Job 10

Esperanto^{(i) 1} Tedis al mia animo mia vivo; Mi fordonos min al mia plendado; Mi parolos en la malgxojeco de mia animo. ² Mi diros al Dio:Ne kondamnu min, Sciigu al mi, pro kio Vi malpacas kontraux mi. ³ CXu Vi trovas tion bona, ke Vi turmentas, Ke Vi forpusxas la laboritajxon de Viaj manoj, Sendas brilon sur la entreprenon de malpiuloj? ⁴ CXu Vi havas okulojn karnajn, Kaj cxu Vi rigardas, kiel homo rigardas? ⁵ CXu Viaj tagoj estas kiel la tagoj de homo, Aux cxu Viaj jaroj estas kiel la vivtempo de homo, ⁶ Ke Vi sercxas mian kulpon Kaj penas trovi mian pekon, ⁷ Kvankam Vi scias, ke mi ne estas malbonagulo, Sed el Via mano neniu povas savi? ⁸ Viaj manoj min formis kaj faris min tutan cxirkauxe, Kaj tamen Vi min pereigas! ⁹ Rememoru, ke kiel argilon Vi min prilaboris; Kaj Vi returne faros min polvo. ¹⁰ Vi elversxis ja min kiel lakton, Kaj kiel fromagxon Vi min kundensigis. ¹¹ Per hauxto kaj karno Vi min vestis, Per ostoj kaj tendenoj Vi min plektis. ¹² Vivon kaj bonon Vi donis al mi, Kaj Via prizorgado gardis mian spiriton. ¹³ Sed cxi tion Vi kasxis en Via koro; Mi scias, ke Vi tion intencis: ¹⁴ Se mi pekos, Vi tion rimarkos sur mi, Kaj mian pekon Vi ne lasos senpuna. ¹⁵ Se mi agis malbone, ve al mi! Se mi estas prava, mi ne povas tamen levi mian kapon, Estante tute humiligita Kaj vidante mian mizeron. ¹⁶ Se gxi levigxas, Vi cxasas min kiel leono, Kaj denove montras sur mi Vian mirindan potencon. ¹⁷ Vi elmetas kontraux mi novajn atestojn, Plifortigas Vian koleron kontraux mi; Nova armeo min atakas. ¹⁸ Por kio Vi elirigis min el la ventro? Ho, se mi estus pereinta, ke nenies okulo min vidu! ¹⁹ Tiam mi estus kiel ne estinta; El la ventro mi estus transportita en la tombon. ²⁰ Mia vivo estas ja mallonga; CXesu do, lasu min libera, por ke mi iom revigligxu, ²¹ Antaux ol mi foriros senrevene En la landon de mallumo kaj de morta ombro, ²² En la landon, kie la lumo estas kiel mallumo, Kie estas morta ombro kaj senordeco, Kie estas lume kiel en mallumego.