Job 1:1 Cross References - Clementine_Vulgate

¹ Vir erat in terra Hus, nomine Job: et erat vir ille simplex, et rectus, ac timens Deum, et recedens a malo.

⁹ Hæ sunt generationes Noë: Noë vir justus atque perfectus fuit in generationibus suis; cum Deo ambulavit.

²³ Filii Aram: Us, et Hul, et Gether, et Mes.

¹ Postquam vero nonaginta et novem annorum esse cœperat, apparuit ei Dominus, dixitque ad eum: Ego Deus omnipotens: ambula coram me, et esto perfectus.

¹² Dixitque ei: Non extendas manum tuam super puerum, neque facias illi quidquam: nunc cognovi quod times Deum, et non pepercisti unigenito filio tuo propter me.

²⁰ His ita gestis, nuntiatum est Abrahæ quod Melcha quoque genuisset filios Nachor fratri suo: ²¹ Hus primogenitum, et Buz fratrem ejus, et Camuel patrem Syrorum,

²⁸ Habuit autem filios Disan: Hus et Aram.

²¹ Provide autem de omni plebe viros potentes, et timentes Deum, in quibus sit veritas, et qui oderint avaritiam, et constitue ex eis tribunos, et centuriones, et quinquagenarios, et decanos,

³ Obsecro, Domine: memento, quæso, quomodo ambulaverim coram te in veritate, et in corde perfecto, et quod placitum est coram te fecerim. Flevit itaque Ezechias fletu magno.

¹⁷ Filii Sem: Ælam, et Assur, et Arphaxad, et Lud, et Aram, et Hus, et Hul, et Gether, et Mosoch.

⁴² Filii Eser: Balaan, et Zavan, et Jacan. Filii Disan: Hus et Aran.

²⁰ Fecit ergo Ezechias universa quæ diximus in omni Juda: operatusque est bonum et rectum, et verum coram Domino Deo suo, ²¹ in universa cultura ministerii domus Domini, juxta legem et cæremonias, volens requirere Deum suum in toto corde suo: fecitque, et prosperatus est.

⁸ Dixitque Dominus ad eum: Numquid considerasti servum meum Job, quod non sit ei similis in terra, homo simplex et rectus, ac timens Deum, et recedens a malo?

³ Et dixit Dominus ad Satan: Numquid considerasti servum meum Job, quod non sit ei similis in terra, vir simplex et rectus, ac timens Deum, et recedens a malo, et adhuc retinens innocentiam? tu autem commovisti me adversus eum, ut affligerem eum frustra.

¹¹ Vestigia ejus secutus est pes meus: viam ejus custodivi, et non declinavi ex ea. ¹² A mandatis labiorum ejus non recessi, et in sinu meo abscondi verba oris ejus.

²⁸ Et dixit homini: Ecce timor Domini, ipsa est sapientia; et recedere a malo, intelligentia.]

