BGB(i) 27 Νῦν ἡ ψυχή μου τετάρακται, καὶ τί εἴπω; ‘Πάτερ, σῶσόν με ἐκ τῆς ὥρας ταύτης.’ ἀλλὰ διὰ τοῦτο ἦλθον εἰς τὴν ὥραν ταύτην.