; posuisti tribulationes in dorso nostro; ¹² imposuisti homines super capita nostra. Transivimus per ignem et aquam, et eduxisti nos in refrigerium. ¹³ Introibo in domum tuam in holocaustis; reddam tibi vota mea ⁶⁶ ¹ [Deus misereatur nostri, et benedicat nobis; illuminet vultum suum super nos, et misereatur nostri: ² ³ ut cognoscamus in terra viam tuam, in omnibus gentibus salutare tuum. ⁴ Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes. ⁵ Lætentur et exsultent gentes, quoniam judicas populos in æquitate, et gentes in terra dirigis. ⁶ Confiteantur tibi populi, Deus: confiteantur tibi populi omnes. ⁷ Terra dedit fructum suum: benedicat nos Deus, Deus noster! ⁸ Benedicat nos Deus, et metuant eum omnes fines terræ.] ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ⁶⁷ ¹ [Exsurgat Deus, et dissipentur inimici ejus; et fugiant qui oderunt eum a facie ejus. ² ³ Sicut deficit fumus, deficiant; sicut fluit cera a facie ignis, sic pereant peccatores a facie Dei. ⁴ Et justi epulentur, et exsultent in conspectu Dei, et delectentur in lætitia. ⁵ Cantate Deo; psalmum dicite nomini ejus: iter facite ei qui ascendit super occasum. Dominus nomen illi; exsultate in conspectu ejus. Turbabuntur a facie ejus, ⁶ patris orphanorum, et judicis viduarum; Deus in loco sancto suo. ⁷ Deus qui inhabitare facit unius moris in domo; qui educit vinctos in fortitudine, similiter eos qui exasperant, qui habitant in sepulchris. ⁶⁸ ¹ [Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam. ² ³ Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris, et tempestas demersit me. ⁴ Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum. ⁵ Multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei injuste; quæ non rapui, tunc exsolvebam. ⁶ Deus, tu scis insipientiam meam; et delicta mea a te non sunt abscondita. ⁷ Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum; non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël. ⁸ Quoniam propter te sustinui opprobrium; operuit confusio faciem meam. ⁹ Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meæ. ¹⁰ Quoniam zelus domus tuæ comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me. ¹¹ Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi. ¹² Et posui vestimentum meum cilicium; et factus sum illis in parabolam. ¹³ Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum. ¹⁴ Ego vero orationem meam ad te, Domine; tempus beneplaciti, Deus. In multitudine misericordiæ tuæ, exaudi me in veritate salutis tuæ. ¹⁵ Eripe me de luto, ut non infigar; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum. ¹⁶ Non me demergat tempestas aquæ, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum. ¹⁷ Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me. ¹⁸ Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; quoniam tribulor, velociter exaudi me. ¹⁹ Intende animæ meæ, et libera eam; propter inimicos meos, eripe me. ²⁰ Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam; ²¹ in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. Improperium exspectavit cor meum et miseriam: et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit; et qui consolaretur, et non inveni. ²² Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto. ²³ Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum. ²⁴ Obscurentur oculi eorum, ne videant, et dorsum eorum semper incurva. ²⁵ Effunde super eos iram tuam, et furor iræ tuæ comprehendat eos. ²⁶ Fiat habitatio eorum deserta, et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet. ²⁷ Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt. ²⁸ Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, et non intrent in justitiam tuam. ²⁹ Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur. ³⁰ Ego sum pauper et dolens; salus tua, Deus, suscepit me. ³¹ Laudabo nomen Dei cum cantico, et magnificabo eum in laude: ³² et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas. ³³ Videant pauperes, et lætentur; quærite Deum, et vivet anima vestra: ³⁴ quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit. ³⁵ Laudent illum cæli et terra; mare, et omnia reptilia in eis. ⁶⁹ ¹ [Deus, in adjutorium meum intende; Domine, ad adjuvandum me festina. ² ³ Confundantur, et revereantur, qui quærunt animam meam. ⁴ Avertantur retrorsum, et erubescant, qui volunt mihi mala; avertantur statim erubescentes qui dicunt mihi: Euge, euge! ⁵ Exsultent et lætentur in te omnes qui quærunt te; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui diligunt salutare tuum. ⁶ Ego vero egenus et pauper sum; Deus, adjuva me. Adjutor meus et liberator meus es tu; Domine, ne moreris.] ⁷ ⁸ ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ²⁹ ³⁰ ³¹ ³² ³³ ³⁴ ³⁵ ³⁶ ⁷⁰ ¹ Psalmus David, filiorum Jonadab, et priorum captivorum. [In te, Domine, speravi; non confundar in æternum. ² In justitia tua libera me, et eripe me: inclina ad me aurem tuam, et salva me. ³ Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias: quoniam firmamentum meum et refugium meum es tu. ⁴ Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis, et iniqui: ⁵ quoniam tu es patientia mea, Domine; Domine, spes mea a juventute mea. ⁷¹ ¹ [Deus, judicium tuum regi da, et justitiam tuam filio regis; ² (1b) judicare populum tuum in justitia, et pauperes tuos in judicio. ³ Suscipiant montes pacem populo, et colles justitiam. ⁴ Judicabit pauperes populi, et salvos faciet filios pauperum, et humiliabit calumniatorem. ⁵ Et permanebit cum sole, et ante lunam, in generatione et generationem. ⁶ Descendet sicut pluvia in vellus, et sicut stillicidia stillantia super terram. ⁷ Orietur in diebus ejus justitia, et abundantia pacis, donec auferatur luna. ⁸ Et dominabitur a mari usque ad mare, et a flumine usque ad terminos orbis terrarum. ⁹ Coram illo procident Æthiopes, et inimici ejus terram lingent. ¹⁰ Reges Tharsis et insulæ munera offerent; reges Arabum et Saba dona adducent: ¹¹ et adorabunt eum omnes reges terræ; omnes gentes servient ei. ¹² Quia liberabit pauperem a potente, et pauperem cui non erat adjutor. ¹³ Parcet pauperi et inopi, et animas pauperum salvas faciet. ¹⁴ Ex usuris et iniquitate redimet animas eorum, et honorabile nomen eorum coram illo. ¹⁵ Et vivet, et dabitur ei de auro Arabiæ; et adorabunt de ipso semper, tota die benedicent ei. ¹⁶ Et erit firmamentum in terra in summis montium; superextolletur super Libanum fructus ejus, et florebunt de civitate sicut fœnum terræ. ¹⁷ Sit nomen ejus benedictum in sæcula; ante solem permanet nomen ejus. Et benedicentur in ipso omnes tribus terræ; omnes gentes magnificabunt eum. ¹⁸ Benedictus Dominus Deus Israël, qui facit mirabilia solus. ¹⁹ Et benedictum nomen majestatis ejus in æternum, et replebitur majestate ejus omnis terra. Fiat, fiat.] ²⁰ Defecerunt laudes David, filii Jesse. ²¹ ²² ²³ ²⁴ ⁷² ¹ [Quam bonus Israël Deus, his qui recto sunt corde! ² Mei autem pene moti sunt pedes, pene effusi sunt gressus mei: ³ quia zelavi super iniquos, pacem peccatorum videns. ⁴ Quia non est respectus morti eorum, et firmamentum in plaga eorum. ⁵ In labore hominum non sunt, et cum hominibus non flagellabuntur. ⁶ Ideo tenuit eos superbia; operti sunt iniquitate et impietate sua. ⁷ Prodiit quasi ex adipe iniquitas eorum; transierunt in affectum cordis. ⁸ Cogitaverunt et locuti sunt nequitiam; iniquitatem in excelso locuti sunt. ⁹ Posuerunt in cælum os suum, et lingua eorum transivit in terra. ¹⁰ Ideo convertetur populus meus hic, et dies pleni invenientur in eis. ¹¹ Et dixerunt: Quomodo scit Deus, et si est scientia in excelso? ¹² Ecce ipsi peccatores, et abundantes in sæculo obtinuerunt divitias. ¹³ Et dixi: Ergo sine causa justificavi cor meum, et lavi inter innocentes manus meas, ¹⁴ et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis. ¹⁵ Si dicebam: Narrabo sic; ecce nationem filiorum tuorum reprobavi. ¹⁶ Existimabam ut cognoscerem hoc; labor est ante me: ¹⁷ donec intrem in sanctuarium Dei, et intelligam in novissimis eorum. ¹⁸ Verumtamen propter dolos posuisti eis; dejecisti eos dum allevarentur. ¹⁹ Quomodo facti sunt in desolationem? subito defecerunt: perierunt propter iniquitatem suam. ²⁰ Velut somnium surgentium, Domine, in civitate tua imaginem ipsorum ad nihilum rediges. ⁷³ ¹ [Ut quid, Deus, repulisti in finem, iratus est furor tuus super oves pascuæ tuæ? ² Memor esto congregationis tuæ, quam possedisti ab initio. Redemisti virgam hæreditatis tuæ, mons Sion, in quo habitasti in eo. ³ Leva manus tuas in superbias eorum in finem: quanta malignatus est inimicus in sancto! ⁴ Et gloriati sunt qui oderunt te in medio solemnitatis tuæ; posuerunt signa sua, signa: ⁵ et non cognoverunt sicut in exitu super summum. Quasi in silva lignorum securibus ⁶ exciderunt januas ejus in idipsum; in securi et ascia dejecerunt eam. ⁷ Incenderunt igni sanctuarium tuum; in terra polluerunt tabernaculum nominis tui. ⁸ Dixerunt in corde suo cognatio eorum simul: Quiescere faciamus omnes dies festos Dei a terra. ⁹ Signa nostra non vidimus; jam non est propheta; et nos non cognoscet amplius. ¹⁰ Usquequo, Deus, improperabit inimicus? irritat adversarius nomen tuum in finem? ¹¹ Ut quid avertis manum tuam, et dexteram tuam de medio sinu tuo in finem? ¹² Deus autem rex noster ante sæcula: operatus est salutem in medio terræ. ¹³ Tu confirmasti in virtute tua mare; contribulasti capita draconum in aquis. ¹⁴ Tu confregisti capita draconis; dedisti eum escam populis Æthiopum. ¹⁵ Tu dirupisti fontes et torrentes; tu siccasti fluvios Ethan. ¹⁶ Tuus est dies, et tua est nox; tu fabricatus es auroram et solem. ¹⁷ Tu fecisti omnes terminos terræ; æstatem et ver tu plasmasti ea. ¹⁸ Memor esto hujus: inimicus improperavit Domino, et populus insipiens incitavit nomen tuum. ¹⁹ Ne tradas bestiis animas confitentes tibi, et animas pauperum tuorum ne obliviscaris in finem. ²⁰ Respice in testamentum tuum, quia repleti sunt qui obscurati sunt terræ domibus iniquitatum. ²¹ Ne avertatur humilis factus confusus; pauper et inops laudabunt nomen tuum. ²² Exsurge, Deus, judica causam tuam; memor esto improperiorum tuorum, eorum quæ ab insipiente sunt tota die. ²³ Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum: superbia eorum qui te oderunt ascendit semper.] ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ⁷⁴ ¹ [Confitebimur tibi, Deus, confitebimur, et invocabimus nomen tuum; narrabimus mirabilia tua. ² ³ Cum accepero tempus, ego justitias judicabo. ⁴ Liquefacta est terra et omnes qui habitant in ea: ego confirmavi columnas ejus. ⁵ Dixi iniquis: Nolite inique agere: et delinquentibus: Nolite exaltare cornu: ⁶ nolite extollere in altum cornu vestrum; nolite loqui adversus Deum iniquitatem. ⁷ Quia neque ab oriente, neque ab occidente, neque a desertis montibus: ⁸ quoniam Deus judex est. Hunc humiliat, et hunc exaltat: ⁹ quia calix in manu Domini vini meri, plenus misto. Et inclinavit ex hoc in hoc; verumtamen fæx ejus non est exinanita: bibent omnes peccatores terræ. ¹⁰ Ego autem annuntiabo in sæculum; cantabo Deo Jacob: ¹¹ et omnia cornua peccatorum confringam, et exaltabuntur cornua justi.] ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ⁷⁵ ¹ [Notus in Judæa Deus; in Israël magnum nomen ejus. ² ³ Et factus est in pace locus ejus, et habitatio ejus in Sion. ⁴ Ibi confregit potentias arcuum, scutum, gladium, et bellum. ⁵ Illuminans tu mirabiliter a montibus æternis; ⁶ turbati sunt omnes insipientes corde. Dormierunt somnum suum, et nihil invenerunt omnes viri divitiarum in manibus suis. ⁷ Ab increpatione tua, Deus Jacob, dormitaverunt qui ascenderunt equos. ⁸ Tu terribilis es; et quis resistet tibi? ex tunc ira tua. ⁹ De cælo auditum fecisti judicium: terra tremuit et quievit ¹⁰ cum exsurgeret in judicium Deus, ut salvos faceret omnes mansuetos terræ. ⁷⁶ ¹ [Voce mea ad Dominum clamavi; voce mea ad Deum, et intendit mihi. ² ³ In die tribulationis meæ Deum exquisivi; manibus meis nocte contra eum, et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea; ⁴ memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum, et defecit spiritus meus. ⁵ Anticipaverunt vigilias oculi mei; turbatus sum, et non sum locutus. ⁶ Cogitavi dies antiquos, et annos æternos in mente habui. ⁷ Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum. ⁸ Numquid in æternum projiciet Deus? aut non apponet ut complacitior sit adhuc? ⁹ aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem? ¹⁰ aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas? ¹¹ Et dixi: Nunc cœpi; hæc mutatio dexteræ Excelsi. ¹² Memor fui operum Domini, quia memor ero ab initio mirabilium tuorum: ⁷⁷ ¹ [Attendite, popule meus, legem meam; inclinate aurem vestram in verba oris mei. ² Aperiam in parabolis os meum; loquar propositiones ab initio. ³ Quanta audivimus, et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis. ⁴ Non sunt occultata a filiis eorum in generatione altera, narrantes laudes Domini et virtutes ejus, et mirabilia ejus quæ fecit. ⁵ Et suscitavit testimonium in Jacob, et legem posuit in Israël, quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis: ⁶ ut cognoscat generatio altera: filii qui nascentur et exsurgent, et narrabunt filiis suis, ⁷ ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei, et mandata ejus exquirant: ⁸ ne fiant, sicut patres eorum, generatio prava et exasperans; generatio quæ non direxit cor suum, et non est creditus cum Deo spiritus ejus. ⁹ Filii Ephrem, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli. ¹⁰ Non custodierunt testamentum Dei, et in lege ejus noluerunt ambulare. ¹¹ Et obliti sunt benefactorum ejus, et mirabilium ejus quæ ostendit eis. ¹² Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos. ¹³ Interrupit mare, et perduxit eos, et statuit aquas quasi in utre: ¹⁴ et deduxit eos in nube diei, et tota nocte in illuminatione ignis. ¹⁵ Interrupit petram in eremo, et adaquavit eos velut in abysso multa. ¹⁶ Et eduxit aquam de petra, et deduxit tamquam flumina aquas. ¹⁷ Et apposuerunt adhuc peccare ei; in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso. ¹⁸ Et tentaverunt Deum in cordibus suis, ut peterent escas animabus suis. ¹⁹ Et male locuti sunt de Deo; dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto? ²⁰ quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo? ⁷⁸ ¹ [Deus, venerunt gentes in hæreditatem tuam; polluerunt templum sanctum tuum; posuerunt Jerusalem in pomorum custodiam. ² Posuerunt morticina servorum tuorum escas volatilibus cæli; carnes sanctorum tuorum bestiis terræ. ³ Effuderunt sanguinem eorum tamquam aquam in circuitu Jerusalem, et non erat qui sepeliret. ⁴ Facti sumus opprobrium vicinis nostris; subsannatio et illusio his qui in circuitu nostro sunt. ⁵ Usquequo, Domine, irasceris in finem? accendetur velut ignis zelus tuus? ⁶ Effunde iram tuam in gentes quæ te non noverunt, et in regna quæ nomen tuum non invocaverunt: ⁷ quia comederunt Jacob, et locum ejus desolaverunt. ⁸ Ne memineris iniquitatum nostrarum antiquarum; cito anticipent nos misericordiæ tuæ, quia pauperes facti sumus nimis. ⁹ Adjuva nos, Deus salutaris noster, et propter gloriam nominis tui, Domine, libera nos: et propitius esto peccatis nostris, propter nomen tuum. ¹⁰ Ne forte dicant in gentibus: Ubi est Deus eorum? et innotescat in nationibus coram oculis nostris ultio sanguinis servorum tuorum qui effusus est. ¹¹ Introëat in conspectu tuo gemitus compeditorum; secundum magnitudinem brachii tui posside filios mortificatorum: ¹² et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum; improperium ipsorum quod exprobraverunt tibi, Domine. ¹³ Nos autem populus tuus, et oves pascuæ tuæ, confitebimur tibi in sæculum; in generationem et generationem annuntiabimus laudem tuam.] ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ²⁹ ³⁰ ³¹ ³² ³³ ³⁴ ³⁵ ³⁶ ³⁷ ³⁸ ³⁹ ⁴⁰ ⁴¹ ⁴² ⁴³ ⁴⁴ ⁴⁵ ⁴⁶ ⁴⁷ ⁴⁸ ⁴⁹ ⁵⁰ ⁵¹ ⁵² ⁵³ ⁵⁴ ⁵⁵ ⁵⁶ ⁵⁷ ⁵⁸ ⁵⁹ ⁶⁰ ⁶¹ ⁶² ⁶³ ⁶⁴ ⁶⁵ ⁶⁶ ⁶⁷ ⁶⁸ ⁶⁹ ⁷⁰ ⁷¹ ⁷² ⁷⁹ ¹ [Qui regis Israël, intende; qui deducis velut ovem Joseph. Qui sedes super cherubim, manifestare ² ³ coram Ephraim, Benjamin, et Manasse. Excita potentiam tuam, et veni, ut salvos facias nos. ⁴ Deus, converte nos, et ostende faciem tuam, et salvi erimus. ⁵ Domine Deus virtutum, quousque irasceris super orationem servi tui? ⁶ cibabis nos pane lacrimarum, et potum dabis nobis in lacrimis in mensura? ⁷ Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris, et inimici nostri subsannaverunt nos. ⁸ Deus virtutum, converte nos, et ostende faciem tuam, et salvi erimus. ⁹ Vineam de Ægypto transtulisti: ejecisti gentes, et plantasti eam. ¹⁰ Dux itineris fuisti in conspectu ejus; plantasti radices ejus, et implevit terram. ¹¹ Operuit montes umbra ejus, et arbusta ejus cedros Dei. ¹² Extendit palmites suos usque ad mare, et usque ad flumen propagines ejus. ¹³ Ut quid destruxisti maceriam ejus, et vindemiant eam omnes qui prætergrediuntur viam? ⁸⁰ ¹ [Exsultate Deo adjutori nostro; jubilate Deo Jacob. ² ³ Sumite psalmum, et date tympanum; psalterium jucundum cum cithara. ⁴ Buccinate in neomenia tuba, in insigni die solemnitatis vestræ: ⁵ quia præceptum in Israël est, et judicium Deo Jacob. ⁶ Testimonium in Joseph posuit illud, cum exiret de terra Ægypti; linguam quam non noverat, audivit. ⁷ Divertit ab oneribus dorsum ejus; manus ejus in cophino servierunt. ⁸ In tribulatione invocasti me, et liberavi te. Exaudivi te in abscondito tempestatis; probavi te apud aquam contradictionis. ⁹ Audi, populus meus, et contestabor te. Israël, si audieris me, ¹⁰ non erit in te deus recens, neque adorabis deum alienum. ¹¹ Ego enim sum Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Ægypti. Dilata os tuum, et implebo illud. ¹² Et non audivit populus meus vocem meam, et Israël non intendit mihi. ¹³ Et dimisi eos secundum desideria cordis eorum; ibunt in adinventionibus suis. ¹⁴ Si populus meus audisset me, Israël si in viis meis ambulasset, ¹⁵ pro nihilo forsitan inimicos eorum humiliassem, et super tribulantes eos misissem manum meam. ¹⁶ Inimici Domini mentiti sunt ei, et erit tempus eorum in sæcula. ¹⁷ Et cibavit eos ex adipe frumenti, et de petra melle saturavit eos.] ¹⁸ ¹⁹ ⁸¹ ¹ [Deus stetit in synagoga deorum; in medio autem deos dijudicat. ² Usquequo judicatis iniquitatem, et facies peccatorum sumitis? ³ Judicate egeno et pupillo; humilem et pauperem justificate. ⁴ Eripite pauperem, et egenum de manu peccatoris liberate. ⁵ Nescierunt, neque intellexerunt; in tenebris ambulant: movebuntur omnia fundamenta terræ. ⁶ Ego dixi: Dii estis, et filii Excelsi omnes. ⁷ Vos autem sicut homines moriemini, et sicut unus de principibus cadetis. ⁸ Surge, Deus, judica terram, quoniam tu hæreditabis in omnibus gentibus.] ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ⁸² ¹ [Deus, quis similis erit tibi? ne taceas, neque compescaris, Deus: ² ³ quoniam ecce inimici tui sonuerunt, et qui oderunt te extulerunt caput. ⁴ Super populum tuum malignaverunt consilium, et cogitaverunt adversus sanctos tuos. ⁵ Dixerunt: Venite, et disperdamus eos de gente, et non memoretur nomen Israël ultra. ⁶ Quoniam cogitaverunt unanimiter; simul adversum te testamentum disposuerunt: ⁷ tabernacula Idumæorum et Ismahelitæ, Moab et Agareni, ⁸ Gebal, et Ammon, et Amalec; alienigenæ cum habitantibus Tyrum. ⁸³ ¹ [Quam dilecta tabernacula tua, Domine virtutum! ² ³ Concupiscit, et deficit anima mea in atria Domini; cor meum et caro mea exsultaverunt in Deum vivum. ⁴ Etenim passer invenit sibi domum, et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos: altaria tua, Domine virtutum, rex meus, et Deus meus. ⁵ Beati qui habitant in domo tua, Domine; in sæcula sæculorum laudabunt te. ⁶ Beatus vir cujus est auxilium abs te: ascensiones in corde suo disposuit, ⁷ in valle lacrimarum, in loco quem posuit. ⁸ Etenim benedictionem dabit legislator; ibunt de virtute in virtutem: videbitur Deus deorum in Sion. ⁹ Domine Deus virtutum, exaudi orationem meam; auribus percipe, Deus Jacob. ¹⁰ Protector noster, aspice, Deus, et respice in faciem christi tui. ¹¹ Quia melior est dies una in atriis tuis super millia; elegi abjectus esse in domo Dei mei magis quam habitare in tabernaculis peccatorum. ¹² Quia misericordiam et veritatem diligit Deus: gratiam et gloriam dabit Dominus. ¹³ Non privabit bonis eos qui ambulant in innocentia: Domine virtutum, beatus homo qui sperat in te.] ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ⁸⁴ ¹ [Benedixisti, Domine, terram tuam; avertisti captivitatem Jacob. ² ³ Remisisti iniquitatem plebis tuæ; operuisti omnia peccata eorum. ⁴ Mitigasti omnem iram tuam; avertisti ab ira indignationis tuæ. ⁵ Converte nos, Deus salutaris noster, et averte iram tuam a nobis. ⁶ Numquid in æternum irasceris nobis? aut extendes iram tuam a generatione in generationem? ⁷ Deus, tu conversus vivificabis nos, et plebs tua lætabitur in te. ⁸ Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam, et salutare tuum da nobis. ⁹ Audiam quid loquatur in me Dominus Deus, quoniam loquetur pacem in plebem suam, et super sanctos suos, et in eos qui convertuntur ad cor. ¹⁰ Verumtamen prope timentes eum salutare ipsius, ut inhabitet gloria in terra nostra. ¹¹ Misericordia et veritas obviaverunt sibi; justitia et pax osculatæ sunt. ¹² Veritas de terra orta est, et justitia de cælo prospexit. ⁸⁵ ¹ [Inclina, Domine, aurem tuam et exaudi me, quoniam inops et pauper sum ego. ² Custodi animam meam, quoniam sanctus sum; salvum fac servum tuum, Deus meus, sperantem in te. ³ Miserere mei, Domine, quoniam ad te clamavi tota die; ⁴ lætifica animam servi tui, quoniam ad te, Domine, animam meam levavi. ⁵ Quoniam tu, Domine, suavis et mitis, et multæ misericordiæ omnibus invocantibus te. ⁶ Auribus percipe, Domine, orationem meam, et intende voci deprecationis meæ. ⁷ In die tribulationis meæ clamavi ad te, quia exaudisti me. ⁸ Non est similis tui in diis, Domine, et non est secundum opera tua. ⁹ Omnes gentes quascumque fecisti venient, et adorabunt coram te, Domine, et glorificabunt nomen tuum. ¹⁰ Quoniam magnus es tu, et faciens mirabilia; tu es Deus solus. ¹¹ Deduc me, Domine, in via tua, et ingrediar in veritate tua; lætetur cor meum, ut timeat nomen tuum. ¹² Confitebor tibi, Domine Deus meus, in toto corde meo, et glorificabo nomen tuum in æternum: ¹³ quia misericordia tua magna est super me, et eruisti animam meam ex inferno inferiori. ⁸⁶ ¹ [Fundamenta ejus in montibus sanctis; ² diligit Dominus portas Sion super omnia tabernacula Jacob. ³ Gloriosa dicta sunt de te, civitas Dei! ⁴ Memor ero Rahab et Babylonis, scientium me; ecce alienigenæ, et Tyrus, et populus Æthiopum, hi fuerunt illic. ⁵ Numquid Sion dicet: Homo et homo natus est in ea, et ipse fundavit eam Altissimus? ⁶ Dominus narrabit in scripturis populorum et principum, horum qui fuerunt in ea. ⁷ Sicut lætantium omnium habitatio est in te.] ⁸ ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ⁸⁷ ¹ [Domine, Deus salutis meæ, in die clamavi et nocte coram te. ² ³ Intret in conspectu tuo oratio mea, inclina aurem tuam ad precem meam. ⁴ Quia repleta est malis anima mea, et vita mea inferno appropinquavit. ⁵ Æstimatus sum cum descendentibus in lacum, factus sum sicut homo sine adjutorio, ⁶ inter mortuos liber; sicut vulnerati dormientes in sepulchris, quorum non es memor amplius, et ipsi de manu tua repulsi sunt. ⁷ Posuerunt me in lacu inferiori, in tenebrosis, et in umbra mortis. ⁸⁸ ¹ [Misericordias Domini in æternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo. ² ³ Quoniam dixisti: In æternum misericordia ædificabitur in cælis; præparabitur veritas tua in eis. ⁴ Disposui testamentum electis meis; juravi David servo meo: ⁵ Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam. ⁶ Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum. ⁷ Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino; similis erit Deo in filiis Dei? ⁸ Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt. ⁹ Domine Deus virtutum, quis similis tibi? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo. ¹⁰ Tu dominaris potestati maris; motum autem fluctuum ejus tu mitigas. ¹¹ Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos. ¹² Tui sunt cæli, et tua est terra: orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti; ¹³ aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt: ¹⁴ tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua: ¹⁵ justitia et judicium præparatio sedis tuæ: misericordia et veritas præcedent faciem tuam. ¹⁶ Beatus populus qui scit jubilationem: Domine, in lumine vultus tui ambulabunt, ¹⁷ et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur. ¹⁸ Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum. ⁸⁹ ¹ [Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem. ² Priusquam montes fierent, aut formaretur terra et orbis, a sæculo et usque in sæculum tu es, Deus. ³ Ne avertas hominem in humilitatem: et dixisti: Convertimini, filii hominum. ⁴ Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna quæ præteriit: et custodia in nocte ⁵ quæ pro nihilo habentur, eorum anni erunt. ⁶ Mane sicut herba transeat; mane floreat, et transeat; vespere decidat, induret, et arescat. ⁷ Quia defecimus in ira tua, et in furore tuo turbati sumus. ⁸ Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo; sæculum nostrum in illuminatione vultus tui. ⁹ Quoniam omnes dies nostri defecerunt, et in ira tua defecimus. Anni nostri sicut aranea meditabuntur; ¹⁰ dies annorum nostrorum in ipsis septuaginta anni. Si autem in potentatibus octoginta anni, et amplius eorum labor et dolor; quoniam supervenit mansuetudo, et corripiemur. ¹¹ Quis novit potestatem iræ tuæ, et præ timore tuo iram tuam ¹² dinumerare? Dexteram tuam sic notam fac, et eruditos corde in sapientia. ¹³ Convertere, Domine; usquequo? et deprecabilis esto super servos tuos. ¹⁴ Repleti sumus mane misericordia tua; et exsultavimus, et delectati sumus omnibus diebus nostris. ¹⁵ Lætati sumus pro diebus quibus nos humiliasti; annis quibus vidimus mala. ¹⁶ Respice in servos tuos et in opera tua, et dirige filios eorum. ¹⁷ Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum dirige super nos, et opus manuum nostrarum dirige.] ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ²⁹ ³⁰ ³¹ ³² ³³ ³⁴ ³⁵ ³⁶ ³⁷ ³⁸ ³⁹ ⁴⁰ ⁴¹ ⁴² ⁴³ ⁴⁴ ⁴⁵ ⁴⁶ ⁴⁷ ⁴⁸ ⁴⁹ ⁵⁰ ⁵¹ ⁵² ⁹⁰ ¹ [Qui habitat in adjutorio Altissimi, in protectione Dei cæli commorabitur. ² Dicet Domino: Susceptor meus es tu, et refugium meum; Deus meus, sperabo in eum. ³ Quoniam ipse liberavit me de laqueo venantium, et a verbo aspero. ⁴ Scapulis suis obumbrabit tibi, et sub pennis ejus sperabis. ⁵ Scuto circumdabit te veritas ejus: non timebis a timore nocturno; ⁶ a sagitta volante in die, a negotio perambulante in tenebris, ab incursu, et dæmonio meridiano. ⁷ Cadent a latere tuo mille, et decem millia a dextris tuis; ad te autem non appropinquabit. ⁸ Verumtamen oculis tuis considerabis, et retributionem peccatorum videbis. ⁹ Quoniam tu es, Domine, spes mea; Altissimum posuisti refugium tuum. ¹⁰ Non accedet ad te malum, et flagellum non appropinquabit tabernaculo tuo. ¹¹ Quoniam angelis suis mandavit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis. ¹² In manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum. ¹³ Super aspidem et basiliscum ambulabis, et conculcabis leonem et draconem. ¹⁴ Quoniam in me speravit, liberabo eum; protegam eum, quoniam cognovit nomen meum. ¹⁵ Clamabit ad me, et ego exaudiam eum; cum ipso sum in tribulatione: eripiam eum, et glorificabo eum. ¹⁶ Longitudine dierum replebo eum, et ostendam illi salutare meum.] ¹⁷ ⁹¹ ¹ [Bonum est confiteri Domino, et psallere nomini tuo, Altissime: ² ³ ad annuntiandum mane misericordiam tuam, et veritatem tuam per noctem, ⁴ in decachordo, psalterio; cum cantico, in cithara. ⁵ Quia delectasti me, Domine, in factura tua; et in operibus manuum tuarum exsultabo. ⁶ Quam magnificata sunt opera tua, Domine! nimis profundæ factæ sunt cogitationes tuæ. ⁷ Vir insipiens non cognoscet, et stultus non intelliget hæc. ⁸ Cum exorti fuerint peccatores sicut fœnum, et apparuerint omnes qui operantur iniquitatem, ut intereant in sæculum sæculi: ⁹ tu autem Altissimus in æternum, Domine. ¹⁰ Quoniam ecce inimici tui, Domine, quoniam ecce inimici tui peribunt; et dispergentur omnes qui operantur iniquitatem. ¹¹ Et exaltabitur sicut unicornis cornu meum, et senectus mea in misericordia uberi. ¹² Et despexit oculus meus inimicos meos, et in insurgentibus in me malignantibus audiet auris mea. ¹³ Justus ut palma florebit; sicut cedrus Libani multiplicabitur. ¹⁴ Plantati in domo Domini, in atriis domus Dei nostri florebunt. ¹⁵ Adhuc multiplicabuntur in senecta uberi, et bene patientes erunt: ¹⁶ ut annuntient quoniam rectus Dominus Deus noster, et non est iniquitas in eo.] ⁹² ¹ [Dominus regnavit, decorem indutus est: indutus est Dominus fortitudinem, et præcinxit se. Etenim firmavit orbem terræ, qui non commovebitur. ² Parata sedes tua ex tunc; a sæculo tu es. ³ Elevaverunt flumina, Domine, elevaverunt flumina vocem suam; elevaverunt flumina fluctus suos, ⁴ a vocibus aquarum multarum. Mirabiles elationes maris; mirabilis in altis Dominus. ⁵ Testimonia tua credibilia facta sunt nimis; domum tuam decet sanctitudo, Domine, in longitudinem dierum.] ⁶ ⁷ ⁸ ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ⁹³ ¹ [Deus ultionum Dominus; Deus ultionum libere egit. ² Exaltare, qui judicas terram; redde retributionem superbis. ³ Usquequo peccatores, Domine, usquequo peccatores gloriabuntur; ⁴ effabuntur et loquentur iniquitatem; loquentur omnes qui operantur injustitiam? ⁵ Populum tuum, Domine, humiliaverunt, et hæreditatem tuam vexaverunt. ⁹⁴ ¹ [Venite, exsultemus Domino; jubilemus Deo salutari nostro; ² præoccupemus faciem ejus in confessione, et in psalmis jubilemus ei: ³ quoniam Deus magnus Dominus, et rex magnus super omnes deos. ⁴ Quia in manu ejus sunt omnes fines terræ, et altitudines montium ipsius sunt; ⁵ quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, et siccam manus ejus formaverunt. ⁶ Venite, adoremus, et procidamus, et ploremus ante Dominum qui fecit nos: ⁷ quia ipse est Dominus Deus noster, et nos populus pascuæ ejus, et oves manus ejus. ⁸ Hodie si vocem ejus audieritis, nolite obdurare corda vestra ⁹ sicut in irritatione, secundum diem tentationis in deserto, ubi tentaverunt me patres vestri: probaverunt me, et viderunt opera mea. ¹⁰ Quadraginta annis offensus fui generationi illi, et dixi: Semper hi errant corde. ¹¹ Et isti non cognoverunt vias meas: ut juravi in ira mea: Si introibunt in requiem meam.] ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ⁹⁵ ¹ [Cantate Domino canticum novum; cantate Domino omnis terra. ² Cantate Domino, et benedicite nomini ejus; annuntiate de die in diem salutare ejus. ³ Annuntiate inter gentes gloriam ejus; in omnibus populis mirabilia ejus. ⁴ Quoniam magnus Dominus, et laudabilis nimis: terribilis est super omnes deos. ⁵ Quoniam omnes dii gentium dæmonia; Dominus autem cælos fecit. ⁶ Confessio et pulchritudo in conspectu ejus; sanctimonia et magnificentia in sanctificatione ejus. ⁷ Afferte Domino, patriæ gentium, afferte Domino gloriam et honorem; ⁸ afferte Domino gloriam nomini ejus. Tollite hostias, et introite in atria ejus; ⁹ adorate Dominum in atrio sancto ejus. Commoveatur a facie ejus universa terra; ¹⁰ dicite in gentibus, quia Dominus regnavit. Etenim correxit orbem terræ, qui non commovebitur; judicabit populos in æquitate. ¹¹ Lætentur cæli, et exsultet terra; commoveatur mare et plenitudo ejus; ⁹⁶ ¹ [Dominus regnavit: exsultet terra; lætentur insulæ multæ. ² Nubes et caligo in circuitu ejus; justitia et judicium correctio sedis ejus. ³ Ignis ante ipsum præcedet, et inflammabit in circuitu inimicos ejus. ⁴ Illuxerunt fulgura ejus orbi terræ; vidit, et commota est terra. ⁵ Montes sicut cera fluxerunt a facie Domini; a facie Domini omnis terra. ⁶ Annuntiaverunt cæli justitiam ejus, et viderunt omnes populi gloriam ejus. ⁷ Confundantur omnes qui adorant sculptilia, et qui gloriantur in simulacris suis. Adorate eum omnes angeli ejus. ⁸ Audivit, et lætata est Sion, et exsultaverunt filiæ Judæ propter judicia tua, Domine. ⁹ Quoniam tu Dominus altissimus super omnem terram; nimis exaltatus es super omnes deos. ¹⁰ Qui diligitis Dominum, odite malum: custodit Dominus animas sanctorum suorum; de manu peccatoris liberabit eos. ¹¹ Lux orta est justo, et rectis corde lætitia. ¹² Lætamini, justi, in Domino, et confitemini memoriæ sanctificationis ejus.] ¹³ ⁹⁷ ¹ [Cantate Domino canticum novum, quia mirabilia fecit. Salvavit sibi dextera ejus, et brachium sanctum ejus. ² Notum fecit Dominus salutare suum; in conspectu gentium revelavit justitiam suam. ³ Recordatus est misericordiæ suæ, et veritatis suæ domui Israël. Viderunt omnes termini terræ salutare Dei nostri. ⁴ Jubilate Deo, omnis terra; cantate, et exsultate, et psallite. ⁵ Psallite Domino in cithara; in cithara et voce psalmi; ⁶ in tubis ductilibus, et voce tubæ corneæ. Jubilate in conspectu regis Domini: ⁷ moveatur mare, et plenitudo ejus; orbis terrarum, et qui habitant in eo. ⁸ Flumina plaudent manu; simul montes exsultabunt ⁹ a conspectu Domini: quoniam venit judicare terram. Judicabit orbem terrarum in justitia, et populos in æquitate.] ¹⁰ ¹¹ ¹² ⁹⁸ ¹ [Dominus regnavit: irascantur populi; qui sedet super cherubim: moveatur terra. ² Dominus in Sion magnus, et excelsus super omnes populos. ³ Confiteantur nomini tuo magno, quoniam terribile et sanctum est, ⁴ et honor regis judicium diligit. Tu parasti directiones; judicium et justitiam in Jacob tu fecisti. ⁵ Exaltate Dominum Deum nostrum, et adorate scabellum pedum ejus, quoniam sanctum est. ⁶ Moyses et Aaron in sacerdotibus ejus, et Samuel inter eos qui invocant nomen ejus: invocabant Dominum, et ipse exaudiebat eos; ⁷ in columna nubis loquebatur ad eos. Custodiebant testimonia ejus, et præceptum quod dedit illis. ⁸ Domine Deus noster, tu exaudiebas eos; Deus, tu propitius fuisti eis, et ulciscens in omnes adinventiones eorum. ⁹ Exaltate Dominum Deum nostrum, et adorate in monte sancto ejus, quoniam sanctus Dominus Deus noster.] ⁹⁹ ¹ [Jubilate Deo, omnis terra; ² (1b) servite Domino in lætitia. Introite in conspectu ejus in exsultatione. ³ Scitote quoniam Dominus ipse est Deus; ipse fecit nos, et non ipsi nos: populus ejus, et oves pascuæ ejus. ⁴ Introite portas ejus in confessione; atria ejus in hymnis: confitemini illi. Laudate nomen ejus, ⁵ quoniam suavis est Dominus, in æternum misericordia ejus, et usque in generationem et generationem veritas ejus.] ⁶ ⁷ ⁸ ⁹ ¹⁰⁰ ¹ [Misericordiam et judicium cantabo tibi, Domine; psallam, ² et intelligam in via immaculata: quando venies ad me? Perambulabam in innocentia cordis mei, in medio domus meæ. ³ Non proponebam ante oculos meos rem injustam; facientes prævaricationes odivi; non adhæsit mihi ⁴ cor pravum; declinantem a me malignum non cognoscebam. ⁵ Detrahentem secreto proximo suo, hunc persequebar: superbo oculo, et insatiabili corde, cum hoc non edebam. ¹⁰¹ ¹ [Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat. ² ³ Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me. ⁴ Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt. ⁵ Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum. ⁶ A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ. ⁷ Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio. ⁸ Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto. ¹⁰² ¹ [Benedic, anima mea, Domino, et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus. ² Benedic, anima mea, Domino, et noli oblivisci omnes retributiones ejus. ³ Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis; qui sanat omnes infirmitates tuas: ⁴ qui redimit de interitu vitam tuam; qui coronat te in misericordia et miserationibus: ⁵ qui replet in bonis desiderium tuum; renovabitur ut aquilæ juventus tua: ⁶ faciens misericordias Dominus, et judicium omnibus injuriam patientibus. ⁷ Notas fecit vias suas Moysi; filiis Israël voluntates suas. ⁸ Miserator et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors. ⁹ Non in perpetuum irascetur, neque in æternum comminabitur. ¹⁰ Non secundum peccata nostra fecit nobis, neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis. ¹¹ Quoniam secundum altitudinem cæli a terra, corroboravit misericordiam suam super timentes se; ¹² quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras. ¹³ Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se. ¹⁴ Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum; recordatus est quoniam pulvis sumus. ¹⁵ Homo, sicut fœnum dies ejus; tamquam flos agri, sic efflorebit: ¹⁶ quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet, et non cognoscet amplius locum suum. ¹⁷ Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et justitia illius in filios filiorum, ¹⁸ his qui servant testamentum ejus, et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea. ¹⁹ Dominus in cælo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur. ²⁰ Benedicite Domino, omnes angeli ejus: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum ejus. ²¹ Benedicite Domino, omnes virtutes ejus; ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus. ²² Benedicite Domino, omnia opera ejus: in omni loco dominationis ejus, benedic, anima mea, Domino.] ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ¹⁰³ ¹ [Benedic, anima mea, Domino: Domine Deus meus, magnificatus es vehementer. Confessionem et decorem induisti, ² amictus lumine sicut vestimento. Extendens cælum sicut pellem, ³ qui tegis aquis superiora ejus: qui ponis nubem ascensum tuum; qui ambulas super pennas ventorum: ⁴ qui facis angelos tuos spiritus, et ministros tuos ignem urentem. ⁵ Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in sæculum sæculi. ⁶ Abyssus sicut vestimentum amictus ejus; super montes stabunt aquæ. ⁷ Ab increpatione tua fugient; a voce tonitrui tui formidabunt. ⁸ Ascendunt montes, et descendunt campi, in locum quem fundasti eis. ⁹ Terminum posuisti quem non transgredientur, neque convertentur operire terram. ¹⁰ Qui emittis fontes in convallibus; inter medium montium pertransibunt aquæ. ¹¹ Potabunt omnes bestiæ agri; expectabunt onagri in siti sua. ¹² Super ea volucres cæli habitabunt; de medio petrarum dabunt voces. ¹³ Rigans montes de superioribus suis; de fructu operum tuorum satiabitur terra: ¹⁴ producens fœnum jumentis, et herbam servituti hominum, ut educas panem de terra, ¹⁵ et vinum lætificet cor hominis: ut exhilaret faciem in oleo, et panis cor hominis confirmet. ¹⁶ Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani quas plantavit: ¹⁷ illic passeres nidificabunt: herodii domus dux est eorum. ¹⁸ Montes excelsi cervis; petra refugium herinaciis. ¹⁹ Fecit lunam in tempora; sol cognovit occasum suum. ²⁰ Posuisti tenebras, et facta est nox; in ipsa pertransibunt omnes bestiæ silvæ: ²¹ catuli leonum rugientes ut rapiant, et quærant a Deo escam sibi. ²² Ortus est sol, et congregati sunt, et in cubilibus suis collocabuntur. ¹⁰⁴ ¹ [Confitemini Domino, et invocate nomen ejus; annuntiate inter gentes opera ejus. ² Cantate ei, et psallite ei; narrate omnia mirabilia ejus. ³ Laudamini in nomine sancto ejus; lætetur cor quærentium Dominum. ⁴ Quærite Dominum, et confirmamini; quærite faciem ejus semper. ⁵ Mementote mirabilium ejus quæ fecit; prodigia ejus, et judicia oris ejus: ⁶ semen Abraham servi ejus; filii Jacob electi ejus. ⁷ Ipse Dominus Deus noster; in universa terra judicia ejus. ⁸ Memor fuit in sæculum testamenti sui; verbi quod mandavit in mille generationes: ⁹ quod disposuit ad Abraham, et juramenti sui ad Isaac: ¹⁰ et statuit illud Jacob in præceptum, et Israël in testamentum æternum, ¹¹ dicens: Tibi dabo terram Chanaan, funiculum hæreditatis vestræ: ¹² cum essent numero brevi, paucissimi, et incolæ ejus. ¹³ Et pertransierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum. ¹⁴ Non reliquit hominem nocere eis: et corripuit pro eis reges. ¹⁵ Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari. ¹⁶ Et vocavit famem super terram, et omne firmamentum panis contrivit. ¹⁷ Misit ante eos virum: in servum venundatus est, Joseph. ¹⁸ Humiliaverunt in compedibus pedes ejus; ferrum pertransiit animam ejus: ¹⁹ donec veniret verbum ejus. Eloquium Domini inflammavit eum. ²⁰ Misit rex, et solvit eum; princeps populorum, et dimisit eum. ²¹ Constituit eum dominum domus suæ, et principem omnis possessionis suæ: ²² ut erudiret principes ejus sicut semetipsum, et senes ejus prudentiam doceret. ²³ Et intravit Israël in Ægyptum, et Jacob accola fuit in terra Cham. ²⁴ Et auxit populum suum vehementer, et firmavit eum super inimicos ejus. ²⁵ Convertit cor eorum, ut odirent populum ejus, et dolum facerent in servos ejus. ²⁶ Misit Moysen servum suum; Aaron quem elegit ipsum. ²⁷ Posuit in eis verba signorum suorum, et prodigiorum in terra Cham. ²⁸ Misit tenebras, et obscuravit; et non exacerbavit sermones suos. ²⁹ Convertit aquas eorum in sanguinem, et occidit pisces eorum. ³⁰ Edidit terra eorum ranas in penetralibus regum ipsorum. ³¹ Dixit, et venit cœnomyia et ciniphes in omnibus finibus eorum. ³² Posuit pluvias eorum grandinem: ignem comburentem in terra ipsorum. ³³ Et percussit vineas eorum, et ficulneas eorum, et contrivit lignum finium eorum. ³⁴ Dixit, et venit locusta, et bruchus cujus non erat numerus: ³⁵ et comedit omne fœnum in terra eorum, et comedit omnem fructum terræ eorum. ¹⁰⁵ ¹ Alleluja. [Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus. ² Quis loquetur potentias Domini; auditas faciet omnes laudes ejus? ³ Beati qui custodiunt judicium, et faciunt justitiam in omni tempore. ⁴ Memento nostri, Domine, in beneplacito populi tui; visita nos in salutari tuo: ⁵ ad videndum in bonitate electorum tuorum; ad lætandum in lætitia gentis tuæ: ut lauderis cum hæreditate tua. ⁶ Peccavimus cum patribus nostris: injuste egimus; iniquitatem fecimus. ⁷ Patres nostri in Ægypto non intellexerunt mirabilia tua; non fuerunt memores multitudinis misericordiæ tuæ. Et irritaverunt ascendentes in mare, mare Rubrum; ⁸ et salvavit eos propter nomen suum, ut notam faceret potentiam suam. ⁹ Et increpuit mare Rubrum et exsiccatum est, et deduxit eos in abyssis sicut in deserto. ¹⁰ Et salvavit eos de manu odientium, et redemit eos de manu inimici. ¹¹ Et operuit aqua tribulantes eos; unus ex eis non remansit. ¹² Et crediderunt verbis ejus, et laudaverunt laudem ejus. ¹³ Cito fecerunt; obliti sunt operum ejus: et non sustinuerunt consilium ejus. ¹⁴ Et concupierunt concupiscentiam in deserto, et tentaverunt Deum in inaquoso. ¹⁵ Et dedit eis petitionem ipsorum, et misit saturitatem in animas eorum. ¹⁶ Et irritaverunt Moysen in castris; Aaron, sanctum Domini. ¹⁷ Aperta est terra, et deglutivit Dathan, et operuit super congregationem Abiron. ¹⁸ Et exarsit ignis in synagoga eorum: flamma combussit peccatores. ¹⁹ Et fecerunt vitulum in Horeb, et adoraverunt sculptile. ²⁰ Et mutaverunt gloriam suam in similitudinem vituli comedentis fœnum. ²¹ Obliti sunt Deum qui salvavit eos; qui fecit magnalia in Ægypto, ²² mirabilia in terra Cham, terribilia in mari Rubro. ²³ Et dixit ut disperderet eos, si non Moyses, electus ejus, stetisset in confractione in conspectu ejus, ut averteret iram ejus, ne disperderet eos. ²⁴ Et pro nihilo habuerunt terram desiderabilem; non crediderunt verbo ejus. ²⁵ Et murmuraverunt in tabernaculis suis; non exaudierunt vocem Domini. ²⁶ Et elevavit manum suam super eos ut prosterneret eos in deserto: ²⁷ et ut dejiceret semen eorum in nationibus, et dispergeret eos in regionibus. ²⁸ Et initiati sunt Beelphegor, et comederunt sacrificia mortuorum. ²⁹ Et irritaverunt eum in adinventionibus suis, et multiplicata est in eis ruina. ³⁰ Et stetit Phinees, et placavit, et cessavit quassatio. ³¹ Et reputatum est ei in justitiam, in generationem et generationem usque in sempiternum. ³² Et irritaverunt eum ad aquas contradictionis, et vexatus est Moyses propter eos: ³³ quia exacerbaverunt spiritum ejus, et distinxit in labiis suis. ³⁴ Non disperdiderunt gentes quas dixit Dominus illis: ³⁵ et commisti sunt inter gentes, et didicerunt opera eorum; ³⁶ et servierunt sculptilibus eorum, et factum est illis in scandalum. ³⁷ Et immolaverunt filios suos et filias suas dæmoniis. ³⁸ Et effuderunt sanguinem innocentem, sanguinem filiorum suorum et filiarum suarum, quas sacrificaverunt sculptilibus Chanaan. Et infecta est terra in sanguinibus, ³⁹ et contaminata est in operibus eorum: et fornicati sunt in adinventionibus suis. ⁴⁰ Et iratus est furore Dominus in populum suum, et abominatus est hæreditatem suam. ⁴¹ Et tradidit eos in manus gentium; et dominati sunt eorum qui oderunt eos. ⁴² Et tribulaverunt eos inimici eorum, et humiliati sunt sub manibus eorum; ⁴³ sæpe liberavit eos. Ipsi autem exacerbaverunt eum in consilio suo, et humiliati sunt in iniquitatibus suis. ⁴⁴ Et vidit cum tribularentur, et audivit orationem eorum. ⁴⁵ Et memor fuit testamenti sui, et pœnituit eum secundum multitudinem misericordiæ suæ: ¹⁰⁶ ¹ [Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus. ² Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici, et de regionibus congregavit eos, ³ a solis ortu, et occasu, ab aquilone, et mari. ⁴ Erraverunt in solitudine, in inaquoso; viam civitatis habitaculi non invenerunt. ⁵ Esurientes et sitientes, anima eorum in ipsis defecit. ⁶ Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eripuit eos; ⁷ et deduxit eos in viam rectam, ut irent in civitatem habitationis. ⁸ Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. ⁹ Quia satiavit animam inanem, et animam esurientem satiavit bonis. ¹⁰ Sedentes in tenebris et umbra mortis; vinctos in mendicitate et ferro. ¹¹ Quia exacerbaverunt eloquia Dei, et consilium Altissimi irritaverunt. ¹² Et humiliatum est in laboribus cor eorum; infirmati sunt, nec fuit qui adjuvaret. ¹³ Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum liberavit eos. ¹⁴ Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis, et vincula eorum dirupit. ¹⁵ Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. ¹⁶ Quia contrivit portas æreas, et vectes ferreos confregit. ¹⁷ Suscepit eos de via iniquitatis eorum; propter injustitias enim suas humiliati sunt. ¹⁸ Omnem escam abominata est anima eorum, et appropinquaverunt usque ad portas mortis. ¹⁹ Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum liberavit eos. ²⁰ Misit verbum suum, et sanavit eos, et eripuit eos de interitionibus eorum. ²¹ Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. ²² Et sacrificent sacrificium laudis, et annuntient opera ejus in exsultatione. ²³ Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis: ²⁴ ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia ejus in profundo. ²⁵ Dixit, et stetit spiritus procellæ, et exaltati sunt fluctus ejus. ²⁶ Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos; anima eorum in malis tabescebat. ²⁷ Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius, et omnis sapientia eorum devorata est. ²⁸ Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur; et de necessitatibus eorum eduxit eos. ²⁹ Et statuit procellam ejus in auram, et siluerunt fluctus ejus. ³⁰ Et lætati sunt quia siluerunt; et deduxit eos in portum voluntatis eorum. ³¹ Confiteantur Domino misericordiæ ejus, et mirabilia ejus filiis hominum. ³² Et exaltent eum in ecclesia plebis, et in cathedra seniorum laudent eum. ³³ Posuit flumina in desertum, et exitus aquarum in sitim; ³⁴ terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea. ³⁵ Posuit desertum in stagna aquarum, et terram sine aqua in exitus aquarum. ³⁶ Et collocavit illic esurientes, et constituerunt civitatem habitationis: ³⁷ et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, et fecerunt fructum nativitatis. ³⁸ Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis; et jumenta eorum non minoravit. ³⁹ Et pauci facti sunt et vexati sunt, a tribulatione malorum et dolore. ⁴⁰ Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via. ⁴¹ Et adjuvit pauperem de inopia, et posuit sicut oves familias. ⁴² Videbunt recti, et lætabuntur; et omnis iniquitas oppilabit os suum. ⁴³ Quis sapiens, et custodiet hæc, et intelliget misericordias Domini?] ⁴⁴ ⁴⁵ ⁴⁶ ⁴⁷ ⁴⁸ ¹⁰⁷ ¹ [Paratum cor meum, Deus, paratum cor meum; cantabo, et psallam in gloria mea. ² ³ Exsurge, gloria mea; exsurge, psalterium et cithara; exsurgam diluculo. ⁴ Confitebor tibi in populis, Domine, et psallam tibi in nationibus: ⁵ quia magna est super cælos misericordia tua, et usque ad nubes veritas tua. ⁶ Exaltare super cælos, Deus, et super omnem terram gloria tua: ⁷ ut liberentur dilecti tui. Salvum fac dextera tua, et exaudi me. ⁸ Deus locutus est in sancto suo: Exsultabo, et dividam Sichimam; et convallem tabernaculorum dimetiar. ⁹ Meus est Galaad, et meus est Manasses, et Ephraim susceptio capitis mei. Juda rex meus; ¹⁰ Moab lebes spei meæ: in Idumæam extendam calceamentum meum; mihi alienigenæ amici facti sunt. ¹¹ Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam? ¹² nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non exibis, Deus, in virtutibus nostris? ¹³ Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis. ¹⁴ In Deo faciemus virtutem; et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros.] ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ²⁹ ³⁰ ³¹ ³² ³³ ³⁴ ³⁵ ³⁶ ³⁷ ³⁸ ³⁹ ⁴⁰ ⁴¹ ⁴² ⁴³ ¹⁰⁸ ¹ [Deus, laudem meam ne tacueris, quia os peccatoris et os dolosi super me apertum est. ² ³ Locuti sunt adversum me lingua dolosa, et sermonibus odii circumdederunt me: et expugnaverunt me gratis. ⁴ Pro eo ut me diligerent, detrahebant mihi; ego autem orabam. ⁵ Et posuerunt adversum me mala pro bonis, et odium pro dilectione mea. ⁶ Constitue super eum peccatorem, et diabolus stet a dextris ejus. ⁷ Cum judicatur, exeat condemnatus; et oratio ejus fiat in peccatum. ⁸ Fiant dies ejus pauci, et episcopatum ejus accipiat alter. ⁹ Fiant filii ejus orphani, et uxor ejus vidua. ¹⁰ Nutantes transferantur filii ejus et mendicent, et ejiciantur de habitationibus suis. ¹¹ Scrutetur fœnerator omnem substantiam ejus, et diripiant alieni labores ejus. ¹² Non sit illi adjutor, nec sit qui misereatur pupillis ejus. ¹³ Fiant nati ejus in interitum; in generatione una deleatur nomen ejus. ¹⁰⁹ ¹ [Dixit Dominus Domino meo: Sede a dextris meis, donec ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum. ² Virgam virtutis tuæ emittet Dominus ex Sion: dominare in medio inimicorum tuorum. ³ Tecum principium in die virtutis tuæ in splendoribus sanctorum: ex utero, ante luciferum, genui te. ⁴ Juravit Dominus, et non pœnitebit eum: Tu es sacerdos in æternum secundum ordinem Melchisedech. ⁵ Dominus a dextris tuis; confregit in die iræ suæ reges. ⁶ Judicabit in nationibus, implebit ruinas; conquassabit capita in terra multorum. ⁷ De torrente in via bibet; propterea exaltabit caput.] ⁸ ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ²⁹ ³⁰ ³¹ ¹¹⁰ ¹ Alleluja. [Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo, in consilio justorum, et congregatione. ² Magna opera Domini: exquisita in omnes voluntates ejus. ³ Confessio et magnificentia opus ejus, et justitia ejus manet in sæculum sæculi. ⁴ Memoriam fecit mirabilium suorum, misericors et miserator Dominus. ⁵ Escam dedit timentibus se; memor erit in sæculum testamenti sui. ⁶ Virtutem operum suorum annuntiabit populo suo, ⁷ ut det illis hæreditatem gentium. Opera manuum ejus veritas et judicium. ¹¹¹ ¹ Alleluja, [Beatus vir qui timet Dominum: in mandatis ejus volet nimis. ² Potens in terra erit semen ejus; generatio rectorum benedicetur. ³ Gloria et divitiæ in domo ejus, et justitia ejus manet in sæculum sæculi. ⁴ Exortum est in tenebris lumen rectis: misericors, et miserator, et justus. ⁵ Jucundus homo qui miseretur et commodat; disponet sermones suos in judicio: ⁶ quia in æternum non commovebitur. ⁷ In memoria æterna erit justus; ab auditione mala non timebit. Paratum cor ejus sperare in Domino, ⁸ confirmatum est cor ejus; non commovebitur donec despiciat inimicos suos. ⁹ Dispersit, dedit pauperibus; justitia ejus manet in sæculum sæculi: cornu ejus exaltabitur in gloria. ¹⁰ Peccator videbit, et irascetur; dentibus suis fremet et tabescet: desiderium peccatorum peribit.] ¹¹² ¹ Alleluja. [Laudate, pueri, Dominum; laudate nomen Domini. ² Sit nomen Domini benedictum ex hoc nunc et usque in sæculum. ³ A solis ortu usque ad occasum laudabile nomen Domini. ⁴ Excelsus super omnes gentes Dominus, et super cælos gloria ejus. ⁵ Quis sicut Dominus Deus noster, qui in altis habitat, ⁶ et humilia respicit in cælo et in terra? ⁷ Suscitans a terra inopem, et de stercore erigens pauperem: ⁸ ut collocet eum cum principibus, cum principibus populi sui. ⁹ Qui habitare facit sterilem in domo, matrem filiorum lætantem.] ¹⁰ ¹¹³ ¹ [In exitu Israël de Ægypto, domus Jacob de populo barbaro, ² facta est Judæa sanctificatio ejus; Israël potestas ejus. ³ Mare vidit, et fugit; Jordanis conversus est retrorsum. ⁴ Montes exsultaverunt ut arietes, et colles sicut agni ovium. ⁵ Quid est tibi, mare, quod fugisti? et tu, Jordanis, quia conversus es retrorsum? ⁶ montes, exsultastis sicut arietes? et colles, sicut agni ovium? ⁷ A facie Domini mota est terra, a facie Dei Jacob: ⁸ qui convertit petram in stagna aquarum, et rupem in fontes aquarum. ⁹ Non nobis, Domine, non nobis, sed nomini tuo da gloriam: ¹¹⁴ ¹ [Dilexi, quoniam exaudiet Dominus vocem orationis meæ. ² Quia inclinavit aurem suam mihi, et in diebus meis invocabo. ³ Circumdederunt me dolores mortis; et pericula inferni invenerunt me. Tribulationem et dolorem inveni, ⁴ et nomen Domini invocavi: o Domine, libera animam meam. ⁵ Misericors Dominus et justus, et Deus noster miseretur. ⁶ Custodiens parvulos Dominus; humiliatus sum, et liberavit me. ⁷ Convertere, anima mea, in requiem tuam, quia Dominus benefecit tibi: ⁸ quia eripuit animam meam de morte, oculos meos a lacrimis, pedes meos a lapsu. ¹¹⁵ ¹ [Credidi, propter quod locutus sum; ego autem humiliatus sum nimis. ² Ego dixi in excessu meo: Omnis homo mendax. ³ Quid retribuam Domino pro omnibus quæ retribuit mihi? ⁴ Calicem salutaris accipiam, et nomen Domini invocabo. ⁵ Vota mea Domino reddam coram omni populo ejus. ⁶ Pretiosa in conspectu Domini mors sanctorum ejus. ⁷ O Domine, quia ego servus tuus; ego servus tuus, et filius ancillæ tuæ. Dirupisti vincula mea: ⁸ tibi sacrificabo hostiam laudis, et nomen Domini invocabo. ⁹ Vota mea Domino reddam in conspectu omnis populi ejus; ¹⁰ in atriis domus Domini, in medio tui, Jerusalem.] ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹¹⁶ ¹ [Laudate Dominum, omnes gentes; laudate eum, omnes populi. ² Quoniam confirmata est super nos misericordia ejus, et veritas Domini manet in æternum.] ³ ⁴ ⁵ ⁶ ⁷ ⁸ ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ¹¹⁷ ¹ [Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus. ² Dicat nunc Israël: Quoniam bonus, quoniam in sæculum misericordia ejus. ¹¹⁸ ¹ [ Beati immaculati in via, qui ambulant in lege Domini. ² Beati qui scrutantur testimonia ejus; in toto corde exquirunt eum. ³ Non enim qui operantur iniquitatem in viis ejus ambulaverunt. ⁴ Tu mandasti mandata tua custodiri nimis. ⁵ Utinam dirigantur viæ meæ ad custodiendas justificationes tuas. ⁶ Tunc non confundar, cum perspexero in omnibus mandatis tuis. ⁷ Confitebor tibi in directione cordis, in eo quod didici judicia justitiæ tuæ. ⁸ Justificationes tuas custodiam; non me derelinquas usquequaque. ⁹ In quo corrigit adolescentior viam suam? in custodiendo sermones tuos. ¹⁰ In toto corde meo exquisivi te; ne repellas me a mandatis tuis. ¹¹ In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi. ¹² Benedictus es, Domine; doce me justificationes tuas. ¹³ In labiis meis pronuntiavi omnia judicia oris tui. ¹⁴ In via testimoniorum tuorum delectatus sum, sicut in omnibus divitiis. ¹⁵ In mandatis tuis exercebor, et considerabo vias tuas. ¹⁶ In justificationibus tuis meditabor: non obliviscar sermones tuos. ¹⁷ Retribue servo tuo, vivifica me, et custodiam sermones tuos. ¹⁸ Revela oculos meos, et considerabo mirabilia de lege tua. ¹⁹ Incola ego sum in terra: non abscondas a me mandata tua. ²⁰ Concupivit anima mea desiderare justificationes tuas in omni tempore. ²¹ Increpasti superbos; maledicti qui declinant a mandatis tuis. ²² Aufer a me opprobrium et contemptum, quia testimonia tua exquisivi. ²³ Etenim sederunt principes, et adversum me loquebantur; servus autem tuus exercebatur in justificationibus tuis. ²⁴ Nam et testimonia tua meditatio mea est, et consilium meum justificationes tuæ. ²⁵ Adhæsit pavimento anima mea: vivifica me secundum verbum tuum. ²⁶ Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; doce me justificationes tuas. ²⁷ Viam justificationum tuarum instrue me, et exercebor in mirabilibus tuis. ²⁸ Dormitavit anima mea præ tædio: confirma me in verbis tuis. ²⁹ Viam iniquitatis amove a me, et de lege tua miserere mei. ¹¹⁹ ¹ [Ad Dominum cum tribularer clamavi, et exaudivit me. ² Domine, libera animam meam a labiis iniquis et a lingua dolosa. ³ Quid detur tibi, aut quid apponatur tibi ad linguam dolosam? ⁴ Sagittæ potentis acutæ, cum carbonibus desolatoriis. ⁵ Heu mihi, quia incolatus meus prolongatus est! habitavi cum habitantibus Cedar; ⁶ multum incola fuit anima mea. ⁷ Cum his qui oderunt pacem eram pacificus; cum loquebar illis, impugnabant me gratis.] ⁸ ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ²⁷ ²⁸ ²⁹ ³⁰ ³¹ ³² ³³ ³⁴ ³⁵ ³⁶ ³⁷ ³⁸ ³⁹ ⁴⁰ ⁴¹ ⁴² ⁴³ ⁴⁴ ⁴⁵ ⁴⁶ ⁴⁷ ⁴⁸ ⁴⁹ ⁵⁰ ⁵¹ ⁵² ⁵³ ⁵⁴ ⁵⁵ ⁵⁶ ⁵⁷ ⁵⁸ ⁵⁹ ⁶⁰ ⁶¹ ⁶² ⁶³ ⁶⁴ ⁶⁵ ⁶⁶ ⁶⁷ ⁶⁸ ⁶⁹ ⁷⁰ ⁷¹ ⁷² ⁷³ ⁷⁴ ⁷⁵ ⁷⁶ ⁷⁷ ⁷⁸ ⁷⁹ ⁸⁰ ⁸¹ ⁸² ⁸³ ⁸⁴ ⁸⁵ ⁸⁶ ⁸⁷ ⁸⁸ ⁸⁹ ⁹⁰ ⁹¹ ⁹² ⁹³ ⁹⁴ ⁹⁵ ⁹⁶ ⁹⁷ ⁹⁸ ⁹⁹ ¹⁰⁰ ¹⁰¹ ¹⁰² ¹⁰³ ¹⁰⁴ ¹⁰⁵ ¹⁰⁶ ¹⁰⁷ ¹⁰⁸ ¹⁰⁹ ¹¹⁰ ¹¹¹ ¹¹² ¹¹³ ¹¹⁴ ¹¹⁵ ¹¹⁶ ¹¹⁷ ¹¹⁸ ¹¹⁹ ¹²⁰ ¹²¹ ¹²² ¹²³ ¹²⁴ ¹²⁵ ¹²⁶ ¹²⁷ ¹²⁸ ¹²⁹ ¹³⁰ ¹³¹ ¹³² ¹³³ ¹³⁴ ¹³⁵ ¹³⁶ ¹³⁷ ¹³⁸ ¹³⁹ ¹⁴⁰ ¹⁴¹ ¹⁴² ¹⁴³ ¹⁴⁴ ¹⁴⁵ ¹⁴⁶ ¹⁴⁷ ¹⁴⁸ ¹⁴⁹ ¹⁵⁰ ¹⁵¹ ¹⁵² ¹⁵³ ¹⁵⁴ ¹⁵⁵ ¹⁵⁶ ¹⁵⁷ ¹⁵⁸ ¹⁵⁹ ¹⁶⁰ ¹⁶¹ ¹⁶² ¹⁶³ ¹⁶⁴ ¹⁶⁵ ¹⁶⁶ ¹⁶⁷ ¹⁶⁸ ¹⁶⁹ ¹⁷⁰ ¹⁷¹ ¹⁷² ¹⁷³ ¹⁷⁴ ¹⁷⁵ ¹⁷⁶ ¹²⁰ ¹ [Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi. ² Auxilium meum a Domino, qui fecit cælum et terram. ³ Non det in commotionem pedem tuum, neque dormitet qui custodit te. ⁴ Ecce non dormitabit neque dormiet qui custodit Israël. ⁵ Dominus custodit te; Dominus protectio tua super manum dexteram tuam. ⁶ Per diem sol non uret te, neque luna per noctem. ⁷ Dominus custodit te ab omni malo; custodiat animam tuam Dominus. ¹²¹ ¹ [Lætatus sum in his quæ dicta sunt mihi: In domum Domini