¹ [Pepigi fœdus cum oculis meis, ut ne cogitarem quidem de virgine. ² Quam enim partem haberet in me Deus desuper, et hæreditatem Omnipotens de excelsis? ³ Numquid non perditio est iniquo, et alienatio operantibus injustitiam? ⁴ Nonne ipse considerat vias meas, et cunctos gressus meos dinumerat? ⁵ Si ambulavi in vanitate, et festinavit in dolo pes meus, ⁶ appendat me in statera justa, et sciat Deus simplicitatem meam. ⁷ Si declinavit gressus meus de via, et si secutum est oculos meos cor meum, et si manibus meis adhæsit macula, ⁸ seram, et alius comedat, et progenies mea eradicetur. ⁹ Si deceptum est cor meum super muliere, et si ad ostium amici mei insidiatus sum, ¹⁰ scortum alterius sit uxor mea, et super illam incurventur alii. ¹¹ Hoc enim nefas est, et iniquitas maxima. ¹² Ignis est usque ad perditionem devorans, et omnia eradicans genimina. ¹³ Si contempsi subire judicium cum servo meo et ancilla mea, cum disceptarent adversum me: ¹⁴ quid enim faciam cum surrexerit ad judicandum Deus? et cum quæsierit, quid respondebo illi? ¹⁵ Numquid non in utero fecit me, qui et illum operatus est, et formavit me in vulva unus? ¹⁶ Si negavi quod volebant pauperibus, et oculos viduæ expectare feci; ¹⁷ si comedi buccellam meam solus, et non comedit pupillus ex ea ¹⁸ (quia ab infantia mea crevit mecum miseratio, et de utero matris meæ egressa est mecum); ¹⁹ si despexi pereuntem, eo quod non habuerit indumentum, et absque operimento pauperem; ²⁰ si non benedixerunt mihi latera ejus, et de velleribus ovium mearum calefactus est; ²¹ si levavi super pupillum manum meam, etiam cum viderem me in porta superiorem: ²² humerus meus a junctura sua cadat, et brachium meum cum suis ossibus confringatur. ²³ Semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum, et pondus ejus ferre non potui. ²⁴ Si putavi aurum robur meum, et obrizo dixi: Fiducia mea; ²⁵ si lætatus sum super multis divitiis meis, et quia plurima reperit manus mea; ²⁶ si vidi solem cum fulgeret, et lunam incedentem clare, ²⁷ et lætatum est in abscondito cor meum, et osculatus sum manum meam ore meo: ²⁸ quæ est iniquitas maxima, et negatio contra Deum altissimum. ²⁹ Si gavisus sum ad ruinam ejus qui me oderat, et exsultavi quod invenisset eum malum: ³⁰ non enim dedi ad peccandum guttur meum, ut expeterem maledicens animam ejus. ³¹ Si non dixerunt viri tabernaculi mei: Quis det de carnibus ejus, ut saturemur? ³² foris non mansit peregrinus: ostium meum viatori patuit. ³³ Si abscondi quasi homo peccatum meum, et celavi in sinu meo iniquitatem meam; ³⁴ si expavi ad multitudinem nimiam, et despectio propinquorum terruit me: et non magis tacui, nec egressus sum ostium. ³⁵ Quis mihi tribuat auditorem, ut desiderium meum audiat Omnipotens, et librum scribat ipse qui judicat, ³⁶ ut in humero meo portem illum, et circumdem illum quasi coronam mihi? ³⁷ Per singulos gradus meos pronuntiabo illum, et quasi principi offeram eum. ³⁸ Si adversum me terra mea clamat, et cum ipsa sulci ejus deflent: ³⁹ si fructus ejus comedi absque pecunia, et animam agricolarum ejus afflixi: ⁴⁰ pro frumento oriatur mihi tribulus, et pro hordeo spina.] Finita sunt verba Job.

¹³ Timor Domini odit malum: arrogantiam, et superbiam, et viam pravam, et os bilingue, detestor.

⁶ Misericordia et veritate redimitur iniquitas, et in timore Domini declinatur a malo.

²⁰ et universis generaliter: cunctis regibus terræ Ausitidis, et cunctis regibus terræ Philisthiim, et Ascaloni, et Gazæ, et Accaron, et reliquiis Azoti:

²¹ Gaude et lætare, filia Edom, quæ habitas in terra Hus! ad te quoque perveniet calix: inebriaberis, atque nudaberis.

¹⁴ Et si fuerint tres viri isti in medio ejus, Noë, Daniel, et Job, ipsi justitia sua liberabunt animas suas, ait Dominus exercituum.

²⁰ et Noë, et Daniel, et Job fuerint in medio ejus: vivo ego, dicit Dominus Deus, quia filium et filiam non liberabunt, sed ipsi justitia sua liberabunt animas suas.

⁶ Erant autem justi ambo ante Deum, incedentes in omnibus mandatis et justificationibus Domini sine querela.

¹¹ Ecce beatificamus eos qui sustinuerunt. Sufferentiam Job audistis, et finem Domini vidistis, quoniam misericors Dominus est, et miserator.

¹¹ Declinet a malo, et faciat bonum: inquirat pacem, et sequatur eam: