Bible verses about "friendship" | PBG

²⁴ Nie bądź przyjacielem gniewliwemu, a z mężem popędliwym nie obcuj, ²⁵ Byś snać nie przywykł ścieszkom jego, a nie włożył sidła na duszę swoję. ²⁶ Nie bywaj między tymi, którzy ręczą; ani między rękojmiami za długi; ²⁷ Bo jeźlibyś nie miał czem zapłacić, przeczżeby kto miał brać pościel twoją pod tobą?

⁹ Kto pokrywa przestępstwo, szuka łaski; ale kto wznawia rzeczy, rozłącza przyjaciół.

¹² Toć jest przykazanie moje, abyście się społecznie miłowali, jakom i ja was umiłował. ¹³ Większej miłości nad tę żaden nie ma, jedno gdyby kto duszę swoję położył za przyjacioły swoje. ¹⁴ Wy jesteście przyjaciele moi, jeźli czynić będziecie, cokolwiek ja wam przykazuję.

¹² To jest, abyśmy się u was zobopólnie ucieszyli przez społeczną wiarę, i waszę, i moję.

⁸ Przetoż trzeźwymi bądźcie i czułymi ku modlitwom, a nade wszystko miejcie uprzejmą miłość jedni ku drugim; albowiem miłość zakryje mnóstwo grzechów. ⁹ Gościnnymi bądźcie jedni ku drugim bez szemrania. ¹⁰ Każdy jako wziął dar, tak nim jeden drugiemu usługujcie, jako dobrzy szafarze rozlicznej łaski Bożej.

²⁴ I przypatrujmy się jedni drugim ku pobudzaniu się do miłości i do dobrych uczynków, ²⁵ Nie opuszczając społecznego zgromadzenia naszego, jako niektórzy obyczaj mają, ale napominając jedni drugich, a to tem więcej, czem więcej widzicie, iż się on dzień przybliża.

¹⁴ Przeciwko temu, którego litość słabieje ku bliźniemu swemu, i który bojaźń Wszechmogącego opuścił?

⁹ Jako maść i kadzenie uwesela serce: tak słodkość przyjaciela uwesela więcej, niż własna rada.

⁶ Lepsze są rany od przyjaciela, niż łagodne całowanie człowieka nienawidzącego.

³³ Nie błądźcież; złe rozmowy psują dobre obyczaje.

¹⁷ Żelazo żelazem bywa naostrzone; tak mąż zaostrza oblicze przyjaciela swego.

¹⁷ Wszelkiego czasu miłuje przyjaciel, a w ucisku stawia się jako brat.

¹¹ Przetoż napominajcie jedni drugich i budujcie jeden drugiego, jako i czynicie.

¹³ Większej miłości nad tę żaden nie ma, jedno gdyby kto duszę swoję położył za przyjacioły swoje.

⁹ Lepiej jest we dwóch być, niż jednemu; mają zaiste dobry pożytek z pracy swojej. ¹⁰ Bo jeźli jeden upadnie, drugi podźwignie towarzysza swego. A tak biada samotnemu, gdyby upadł! bo nie ma drugiego, coby go podźwignął. ¹¹ Także będąli dwaj społu leżeć, zagrzeją się; ale jeden jakoż się zagrzeje? ¹² Owszem jeźliby kto jednego przemagał, dwaj mu się zastawią; a sznur troisty nie łacno się zerwie.

²⁴ Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.