Luke 16:31 Cross References - PBG

³¹ I rzekł mu: Ponieważ Mojżesza i proroków nie słuchają, tedy, choćby też kto zmartwychwstał, nie uwierzą.

²⁷ Niech rozszerzy Bóg Jafeta, i niech mieszka w namieciech Semowych a niech Chanaan sługą ich.

⁴³ A to rzekłszy, zawołał głosem wielkim: Łazarzu! wynijdź sam! ⁴⁴ I wyszedł ten, który był umarł, mając związane ręce i nogi chustkami, a twarz jego była chustką obwiązana. Rzekł im Jezus: Rozwiążcie go, a niechaj odejdzie. ⁴⁵ Wiele tedy z Żydów, którzy byli przyszli do Maryi, a widzieli to, co uczynił Jezus, uwierzyło weń. ⁴⁶ Niektórzy też z nich odeszli do Faryzeuszów i powiedzieli im, co uczynił Jezus. ⁴⁷ Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i Faryzeuszowie w radę, i mówili: Cóż uczynimy? Albowiem ten człowiek wiele cudów czyni. ⁴⁸ A jeźli go tak zaniechamy, wszyscy weń uwierzą, i przyjdą Rzymianie, a wezmą nam to miejsce nasze i lud. ⁴⁹ A jeden z nich, Kaifasz, będąc najwyższym kapłanem onego roku, rzekł im: Wy nic nie wiecie, ⁵⁰ Ani myślicie, iż nam jest pożyteczno, żeby jeden człowiek umarł za lud, a żeby wszystek ten naród nie zginął. ⁵¹ A tegoć nie mówił sam od siebie, ale będąc najwyższym kapłanem roku onego, prorokował, iż Jezus miał umrzeć za on naród; ⁵² A nie tylko za on naród, ale żeby też syny Boże rozproszone w jedno zgromadził. ⁵³ Od onego tedy dnia radzili się społem, aby go zabili.

¹⁰ I radzili się przedniejsi kapłani, żeby i Łazarza zabili. ¹¹ Bo wiele z Żydów dla niego odstępowali i wierzyli w Jezusa.

⁸ A wszedłszy do bóżnicy, mówił bezpiecznie przez trzy miesiące, nauczając i namawiając ich do królestwa Bożego.

²⁸ Zatem Agrypa rzekł do Pawła: Mało byś mnie nie namówił, żebym został chrześcijaninem.

²³ A postanowiwszy mu dzień, przyszło ich do niego do gospody niemało, którym z doświadczeniem wykładał królestwo Boże, namawiając ich do tych rzeczy, które są o Jezusie, z zakonu Mojżeszowego i z proroków, od poranku aż do wieczora.

³ Jeźli tedy zakryta jest Ewangielija nasza, zakryta jest przed tymi, którzy giną.

¹¹ Przetoż wiedząc o tym strachu Pańskim, ludzi do wiary namawiamy, a Bogu jawnymi jesteśmy; i mam nadzieję, iż w sumieniach waszych jawnymi jesteśmy.