ibimus. ² Stantes erant pedes nostri in atriis tuis, Jerusalem. ³ Jerusalem, quæ ædificatur ut civitas, cujus participatio ejus in idipsum. ⁴ Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini: testimonium Israël, ad confitendum nomini Domini. ⁵ Quia illic sederunt sedes in judicio, sedes super domum David. ⁶ Rogate quæ ad pacem sunt Jerusalem, et abundantia diligentibus te. ⁷ Fiat pax in virtute tua, et abundantia in turribus tuis. ⁸ Propter fratres meos et proximos meos, loquebar pacem de te. ¹²² ¹ [Ad te levavi oculos meos, qui habitas in cælis. ² Ecce sicut oculi servorum in manibus dominorum suorum; sicut oculi ancillæ in manibus dominæ suæ: ita oculi nostri ad Dominum Deum nostrum, donec misereatur nostri. ³ Miserere nostri, Domine, miserere nostri, quia multum repleti sumus despectione; ⁴ quia multum repleta est anima nostra opprobrium abundantibus, et despectio superbis.] ⁵ ⁶ ⁷ ⁸ ⁹ ¹²³ ¹ [Nisi quia Dominus erat in nobis, dicat nunc Israël, ² nisi quia Dominus erat in nobis: cum exsurgerent homines in nos, ³ forte vivos deglutissent nos; cum irasceretur furor eorum in nos, ⁴ forsitan aqua absorbuisset nos; ¹²⁴ ¹ [Qui confidunt in Domino, sicut mons Sion: non commovebitur in æternum, qui habitat ² in Jerusalem. Montes in circuitu ejus; et Dominus in circuitu populi sui, ex hoc nunc et usque in sæculum. ³ Quia non relinquet Dominus virgam peccatorum super sortem justorum: ut non extendant justi ad iniquitatem manus suas, ⁴ benefac, Domine, bonis, et rectis corde. ⁵ Declinantes autem in obligationes, adducet Dominus cum operantibus iniquitatem. Pax super Israël!] ⁶ ⁷ ⁸ ¹²⁵ ¹ [In convertendo Dominus captivitatem Sion, facti sumus sicut consolati. ² Tunc repletum est gaudio os nostrum, et lingua nostra exsultatione. Tunc dicent inter gentes: Magnificavit Dominus facere cum eis. ³ Magnificavit Dominus facere nobiscum; facti sumus lætantes. ⁴ Converte, Domine, captivitatem nostram, sicut torrens in austro. ⁵ Qui seminant in lacrimis, in exsultatione metent. ¹²⁶ ¹ [Nisi Dominus ædificaverit domum, in vanum laboraverunt qui ædificant eam. Nisi Dominus custodierit civitatem, frustra vigilat qui custodit eam. ² Vanum est vobis ante lucem surgere: surgite postquam sederitis, qui manducatis panem doloris. Cum dederit dilectis suis somnum, ³ ecce hæreditas Domini, filii; merces, fructus ventris. ⁴ Sicut sagittæ in manu potentis, ita filii excussorum. ⁵ Beatus vir qui implevit desiderium suum ex ipsis: non confundetur cum loquetur inimicis suis in porta.] ⁶ ¹²⁷ ¹ [Beati omnes qui timent Dominum, qui ambulant in viis ejus. ² Labores manuum tuarum quia manducabis: beatus es, et bene tibi erit. ³ Uxor tua sicut vitis abundans in lateribus domus tuæ; filii tui sicut novellæ olivarum in circuitu mensæ tuæ. ⁴ Ecce sic benedicetur homo qui timet Dominum. ⁵ Benedicat tibi Dominus ex Sion, et videas bona Jerusalem omnibus diebus vitæ tuæ. ¹²⁸ ¹ [Sæpe expugnaverunt me a juventute mea, dicat nunc Israël; ² sæpe expugnaverunt me a juventute mea: etenim non potuerunt mihi. ³ Supra dorsum meum fabricaverunt peccatores; prolongaverunt iniquitatem suam. ⁴ Dominus justus concidit cervices peccatorum. ⁵ Confundantur, et convertantur retrorsum omnes qui oderunt Sion. ⁶ Fiant sicut fœnum tectorum, quod priusquam evellatur exaruit: ¹²⁹ ¹ [De profundis clamavi ad te, Domine; ² Domine, exaudi vocem meam. Fiant aures tuæ intendentes in vocem deprecationis meæ. ³ Si iniquitates observaveris, Domine, Domine, quis sustinebit? ⁴ Quia apud te propitiatio est; et propter legem tuam sustinui te, Domine. Sustinuit anima mea in verbo ejus: ⁵ speravit anima mea in Domino. ⁶ A custodia matutina usque ad noctem, speret Israël in Domino. ⁷ Quia apud Dominum misericordia, et copiosa apud eum redemptio. ⁸ Et ipse redimet Israël ex omnibus iniquitatibus ejus.] ¹³⁰ ¹ [Domine, non est exaltatum cor meum, neque elati sunt oculi mei, neque ambulavi in magnis, neque in mirabilibus super me. ² Si non humiliter sentiebam, sed exaltavi animam meam: sicut ablactatus est super matre sua, ita retributio in anima mea. ³ Speret Israël in Domino, ex hoc nunc et usque in sæculum.] ⁴ ⁵ ⁶ ⁷ ⁸ ¹³¹ ¹ [Memento, Domine, David, et omnis mansuetudinis ejus: ² sicut juravit Domino; votum vovit Deo Jacob: ³ Si introiero in tabernaculum domus meæ; si ascendero in lectum strati mei; ¹³² ¹ [Ecce quam bonum et quam jucundum, habitare fratres in unum! ² Sicut unguentum in capite, quod descendit in barbam, barbam Aaron, quod descendit in oram vestimenti ejus; ³ sicut ros Hermon, qui descendit in montem Sion. Quoniam illic mandavit Dominus benedictionem, et vitam usque in sæculum.] ⁴ ⁵ ⁶ ⁷ ⁸ ⁹ ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹³³ ¹ [Ecce nunc benedicite Dominum, omnes servi Domini: qui statis in domo Domini, in atriis domus Dei nostri. ² In noctibus extollite manus vestras in sancta, et benedicite Dominum. ³ Benedicat te Dominus ex Sion, qui fecit cælum et terram.] ¹³⁴ ¹ Alleluja. [Laudate nomen Domini; laudate, servi, Dominum: ² qui statis in domo Domini, in atriis domus Dei nostri. ³ Laudate Dominum, quia bonus Dominus; psallite nomini ejus, quoniam suave. ¹³⁵ ¹ [Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in æternum misericordia ejus. ² Confitemini Deo deorum, quoniam in æternum misericordia ejus. ³ Confitemini Domino dominorum, quoniam in æternum misericordia ejus. ⁴ Qui facit mirabilia magna solus, quoniam in æternum misericordia ejus. ⁵ Qui fecit cælos in intellectu, quoniam in æternum misericordia ejus. ⁶ Qui firmavit terram super aquas, quoniam in æternum misericordia ejus. ⁷ Qui fecit luminaria magna, quoniam in æternum misericordia ejus: ⁸ solem in potestatem diei, quoniam in æternum misericordia ejus; ⁹ lunam et stellas in potestatem noctis, quoniam in æternum misericordia ejus. ¹⁰ Qui percussit Ægyptum cum primogenitis eorum, quoniam in æternum misericordia ejus. ¹¹ Qui eduxit Israël de medio eorum, quoniam in æternum misericordia ejus, ¹² in manu potenti et brachio excelso, quoniam in æternum misericordia ejus. ¹³ Qui divisit mare Rubrum in divisiones, quoniam in æternum misericordia ejus; ¹⁴ et eduxit Israël per medium ejus, quoniam in æternum misericordia ejus; ¹⁵ et excussit Pharaonem et virtutem ejus in mari Rubro, quoniam in æternum misericordia ejus. ¹⁶ Qui traduxit populum suum per desertum, quoniam in æternum misericordia ejus. ¹⁷ Qui percussit reges magnos, quoniam in æternum misericordia ejus; ¹⁸ et occidit reges fortes, quoniam in æternum misericordia ejus: ¹⁹ Sehon, regem Amorrhæorum, quoniam in æternum misericordia ejus; ²⁰ et Og, regem Basan, quoniam in æternum misericordia ejus: ²¹ et dedit terram eorum hæreditatem, quoniam in æternum misericordia ejus; ¹³⁶ ¹ [Super flumina Babylonis illic sedimus et flevimus, cum recordaremur Sion. ² In salicibus in medio ejus suspendimus organa nostra: ³ quia illic interrogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, verba cantionum; et qui abduxerunt nos: Hymnum cantate nobis de canticis Sion. ⁴ Quomodo cantabimus canticum Domini in terra aliena? ⁵ Si oblitus fuero tui, Jerusalem, oblivioni detur dextera mea. ⁶ Adhæreat lingua mea faucibus meis, si non meminero tui; si non proposuero Jerusalem in principio lætitiæ meæ. ⁷ Memor esto, Domine, filiorum Edom, in die Jerusalem: qui dicunt: Exinanite, exinanite usque ad fundamentum in ea. ⁸ Filia Babylonis misera! beatus qui retribuet tibi retributionem tuam quam retribuisti nobis. ⁹ Beatus qui tenebit, et allidet parvulos tuos ad petram.] ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ²⁵ ²⁶ ¹³⁷ ¹ [Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo, quoniam audisti verba oris mei. In conspectu angelorum psallam tibi; ² adorabo ad templum sanctum tuum, et confitebor nomini tuo: super misericordia tua et veritate tua; quoniam magnificasti super omne, nomen sanctum tuum. ³ In quacumque die invocavero te, exaudi me; multiplicabis in anima mea virtutem. ⁴ Confiteantur tibi, Domine, omnes reges terræ, quia audierunt omnia verba oris tui. ⁵ Et cantent in viis Domini, quoniam magna est gloria Domini; ⁶ quoniam excelsus Dominus, et humilia respicit, et alta a longe cognoscit. ⁷ Si ambulavero in medio tribulationis, vivificabis me; et super iram inimicorum meorum extendisti manum tuam, et salvum me fecit dextera tua. ⁸ Dominus retribuet pro me. Domine, misericordia tua in sæculum; opera manuum tuarum ne despicias.] ⁹ ¹³⁸ ¹ [Domine, probasti me, et cognovisti me; ² tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. ³ Intellexisti cogitationes meas de longe; semitam meam et funiculum meum investigasti: ⁴ et omnes vias meas prævidisti, quia non est sermo in lingua mea. ⁵ Ecce, Domine, tu cognovisti omnia, novissima et antiqua. Tu formasti me, et posuisti super me manum tuam. ⁶ Mirabilis facta est scientia tua ex me; confortata est, et non potero ad eam. ⁷ Quo ibo a spiritu tuo? et quo a facie tua fugiam? ⁸ Si ascendero in cælum, tu illic es; si descendero in infernum, ades. ¹³⁹ ¹ [Eripe me, Domine, ab homine malo; a viro iniquo eripe me. ² ³ Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant prælia. ⁴ Acuerunt linguas suas sicut serpentis; venenum aspidum sub labiis eorum. ⁵ Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos: ⁶ absconderunt superbi laqueum mihi. Et funes extenderunt in laqueum; juxta iter, scandalum posuerunt mihi. ⁷ Dixi Domino: Deus meus es tu; exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ. ⁸ Domine, Domine, virtus salutis meæ, obumbrasti super caput meum in die belli. ⁹ Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me; ne derelinquas me, ne forte exaltentur. ¹⁰ Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos. ¹¹ Cadent super eos carbones; in ignem dejicies eos: in miseriis non subsistent. ¹² Vir linguosus non dirigetur in terra; virum injustum mala capient in interitu. ¹³ Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum. ¹⁴ Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo, et habitabunt recti cum vultu tuo.] ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ²² ²³ ²⁴ ¹⁴⁰ ¹ [Domine, clamavi ad te: exaudi me; intende voci meæ, cum clamavero ad te. ² Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo; elevatio manuum mearum sacrificium vespertinum. ³ Pone, Domine, custodiam ori meo, et ostium circumstantiæ labiis meis. ⁴ Non declines cor meum in verba malitiæ, ad excusandas excusationes in peccatis; cum hominibus operantibus iniquitatem, et non communicabo cum electis eorum. ⁵ Corripiet me justus in misericordia, et increpabit me: oleum autem peccatoris non impinguet caput meum. Quoniam adhuc et oratio mea in beneplacitis eorum: ⁶ absorpti sunt juncti petræ judices eorum. Audient verba mea, quoniam potuerunt. ⁷ Sicut crassitudo terræ erupta est super terram, dissipata sunt ossa nostra secus infernum. ⁸ Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei; in te speravi, non auferas animam meam. ⁹ Custodi me a laqueo quem statuerunt mihi, et a scandalis operantium iniquitatem. ¹⁰ Cadent in retiaculo ejus peccatores: singulariter sum ego, donec transeam.] ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴¹ ¹ [Voce mea ad Dominum clamavi, voce mea ad Dominum deprecatus sum. ² ³ Effundo in conspectu ejus orationem meam, et tribulationem meam ante ipsum pronuntio: ⁴ in deficiendo ex me spiritum meum, et tu cognovisti semitas meas. In via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi. ⁵ Considerabam ad dexteram, et videbam, et non erat qui cognosceret me: periit fuga a me, et non est qui requirat animam meam. ⁶ Clamavi ad te, Domine; dixi: Tu es spes mea, portio mea in terra viventium. ⁷ Intende ad deprecationem meam, quia humiliatus sum nimis. Libera me a persequentibus me, quia confortati sunt super me. ⁸ Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo; me exspectant justi donec retribuas mihi.] ⁹ ¹⁰ ¹⁴² ¹ [Domine, exaudi orationem meam; auribus percipe obsecrationem meam in veritate tua; exaudi me in tua justitia. ² Et non intres in judicium cum servo tuo, quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens. ³ Quia persecutus est inimicus animam meam; humiliavit in terra vitam meam; collocavit me in obscuris, sicut mortuos sæculi. ⁴ Et anxiatus est super me spiritus meus; in me turbatum est cor meum. ⁵ Memor fui dierum antiquorum; meditatus sum in omnibus operibus tuis: in factis manuum tuarum meditabar. ⁶ Expandi manus meas ad te; anima mea sicut terra sine aqua tibi. ⁷ Velociter exaudi me, Domine; defecit spiritus meus. Non avertas faciem tuam a me, et similis ero descendentibus in lacum. ¹⁴³ ¹ [Benedictus Dominus Deus meus, qui docet manus meas ad prælium, et digitos meos ad bellum. ² Misericordia mea et refugium meum; susceptor meus et liberator meus; protector meus, et in ipso speravi, qui subdit populum meum sub me. ³ Domine, quid est homo, quia innotuisti ei? aut filius hominis, quia reputas eum? ⁴ Homo vanitati similis factus est; dies ejus sicut umbra prætereunt. ⁵ Domine, inclina cælos tuos, et descende; tange montes, et fumigabunt. ⁶ Fulgura coruscationem, et dissipabis eos; emitte sagittas tuas, et conturbabis eos. ⁷ Emitte manum tuam de alto: eripe me, et libera me de aquis multis, de manu filiorum alienorum: ⁸ quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera iniquitatis. ⁹ Deus, canticum novum cantabo tibi; in psalterio decachordo psallam tibi. ¹⁰ Qui das salutem regibus, qui redemisti David servum tuum de gladio maligno, ¹¹ eripe me, et erue me de manu filiorum alienorum, quorum os locutum est vanitatem, et dextera eorum dextera iniquitatis. ¹² Quorum filii sicut novellæ plantationes in juventute sua; filiæ eorum compositæ, circumornatæ ut similitudo templi. ¹⁴⁴ ¹ [Exaltabo te, Deus meus rex, et benedicam nomini tuo in sæculum, et in sæculum sæculi. ² Per singulos dies benedicam tibi, et laudabo nomen tuum in sæculum, et in sæculum sæculi. ³ Magnus Dominus, et laudabilis nimis, et magnitudinis ejus non est finis. ⁴ Generatio et generatio laudabit opera tua, et potentiam tuam pronuntiabunt. ⁵ Magnificentiam gloriæ sanctitatis tuæ loquentur, et mirabilia tua narrabunt. ⁶ Et virtutem terribilium tuorum dicent, et magnitudinem tuam narrabunt. ⁷ Memoriam abundantiæ suavitatis tuæ eructabunt, et justitia tua exsultabunt. ⁸ Miserator et misericors Dominus: patiens, et multum misericors. ⁹ Suavis Dominus universis, et miserationes ejus super omnia opera ejus. ¹⁰ Confiteantur tibi, Domine, omnia opera tua, et sancti tui benedicant tibi. ¹¹ Gloriam regni tui dicent, et potentiam tuam loquentur: ¹² ut notam faciant filiis hominum potentiam tuam, et gloriam magnificentiæ regni tui. ¹³ Regnum tuum regnum omnium sæculorum; et dominatio tua in omni generatione et generationem. Fidelis Dominus in omnibus verbis suis, et sanctus in omnibus operibus suis. ¹⁴ Allevat Dominus omnes qui corruunt, et erigit omnes elisos. ¹⁵ Oculi omnium in te sperant, Domine, et tu das escam illorum in tempore opportuno. ¹⁴⁵ ¹ Alleluja, [Lauda, anima mea, Dominum. Laudabo Dominum in vita mea; ² (1b) psallam Deo meo quamdiu fuero. Nolite confidere in principibus, ³ in filiis hominum, in quibus non est salus. ⁴ Exibit spiritus ejus, et revertetur in terram suam; in illa die peribunt omnes cogitationes eorum. ⁵ Beatus cujus Deus Jacob adjutor ejus, spes ejus in Domino Deo ipsius: ⁶ qui fecit cælum et terram, mare, et omnia quæ in eis sunt. ⁷ Qui custodit veritatem in sæculum; facit judicium injuriam patientibus; dat escam esurientibus. Dominus solvit compeditos; ⁸ Dominus illuminat cæcos. Dominus erigit elisos; Dominus diligit justos. ⁹ Dominus custodit advenas, pupillum et viduam suscipiet, et vias peccatorum disperdet. ¹⁰ Regnabit Dominus in sæcula; Deus tuus, Sion, in generationem et generationem.] ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ²¹ ¹⁴⁶ ¹ Alleluja. [Laudate Dominum, quoniam bonus est psalmus; Deo nostro sit jucunda, decoraque laudatio. ² Ædificans Jerusalem Dominus, dispersiones Israëlis congregabit: ³ qui sanat contritos corde, et alligat contritiones eorum; ⁴ qui numerat multitudinem stellarum, et omnibus eis nomina vocat. ⁵ Magnus Dominus noster, et magna virtus ejus, et sapientiæ ejus non est numerus. ⁶ Suscipiens mansuetos Dominus; humilians autem peccatores usque ad terram. ⁷ Præcinite Domino in confessione; psallite Deo nostro in cithara. ⁸ Qui operit cælum nubibus, et parat terræ pluviam; qui producit in montibus fœnum, et herbam servituti hominum; ⁹ qui dat jumentis escam ipsorum, et pullis corvorum invocantibus eum. ¹⁰ Non in fortitudine equi voluntatem habebit, nec in tibiis viri beneplacitum erit ei. ¹⁴⁷ ¹ Alleluja. [Lauda, Jerusalem, Dominum; lauda Deum tuum, Sion. ² Quoniam confortavit seras portarum tuarum; benedixit filiis tuis in te. ³ Qui posuit fines tuos pacem, et adipe frumenti satiat te. ⁴ Qui emittit eloquium suum terræ: velociter currit sermo ejus. ⁵ Qui dat nivem sicut lanam; nebulam sicut cinerem spargit. ⁶ Mittit crystallum suam sicut buccellas: ante faciem frigoris ejus quis sustinebit? ⁷ Emittet verbum suum, et liquefaciet ea; flabit spiritus ejus, et fluent aquæ. ⁸ Qui annuntiat verbum suum Jacob, justitias et judicia sua Israël. ⁹ Non fecit taliter omni nationi, et judicia sua non manifestavit eis. Alleluja.] ¹⁰ ¹¹ ¹² ¹³ ¹⁴ ¹⁵ ¹⁶ ¹⁷ ¹⁸ ¹⁹ ²⁰ ¹⁴⁸ ¹ Alleluja. [Laudate Dominum de cælis; laudate eum in excelsis. ² Laudate eum, omnes angeli ejus; laudate eum, omnes virtutes ejus. ³ Laudate eum, sol et luna; laudate eum, omnes stellæ et lumen. ⁴ Laudate eum, cæli cælorum; et aquæ omnes quæ super cælos sunt, ⁵ laudent nomen Domini. Quia ipse dixit, et facta sunt; ipse mandavit, et creata sunt. ⁶ Statuit ea in æternum, et in sæculum sæculi; præceptum posuit, et non præteribit. ⁷ Laudate Dominum de terra, dracones et omnes abyssi; ⁸ ignis, grando, nix, glacies, spiritus procellarum, quæ faciunt verbum ejus; ⁹ montes, et omnes colles; ligna fructifera, et omnes cedri; ¹⁰ bestiæ, et universa pecora; serpentes, et volucres pennatæ; ¹¹ reges terræ et omnes populi; principes et omnes judices terræ; ¹² juvenes et virgines; senes cum junioribus, laudent nomen Domini: ¹³ quia exaltatum est nomen ejus solius. ¹⁴ Confessio ejus super cælum et terram; et exaltavit cornu populi sui. Hymnus omnibus sanctis ejus; filiis Israël, populo appropinquanti sibi. Alleluja.] ¹⁴⁹ ¹ Alleluja. [Cantate Domino canticum novum; laus ejus in ecclesia sanctorum. ² Lætetur Israël in eo qui fecit eum, et filii Sion exsultent in rege suo. ³ Laudent nomen ejus in choro; in tympano et psalterio psallant ei. ⁴ Quia beneplacitum est Domino in populo suo, et exaltabit mansuetos in salutem. ⁵ Exsultabunt sancti in gloria; lætabuntur in cubilibus suis. ⁶ Exaltationes Dei in gutture eorum, et gladii ancipites in manibus eorum: ⁷ ad faciendam vindictam in nationibus, increpationes in populis; ⁸ ad alligandos reges eorum in compedibus, et nobiles eorum in manicis ferreis; ⁹ ut faciant in eis judicium conscriptum: gloria hæc est omnibus sanctis ejus. Alleluja.] ¹⁵⁰ ¹ Alleluja. [Laudate Dominum in sanctis ejus; laudate eum in firmamento virtutis ejus. ² Laudate eum in virtutibus ejus; laudate eum secundum multitudinem magnitudinis ejus. ³ Laudate eum in sono tubæ; laudate eum in psalterio et cithara. ⁴ Laudate eum in tympano et choro; laudate eum in chordis et organo. ⁵ Laudate eum in cymbalis benesonantibus; laudate eum in cymbalis jubilationis. ⁶ Omnis spiritus laudet Dominum! Alleluja.]