Leviticus 15:20 Cross References - PBG

²⁰ Na czembykolwiek leżała w odłączeniu swem, nieczyste będzie; także na czem by siedziała, nieczyste będzie.

⁴ Każda pościel, na której by leżał płynienie cierpiący, nieczysta będzie, i wszystko, na czem by usiadł, nieczyste będzie. ⁵ Kto by się dotknął pościeli jego, upierze szaty swoje, i umyje się wodą, a będzie nieczystym aż do wieczora. ⁶ Kto by też siadł na tem, na czem ten siedział, co z niego nasienie płynie, upierze szaty swe, i umyje się wodą, a będzie nieczystym aż do wieczora. ⁷ Jeźliby się też kto dotknął ciała męża cierpiącego płynienie, upierze szaty swe, i umyje się wodą, a będzie nieczystym aż do wieczora. ⁸ A jeźliby plunął płynienie cierpiący na czystego, oplwany upierze szaty swe, i umyje się wodą, a będzie nieczysty aż do wieczora. ⁹ Każde też siodło, na którem by siedział płynienie cierpiący, nieczyste będzie.

¹⁶ Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy; ¹⁷ Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina. ¹⁸ Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej. ¹⁹ Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.

³ Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej: ⁴ Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry. ⁵ Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. ⁶ Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich. ⁷ Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich. ⁸ Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej. ⁹ Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi; ¹⁰ By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym; ¹¹ I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje; ¹² I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje! ¹³ Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

²⁴ Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.

³⁵ Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.

¹⁰ A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca, ¹¹ Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej; ¹² Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca; ¹³ I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu: ¹⁴ Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje. ¹⁵ Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię. ¹⁶ Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi. ¹⁷ Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem. ¹⁸ Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością. ¹⁹ Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką. ²⁰ Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego. ²¹ I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go. ²² Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa. ²³ I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego. ²⁴ Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich. ²⁵ Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej. ²⁶ Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej. ²⁷ Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci.

¹³ Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca; ¹⁴ A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście, ¹⁵ Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc: ¹⁶ Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi: ¹⁷ Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy. ¹⁸ Ale prostak nie wie, że tam są umarli, a ci, których wezwała, są w głębokościach grobu.

²⁷ Bo jeźlibyś nie miał czem zapłacić, przeczżeby kto miał brać pościel twoją pod tobą?

²⁶ I znalazłem rzecz gorzciejszą nad śmierć, to jest, taką niewiastę, której serce jest jako sieci i sidło, a ręce jej jako pęta. Kto się Bogu podoba, wolny będzie od niej; ale grzesznik będzie od niej pojmany.

³³ Nie błądźcież; złe rozmowy psują dobre obyczaje.