Genesis 1:6 Cross References - PBG

⁶ Potem rzekł Bóg: Niech będzie rozpostarcie, w pośrodku wód, a niech dzieli wody od wód.

¹⁴ I rzekł Bóg: Niech będą światła na rozpostarciu niebieskim, ku rozdzielaniu dnia od nocy, a niech będą na znaki, i pewne czasy, i dni, i lata.

²⁰ I rzekł Bóg: Niech hojnie wywiodą wody płaz duszy żywiącej; a ptactwo niech lata nad ziemią, pod rozpostarciem niebieskim.

¹¹ Roku sześćsetnego wieku Noego, miesiąca wtórego, siedemnastego dnia tegoż miesiąca, w tenże dzień przerwały się wszystkie źródła przepaści wielkiej, i okna niebieskie otworzyły się. ¹² I padał deszcz na ziemię, czterdzieści dni i czterdzieści nocy.

⁷ Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem. ⁸ Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.

¹³ Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

¹¹ A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.

¹⁸ Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.

²² Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli? ²³ Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny. ²⁴ Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi? ²⁵ Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów? ²⁶ Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;

¹ Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.

⁶ Słowem Pańskiem są niebiosa uczynione, a Duchem ust jego wszystko wojsko ich.

⁹ Albowiem on rzekł, i stało się; on rozkazał, a stanęło.

² Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.

⁵ Który mądrze niebiosa uczynił; albowiem na wieki miłosierdzie jego; ⁶ Który rozciągnął ziemię na wodach; albowiem na wieki miłosierdzie jego;

⁴ Chwalcie go niebiosa nad niebiosami, i wody, które są nad niebem.

¹ Halleluja. Chwalcie Boga w świątnicy jego; chwalcie go na rozpostarciu mocy jego.

³ Gdy się napełniają obłoki, deszcz na ziemię wypuszcają; a gdy upada drzewo na południe, albo na północy, na któremkolwiek miejscu upadnie to drzewo, tam zostanie.

¹⁰ Ale Pan jest Bóg prawy, jest Bóg żywy, i król wieczny; przed jego zapalczywością ziemia drży, a narody nie mogą znieść rozgniewania jego.

¹² Ale on uczynił ziemię mocą swą; on utwierdził okrąg świata mądrością swoją, i roztropnością swoją rozciągnął niebiosa. ¹³ Gdy on wydaje głos, szum wód bywa na niebie, i to sposabia, aby występowały pary z krajów ziemi; błyskawice z deszczem przywodzi, a wywodzi wiatry z skarbów swoich.

¹⁵ Onci to jest, który uczynił ziemię mocą swoją, który utwierdził okrąg świata mądrością swoją, i roztropnością swoją rozpostarł niebiosa;

¹ Brzemię słowa Pańskiego nad Izraelem. Tak mówi Pan, który rozpostarł niebiosa, a ugruntował ziemię, który tworzy ducha człowieczego we wnętrznościach jego: